Bouwverslag van de Fly Baby

In één woord: schitterend.

Het lijkt wel of de laatste maanden de "echte" schaalbouwers dit forum hebben weten te vinden. De schaal Fokkers, Koolhovens en Fly baby's vliegen je om de oren :wink: Ga zo door jongens Krijgen we al dit moois ook op de volgende schaalmeting in Oss te zien?

gr.

Marcel

 

Bert,

Echt super man, maar eeeehhhhh je gaat er toch niet mee wedstrijdvliegen he.

Heb je vooraf eigenlijk al een documentatie set samen gesteld.

Als bijv een blad voor de Kielvlak / Stabilo / Romp en Vleugel etc. etc. of heb je alle foto nog los.


Succes ziet er prachtig uit, heeft toch wel wat zo'n dubbeldekker.

Ton

 

Echt wel !!! het is zeker de bedoeling om de Piper eens te vervangen, al weet ik nog niet wanneer :|

De documentatie heb ik nog niet samengesteld. Ik heb veel foto's en daar moet ik vanaf bouwen en dat wat het beste lukt komt erin. De 3-view moet ik zelf maken, omdat de beschikbare tekeningen niet een Fly Baby met stermotor en ronde/ovale romp laten zien. Ik heb Andreas Luthi gevraagd hoe dat zit, want ik had gehoord dat hij zijn 3-view ook zelf gemaakt heeft.
Hij vertelde dat dat geen probleem hoeft te zijn, als je er maar wat handtekeningen op laat zetten. In mijn geval Roland van Haarlem en een medewerker van Aviodrome, omdat de Fly Baby daar in een hangaar staat en zij dus goed kunnen beoordelen of het een look a like is.

Groeten,

Bert

 

Hi scalefans,

We zijn toe aan het volgende onderdeel, het landingsgestel. Allereerst even een opmerking over de toekomst van het model.
Het landingsgestel is star (zonder vering) uitgevoerd en kan straks nog de nodige hoofdbrekers bij het landen veroorzaken. Dus dat is afwachten.


Het landingsgestel van de PH-RVH op de werkbank in proefopstelling.


De uiteindelijke uitvoering, compleet gemonteerd.

Een mooie bijkomstigheid, als je de eigenaar/bouwer van een vliegtuig leert kennen, is dat er nog wel wat materiaal van de bouw is overgebleven. Zo ben ik in het bezit van originele kleuren staaltjes die straks bij de jury het kleurbewijs moeten leveren. Nu was er nog een voordeeltje want Roland had nog een plank hout, waar het landingsgestel, de cabanestruts en de vleugelstruts van vervaardigd waren. Deze plank werd mij door Roland ter beschikking gesteld. Het enige nadeel is dat de houtnerf niet op schaal is dan, maar vindt die maar eens. Het heeft wel wat rekenwerk gekost om alles zodanig uit te zagen, dat er genoeg overbleef voor de modellen, want ook Roland wilde immers een model bouwen.


Met de kleine Proxxon cirkelzaag heb je weinig afval, maar je bent wel even bezig.

De hele houtconstructie van de cabane, het landingsgestel en de vleugelstruts is opgebouwd uit vier gelamineerde plankjes en dat heb ik ook nagebootst. Vandaar dat er nogal wat meters gezaagd en geschaafd moest worden. Het zagen mocht niet teveel zaagafval hebben, daar er anders te weinig hout voor twee modellen zou overblijven. Uiteindelijk had ik ruim genoeg.


De gelamineerde plankjes voor het landingsgestel.

Het lamineren heb ik gedaan met 25 grams glasmat en epoxyhars, die ik zwart kleurde met een verfpigment. De onderdelen van de PH-RVH zijn met zwarte aerosol lijm gelijmd en ook de zwarte naadjes moesten natuurlijk zichtbaar worden. De hele zaak met gewichten laten drogen leverde een zeer sterke constructie op.


