mijn verslagje:
Het waren 2 zware dagen op het ruige circuit van Mol. Ik had twee auto's bij waarmee ik nog geen meter op het circuit had gereden, de hongnor scrt-10 en de nanda nrt-3 pro. Zaterdag lekker kunnen trainen zonder noemenswaardige problemen. Allen bij de laatste run draaide ik de wielmeenemer rechts achter dol van de scrt-10 en ook de hex in het wiel was kapot. 's Avonds wat 2 componenten toelie erin gedaan. Met de nanda alleen naar een lichter pinion gegaan want de motor werd wel heel warm.
Zondags was het echter het ene probleem na de andere.
Met de scrt waren de kwaliheats nog redelijk. De eerste heat 2de na bas, maar die was niet bij te houden, die hongknor had vleugels. De 2de en 3de kwaliheat iets minder, maar genoeg voor een plek in de A-finale.
Toen begon het gezeik, in de eerste heat maakt de hongnor bij de viersprong een vreemde duik en land vol op de kap, die vervolgens eraf klapt. Nu was het die dag niet vreemd om met de de helft of minder van je bodyclips te eindigen. Ik ren van de rijderstelling af, pik de auto op en ren naar de pits voor wat clips. Toen keek ik naar de kap en alle 4 de bodyposts zitten nog vast maar niet aan het chassis, In een klap waren ze afgebroken. Die heat niet uitgereden dus.
Balend gaan zitten tot Richard een kwartier voor de volgende finaleheat de geniale opmerking maakte dat Erik Aries van PK waarschijnlijk wel reserve bij zich had. Snel er naar toe en inderdaad hij had ze bij. Samen met richard de scrt weer opgebouwd, hij de voorkant ik de achterkant en 2 minuten voor de 2de finale heat was de auto klaar.
De auto op de startopstelling gezet, de rijdersstelling op en na het signal weer volgas ervandoor. Net na de 7 heuvelenrug na de eerste bocht zie ik ineens mijn achterwiel rare dingen doen. Vloekend weer naar beneden, auto opgepikt en in de pits gekeken wat het euvel was. Met mij gehaaste kop vergeten de twee schroeven ondeaan de bumper vast te schroeven waardoor de hingepins van de achterarmen waren losgegschoten. Ook was ik de dogbone kwijt. Even het circuit op en wonder boven wonder snel weer gevonden. Helaas was de heat weer voorbij. De derde finale heat heb ik normaal kunnen rijden en na een belabberde eerste ronde toch vrij constant kunnen rijden naar een 5de plaats.
Met de nanda een soortgelijk verhaal. De eerst kwaliheat liep aan het einde mijn pinion los en was 1 van de spoilermounts afgebroken. Deze heb ik gelukkig kunnen vervangen door mounts van een mugen, met dank aan Peter van der Laan.
De tweede heat normaal kunnen rijden zonder al te veel problemen, de derde heat ben ik uitgevallen doordat een pinnetje uit mijn stuurnuckle was getrild. Dit onderdeeln heb ik weer van de nanda van Boerjan kunnen halen.
Ondertussen bleek dat mijn achterdiff ook iets te veel op zijn donder had gekregen en de tandjes waren flink afgeknaagd. Deze had ik zelf op voorraad en snel vervangen en nu wel goed uitgeshimmed.
In de 1ste finale heat weer het pinion probleem en in heat twee hield mijn stuurservo er voor de helft mee op. Het sturen ging enorm langzaam, toch heb ik ook heat drie mee gereden. Ondanks dit probleem toch nog een ronde van 49 gereden.
Al met al heel wat tegenslagen, maar op het moment dat de auto's het goed deden kwamen ze prima mee met de rest. Zeker ben ik toch onder de indruk van de Nanda, op het probleem met de diff na, wat een shimprobleem was, is het een zeer stabiele en snelle auto. Ik kijk heel erg uit naar Helmond