Bouwverslag Steamlaunch Victoria

Dennis en Poebe bedankt voor jullie complimenten.
Voor het verkleuren van de romp ben ik niet bang want die wordt - zoals in het verslag aangegeven - nog in een dekkende kleur (over) gespoten.
Groet, Bert

 

Vervolg bouwverslag.

Inmiddels is het al weer even geleden dat ik hier voor het laatst in mijn verslag gepost heb .

Bij het afsluiten van de vorige en laatste post dacht ik dat het vervolg van dit verslag in de opbouw van de Kajuit / stuurhut zou gaan zitten en dit zou bij het volgen van de bouwhandleiding ook zo moeten zijn.
Echter bij het nog eens doorlezen van het bouwverslag in enkele oude nummers van "Modelbouw Aktueel" waarin de bouw van dit model al eens gepubliceerd is, concludeerde de schrijver (Jos Toonen) destijds dat het handiger was om eerst de servokast welke nodig is voor het regelventiel van de machine te maken en te plaatsen. Dit omdat er in een later stadium best lastig bij te komen is.
Op zich - en naar later blijkt - een heel goed en welkom advies en omdat ik nog wat eigen veranderingen / eigen inbrengen wilde plegen kwam deze raad mij niet zo slecht uit.

Voor het plaatsen van de bedoelde servokast even tijd voor een ander tussen stapje.

Graag wil ik - voor de grap maar ook voor het nastreven van de echtheid - het stuurwiel tijdens het bedienen van het roer mee laten bewegen / draaien.
Na het zoeken en kijken naar de mogelijkheden hiervan ben ik uiteindelijk bij de simpelste oplossing terecht gekomen n.l. het plaatsen van een mini (of is het een micro?) servo. Deze wordt straks via een Y kabeltje bij de roerservo gekoppeld.


Van multiplex wordt de basis voor de stuurkolom gemaakt.


Een onderdeel wat tussen het stuurwiel en de kolom zit.
Hier moeten schuine kanten aan komen en hoewel mijn freesmachine niet de mogelijkheden van verkanten heeft, los ik het op door de machineklem dan maar te kantelen.
Na wat experimenteren met diverse voorwerpen bleek een van mijn snijmesjes de goede dikte / hoogte te hebben.
Bij deze methode kan ik dus niet de machineklem vast op de kruistafel monteren.
De machineklem loopt aan één zijde net(jes) tegen een gleuf van de T bouten en zo kan ik - met enige precisie, geringe diepte en de nodige voorzichtigheid - handmatig de machineklem met werkstuk van links naar rechts en vice versa onder de frees en over het kruisbed verplaatsen.
Het was even prutsen maar alle zijde van het blokje zijn nu exact gelijk.


Inmiddels voorzien van (uit eigen voorraad) een laagje mahonie, lagerbusje en as, stuurwiel en servo.
Het draaimoment van het roer is niet zo heel groot maar toch net voldoende voor het aardigheidje ervan .


Nu nog aflakken en plaatsen.


Ter vergelijking de gebruikte mini / micro servo (uit een rommeldoosje hier in de kast) samen met een normale servo zoals de meeste mensen ze gebruiken en kennen.


Dan nu het servo kastje wat in de stuurhut komt te staan.


Omdat ik graag ook de servo van de stoomfluit opgeruimd en uit het gezichtsveld wilde hebben heb ik na enig puzzelen besloten dat de beste plaats in de stuurhut en naast de stoomregelservo is.
Op deze plaats is echter maar ruimte voor één normale standaard servo.
Door het gebruik van twee "Wingservo's" uit de vliegerij passen er nu wel twee servo's op die plaats en hoef ik ze alleen nog maar in een kastje in te bouwen. Dit gaat en met het nodige pas en meetwerk heb ik er gelijk een uitneembare servocassette van gemaakt.



Heel veel passen, meten en controleren of er voldoende ruimte over blijft voor de servo uitslag.





Boren van de bevestigingsgaten en het maken van een sleuf voor de servostang.


Om de servokast op zijn plaats te bevestigen heb ik aan de binnenzijde van de kast M2 inslagmoeren geplaatst. Hierdoor kan ik deze met 2 schroeven en zonder het gepriegel met losse moertjes vanuit de machineruimte vast zetten.