Tekening van het beslag voor het landingsgestel. (Bron: Builders Manual)

Ook moest het nodige beslag voor het landingsgestel weer gemaakt worden. Met zoveel maatgegevens uit het originele Builders Manual is dit niet een al te groot probleem om de zaak goed op schaal te krijgen en ook hier werd weer dezelfde constructie toegepast. Alleen was het in plaats van lassen hard solderen.


Het model gestel, met beslag op het builders manual.


Het landingsgestel met de starre as op het model geplaatst.


Als het beslag straks zwart is geschilderd, is het net “echt”.

Weer een stapje verder in de bouw. Ik vroeg me wel af waarom de ontwerper gebruik heeft gemaakt van een soort scharnieren tegen de romp aan. Dit doet immers veronderstellen dat er een verend onderstel is, maar dat is dus niet het geval. Door alle spandraden en de doorgestoken as wordt namelijk elke poging tot veren namelijk tenietgedaan.

Groeten,

Bert

 

Hoi Bert,
Mooie vooruitgang weer

Die scharnieren zijn inderdaad interessant :?
Door het gebruik van scharnieren kunnen er met het (niet perfect) spannen van de kabels geen ongewenste krachten (momenten) op de poten/romp komen. De doorgestoken as (ik weet niet hoeveel speling er tussen as en poot zit?) kan die echter wel veroorzaken.
Demonteren van onderstel is waarschijnlijk relatief eenvoudig (losmaken kabels en verwijderen scharnierpennen) ik weet niet of er voor bepaalde onderhoudszaken bij het origineel behoefte is het onderstel van tijd tot tijd te verwijderen ??? :?

Met de juiste maatvoering is het ook mogelijk de as vast te trekken in de poten door de poten met behulp van de kabels verder naar buiten te spannen. Het lijkt me dat hier eenvoudigere manieren voor te vinden zijn, maar ik heb me al vaker verbaasd over constructies in de vliegerij

 

Er zit totaal geen speling in de as en de poten. De as is op de binnenste platen, die op de houten onderstel poten zijn bevestigd, gelast.
Aan de buitenzijde is er weer een plaat, met daarop de constructie voor de remmen gemonteerd. Beide platen zijn vervolgens op het houten onderstel geschroefd. Niets geen speling dus.
De zaak kan wel vrij eenvoudig worden gedemonteerd. Zie onderstaande tekening.


Asconstructie van de Fly Baby. (Bron: Builders manual)

Groeten,

Bert

 

Hi Scalefans,

Het wordt tijd weer een stapje verder te gaan met het bouwverslag, anders zakt het van de eerste pagina af. Maar ja, ik had al gezegd dat ik het druk had en ik verkeer ook niet in de omstandigheid om tijdens mijn werk iets voor het bouwverslag te fabriceren.


De PH-RVH met geplaatste cabane.

De volgende stap is de cabane-constructie die ook weer volgens het concept van het originele ontwerp werd gebouwd.


Hier een blik in de cockpit met de bevestiging van de achterste cabanestruts.

Eerst werden de metalen bevestigingen gemaakt en in de cockpit pasgemaakt zoals op bovenstaande foto is te zien. Tussen de horizontaal geplaatste metalen strips komt straks nog een spanner, die in de tweedekker uitvoering weinig functioneel is. Bij de laagdekker is het de spanner voor de landingsdraden. Bij de tweedekker zijn die aan de cabane bevestigd en is de spanner meer een afstandshouder.


Cabane bevestiging aan de stuurboordzijde.

De metalen bevestigingen is nogal wat gepriegel omdat de, ik zal ze maar vulplaatjes noemen, op schaal redelijk iel zijn terwijl er ook nog gaten voor de boutje door moeten. Eerlijk gezegd heb ik er wel een paar meer gemaakt eer ze naar mijn zin waren.


Voorste bovenbevestiging van de cabane.

