Ja Jan, die je op de foto ziet zijn inderdaad met een gaatje geleverd.
Ongeveer 2/3 moet nog wel geboord worden, maar dat zal niet het grootste probleem zijn
Bert
Bouwverslag van de Fly Baby
- Topicstarter Bert van Eijk
- Startdatum
Ja Jan, die je op de foto ziet zijn inderdaad met een gaatje geleverd.
Ongeveer 2/3 moet nog wel geboord worden, maar dat zal niet het grootste probleem zijn
Bert
strutter
PH-SAM
Jippieee, Bert is back in the saddle again 
Ziet er fantastisch uit Bert!
Phoe he, dubbele landing wires dat hadden ze vroeger zelfs niet eens
Je heb heel wat tijd gestoken in het maken van de metalen fittings, ziet er grandioos mooi uit!
Volg dit met veel aandacht en plezier
Ralf
Ziet er fantastisch uit Bert!
Phoe he, dubbele landing wires dat hadden ze vroeger zelfs niet eens
Je heb heel wat tijd gestoken in het maken van de metalen fittings, ziet er grandioos mooi uit!
Volg dit met veel aandacht en plezier
Ralf
Bert,
HEHE eindelijk weer een update, mooi hoor, het wachten was de moeite waard.
Leuk die metale bevestiging- en ophangpunten, dat geeft de bouw ook al dat tintje realisme mee.
Moet je nog veel consessies doen op de onderdelen, of zijn de onderdelen goed op schaal na te maken.
Lastig he om een gunstige middenweg te kiezen om alles schaal te maken en eenvoudig demontable te houden voor op het veld.
Ton
HEHE eindelijk weer een update, mooi hoor, het wachten was de moeite waard.
Leuk die metale bevestiging- en ophangpunten, dat geeft de bouw ook al dat tintje realisme mee.
Moet je nog veel consessies doen op de onderdelen, of zijn de onderdelen goed op schaal na te maken.
Lastig he om een gunstige middenweg te kiezen om alles schaal te maken en eenvoudig demontable te houden voor op het veld.
Ton
knikvleugeltje
In Memoriam
Ton van Munsteren zei:
Ook naar Stadskanaal hoop ik op de schaalmeeting.
Mooi project, hoe krijg je het klaar. Zo mooi gedetailleerd.
Gr.
Taco.
Hoi Ton,Ton van Munsteren zei:
Tot nu toe zijn er uiteraard wel concessies gedaan, maar die zijn voor de beoordeling niet (of nagenoeg niet) zichtbaar.
Het vaak een heel gepuzzel en achteraf kan ik zeggen dat de pauze ook wel goed heeft gedaan. In de tussenliggende tijd toch over het één en ander na kunnen denken en toch is het gek dat je de meeste zaken bedenkt aan de bouwtafel. Dat kan natuurlijk ook aan mijn grijze massa liggen. :sleepy:
Het is zeker lastig om zaken te bedenken die het mogelijk maken om op het veld redelijk snel uit de voeten te kunnen. Telkens moet je er ook rekening mee houden dat er nog bekleding over al die latjes moet worden gespannen. Maar... zo langzamerhand komen we steeds dichterbij.
Ik kreeg van jou nog geen antwoord op mijn vraag? :?:
Groeten,
Bert
Laatst bewerkt:
knikvleugeltje zei:
Hoi Taco,
Dat is geheel afhankelijk van het verdere bouwverloop en uiteraard de datum van de meeting.
Groeten,
Bert
Bert,
Ja het is soms wel eens noodzaak om een pauze in te lassen, om alle voorgaande ideen te laten bezinken.
Om daarna met een verse blik aan de bouwplank het spul weer eens door te lopen en meestal daarbij de oplossing te vinden hoe aan te pakken.
Je hebt een groot voordeel met een kist als de Fly Baby, toegang tot het grote voorbeeld maakt een hoop dingen snel duidelijk.
Een schema afwerken heeft voordelen maar lukt mij ook niet, zou zeker verstandig zijn.
Heb met tekenen ook al gemerkt dat het afronden van een gedeelte voordelen heeft, anders ga je fouten maken of erger nog vergeten te doen.
Met bouwen en vergelijken met de documentatie is dat nog belangrijker, om je op een punt te concentreren en afteronden.
