De Zeven Provinciën Hans

Stephan dit plaatje van het opschieten van een lijn komt waarschijnlijk uit zu Mondfeld. Het is bijna correct.
De laatste steek op de korvijnnagel voor het opschieten van de lijn dient een knijpsteek te zijn om te voorkomen dat de lijn losschiet.
Voor modelbouw maakt dit natuurlijk niet uit de lijnen zijn immers geborgd met lijm.

 

Het gaat erom dat deze ( https://www.knoopenzo.nl/knots68/5.htm ) methode bij de nagelbanken niet gebruikt werd maar deze ( https://www.knoopenzo.nl/knots68/6.htm ) maar dan met minder rondtorns (eigenlijk maar 1 keer)

 

Dat is waar hoor Koos maar eenmaal voor mezelf een beslissing en het is over voor me

 

Inderdaad zeg. 100pagina's en de 2000-ste post.
Het zal zeker zo zijn dat mijn touwen niet helemaal goed hangen ik heb er een soort van mastworpje van gemaakt rond het touw. Ik heb het zojuist weer staan te bekijken.( Ik kan slecht tegen commentaar) Het gehele gebundelde touw is 11 mm lang en ik had best een beetje moeite om mooie rondingen te krijgen. Het zou dan ook bijna niet opvallen als ik dat zou gaan veranderen. Het is niet correct en dat komt omdat ik niet wist dat hiervoor ook een werkwijze zou zijn. Was ik maar gaan varen ooit dan was het niet zo wanhopig mis gegaan.

 

Ik denk niet dat er ooit iemand naar je model gaat staan kijken en dan zegt: Dit is wanhopig mis gegaan.

 

De niet leuk knop ingedrukt...

 

Je hoef het voor mij niet te veranderen. Maar op internet zijn er nogal discussies over geweest. En nu viel het mij bij jou ook op. Ik denk als hij er maar een paar heeft gedaan dan is geen punt. Maar als je ze allemaal klaar hebt...... laat zitten laat zitten. Maar ook ik heb hier geleerd En ik hoop dat anderen het ook zullen oppakken. Maar nogmaals ik geef geen kritiek, ik noemde het alleen, wat je ermee doet geheel aan jouw. Je laat hier een heel mooie details zien welk een mooi naslagwerk is voor tuigage op Hollandse schepen.

 

Ik zag het ook niet als commentaar hoor. Maar ik zag hier pas wel een voorbeeldje voorbijkomen waar het getoond werd. En in gedachte maakte ik dat na. En dat was niet correct dus. Ik wis niet meer wie het getoond had.

 

In vaardigheden en tips van Piet zag ik het ook op die manier. Het wordt echt veel op modellen zo gedaan. Ik denk dat dat erin geslopen is. Ik moet straks ook een Hollander gaan optuigen en dan wil ik het proberen zo correct mogelijk te doen. Wat dat betreft ben ik een Pietje Precies.
Gelukkig dat je het niet als commentaar ziet.

 

Tja ik hoop het Stephan. Ik ben nogal snel van de aannames.
Het zal zeker niet historisch correct zijn en mogelijk heb ik voor kenners de wenkbrouwen laten fronsen. Maar 1 ding wel.. Ik probeer mijn aannames wel enigzins uit te spitten voor ik iets maak en doe mijn best.

 

Ik ga een zeiltje starten.

 

Hans, er niets mis met je opgerolde touwwerk, ondanks het commentaar van @Stephan Kertész , (met alle respect voor zijn buurman), want beide variante zijn mogelijk en zijn ook allebei historisch correct.
(bron, boek Historische scheepsmodellen van Mondfeld. Ik kan nog meer voorbeelden geven, maar dit was de mooiste tekening.

Het touw word in feite op de zelfde manier opgeschoten als Stephan laat zien, maar word gewoon geborgd met het laatste eindje, hetgeen juist voorkomt dat het touw in de knoop raakt. Op een schip is altijd wind, zeegang, buiswater enz. Waardoor een keurig opgeslagen eind touw geen lang leven was beschoren, geloof me maar want ik heb een aanzienlijk deel van mijn leven op zee doorgebracht en losse eindjes werden/worden nog steeds opgeschoten zoals op de tekening. Wat Stephan laat zien word voornamelijk gedaan bij de marine, net als de keurig opgerolde touwen naast het geschut, mooi om te zien maar zeker niet praktisch. M.a.w. beide varianten zijn mogelijk en ook Historisch correct.