De bovenbevestigingen moesten ook strak op de maatvoering worden gemaakt omdat daar ook de vleugelbevestigingen en de cabane spandraden aan worden vastgemaakt. Al met al vormt dit in gedachten nog steeds een toekomstig probleem voor het in- en uit-elkaar halen van het vliegtuig. Mijn inschatting is, dat als ik hier 100% schaal blijf werken er ongeveer een uur bouwtijd op het veld zal zijn. Die gedachte vind ik eigenlijk geen reële optie, zodat ik mijn gedachten nog maar eens moet pijnigen naar een adequate oplossing.


Bovenvleugel bevestigingsplaten, waar straks een lange bout door moet.

De bouten die de vleugels vastzetten is niet het probleem, maar de vlieg- en landingsdraden zullen de nodige opbouwtijd vergen.
Eén mogelijkheid die ik zeker moet onderzoeken is de vliegdraden met een soort van U-bocht constructie op de vleugel te bevestigen in plaats van aan de cabane. In dat geval blijven de vliegdraden in elk geval zitten. De landingsdraden moeten aan de romp of bij de vleugelstruts los- en vastgemaakt kunnen worden.


Vleugelbevestiging aan de voorzijde van de cabane.


Uitmeten instelhoek van de cabane met waterpas in de romp.

Het uiteindelijke plaatsen van de cabane heb ik zonder mallen gedaan, omdat de spandraden de hele handel moeten richten en er geen vaste punten inzitten. Dat betekent straks dat de turnbuckles na afstellen goed geborgd moeten worden zodat de cabane niet scheef gaat zitten of de instelhoek zal gaan veranderen.


De meester bekijkt het resultaat.

De afstelling heb ik gedaan met een in de romp geplaatst waterpas en daarna met behulp van de instelhoekmeter voor zowel de instelhoek als de breedte-instelling, die uiteraard waterpas moet zijn.


Geplaatste instelhoekmeter hier voor de instelhoek.

De cabane werd tijdelijk met ijzerdraad opgespannen, zodat ik de precieze lengte van de spandraden weet. Het geheel is zeer stijf nadat de draden gespannen zijn.


’t Wordt steeds completer. (Zie ook vleugels op achtergrond).


Totaalplaatje van de romp tot nu toe.

Zo weer een episode aan deze reeks toegevoegd. We komen nu steeds meer in de richting van het liveverslag, maar m’n tussendoortje zit nog niet in de verf. Het weer werkt momenteel niet erg mee en sinds onze vloer in huis allerlei “vreemde” kleuren heeft gehad is binnenshuis spuiten niet meer aan de orde, dat snappen jullie zeker wel.

Groeten,

Bert

 

Gewoon prachtig ! Heb er geen andere woorden voor ! Als je ziet wat sommige schaalbouwers op dit forum klaarspelen ....

 

Ziet er erg goed uit Bert! Leuk om ook steeds die vergelijking met de echte kist te zien. Zo zie pas echt hoe 'schaal' die is.

 

pffff, foto's zeggen meer dan woorden supermooi!!!

 

Bert,

Ziet er super uit.

Lekker he om zoveel documentatie ter beschikking te hebben, bij de bouw van een schaalmodel.

Maakt het toch een stuk leuker om echt voor superschaal te gaan.

Ja en dan wordt het weer lastig om van schaal af te wijken en te kiezen voor een praktische oplossing.

Succes verder en lekker doorgaan zo.

P.S. Heb je in de tussentijd nog wat meer info voor je P47 kunnen vinden.

Ton

 

Leuke klok ook! 8O


jan.

 

Ha Bert,

Werkelijk fenomenaal wat je allemaal aan het doen bent, Super!

