Je collega adviseerde de procedure-turn onmiddellijk na de stijgvlucht te doen. Dat is verboden door de knvvl!
Of dat verboden is door de KNVvL weet ik niet. Wat ik wel weet is dat die figuur dan ver buiten het veld gebeurt en dus eigenlijk helemaal niet goed beoordeeld kan worden. Dus waarom zou je dáár een "beoordeelde procedure turn" doen?
Waar dan weer helemaal niks mis mee is, is dat je die procedure turn (onbeoordeeld) tussen iedere figuur door vliegt: het is nu eenmaal de bedoeling dat je de figuren ongeveer op dezelfde lijn vliegt, midden voor de vlieger en de examinators, en zo'n procedure turn is juist een uitstekende manier om continue op die lijn heen en weer te vliegen.
Als je snapt wat ik bedoel...
Dus start plus stijgvlucht=> (onbeoordeelde) procedure turn om langs dezelfde lijn weer terug te komen voor een figuur. Na die figuur=>procedure turn om weer op dezelfde lijn te komen voor de volgende figuur. etc etc etc.
Één van die figuren die je midden voor de examinators vliegt is dus die procedure turn, maar eigenlijk vlieg je dat ding dus een keer of acht van start tot landing.
Zo heb ik destijds tenminste mijn eigen brevet-examen gevlogen. Dus ik snap niet zo heel erg goed wat er nu allemaal fout gaat.
Ik zelf vlieg met een leerling eindeloos vierkantjes, want die figuren zijn het probleem niet. Het allergrootste probleem wat ik zie (maar dat is dus mijn persoonlijke mening/ervaring) bij brevet-examens,
is dat de kandidaat tussen de figuren door totaal niet weet wat hij aan het doen is. De focus is zo geheel gericht op "oh jee, ik moet die figuren goed vliegen", dat er niks over blijft voor het in de juiste uitgangspositie brengen van het vliegtuig.
Om een parallel te trekken met het heli examen (wat verder overigens totaal NIET vergelijkbaar is), is er ÉÉN heel belangrijke overeenkomst:
Bij het heli examen bestaan de meeste figuren uit een combinatie van rechte lijnen die met de juiste snelheid, hoogte en richting gevlogen worden, en van elkaar gescheiden door 2 seconden hover. Vrijwel iedereen gaat nat op het focussen op die rechte lijnen, terwijl de truuk juist zit in die halve seconde waarin je de heli van stilhangend naar "bewegend" brengt. Doe je DAT goed, dan hoef je die hele rechte lijn lang, verder niks te doen dan "overal afblijven zolang het goed gaat", want "ongeveer" is meestal ruim goed genoeg. Maar verknal je die eerste aanzet, dan is het nagenoeg onmogelijk om nog wat moois van zo'n rechte lijn te maken, is de volgende lijn vaak ook al verknald omdat je niet op het juiste punt uit komt en is een vierkant opeens een driehoek, en een cirkel opeens een ei.
Bij het vleugelbrevet precies zo: zit je in de verkeerde uitgangspositie, dan kun je doen wat je wilt, maar die figuur gaat nooit meer echt goed lukken.
Maar zit je op de juiste lijn, de juiste hoogte en de juiste snelheid, dan hoef je die figuur alleen nog maar "ongeveer goed" te vliegen.
Vandaar, hoe strontsaai het ook kan zijn: vlieg die vierkantjes, vlieg die rechte lijnen, vlieg die procedure turns, en focus je op de juiste hoogte richting en afstand. Dat gedeelte moet er rotsvast in zitten, en dan is dat brevet verder een eitje, want die figuren, die zijn echt zo moeilijk niet: een dubbele looping is niet meer dan vol up geven en op de juiste momenten het gas vol open of helemaal dicht te zetten. Een liggende acht is niks meer dan twee bochten van 270 graden, een procedure turn is niks meer dan een bocht van 90 graden gevolgd door een bocht van 270 graden, en een tolvlucht is voor de meeste kisten niet meer dan "gas dicht, alles in de hoek, drie slagen tellen en alles weer loslaten".
Maar voor iedere figuur geldt onveranderlijk: zet hem op de verkeerde hoogte en plaats in, en het lijkt nergens meer op.
.
gedaan, maar ondertussen geloof ik je gewoon (serieus, geen flauwe grap)