 

Ik twijfel nog Piet, van alle afbeeldingen die ik tot nu toe gezien heb komt het opschieten van het touw zoals jij het goed noemt alleen op modellen voor. Op echte foto's van schepen zie ik deze methode niet. Mondfeld had ik ook geraadpleegd, maar die moest je toch af en toe met een korreltje zout nemen?

 

Mondfeld heeft niet alles correct, maar het meeste wel natuurlijk en twijfelen is een gezonde instelling. Maar ook Orazio Cutris een bekende schrijver van boeken over de oude zeilvaart en modellen laat precies het zelfde zien. En zoals ik al schreef zijn beide varianten mogelijk, meer kan ik er niet van maken. De enige reden dat ik hier op reageer is de uitspraak, dat het niet correct zou zijn en daar ben ik het niet mee eens. (mocht je nog verder willen discussiëren, gebruik dan de gelagkamer, dan komt niet alles in dit verslag van Hans...)

 

Daar was ik ook aan het denken om daar verder te gaan. Vind het wel een interessante discussie.

 

Hou er ook rekening mee dat touw met kleine diameter (modelbouw) anders reageert dan grotere diameters (werkelijkheid). Als je het niet enigszins opbindt, zal het in alle richtingen in rondjes rond je nagelbank flaneren. Het heeft immers niet de massa die ervoor zorgt dat de zwaartekracht het laat "hangen".

 

Dat is ook precies waar ik tegenaan liep. Vandaar dat ik het op deze manier opboste om het zomaar te zeggen.

 

Ik ga elders een topic aanmaken. Heb het daarstraks ook met Piet over gehad. Leuk om eens echt contact te hebben.

 

Hallo Hans, volg met interesse je verslag . Wat dekplanken betreft vind ik het super strak met die naden. Mag ik je vragen hoe je deze gemaakt hebt. Ik zelf gebruik ijzergaren maar blijft een heel gedoe. Weet niet wat het effect is als ik dit met zwarte viltstift maak maar hoe graag jou tip en trucks hiervoor. Alvast hrtelijk dank. Wil

 

Hallo Wilv,
Leuk dat je mijn verslag volgt. Ik neem aan dat je ook de Zeven Provincieen aan het bouwen bent?
Wat betreft je vraag, heb ik dit uitgelegd vanaf post 26. Hier laat ik dit zien.
Kortom, komt het er op neer dat ik elk latje aan 1 zijde langs de schacht van een markeerpen haal. Niet langs de punt overigens en in een hoek die ik op de foto laat zien. Waar dus de stift de lat raakt wordt de bovenkant van de lat. Dit doe ik aan 1 zijde van de lat en als deze ligt dat komt de volgende lat hier blank tegenaan. Zou je ook de aansluitende lat eerst langs de stift halen geeft dit natuurlijk een bredere breeuwnaad. Maar ik doe dit dus aan 1 zijde. Het is ook belangrijk elke lat met eenzelfde snelheid langs de stift te halen. Doe je dit niet dan dringt de inkt teveel in het hout en ontstaat er een grotere breeuwnaad. Deze snelheid en de stand van je stift bepaalt dus de dikte van je breeuwnaad. Dit vereist wel enige ervaring en daarom is het altijd raadzaam voor je zelf een proefstukje te maken.
Het voordeel is dat je dek hierna geschuurd kan worden of geschrapt zoals sommige doen. Na het schuren blijft de breeuwnaad dus altijd zichtbaar.
Wat ook goed kan werken is na schuren er deze naad met potlood er op te tekenen. Dat kan natuurlijk ook maar dat is niet mijn werkwijze.
Er zijn hier ook al veel werkwijze toegepast en gediscussieerd hoe dik je een breeuwnaad laat zien. Zo ontstaat er door mijn werkwijze een niet geheel strakke naad zoals met potlood. Maar meer een ietsie rommeligere naad zoals het in mijn beleving was. Ook de schaal speelt uiteraard mee wat de dikte betreft. In ieder geval…. Veel succes met je prachtige hobby! En laat maar een foto zien wat je er van gemaakt hebt.