Heb daarom voor mijn nieuw te bouwen wedstrijdmodel, de FIAT G50, eerst maar eens de deur met foto's volgeplakt.
Daarbij ook geprobeerd om de foto's van de verschillende delen van het vliegtuig te verzamelen en om een soort van volgorde te krijgen.
Daarna maar eens krassen en omcirkelen van de delen op foto die wel of niet van toepassing zijn, om zo tot een overzichtelijk beeld te komen.
De Fiat zal zeker geen superschaal model worden, maar is wel een soort leerproces hoe dit aan te pakken.
Hoop daarmee een redelijk model aan over te houden die leuk mee kan komen op de wedstrijden.
Op je vraag met welk model ik naar de WK ga, is het antwoord; ik ga niet en heb daar ook nog :wink: geen ambities voor.
Het kost te veel :cry: en heb daar ook geen model voor die daar iets zou kunnen betekenen.
Heb een poging gedaan in Muncie 1992 dat leerzaam en leuk was, maar niet voor herhaling vatbaar is.
Wil eerst weer NK kampioen worden omdat ik daarbij weet, dat ik redelijk mee zou kunnen komen op een WK.
Gerard en Gerald hebben het niveau aardig omhoog gehaald en dat is voor mij een goede maatstaf voor de algemene prestatie.
Ben natuurlijk blij met mijn derde plaats, dat tevens een goede motivator is om door te gaan met het bouwen van een nieuw model.
Heb ook tot nu toe altijd met de schaalwedstrijden meegedaan voor de fun en niet voor de drang naar prestatie.
Krijg wel steeds meer de zin/motivatie om een stapje hoger te gaan en de prestatie proberen op te schroeven.
Is ook mooi om te zien dat de KNVvL nu is aangesloten bij de NOC/NSF en dat er een TOPSPORTBELEID is.
Was vorig jaar ook merkbaar in de uitslagen op de WK, het afstemmen van de documentatie en trainen werpt echt zijn vruchten af.
Heb ook Robin als vierde geplaatste gevraagt of hij zou willen gaan naar de WK, maar ook hij is daar nog niet klaar voor en haakt af.
Verstandige zet zijn tijd komt nog wel, aan zijn vliegen ligt het niet ook hij moet een goed model hebben om verder te kunnen komen.
Het team dat gaat deelnemen zal er als volgt uit zien;
Gerard
Bert
Gerald
EEEEEEHHH wat was de vraag ook alweer :wink: hoop dat ik em zo beantwoord heb :lol: .
Ton
Ja het is soms wel eens noodzaak om een pauze in te lassen, om alle voorgaande ideen te laten bezinken.
Om daarna met een verse blik aan de bouwplank het spul weer eens door te lopen en meestal daarbij de oplossing te vinden hoe aan te pakken.
Je hebt een groot voordeel met een kist als de Fly Baby, toegang tot het grote voorbeeld maakt een hoop dingen snel duidelijk.
Een schema afwerken heeft voordelen maar lukt mij ook niet, zou zeker verstandig zijn.
Heb met tekenen ook al gemerkt dat het afronden van een gedeelte voordelen heeft, anders ga je fouten maken of erger nog vergeten te doen.
Met bouwen en vergelijken met de documentatie is dat nog belangrijker, om je op een punt te concentreren en afteronden.
Heb daarom voor mijn nieuw te bouwen wedstrijdmodel, de FIAT G50, eerst maar eens de deur met foto's volgeplakt.
Daarbij ook geprobeerd om de foto's van de verschillende delen van het vliegtuig te verzamelen en om een soort van volgorde te krijgen.
Daarna maar eens krassen en omcirkelen van de delen op foto die wel of niet van toepassing zijn, om zo tot een overzichtelijk beeld te komen.
De Fiat zal zeker geen superschaal model worden, maar is wel een soort leerproces hoe dit aan te pakken.
Hoop daarmee een redelijk model aan over te houden die leuk mee kan komen op de wedstrijden.
Op je vraag met welk model ik naar de WK ga, is het antwoord; ik ga niet en heb daar ook nog :wink: geen ambities voor.
Het kost te veel :cry: en heb daar ook geen model voor die daar iets zou kunnen betekenen.
