resolutie is maar 1 stap van het hele verhaal.
de meeste servo's werken nog met ouderwetse potmeters.
gebruik je het volle bereik, slijt de hele weg geheel in.
duurt verschrikkelijk veel looptijd voor dat problemen geeft.
meeste vliegers kennen het probleem niet eens (wat al voldoende zegt)
gebruik je maar 1/10e van de slag, zullen alle servobewegingen alleen op dat stukje terecht komen, waardoor dus de potmeter eerder ingesleten raakt, contactproblemen gaat geven.
gevolg, een servo dit staat te jitteren, onduidelijk beweegt in een bepaalde stand (of gewoon stopt).
Het aantal bewegingen en de te stellen kracht is van invloed op de levensduur van een servo.
Als een servo ruim binnen zijn specificaties en met een kleine slag iets op zijn plaats kan krijgen.
Dan slijt de potmeter even hard als dat tie dat met een grotere slag mag doen.
Het verschil tussen het één en het ander is dat servo met de korte slag eerder op zijn gewenste positie is, als de servo met een lange slag.
Bij de lange slag legt de loper (sleper) een grotere afstand af (slijt sneller) het weerstands baantje wordt over een langere afstand ingesleten.
Bij de korte slag legt de loper (sleper) maar een kort stukje af, slijt minder snel, het baantje wordt over een kortere afstand ingesleten.
Het is dus net andersom.
Nadeel is dat stuur correcties bij een servo met een kleine slag, veel sneller op een nieuwe opgedragen positie kan komen waardoor die servo uiteindelijk meer bewegingen maakt.
Maar is dat eigenlijk wel zo.
Aan het voer/vaar/vliegtuig wijzigt niets, het parcours blijft gelijk en de voortgaande snelheid ook.
Natuurlijk reageert het stuur gedrag veel sneller en feller, dan ga je andere dingen doen die voorheen niet mogelijk waren.
Waardoor het aantal bewegingen van de servo omhoog gaat wat direct gevolgen heeft voor de levensduur.
Ik heb nog nooit een door slijtage versleten potmeter in een servo gehad, wel af en toe een motortje met afgefakkelde collector.
Maar dat heeft dan niet met de mechanische inbouw te maken, maar meer met even iets uitproberen in de vorm van een (3 assige) gyro.
Als er micro servo's zijn met een borstelloze motor aan boord, die ik nog niet heb gevonden. is het zeker wel een optie.
daarnaast heb je nog het punt dat een servo ook op gang moet komen en moet stoppen.
door de vertraging merk je het wat minder, maar het motortje kan niet in 1 klap stil staan.
gebruik je maar 1/10e van de servoweg, gaat die start en stoptijd opeens meetellen.
bij handgestuurde toestellen met kleine roeren doorgaans niet zo merkbaar. daar is het in de regel zowieso wat minder kritisch.
maar bij gyro gestuurde dingen of bij toestellen met grote roeren gaat dit merkbaar problemen geven.
sterker, de staart van een heli krijg je zelden goed als de boel mechanisch ver fout staat.
Totaal niet relevant, weet jij van je besturing hoeveel er tussen de stick beweging zit en de servo verstelling?
En je eigen oog hand coördinatie, hoe snel of traag die is?
Een gyro kun je instellen en de pid wat bij stellen waardoor het allemaal wat soepeler verloopt.
digitale servo's tegenwoordig staan zo'n beetje altijd te rommelen als er een roer op rust.
Dat deden ze vroeger zo'n 20 jaar geleden ook al.
3d vliegtuigen vliegen bij normale uitslagen ook maar met een fractie van de servoweg. alleen die gebruiken in de 3d stand weer alles.
Oh dan vlieg ik altijd 3d
3d vleugelvliegtuigje vliegen met ingeschakelde gyro.
Nu heb ik wel een hele slimme gyro met vliegfases aan boord die tijdens het modelfladderen qua pid helemaal is te vertimmeren.
En met de optie om al dat moois uit te schakelen.
Want als het echt knijp wordt dan stuur ik het toch liever even met het handje.
Dan hou ik de eer aan mijzelf als tie dan alsnog de grond in gaat.
