e-Supra bouw

Realiseer je dat de lichtere weefsels (Textreme of niet) meestal (veel) duurder zijn dan de zwaardere. ±160 grams is meestal het goedkoopst, en qua gewicht scheelt het vaak zooo weinig!

 

Jaaa, dat heb ik me zeker gerealiseerd na wat rondshoppen. Daarom ook dit experiment met biax legsel. Niet de mooiste, zeker niet de beste, maar met 27 EUR/m^2 was het poging waard.
Als ik overstap op iets anders weet ik ook nog niet wat het wordt, waarschijnlijk simpel 80g/m weefsel. Tot ik mijn vacuum-bagging kunsten op orde heb wil ik nog geen
duur textreme verprutsen. Dat komt straks wel als ik een DLG ga proberen. Ooit

Maar voorlopig eerst dit nog een keer proberen: ik heb goede hoop dat het met een 25g laagje er overheen en/of met wat meer zorg wel goed komt. Ik heb de neus net nog bijgeschuurd na helemaal doorharden, en dat lukt best. Eerst maar eens het tweede proefstukje verprutsen en dan verder kijken.

Het is mogelijk dat ik bij je aanklop voor nog meer proefstukjes

 

25 grams glas is veel te open geweven, 50 grams (m.n. die van EMC-VEGA) is veeeel mooier.

Ga naar de kringloopwinkel en koop een 2 persoons elektrische deken. Op de hoogste stand (+- 50°C) is 24 uurs epoxy in 1 nachtje slapen (8 uur) volledig uitgehard.

 

Je kunt je ook afvragen of carbon wel nodig is bij een e-supra.
Voor thermiekvliegen volstaat 2x50 grams glas ook prima lijkt me.

 

Experiment 2 loopt (een proefstuk kielvlak). Layup dit keer als volgt:

- neuslijst 60g carbon + 50 g glas
- 1 kant 60g carbon + 50 g glas
- andere kant carbon, geen glas
- mylars lopen nu vrijwel tot vooraan door.

Ongeveer 11 g hars gebruikt op 10 g weefsel (excl. weefsel van de neuslijst). Het leek behoorlijk droog: ik ben heel benieuwd
of dit nog goed komt. Er kwam wel nog wat uit met narollen met keukenpapier, dus misschien valt het mee. Ik ben vooral
benieuwd of het glas helpt tegen pinholes en of de neuslijst nu netter wordt.

Hierna maar eens beslissen of ik door ga met deze carbon of dat het toch iets anders moet worden.

Hoe vaak zetten jullie de mylars in de was, en is dat eigenlijk ook nodig als je geen verf gebruikt?

 

Als je nieuwe mylar gebruikt hoeft het eigenlijk niet maar zelf zet ik het altijd 1x in de was. Gewoon dat ik zeker ben dat het goed lost.

 

JAWEEEEL!!! ALTIJD WAS!!
Mylar is polyester. Daar hecht epoxy formidabel goed aan. Nooit meer los!

Als het goed in de was is gezet (ik begin op nieuwe mylar altijd met 5x), hoeft het niet elke keer herhaald te worden. Maar ... als je te vaak hebt gewerkt zonder opnieuw was aan te brengen merk je dat vanzelf ...

 

Aha. Dank!

Ik heb dat de vorige keer 2x gedaan, nu 1x. Er waren wel mini-spikkels epoxy aan blijven zitten van de eerste poging, die er niet eenvoudig af kwamen. Dat's waarschijnljik het eerste effect van waar Dirk op doelt. Geen nood, ik pak straks nieuwe voor de echte vleugeldelen, maar goed om te weten dat het dus wel belangrijk is. Insmeren, 10 minuten laten drogen en uitpoetsen en dat 5x?

 

Yep. In principe is 1x genoeg. Maar als je niet elk plekje geraakt hebt ....

 

Even wachten tot er een witte waas ontstaat (meestal na 10 a 15 min) en dan heel goed uitpoetsen. 1 of 2 keer is voldoende.

 

zooo. Experiment 2 is uit de vacuumzak. Niet perfect, maar veeeeel beter!