Heb een poging gedaan in Muncie 1992 dat leerzaam en leuk was, maar niet voor herhaling vatbaar is.
Wil eerst weer NK kampioen worden omdat ik daarbij weet, dat ik redelijk mee zou kunnen komen op een WK.
Gerard en Gerald hebben het niveau aardig omhoog gehaald en dat is voor mij een goede maatstaf voor de algemene prestatie.
Ben natuurlijk blij met mijn derde plaats, dat tevens een goede motivator is om door te gaan met het bouwen van een nieuw model.
Heb ook tot nu toe altijd met de schaalwedstrijden meegedaan voor de fun en niet voor de drang naar prestatie.
Krijg wel steeds meer de zin/motivatie om een stapje hoger te gaan en de prestatie proberen op te schroeven.
Is ook mooi om te zien dat de KNVvL nu is aangesloten bij de NOC/NSF en dat er een TOPSPORTBELEID is.
Was vorig jaar ook merkbaar in de uitslagen op de WK, het afstemmen van de documentatie en trainen werpt echt zijn vruchten af.
Heb ook Robin als vierde geplaatste gevraagt of hij zou willen gaan naar de WK, maar ook hij is daar nog niet klaar voor en haakt af.
Verstandige zet zijn tijd komt nog wel, aan zijn vliegen ligt het niet ook hij moet een goed model hebben om verder te kunnen komen.
Het team dat gaat deelnemen zal er als volgt uit zien;
Gerard
Bert
Gerald
EEEEEEHHH wat was de vraag ook alweer :wink: hoop dat ik em zo beantwoord heb :lol: .
Ton
Hi scalefans,
Ja, dat heb je als je achteraf het verslag maakt. De vleugels zijn al stiekem te zien geweest en nu volgt het verslag. Maar goed dat vergeven jullie me wel denk ik.
Ruwbouw vleugels van Roland.
Ook hier is weer schaalgetrouw gebouwd; zeker het aantal ribben en de plaatsing van de liggers zijn hier van belang. Bij mijn Piper J-3 wijkt dit af en werd uiteraard door de statische jury gezien. Het was de eerste keer dat de jury verslag deed van haar bevindingen en dan kun je goed zien waar ze op letten.
De neusdelen van mijn vleugels zijn niet hol als ik het zo mag zeggen, maar dat is dan ook niet meer te zien als er strak bekleding overheen gaat.
Stapeltje ribben uitzagen langs twee mallen.
Allereerst werden de ribben vervaardigd door eerst een stapeltje balsahout met twee boutjes op elkaar te bevestigen, waarna ze zijn uitgezaagd met de lintzaag.
Ribben frezen langs een nettere aluminium mal.
Kleinere stapeltjes van het gezaagde balsahout werden daarna langs een frees gehaald, waarna ze er allemaal mooi gelijk uit kwamen te zien.
Frezen met “geleiding” op een Dremel tafeltje
Een kleine frees van 3,2 millimeter, waarvan het onderste deel nog glad is, dat werd gebruikt als geleider leverde mooi en snel het gewenste aantal ribben op.
Ook het hout voor de langsliggers werd in eigen beheer gezaagd en geschaafd tot de juiste maatvoering.
Een vleugeldeel op de bouwplank.
Voor de meeste modelbouwers is de rest een fluitje van een cent. Op de tekening eerst de onderste capstrips gespeld, waarna de liggers en ribben konden worden geplaatst en gelijmd. Vervolgens de capstrips aan de bovenzijde gelijmd. Nu waren de blokken hardhout aan de beurt, die worden geplaatst om de vleugelstruts aan te bevestigen. Daar, zo bleek later, heb ik aanvankelijk te veel op schaal gewerkt zodat dat nog eens over moest met wat steviger blokjes.
Voorlijst aan de rompzijde met dubbele neusribben.
Close-up van de neus die nog moet worden ingedekt.
Tussen elke gewone rib wordt nog een neusrib tussen geplaatst ter ondersteuning van het indekhout. Voor de rest spreekt alles redelijk voor zich. Op de bevestigingspunten voor de vleugelstruts kom ik nog terug.
Wordt vervolgd.
Ja, dat heb je als je achteraf het verslag maakt. De vleugels zijn al stiekem te zien geweest en nu volgt het verslag. Maar goed dat vergeven jullie me wel denk ik.
