Nog even goed kijken.... als het goed is zit er vlak naast dat vulpijpje een heel miniscuul klein boorgaatje (op zijn allerbest mischien 0,5 mm, echt maar een heel klein stipje, je ziet het makkelijk over het hoofd).
Ik kan de foto niet lekker uitzoomen, maar ik verbeeld mij het te zien zitten, in de vliegrichting gezien linksvoor het vulpijpje, er min of meer strak tegenaan.
Dat gaatje dient als ontluchting tijdens het vullen.
De gedachte hierachter was dat, zoals Bruno al zegt, het brandstofniveau tijdens LB vliegen min of meer verticaal staat in de tank, en bij het "oude" ontwerp met de twee pijpjes aan weerszijden van de sproeiernaald, liep dan het volle tankje tijdens het vliegen gewoon leeg... Werd een zootje en kostte vliegtijd.
Door dat gaatje zo klein mogelijk te maken was het de bedoeling dat de oppervlaktespanning van de vloeistof het kleine gaatje min of meer "dicht hield", en er dus effectief maar één ontluchtingsopening over bleef, en het tankje niet meer leegliep tijdens de vlucht.
Je kon deze motoren gewoon vullen met een petri-fles, als je het tuitje daarvan juist afknipte paste dat strak over het vulpijpje, maar een injectiespuit met naald gaat uiteraard ook, ik hou alleen niet zo van een injectiespuit met een scherpe naald en giftig spul er in, dus die slijp ik altijd rond...
Heu... zo kwamen ze uit de doos.... Was altijd het eerste wat ik deed met een voor mij nieuwe Cox, dat slangetje naar onderin verleggen, want ik vloog geen LB (sterker, in die tijd vloog ik niet eens, maar voer ik met kleine piepschuimen moerasbootjes).
. De volgende uitdaging is de Robbe decals op de tissue proberen te printen.
Dacht het nog even te redden door het te schuren en wat blauw in de acryl spanlak te mengen, maar dat leverde een marmereffect op, dus dat werd hem ook niet. Alles er maar weer afpeuteren en opnieuw begonnen dus.