Voor controle en afstellen zijn beide servo's nog goed bereikbaar.


Deksel er op en er is niets meer van te zien.

Misschien - maar daar ben ik nog niet helemaal aan uit - dat ik later nog eens een voor- en achteruit hendel wil monteren.
Dit kan simpel door het maken van een scharnierpunt voor de kast en vervolgens via een klein gaatje in de kast een hendel met een klein stangetje aan de stoomregelservo te verbinden.




Als verbinding tussen stoomfluit en bedieningsservo vond ik een ketting wel passend .

Tot zover weer even.

 

Prachtig Bert !!! super strak gebouwd

 

Leuk om zo met de techniek bezig te zijn.
Denk je nog wel na over het isoleren van de fluitleiding (en afsluiter?) ?

 

Dank je Erwin .

Daar was ik - hoewel ik weet dat het moet gebeuren - eerlijk gezegd nog niet zo mee bezig.
Een goed en logisch moment om dat aan te pakken is straks als de machine weer een keer naast de boot staat en ik de ketel ga beplanken (en ook deze dus zijn isolatie krijgt).

Daarnaast wordt het onderhand ook eens tijd om de machine via een proefopstelling (en zeker de eerste keer(en) naast de boot proef te laten draaien.

Het isoleren van leidingen doe je met touw of koord; is er nog een voorkeur voor het soort koord of touw en gebruik je voor het begin en einde hiervan enkel de gewone mastworp (eventueel meerdere achter elkaar) of zijn er nog andere handigheidjes?

Groet, Bert

 

Toen ik de stoomsloep "Hanja" pas had, heb ik de stoomleidingen geïsoleerd met pijpenragers.(dat zijn in elkaar gedraaide hele dunne stukjes ijzerdraad met katoenvezels ertussen. Gekocht bij een sigarenboer.
Dat werkte op zich prima, echter de pijpenragers waren (in het begin) wit en na een jaar geel tot bruin. Geen fraai gezicht.

Ik heb de leidingen bij een grote onderhoudsbeurt opnieuw geïsoleerd, maar nu met dik, zwart garen. Werkt ook prima. Henk Bunte heeft de stoomleidingen van zijn stoomsloep geïsoleerd met garen waarover hij gips heeft gemodelleerd. Ook fraai.
Het begin van zo'n draad garen zet ik vast met een tipje CA-lijm. Vervolgens strak om de leiding heen draaien en af en toe een tipje verdunde witte houtlijm op een plekje waar je het niet ziet. Aan het eind weer vastgezet met CA-lijm op een oversteek van het draad.
De isolatie blijft nu mooi. En als ik op een gegeven moment de zaak onder handen moet nemen en de isolatie moet verwijderen is dat nu heel simpel.

 

Bert, Zou je voor de aandrijving tussen mini-servo en stuurwiel geen elastiekje kunnen gebruiken? Draait het wiel wat verder en is het niet zo kritisch m.b.t. slaglengte. Of komt er nog een poppetje aan het wiel te staan? Dan heb je wat meer kracht nodig natuurlijk. Ziet er allemaal schitterend uit. Heb je straks wel een dilemma; Welke launch steelt de show? De "oude" of de "nieuwe".Succes verder! Gr. Klaas.

 

Dank je Klaas, dat is de oplossing! gewoon een simpel elastiekje met twee even simpele - in diameter verschillende - snaarschijfjes en klaar is Kees.
Soms zoek je de oplossing (veel) te ver weg en zie je het simpele over het hoofd.
Zo was ik - tot ik mijn huidige oplossing bedacht had - bijvoorbeeld al eens denkende geweest over een geheel mechanische overbrenging van roer naar stuurstand te fabriceren.
Deze had dan ook grotendeels onder de kajuitvloer door moeten lopen maar dat werd me toch een beetje teveel gedoe.
Jouw geopperd voorstel zou heel goed kunnen en hangt inderdaad van de bemanning (en zijn / hun fitheid) af die overigens nog aan moet monsteren.
Eén man is er al maar ik denk dat - gezien de schaalverhouding van boot en schipper - deze meer geschikt is voor een Italiaanse uitvoering van dit model (schaal 1:10 en meneer is 15 cm en behoord bij het originele beslagset van dit model ). Bovendien is hij - ondanks dat hij van plastic is - erg houterig en weinig flexibel .
Ik ben in elk geval kijkende en zoekende naar wat er mogelijk leuk bij zou passen of passend te maken is.