Ruwbouw vleugels van Roland.
Ook hier is weer schaalgetrouw gebouwd; zeker het aantal ribben en de plaatsing van de liggers zijn hier van belang. Bij mijn Piper J-3 wijkt dit af en werd uiteraard door de statische jury gezien. Het was de eerste keer dat de jury verslag deed van haar bevindingen en dan kun je goed zien waar ze op letten.
De neusdelen van mijn vleugels zijn niet hol als ik het zo mag zeggen, maar dat is dan ook niet meer te zien als er strak bekleding overheen gaat.
Stapeltje ribben uitzagen langs twee mallen.
Allereerst werden de ribben vervaardigd door eerst een stapeltje balsahout met twee boutjes op elkaar te bevestigen, waarna ze zijn uitgezaagd met de lintzaag.
Ribben frezen langs een nettere aluminium mal.
Kleinere stapeltjes van het gezaagde balsahout werden daarna langs een frees gehaald, waarna ze er allemaal mooi gelijk uit kwamen te zien.
Frezen met “geleiding” op een Dremel tafeltje
Een kleine frees van 3,2 millimeter, waarvan het onderste deel nog glad is, dat werd gebruikt als geleider leverde mooi en snel het gewenste aantal ribben op.
Ook het hout voor de langsliggers werd in eigen beheer gezaagd en geschaafd tot de juiste maatvoering.
Een vleugeldeel op de bouwplank.
Voor de meeste modelbouwers is de rest een fluitje van een cent. Op de tekening eerst de onderste capstrips gespeld, waarna de liggers en ribben konden worden geplaatst en gelijmd. Vervolgens de capstrips aan de bovenzijde gelijmd. Nu waren de blokken hardhout aan de beurt, die worden geplaatst om de vleugelstruts aan te bevestigen. Daar, zo bleek later, heb ik aanvankelijk te veel op schaal gewerkt zodat dat nog eens over moest met wat steviger blokjes.
Voorlijst aan de rompzijde met dubbele neusribben.
Close-up van de neus die nog moet worden ingedekt.
Tussen elke gewone rib wordt nog een neusrib tussen geplaatst ter ondersteuning van het indekhout. Voor de rest spreekt alles redelijk voor zich. Op de bevestigingspunten voor de vleugelstruts kom ik nog terug.
Wordt vervolgd.
Laatst bewerkt:
H
hezik
Guest
Ziet er allemaal netjes uit en ik blijf het gaaf vinden hoe je dit parralel aan een bouwverslag van 'de echte' doet.. altijd weer verbazingwekkend om te zien dat 'de echten' helemaal niet zo anders in elkaar steken.
Vervolg
Hi scalefans,
Verder met de vleugeltips, die voor wat meer denkwerk zorgden. Bij de schaal 1:1 wordt er gebruik gemaakt van stalen buis uit de vliegtuigindustrie. Dat zou bij het model wat grof worden. Dunwandige aluminium buis was hier de oplossing.
Vleugeltips met hol gevormde stalen buisprofiel.
Daar komt nog bij dat ze nog hol gevormd zijn ook. Om te voorkomen dat bij het buigen de buisjes zouden knikken werden de buisjes gevuld met schelpenzand, waar de schelpdeeltjes uitgezeefd zijn. Goed de buisjes vol tikken zorgde voor het gewenste effect. Het bleek zelfs mogelijk om de bochten die niet met de tekening overeenkwamen weer terug te buigen tot de juiste vorm bereikt werd.
Resultaat op de bovenvleugel van het model.
Close-up van de onder vleugeltip.
Om te voorkomen dat de tips vervormd worden op wat voor een manier dan ook moeten ze, net als bij de echte kist gesteund worden. Zie de foto’s voor de uitvoering.
De eind bochten aan de achterzijde van de vleugel zijn zo goed als in een ¼ cirkel gebogen, net als de tippen van de rolroeren.
Wordt vervolgd.
Bert
Hi scalefans,
Verder met de vleugeltips, die voor wat meer denkwerk zorgden. Bij de schaal 1:1 wordt er gebruik gemaakt van stalen buis uit de vliegtuigindustrie. Dat zou bij het model wat grof worden. Dunwandige aluminium buis was hier de oplossing.
