Bij de Cobra mocht ik ook een mooie zender van Henk meenemen: Met toebehoren Die gaat nog wel een keer werken, ziet er allemaal nog goed uit! Wel even de oude accu er uit gehaald Anders krijgen we er allemaal rommel in. Ook nog even een handleiding gevonden van de Varioprop https://www.conradantiquario.de/content/katalog/graupner-varioprop-1968.html Altijd handig. Groeten, Arie
Die had ik ook gevonden ja! Zit ook een ontvanger bij en servo bausteinen. Alleen snap ik nog niet hoe je in een 4 kanaal servobaustein met 2 stekkers 4 servo;s kan stoppen. Groeten, Arie
Dat komt door de uiterst knullige manier van functie beschrijving door Graupner. Men heeft daar altijd geloofd dat voor 1 (propo) servo 2 kanalen nodig zijn, net als bij een tip-tip stuurmotor. Als je dat doet klopt er van de rest van het verhaal ook weinig meer. Een "4 kanaal" decoder decoder blokje verzorgt in werkelijkheid dus maar 2 functies... Graupner heeft helemaal aan het eind van de Grundig Varioprop periode, wel een 4 kanaals decoder uitgebracht, ongetwijfeld aangeprezen als "8 Kanal Baustein" De servo's die daar bij hoorden hadden rechthoekige stekers, in tegenstelling tot het archaïsche ronde model, dat rechtstreeks overgenomen was van de Tip-tip periode:
Ach wat prachtig! Top! 1972... maakte veel indruk. Twaalf kanaals... eigenlijk 6... zoals we er nu tegenaan leunen.
Oke dat is die 12 kanalen. Ik zie het inderdaad ook op de zender staan, 4 nummertjes bij een knuppel met 2 kanalen. Ze keken zeker naar die lineaire servo's, dan kan je per kanaal 2 schuifjes bewegen (alleen wel tegelijk ) Groeten, Arie
Voor zover ik me herinner, kon je die "4 kanal decoders" stapelen, en waren er decoders voor kanaal 1 t/m 4 (1 en 2 in gewoon nederlands) en kanaal 5 t/m 8 (dus 3 en 4), en ook nog eens kanaal 9 t/m 12 (5 en 6), elke "baustein" had volgens mij zijn eigen kleur plastic bodemplaat. Denk er om, dat die servo's maar heel weinig stelkracht hadden, staat me iets van bij van krap aan een kilo of minder. De grijze servo's zoals in post 505 hadden 1,6 kilo ("micro"), 3 kilo ("standard", als in die foto) en 4,5 kilo ("jumbo") maar die gele 2,4 volt servo's waren bij mijn weten aanmerkelijk minder krachtig. Moet zeggen, dat ziet er allemaal nog wel meer dan uitstekend uit... Ik was vroeger uit geldnood aangewezen op tweedehands (een gewone servo kostte destijds 100 gulden en dat was voor mij een bijna onoverkomelijk fortuin, herinner me heeeel lang sparen en nog veeeel langer wachten tot het eindelijk geleverd werd), en meestal waren van die lineaire servo's de oogjes van die schuifjes afgebroken of uitgelubberd.
Graupner is dit lang blijven volhouden zo ook alle andere producenten werkten met een positieve puls Graupner moest het anders doen en dus een negative puls ze probeerden zo hun klienten aan hun (dure ) merk te koppelen maar dat was snel opgelost met een transistor (bc547c )en een weerstand tussen de puls leiding te zetten. weg voordeel maar ze bleven wel met ontwikkeling kosten zitten voor hun afwijkende systeem terwijl andere merken reeds aan het samen werken waren wat elektronica betreft
Ja, dat was een beetje jammer van die negatieve puls... Staat me wat van bij dat ze zelf op een gegeven moment die converterkabels verkochten, omdat niemand anders dat deed en er anders niemand meer die spullen ging gebruiken. Gelukkig hielden ze nog wel min of meer dezelfde pulstijden aan...
Gelukkig... mijn geheugen bedriegt me dus niet... Of toch wel een beetje: alle bodemplaten waren grijs, de metalen kapjes waren verschillend gekleurd...