En ja ........... naar dat dilemma ben ik eigenlijk ook wel een beetje benieuwd . Ik hoop dat ze het samen doen .

Groet, Bert

Ps. Roel; ook jij bedankt voor je input .

 

Ja Bert, ik ben een simpele bouwer. En het moet nog goedkoop zijn ook! Ringetje op het eind van het servo-asje, opdat het elastiekje er niet afloopt. Boven desnoods twee rubber ringetjes op het stuurwiel-asje. Bij de Lego gebruik ik een oud Distler motortje, waarbij het elastiekje gewoon op het 2 mm asje loopt. Op de Lego-as een snaarschijfje van ongeveer 30 mm. Loopt als een tierelier. Distler is ongeveer 60 jaar oud, kogelgelagerd, niet sterk, maar gebruikt haast geen stroom. Overgehouden van een Trix Express batterijtrein. Lag je dagenlang op je buik naast. Goede oude tijd, maar nu nog steeds veel plezier met de hobby. Gr. Klaas.

 

Een goed uitziende bemanning is moeilijk te vinden op deze schaal. De "pop" die Krick erbij levert is (op z'n zachtst gezegd) niet helemaal mijn smaak.
Kijk voor de lol eens hier: http://www.hobbytempelwinkel.nl/c-1553018/roel-van-essen/

De pop hier onder (later gekocht voor een ander scheepje) lijkt sprekend op een dochter van vrienden van ons... Past prima op een Victoria.

 

Vervolg bouwverslag.

In de afgelopen weken weer het een en ander aan de Victoria gedaan en dus tijd voor een kleine update.

Eigenlijk was het mijn bedoeling om nu eens te beginnen met de romp in een dekkende en beschermende laklaag te gaan zetten.

Echter voor het zover is heb ik besloten toch eerst nog een en ander aan voorbereidend werk van de kajuit opbouw en wat andere werkzaamheden te doen.
Dit omdat ik dan later - met het toch altijd een beetje bewegen van de romp op de standaard - hopelijk het verse lakwerk op de romp zo min mogelijk te beschadigen .

Het begin van de kajuit opbouw.




Het basisdeel dat straks ook een beetje dienst doet als dashboard.
Doordat alle bijgeleverde houtdelen van goed vormvaste kwaliteit zijn komt hier in dit geval om de ronding van het dek te kunnen volgen best veel spanning op.



De oplossing is redelijk simpel; nl. gewoon de onderkant een aantal keren in-frezen waardoor het zich wat gemakkelijker laat buigen en je ziet er later niets meer van.






Het op maat maken van de voor gelaserde panelen. Moeilijk lijkt dit op het eerste gezicht niet maar om alles precies passend en in het juiste verstek te krijgen is dit toch nog best een heel nauwkeurig werkje.



Zowel van onder als van boven als aan de zijkanten moet alles precies passen en naadloos op elkaar aansluiten. Daarbij ook nog eens goed opletten dat alle delen en raamspijlen even breed en parallel blijven lopen en ook het volgen van de dek-ronding vraagt veel aandacht.










Bijna goed .






Plaatsen van de raamlatjes




Nu ik overal - en vooral bij de binnenzijde van de kajuit panelen - nog goed bij kan, alles vier keer gelakt (en tussendoor natuurlijk goed geschuurd). Zo hoef ik straks na de montage op de boot alleen de boel nog maar een keertje netjes af te lakken.




Gelijk ook maar even het trapje gemaakt dat straks voor in de bak bij de machine komt te staan .
Eigenlijk moest dat met houten klosjes onder de trede gemaakt worden, maar ik vond het in-frezen mooier, steviger en als het voor de klassieke look nodig is kan ik er altijd voor de sier nog klosjes onder lijmen .



Ook dit weer voor het in elkaar zetten geschuurd en meerdere keren gelakt. Voordeel; lossen onderdelen schuren en lakken gaat in dit geval makkelijker en sneller dan het gepriegel in hoekjes en gaatjes. Daarna even in elkaar lijmen en klaar is de trap.




Het trapje voor in de bak bij de machine.