Vleugeltips met hol gevormde stalen buisprofiel.
Daar komt nog bij dat ze nog hol gevormd zijn ook. Om te voorkomen dat bij het buigen de buisjes zouden knikken werden de buisjes gevuld met schelpenzand, waar de schelpdeeltjes uitgezeefd zijn. Goed de buisjes vol tikken zorgde voor het gewenste effect. Het bleek zelfs mogelijk om de bochten die niet met de tekening overeenkwamen weer terug te buigen tot de juiste vorm bereikt werd.
Resultaat op de bovenvleugel van het model.
Close-up van de onder vleugeltip.
Om te voorkomen dat de tips vervormd worden op wat voor een manier dan ook moeten ze, net als bij de echte kist gesteund worden. Zie de foto’s voor de uitvoering.
De eind bochten aan de achterzijde van de vleugel zijn zo goed als in een ¼ cirkel gebogen, net als de tippen van de rolroeren.
Wordt vervolgd.
Bert
Laatst bewerkt:
Kabelogen met takeling.
Hi scalefans,
Doordat de site even uit de running is geweest mis ik mijn trouwe lezers. Dat motiveert niet natuurlijk. Gauw weer een abonnement en commentaar als het kan. :sad:
Een blik op hoe het moet worden straks.
Een fraai gezicht vind ik zelf de bespanning van cabane en vleugels. Omdat de kabels bijna allemaal dubbel zijn uitgevoerd is het een hele klus om één en ander te maken. Bij de echte zal er ook heel wat uren in zijn gaan zitten, maar arbeidstijd wordt niet in schaal omgezet in dit geval. Al met al zul je bij de grote wel iets meer tijd kwijt zijn, maar dus niet in de verhouding van 1 : 3,6.
De romp met cabane in het zonnetje.
De eerste definitieve staalkabels met turnbuckles en kabelogen.
Voor het maken van kabeloogjes had ik ooit eens wat op internet gevonden en gelukkig goed bewaard. Om ze te maken moet een stuk messing buis in de lengte worden doorgezaagd. Volgens het voorbeeld met een ijzerzaag blad. Gelukkig dat ik een draaibank met freeskolom bezit wat een stuk gemakkelijker werkt.
Kabelogen en vorken.
Er moet een behoorlijke voorraad worden aangelegd, want er zijn nogal wat bevestigingspunten. Ook wil ik het nodige extra maken voor onderweg; je weet maar nooit.
Verbinding met kabeloog en losse onderdelen.
Het buisje wordt in de lengte doorgezaagd, waarna ze in stukjes wordt gezaagd. Tussen geleiders (om te voorkomen dat het messing knikt) wordt het oogje rond een boortje van de juiste afmeting gebogen. Hierna worden de uiteinden aan de binnenkant schuin afgewerkt, zodat ze tegen elkaar passen na het dicht buigen.
Kabelverbinding in wording, takeling wordt aangebracht.
Uiteindelijk wordt een takeling gemaakt om de zaak vast te houden. Dit gebeurt in mijn geval met wikkeldraad. Voor het solderen moet eerst de isolatie worden weggebrand waarna alles tot één geheel wordt gesoldeerd.
Gesoldeerde en afgewerkte takeling.
Wordt vervolgd. :x-mas:
Hi scalefans,
Doordat de site even uit de running is geweest mis ik mijn trouwe lezers. Dat motiveert niet natuurlijk. Gauw weer een abonnement en commentaar als het kan. :sad:
Een blik op hoe het moet worden straks.
Een fraai gezicht vind ik zelf de bespanning van cabane en vleugels. Omdat de kabels bijna allemaal dubbel zijn uitgevoerd is het een hele klus om één en ander te maken. Bij de echte zal er ook heel wat uren in zijn gaan zitten, maar arbeidstijd wordt niet in schaal omgezet in dit geval. Al met al zul je bij de grote wel iets meer tijd kwijt zijn, maar dus niet in de verhouding van 1 : 3,6.
De romp met cabane in het zonnetje.
De eerste definitieve staalkabels met turnbuckles en kabelogen.
Voor het maken van kabeloogjes had ik ooit eens wat op internet gevonden en gelukkig goed bewaard. Om ze te maken moet een stuk messing buis in de lengte worden doorgezaagd. Volgens het voorbeeld met een ijzerzaag blad. Gelukkig dat ik een draaibank met freeskolom bezit wat een stuk gemakkelijker werkt.