Nou, je herinneringen lopen wel wat door elkaar. Dit zijn geen Variprop onderdelen, maar Varioton analoge toonfilterschakeltrappen met elk 2 relais, een ander systeem dus. Deze zijn bedoeld voor stuurmotoren als de eerder genoemde Bellamatic. Per stuurmotor had de zender een veergeneutraliseerde twee standen schakelaar met middenstand. Grundig en ook Reuter hadden zelfs 4 standen "sticks" in hun programma. Gek genoeg hadden Amerikaanse zenders uit die tijd vrijwel zonder uitzondering slechts 2 standen schakelaars waarvan de L/R functies boven elkaar aan de rechterkant op het frontpaneel zaten en aan de linkerkant H/L, de H/L trim en het gas. Een soort mode 1 configuratie dus. Later werd in de USA juist mode 2 populair, terwijl in Duitsland en omgeving mode 1 de norm werd. Overigens vlogen veel Amerikanen -waaronder wereldkampioen Phil Kraft- die eerder de 10 kanaals toonapparatuur gebruikten, daarna mode 1 proportional.
voor de mensen die dit nooit hebben mee gemaakt allemaal chinees maar voor hun die het zoals ik wel allemaal meegemaakt hebben nostalgie en het roept allemaal mooie herinneringen op toen was het ook normaal dat je een bouwpakket van een zender en ontvanger kocht de batterie (2X1,5 volt van die hele dikke) was soms in formaat groter dan de ontvanger waren ook binnen de korste keren leeg . pa en ik hebben nog gevaren met zo een clock work waar je dus en de motor en het roer mee kon bedienen wilde je twee keer links om had je pijn in je duim van op dat knopke te drukken wat ik me herinner een eigen bouw chriscraft yacht van 1,50 meter en dan in schoten dennenbad camping op de vijver aldaar aan het varen . ons hondje van toen met mijn grootvader . mis hem nog steeds ook de hond.daar kon je lekker gaan bij liggen en voelde je veilig .van de boten vind ik niets meer omdat tja toen was het nog echt een foto trekken hé
klopt @Bruno van Hoek En volgens deze handleiding bepaald de stapeling welke kanalen op welke module staan, maar dat ga ik nog eens proberen. En bij deze bepaald de kleur van de bodemplaat blijkbaar de functie Ja, vliegtuigje mee sturen of een boot, is ook 27mHz. Maar het moet een keertje werken natuurlijk. Groeten, Arie
Mooi verhaal Bruno, überhaupt mooi item. Accu’s dat was Deac opeen gestapelde cellen.1A max? Later onder de vlagvan Varta. Deze Graupner Grundig mooi uitgestald in de gele 1972 catalogus. In mijn kinderjaren mijn meest geliefde hoofdkussen. Een mooie hond en een ford Anglia. Vast in België ook gebouwd. Maar rond die vroege jaren was Futaba toch al flink vooruit? Proportionals. Er werd toen driftig zelf gesoldeerd. Zelfs printplaten geëtst. Heb hier nog wat spul gestald liggen. Zelbouwzenders. Robbe kasten, vierkante kasten. Servo’s die ook zelf opgebouwd moesten worden. Ik heb het niet meer getest. 72Mc. Servo’s waren toen als hoogwaardig beschouwd. Maar zaten ook goeie motortjes in. Mabuchi stond nog in de kinderschoenen. Explodeerde niet veel later tot hegemonisch producent.
Ik doelde eigenlijk op de vario prop stapelontvanger zoals die door Arie getoond word... Proportionele servo's maar nog steeds 2,4 volt, met middenaftakking op de ontvangeraccu. Maar hey, ik had zelf destijds wat te zien is in de bovenste foto van post 505, en toen was ik 12 of 13... Mijn eerste zenderset... Die stapelontvangers kende ik alleen van de plaatjes uit het grote Graupnerboek. Mag mijn geheugen een beetje warrig zijn? Pas toen ik 15, bijna 16 werd, had ik met de krantenwijk voldoende voor een Futaba (Starion als ik me goed herinner) en daarna ging het hard... 3 maanden later vloog ik zelf mijn Hegi Speedy in, en begon ik ook met de eerste stappen op heli gebied (joerpiedepoepie, de onvolprezen Bell 47 G II... )
hier met een economic (de beige) een charter gevlogen met een 10 ccm xtv race motor er in dat de vleugels aan de romp bleven zitten mijn gedacht
Is inderdaad van Graupner. Is bedoeld om met een 1 kanaal zender links-midden- rechts en vooruit-stop-achteruit te kunnen bedienen. Heel er lang geleden heb ik er ook een gehad in combinatie met een zelfbouw zender en ontvanger.