Tot zover weer even.

 

Vervolg Bouwverslag.

Afgelopen weekend tijdens de Vestingsdagen in Hellevoetsluis nog een bemanningslid tegen het lijf gelopen die straks mogelijk wel op de Victoria aan zou willen monsteren.
Hij had vroeger nog bij " the Dukes of Hazzard" mee gespeeld, was daar wel een beetje klaar mee en zou best weer wel eens ergens anders aan mee willen doen .
Met de schaalverhouding van 1:10 zou hij in werkelijkheid 2 meter lang zijn en hoewel er in het echt ook best wel mensen van die lengte zijn is het voor dit scheepje wel aan de grote kant.
Zittend zal het straks hopelijk nog wel een beetje meevallen .

Voor het zover is moet hij eerst nog onder het mes, wil ik hem één of meerdere kunstjes leren en zal hij iets aan zijn drescode moeten doen .










Het idee van hierboven is niet zelf verzonnen maar zelf gepikt bij een ander MBFer (Wiggie) .

Mijn toekomstige stuurman is naar ik geloof 10 cm kleiner dan de stuurman van mijn voorbeeld en daarom is er met bovenstaande mini servo van 24 x 23 x 11,5 mm. met moeite slechts plaats voor één exemplaar.

Het volgende is de bedoeling: 1e) Een open rug operatie. 2e) Servo inbouwen. 3e) Deze verbinden met zijn nekwervels. 4e) De servo via een Y kabel gecombineerd met de roerservo op de ontvanger aansluiten. 5e) Alle mogelijke bedrading en operatiewonden zo goed mogelijk wegwerken.

Als het straks werkt zoals ik hoop, zal hij met zijn hoofd met draairichting van roer en boot mee draaien en kijken.

Als ik vervolgens nog verder wil gaan zou ik hem een lam handje (en arm) kunnen geven en dit aan het reeds beweegbaar gemaakte roer kunnen bevestigen .

Of dit allemaal lukken gaat en wanneer weet ik niet maar ik wil het in elk geval voor de aardigheid wel proberen.

Als het helemaal klaar is moet het wel echt een toegevoegde waarde voor de boot betekenen en zo niet? dan gaat hij direct en alsnog van boord en zal hij ergens anders aan moeten monsteren .

Tot zover weer even.

 

Is dit iets voor je?

,the dimension of this item is 17.5×20×8.3mm.

http://www.banggood.com/3_7g-Micro-Mini-Servo-For-RC-Model-p-77696.html

 

Tja Harm, dat is nog enkele mm. kleiner dan het servootje wat ik heb en wat ook van diezelfde leverancier komt.
Ik had die (blauw doorzichtige) destijds ook wel gezien - wist toen nog niet dat het misschien ooit op de laatste mm aan zou kunnen komen en heb toen om de een of andere reden toch deze besteld (ik had toen ook mijn Dukes of Hazzard man nog niet en ik denk dat ik me ook een beetje verkeken heb in de verhoudingen bij Wiggie).
Maar mocht het met mijn servo niet gaan lukken dan heb ik in een paar weken tijd voor 3,23 € all in een nieuwe en nog kleinere in de brievenbus liggen .

 

volgens mij heeft thijs deze in zijn microspringers en heb ik toen ik dat zag meteen die link opgeslagen.

 

Toegevoegde waarde... Je roerganger staat vooraan in de opbouw. Redelijk het donker.
Of hij z'n hoofd wel of niet meebeweegt, daar zal je weinig van zien.
De toegevoegde waarde zal zich voornamelijk tijdens shows openbaren.

Mijn roergangster is, als het schip op water ligt, nauwelijks te zien.
Jammer, want het is zo'n knappe deerne.

 

ja inderdaad. werken erg goed
er zijn nog wel kleinere maar die werken alleen op 3,7 v

 

Ik begrijp wat je bedoelt, maar de toegevoegde waarde zit bij mij vooral in het feit of de figuur(ant) straks goed bij het scheepje past dan bij het wel of niet zichtbaar zijn van het meedraaien van zijn hoofd.
Het meedraaien van het hoofd zie ik vooral als een leuk aardigheidje om dat eens een keer te maken en zoals jij al zegt; het tonen op een show waar de modellen vaak van dichterbij te bezichtigen zijn.