Kabelogen en vorken.
Er moet een behoorlijke voorraad worden aangelegd, want er zijn nogal wat bevestigingspunten. Ook wil ik het nodige extra maken voor onderweg; je weet maar nooit.
Verbinding met kabeloog en losse onderdelen.
Het buisje wordt in de lengte doorgezaagd, waarna ze in stukjes wordt gezaagd. Tussen geleiders (om te voorkomen dat het messing knikt) wordt het oogje rond een boortje van de juiste afmeting gebogen. Hierna worden de uiteinden aan de binnenkant schuin afgewerkt, zodat ze tegen elkaar passen na het dicht buigen.
Kabelverbinding in wording, takeling wordt aangebracht.
Uiteindelijk wordt een takeling gemaakt om de zaak vast te houden. Dit gebeurt in mijn geval met wikkeldraad. Voor het solderen moet eerst de isolatie worden weggebrand waarna alles tot één geheel wordt gesoldeerd.
Gesoldeerde en afgewerkte takeling.
Wordt vervolgd. :x-mas:
Laatst bewerkt:
strutter
PH-SAM
Mooi werk Bert!
Vroeger heeft in de Hobby Bulletin eens dit artikel gestaan
'projekt puntoog' heette het, beschreven door Henk van Hal
Heb ze ook toegepast op mijn Tiger Moth en werkt perfekt!
De bouw van je Fly Baby ziet er prachtig uit, wat een werk zit daar in zeg, prachtig gewoon
Dit is Genieten!
Groeten, Ralf
Vroeger heeft in de Hobby Bulletin eens dit artikel gestaan
'projekt puntoog' heette het, beschreven door Henk van Hal
Heb ze ook toegepast op mijn Tiger Moth en werkt perfekt!
De bouw van je Fly Baby ziet er prachtig uit, wat een werk zit daar in zeg, prachtig gewoon
Dit is Genieten!
Groeten, Ralf
T
Teus
Guest
Heel mooi en leerzaam Bert 
We blijven je volgen
Teus
We blijven je volgen
Teus
Hoi Bert,
Prachtig hoor die details zo te zien groeien.
Maar waarom gebruik je messing voor die montage plaatjes en geen aluminium dat denk ik gewicht zal besparen.
Met al die details loopt het gewicht snel op.
Ton
Prachtig hoor die details zo te zien groeien.
Maar waarom gebruik je messing voor die montage plaatjes en geen aluminium dat denk ik gewicht zal besparen.
Met al die details loopt het gewicht snel op.
Ton
Hoi Ralf,
Ik heb heel wat Hobby Bulletins liggen, maar kan me niet herinneren dat er zoiets in heeft gestaan. Is het dezelfde werkwijze of was men toen nog leper?
Hoi Ton,
Aanvankelijk waren de metalen delen van metaal, gelijk aan de echte. Het probleem was dat dit metaal een dikte had van 1 mm. Ik moest voor de schaal richting 0,8 en dat was bij messing geen probleem. Je hebt gelijk natuurlijk; aluminium is lichter. Het model weegt nu iets meer dan 3 kilogram met alle staalkabels gemonteerd. Bij een spanwijdte van ruim 1,80 meter is dat nog niet veel, temeer daar het een tweedekker betreft. Daarbij houd ik rekening met de geringere bijdrage van de ondervleugel (ongeveer 40% heb ik op advies van Jan Brilman opgezocht). Het totaal gewicht schat ik nu rond de 6 kilogram hetgeen moet kunnen volgens mij. De staalkabeltjes leveren meer nadeel op het gewicht, maar ik probeer alles zo licht mogelijk te houden.
Groetjes,
Bert
Ik heb heel wat Hobby Bulletins liggen, maar kan me niet herinneren dat er zoiets in heeft gestaan. Is het dezelfde werkwijze of was men toen nog leper?