Ben je bekend met de opspanmethode die Toni Clark op zijn grote Tiger Moth toepast?
Simpel doch geniaal gewoon, de interwing-struts blijven vast aan de cabane/romp zitten met de spankabels
Je hoeft alleen de vleugels op te steken en de struts ertussen te bouten (8xM3) en klaar is kees, tevens alles op spanning

Dit systeem moet bij jouw kist ook goed toepasbaar zijn, is zo'n beetje dezelfde opzet/constructie
Je vindt dan vast wel weer een mooie weg om dit 'schaal' af/weg te werken

Succes, prachtprojekt!! Ralf

 

Machtig!Wat mooi!
Hij is zo groot dat ik er volgens mij wel zelf ik kan zitten 8O .

Ik heb geen verstand van schaalbouwen maar ik zie daar op een foto van de instrumenten links en rechts bouten zitten.
Is dit niet zwaar?

 

Ha Bert, om nog even terug te komen op de spandraden



Wat is het nut eigenlijk van de onderste draden vanaf het landingsgestel?
In principe vormen de flying- en landing wires een mechanisch evenwicht in combinatie met de cabane en de interwing struts

In mijn ogen verstoren deze draden dit evenwicht en zijn ze eigenlijk onnodig
Zo te zien heeft het landingsgestel zelf immers ook al schoordraden
Misschien omdat het een mandragend toestel is kan het een soort extra veiligheidsoptie zijn??

Ben benieuwd naar je mening,
Wel heeft de echte het ook dus moet het zeker in jouw replica :wink:

Ralf

 

misschien bang dat de vleugels dubbel klappen ofzo.... goed punt eigenlijk.... :?

 

Als het ding vliegt, is de kracht op de vleugel opwaarts gericht. De vleugels worden dus 'naar boven' geduwd. Die draden gaan dit effect tegen. Zonder die draden zou het me niets verbazen als de vleugel, ondanks de overige spandraden, toch aan de wingtips iets naar boven geduwd zal gaan worden.

Spandraden zijn te vergelijken met het vakwerk in bruggen enz. Daar is de kracht andersom gericht. Vaak zie je daar een soortgelijke constructie, twee liggers met vakwerk ertussen en dan in het midden van de overspanning (waar de krachten het grootst zijn) een extra laag vakwerk er bovenop.

Ik kan het niet goed uitleggen en ook geen goede foto vinden, maar hier een paint schetsje van wat ik bedoel:

 

Dat begrijpen we Hezik, maar er lezen hier een paar echte dubbeldekker 'kenners' mee die precies weten welke spandraad op welk vliegtuig waarom, wat, doet,

Ralf bedoeld dat de FLYING wires aanwezig zijn, deze zijn meestal en ook in dit geval, dubbel uitgevoerd, en dat deze bij al de ons bekende dubbeldekkers voldoende zijn, om alle krachten te verwerken,
dus waarom in dit ontwerp nog extra draden vanaf het landingsgestel?

groet,

Frank

 

Denk dat dit "landing gear brace wires" zijn, om het onderstel op zijn plaats te houden bij zijdelingse krachten.

Meestal zie je ze zittten als op het onderstaand plaatje.



Ton

 

Je zou wel eens gelijk kunnen hebben Ton,

Tussen de poten van het landingsgestel zitten wel 2 kabels in 'V' vorm, deze zijn waarschijnlijk om het 'opzwiepen' van de as enigszinds tegen te gaan, ze zitten nl precies in het midden
Meestal zitten de cross-bracings diagonaal (zie ook op je plaatje)



Grappig is dat ze niet schets van de de Fly-baby 1-B dubbeldekker staan....(geeft wel te denken )



Het zou ook nog kunnen dat het een overblijfsel is van de Fly Baby 1-A monoplane uitvoering waar ze wel degelijk werkend zijn

@Hezik, dank voor je uitleg
Toch blijf ik het zien als een extra lus om de hoofdconstructie heen

Mooi toch zo'n forum waar ieder zijn ideeen kwijt kan

Blijft een super-project Bert!

Ralf