Roel van Essen
Forum veteraan
Een stukkie geschiedenis…
Tamiya heeft een uitstekende naam als het gaat om plastic modelbouw. Ik heb er ondertussen zo’n 35 jaar ervaring mee. Mijn eerste Tamiya-modellen waren 1:35 tanks, maar op een gegeven moment kocht ik een 1:16 Leopard 1A4. Weliswaar draadbestuurd, maar toen al een “beest” van een model. Met twee 360-motoren, dus hij kon op de plaats wenden. Later kwam daar een RC Gepard bij en uiteindelijk een Königstiger. De laatste 2 modellen hadden een redelijk uniek aandrijfsysteem: één motor dreef beide rupsen aan met twee continue ingeschakelde koppelingsschijven. Een servo bediende een hefboom die een van die schijven kon lossen, waardoor de track aan die zijde langzamer ging draaien of tot stilstand kwam. Op die manier was het voertuig redelijk wendbaar, maar “op de plaats draaien” ging nog niet. En de “regelaar” van de tanks was in die tijd zo’n gewonden weerstand. Een prima ding om tosti’s op te maken: uiterst efficiënt zette hij energie om in warmte. En oh ja, er ging ook nog wat energie richting motoren… Maar ja…d’r was vrijwel niets anders of het was schreeuwend duur! Op een gegeven moment was de aardigheid van RC-tanks er bij mij een beetje af (ik was ondertussen commandant van “echte” pantservoertuigen geworden) en specialiseerde ik me in schepen. Maar toen de Type 10 in 2014 uitkwam, begon het weer te kriebelen. Reden? Deze tank had een aantal zaken die mij wel aanspraken. Ten eerste een zeer vernuftige aandrijving: twee motoren, waarvan de ene aandrijfmotor is en de andere stuurmotor. Vervolgens: de nieuwe elektronica. Bij dit voertuig is dat nogal wat: verlichting, geluiden, draaien van de koepel, eleveren, declineren en afvuren van het kanon, terugstoot van het kanon en (dat vond ik het meest opzienbarende) een gyro-gestabiliseerd kanon. Als je op een doel richt, en de tank gaat rijden, draaien of klimmen, blijft het kanon op het doel gericht. En op het moment dat het kanon naar achteren gaat wijzen en er gevaar is dat het in aanraking komt met het motordek, gaat het kanon automatisch omhoog. Kortom: ik begon me bijzonder in dit model te interesseren. En na de verkoop van een paar van m’n schepen was de hobbykas dusdanig voorzien dat ik deze tank kon aanschaffen zonder dat m’n echtgenote door het lint zou gaan. Want… goedkoop is hij niet! Na wat research op Internet en wat heen en weer mailen bestelde ik het model bij Tanktoko Apeldoorn. Aanstaande woensdag, 03-12-15 zou hij binnen moeten zijn. In dit bouwverslag zal ik proberen bij te houden wat ik doe. Tevens komt er nog een lap tekst over het echte voertuig. Bij voorbaat excuses voor eventuele militaire termen, maar ja... Die maken na 35 jaar bij de KL deel uit van mijn genen, denk ik...
Een paar plaatjes van het origineel:
Tamiya heeft een uitstekende naam als het gaat om plastic modelbouw. Ik heb er ondertussen zo’n 35 jaar ervaring mee. Mijn eerste Tamiya-modellen waren 1:35 tanks, maar op een gegeven moment kocht ik een 1:16 Leopard 1A4. Weliswaar draadbestuurd, maar toen al een “beest” van een model. Met twee 360-motoren, dus hij kon op de plaats wenden. Later kwam daar een RC Gepard bij en uiteindelijk een Königstiger. De laatste 2 modellen hadden een redelijk uniek aandrijfsysteem: één motor dreef beide rupsen aan met twee continue ingeschakelde koppelingsschijven. Een servo bediende een hefboom die een van die schijven kon lossen, waardoor de track aan die zijde langzamer ging draaien of tot stilstand kwam. Op die manier was het voertuig redelijk wendbaar, maar “op de plaats draaien” ging nog niet. En de “regelaar” van de tanks was in die tijd zo’n gewonden weerstand. Een prima ding om tosti’s op te maken: uiterst efficiënt zette hij energie om in warmte. En oh ja, er ging ook nog wat energie richting motoren… Maar ja…d’r was vrijwel niets anders of het was schreeuwend duur! Op een gegeven moment was de aardigheid van RC-tanks er bij mij een beetje af (ik was ondertussen commandant van “echte” pantservoertuigen geworden) en specialiseerde ik me in schepen. Maar toen de Type 10 in 2014 uitkwam, begon het weer te kriebelen. Reden? Deze tank had een aantal zaken die mij wel aanspraken. Ten eerste een zeer vernuftige aandrijving: twee motoren, waarvan de ene aandrijfmotor is en de andere stuurmotor. Vervolgens: de nieuwe elektronica. Bij dit voertuig is dat nogal wat: verlichting, geluiden, draaien van de koepel, eleveren, declineren en afvuren van het kanon, terugstoot van het kanon en (dat vond ik het meest opzienbarende) een gyro-gestabiliseerd kanon. Als je op een doel richt, en de tank gaat rijden, draaien of klimmen, blijft het kanon op het doel gericht. En op het moment dat het kanon naar achteren gaat wijzen en er gevaar is dat het in aanraking komt met het motordek, gaat het kanon automatisch omhoog. Kortom: ik begon me bijzonder in dit model te interesseren. En na de verkoop van een paar van m’n schepen was de hobbykas dusdanig voorzien dat ik deze tank kon aanschaffen zonder dat m’n echtgenote door het lint zou gaan. Want… goedkoop is hij niet! Na wat research op Internet en wat heen en weer mailen bestelde ik het model bij Tanktoko Apeldoorn. Aanstaande woensdag, 03-12-15 zou hij binnen moeten zijn. In dit bouwverslag zal ik proberen bij te houden wat ik doe. Tevens komt er nog een lap tekst over het echte voertuig. Bij voorbaat excuses voor eventuele militaire termen, maar ja... Die maken na 35 jaar bij de KL deel uit van mijn genen, denk ik...
Een paar plaatjes van het origineel:
. Ik ben ook aan het kijken voor een tank maar ben er nog steeds niet uit welke ik zou willen. Misschien dat ik hier nog wat inspiratie opdoe 