Hoi Ton,
Aanvankelijk waren de metalen delen van metaal, gelijk aan de echte. Het probleem was dat dit metaal een dikte had van 1 mm. Ik moest voor de schaal richting 0,8 en dat was bij messing geen probleem. Je hebt gelijk natuurlijk; aluminium is lichter. Het model weegt nu iets meer dan 3 kilogram met alle staalkabels gemonteerd. Bij een spanwijdte van ruim 1,80 meter is dat nog niet veel, temeer daar het een tweedekker betreft. Daarbij houd ik rekening met de geringere bijdrage van de ondervleugel (ongeveer 40% heb ik op advies van Jan Brilman opgezocht). Het totaal gewicht schat ik nu rond de 6 kilogram hetgeen moet kunnen volgens mij. De staalkabeltjes leveren meer nadeel op het gewicht, maar ik probeer alles zo licht mogelijk te houden.
Groetjes,
Bert
Bert,
Als je op 6kg uit gaat komen dan is dat zeker niet slecht en prima mee te vliegen.
Ralf,
Leuk artikel kan mij dat niet herinneren dat dat in de HB heeft gestaan.
Ton
Als je op 6kg uit gaat komen dan is dat zeker niet slecht en prima mee te vliegen.
Ralf,
Leuk artikel kan mij dat niet herinneren dat dat in de HB heeft gestaan.
Ton
He Ralf,
Nu ik de foto's zie (herkennen is gemakkelijker dan herinneren, iets in mijn vak waar ik de mensen steeds op mag wijzen) komt het mij bekend voor. Sterker nog; het verhaal van internet heeft dezelfde foto's dus zal de bron wel dezelfde zijn.
Bert
Nu ik de foto's zie (herkennen is gemakkelijker dan herinneren, iets in mijn vak waar ik de mensen steeds op mag wijzen) komt het mij bekend voor. Sterker nog; het verhaal van internet heeft dezelfde foto's dus zal de bron wel dezelfde zijn.
Bert
Ik vlieg al 20 jaar met een Fly Baby dubbeldekker Eerst nog met een Quadra (kun je nagaan hoe oud hij is) en nu al enige tijd met een 58 cc NVVS, waarmij hij zwaar overpowerd is maar uitstekend om mee te slepen. Ik had een foto in willen voegen maar ik weet niet hoe ik die moet uploaden.
Groeten Joost en succes met het bouwen.
Groeten Joost en succes met het bouwen.
Dag jbt, voornaam?
Hetzelfde probleem hadden we allemaal natuurlijk; hoe plaats je foto's?
Ga naar deze site: http://foto.modelbouwforum.nl/
en registreer je daar en je kunt jouw foto's uploaden. Hou wel rekening met de maximum grootte.
Als je daar de foto opent totdat deze z'n goede formaat heeft, klik je de rechter muisknop en kies dan voor eigenschappen.
Vervolgens zie je de URL, die je markeert, kopieert en plakt in het bericht dat je hierna plaatst. Dan komt het allemaal voor elkaar.
Wij zijn met zijn allen, maar ik in het bijzonder benieuwd naar deze foto's. Geef ook wat technische gegevens en wat ik wel belangrijk vind: Hoe vliegt ie?
Waarschijnlijk heeft jouw kist een romp met rechte zijkanten. Dat is namelijk in het bouwboek de aangegeven optie. Roland van Haarlem heeft hem dit unieke uiterlijk gegeven vanwege de 5 cilinder stermotor.
Bert
Hetzelfde probleem hadden we allemaal natuurlijk; hoe plaats je foto's?
Ga naar deze site: http://foto.modelbouwforum.nl/
en registreer je daar en je kunt jouw foto's uploaden. Hou wel rekening met de maximum grootte.
Als je daar de foto opent totdat deze z'n goede formaat heeft, klik je de rechter muisknop en kies dan voor eigenschappen.
Vervolgens zie je de URL, die je markeert, kopieert en plakt in het bericht dat je hierna plaatst. Dan komt het allemaal voor elkaar.
Wij zijn met zijn allen, maar ik in het bijzonder benieuwd naar deze foto's. Geef ook wat technische gegevens en wat ik wel belangrijk vind: Hoe vliegt ie?
Waarschijnlijk heeft jouw kist een romp met rechte zijkanten. Dat is namelijk in het bouwboek de aangegeven optie. Roland van Haarlem heeft hem dit unieke uiterlijk gegeven vanwege de 5 cilinder stermotor.
Bert
jan brilman
Forum veteraan
Ik denk 'Joost'.
jan.