Hier staan ook al enkele jaren de verfpotten te wachten totdat hun inhoud tegen het hout van de kozijnen wordt gesmeerd, maar ook dat lukt niet meer. Ik moet helaas steeds vaker toegeven aan het feit dat ik sommige dingen na mijn ziekte niet meer kan doen of aan kan.
Wat de hobby betreft, snel vliegen gaat niet meer, daarvoor is de concentratie te ver weg. lesgeven, is ook al zoiets, dat wordt steeds moeilijker doordat ik mij niet lang genoeg kan concentreren. Vrij vliegen met de reguliere toestellen en de langzame kisten gaat nog wel, daar hoef ik niet veel voor te doen en dan heb ik ook mijn rust momenten tijdens de vlucht.
het moeilijkste is het accepteren dat je dingen niet meer kan doen die voorheen zo vanzelfsprekend waren. En het gedoe van anderen die jou nu nog als een gezonde vent zien rondlopen terwijl jij aangeeft dat je iets niet meer kan...……………………..