Ik ben iemand die altijd bezig is met het upgraden of verbeteren van zijn spullen/hobby. Van nature ben ik erg gedreven en ook impulsief. Maar eigenlijk ben ik helemaal niet blij met deze eigenschappen. Voordat ik de multicopter hobby had ontdekt, heb ik talloze hobby’s gehad waar ik heel fanatiek in ben gedoken, maar waarbij het ook net zo abrupt weer eindigde.
Een jaar of 7 geleden was ik helemaal into de muziek maken. Ik had drumcomputers, synthesizers, effectapparaten, de dikste PC met de dikste geluidskaart, mengtafels, samplers en monitorboxen van 1000 euro per stuk. Dan zou je denken dat ik heel wat leuke muziek had gemaakt. Maar dat is dus helemaal niet het geval geweest. Altijd was ik bezig met nieuwe dingen zoeken, bestaande apparatuur weer doorverkopen (vaak met verlies) en nieuwe apparatuur aanschaffen. Ik zat letterlijk nachten op marktplaats.nl te zoeken naar “de” synthesizer of “de” drumcomputer waarmee ik toch zeker minstens 2x zo goed muziek kon maken. Het zat allemaal in mijn kop en op een gegeven moment ben ik me dat gaan realiseren.
Toen ben ik met die hobby gestopt en ben ik wat anders gaan doen. Maar bij de hobby’s erna bleef hetzelfde euvel steeds weer terugkomen. Steeds weer verder kijken naar betere of nieuwere spullen. Ik noem het maar het “upgrade-virus”. Nu ik met multicopters bezig ben, laat dit vervelende virus ook weer z’n kop zien. Betere motoren, betere props, betere flight controller, ander landingsgestel, ander frame, betere camera, sterkere lipo’s en ga zo maar door.
Soms struin ik door het forum en dan zie ik een post van iemand die voor 200 euro een basic multicopter heeft gebouwd en daar dan de hele zomer met plezier mee heeft gevlogen. Dan ben ik ergens wel jaloers. Ik zou willen dat ik ook meer van mijn spullen kon genieten, in plaats van steeds weer verder kijken naar iets beters.
Is dit herkenbaar, of is het een aparte tik van mij?
Een jaar of 7 geleden was ik helemaal into de muziek maken. Ik had drumcomputers, synthesizers, effectapparaten, de dikste PC met de dikste geluidskaart, mengtafels, samplers en monitorboxen van 1000 euro per stuk. Dan zou je denken dat ik heel wat leuke muziek had gemaakt. Maar dat is dus helemaal niet het geval geweest. Altijd was ik bezig met nieuwe dingen zoeken, bestaande apparatuur weer doorverkopen (vaak met verlies) en nieuwe apparatuur aanschaffen. Ik zat letterlijk nachten op marktplaats.nl te zoeken naar “de” synthesizer of “de” drumcomputer waarmee ik toch zeker minstens 2x zo goed muziek kon maken. Het zat allemaal in mijn kop en op een gegeven moment ben ik me dat gaan realiseren.
Toen ben ik met die hobby gestopt en ben ik wat anders gaan doen. Maar bij de hobby’s erna bleef hetzelfde euvel steeds weer terugkomen. Steeds weer verder kijken naar betere of nieuwere spullen. Ik noem het maar het “upgrade-virus”. Nu ik met multicopters bezig ben, laat dit vervelende virus ook weer z’n kop zien. Betere motoren, betere props, betere flight controller, ander landingsgestel, ander frame, betere camera, sterkere lipo’s en ga zo maar door.
Soms struin ik door het forum en dan zie ik een post van iemand die voor 200 euro een basic multicopter heeft gebouwd en daar dan de hele zomer met plezier mee heeft gevlogen. Dan ben ik ergens wel jaloers. Ik zou willen dat ik ook meer van mijn spullen kon genieten, in plaats van steeds weer verder kijken naar iets beters.
Is dit herkenbaar, of is het een aparte tik van mij?