 

Vervolg bouwverslag.

Zoals in een van mijn eerdere posten aangegeven ben ik inmiddels zover dat ik de romp zou willen spuiten.
De benodigde lakken en primers staan klaar, echter is nu met deze zomerse dagen de temperatuur in mijn schuurtje weer veel te hoog en zal de lak al droog zijn voor hij de kans krijgt het scheepje te raken.
Dus beter even wachten tot volgende week als de temperaturen weer wat gezakt en rond de 20 graden zijn .


Omdat de machine ondertussen (voor het willen spuiten van de romp) weer naast het schip staat kan ik mooi beginnen met het beplanken / isoleren van de ketel en de condensor tank.



Het mahonie hout wat hier voor meegeleverd wordt (voor de ketel 7 x 2 en de condensor 5 x 1 mm.) is van mooie en zeer goede kwaliteit.


Omdat ik niet het risico wilde lopen dat bij het rond zagen met de figuurzaagmachine er ongewenste splinters o.i.d. van het hout af zouden springen heb ik het maar een beetje op de voorzichtige knabbel manier gedaan.




Daarna het latje in een machineklem gezet en voorzichtig met de hand het werkstuk onder de machine door bewogen.
Deze methode geeft heel veel controle over je te maken werkstuk.





En zo past alles tot op de mm nauwkeurig en sluiten alle plankjes mooi op elkaar aan.
De ketel lijkt of toont nu ook gelijk een stukje forser.

De condensor tank is eigenlijk precies hetzelfde verhaal.

Deze latjes zijn 5 x 1 mm. en bij de leiding uitsparing is te zien tot hoe dun je dit hout met zijn hoge kwaliteit (voorzichtig) kan bewerken zonder dat het breekt of scheurt.


De elastiekjes worden vanzelfsprekend na het lakken door messing banden vervangen.



Nu nog alles 3 of 4 keer lakken en daarna met messing banden het zaakje om de ketel en condensor monteren.

Ik denk dat volgende stap (en misschien deze week nog?) het maken van een proefopstelling (natuurlijk eerst buiten het schip) voor het laten draaien van de machine wordt .


tot zover weer even.

 

Vervolg bouwverslag.

Vandaag de machine voor de eerste keer laten draaien.

Machine (nog even zonder beplanking), gastank en condensor tank op een houten plankje geschroefd.
Olie er in, servo tester aangesloten om de gaskraan servo te kunnen bedienen en alles nog een keertje gecontroleerd (en voor ik geval dat ik iets over het hoofd zie, ook de handleiding van de machine nog een keer door gekeken ).
Daarna de boel mee naar buiten genomen en daar het water en de gastank gevuld.


Na het (deels) vullen van de gastank even met een beetje afwasmiddel en een kwastje de gastoevoer controleren op mogelijke lekkages.


En jawel ...... nog een kleine lekkage bij de vulnippel van te tank. Nog vaster draaien hielp niet, dus dan maar even helemaal los en een beetje Loctie 570 er tussen. Nu is hij wel dicht.

Na het voor de eerste keer aansteken van de brander begint de manometer na enige tijd langzaam en zeker een beetje op te lopen.
Echter niet veel verder dan één á anderhalve bar en dat is te weinig voor deze machine.

Misschien dat de servo geregelde gaskraan nog beter afgesteld moet worden ?

Na lang prullen en van alles zonder noemenswaardig resultaat geprobeerd te hebben, heb ik op een gegeven moment besloten deze gasservo - op proef - er even helemaal er tussenuit gehaald.

Nog steeds geen verbetering tot er in eens een lampje bij me begon te branden dat ik het gas ook helemaal niet zo goed hoorde stromen .

Lang verhaal kort; in de sproeier van de gasbrander zat een vuiltje .

Het zal wel aan de buitentemperatuur van ruim boven de 30 graden gelegen hebben denk ik in elk geval hou ik het daar maar op .

Nadat ik deze even krachtig (in tegengestelde richting) doorgeblazen had liep de machine in no time als een zonnetje en stond de drukmeter zo op 3 bar.

Morgen de servo er weer terug tussen plaatsen en kijken / experimenteren hoe deze afstellingen precies werken en het beste kunnen staan.

Kort filmpje van de eerste run.


Tot zover weer even.