- het oppervlak met alleen carbon is weer te open, reproduceerbaar dus.
- het oppervlak met carbon + glas is perfect glad geworden. Geen pinholes.
- gewicht is volgens mij OK. Schatting: 14.4 g weefsel + hars waarvan ~8 weefsel.
- De neus is veel netter geworden.

Ook een paar dingen niet goed:

- mylars waren iets asymmetrisch, beter opletten bij het snijden!
- de mylars (met weefsel) liepen dit keer iets te ver door. 1 van de lagen stak 3 mm voor de neus uit.
Goed repareerbaar met een mesje en schuurpapier, dat wel.
- Het resultaat is krom! In beide richtingen lijkt hij te hard in de onderschaal geduwd. De neuslijst is niet
meer helemaal recht, en het profiel is zeker niet meer symmetrisch (dit was een kielvlak proef).

Ik moet dus gaan kijken waar dat van komt. Mogelijk teveel gewicht op de vormen gezet, of aan de achterkant
gaat iets niet goed omdat het carbon met mylar daar verder doorloopt dan het originele profiel.
Als ik die asymmetrie opgelost krijg ben ik er volgens mij wel. Het resultaat met 50g glas is zeker acceptabel.
Ik kan dan nog steeds overwegen over te stappen naar 80 g carbon, maar het is niet per se nodig.

 

Wat ik altijd deed was:
- de boel in de zak en vacuüm aanbrengen
- in de onderschaal leggen
- bovenschaal erop
- gewichten erop (bakstenen, voorste en achterste helft)
- vacuüm eraf
- vacuüm er weer op (ontspannen en evt. torsie eruit)

 

Is de tafel wel recht?

 

Goede vraag. Die tafel is niet perfect recht, maar slechts in 1 richting en VEEEEL minder dan dit effect. Ik denk dus dat er wat anders aan de hand is. Ik zal jouw truc eens proberen met 2x vacuum trekken. Ik heb nu alles hetzelfde gedaan behalve de laatste 2 stappen, en geen bakstenen maar flessen koelvloeistof.

Volgende keer eerst eens droogpassen en belasten, dan kan ik van de zijkant hopelijk zien of de boel vervormt of niet. Berrie had dat al aangeraden maar dat is er natuurlijk bij in geschoten. Maar goed, daarom was het een experiment (zij hij hoopvol...).

Verder zat er nog geen breather in de vacuumzak - ik kan me voorstellen dat het beter gaat werken met aan beide kanten wat breather materiaal om de ruimte tussen project en vorm beter op te vullen. De snijdraad heeft toch wel wat schuim weggegeten, meer dan de dikte van het laminaat + mylar denk ik.

 

Het ziet er toch alwel gaaf uit Hein.
Kan ik al een bestelling plaatsen?

 

Weet je het zeker? Wat mij betreft wel maar geen garanties
Ik heb er wel lol in, zie dit nog wel tot een hobbie worden. Nog even zoeken naar het optimum en hopelijk komt
het dan helemaal goed. Er staat al een idee voor een DLG op de horizon ...

 

Te veel gewicht kan bijna niet. Dat styrodur kan je niet indrukken met wat gewichten.
Het weefsel moet echt symetrisch geweven zijn.
Bij carboweave wordt het weefsel om deze reden in 2 soorten geleverd: +/- en -/+. Het spul is een fractie van een millimeter dik dus je kunt je bijna niet voorstellen dat het uitmaakt of de buitenkant op 45 of -45 graden staat. Toch is de kans dat een vleugel krom trekt bij +/- en +/-. groot.
Kristof heeft dat bij de bouw van zijn Helios DLG's ondervonden.

 

Is dat witte styrodur die hier gebruikt word?

 

Het zit hem vrijwel zeker niet in het weefsel, maar ik ga dat voor de zekerheid wel nakijken.

Gisteren eens beter gekeken: het lijkt te komen van de (ruime) passing van het vleugeldeel in de schalen. Omdat daar ruimte in zit en de mylars de vorm wat veranderen, wordt het profiel in het midden meer aangedrukt dan aan de randen. Resultaat: kromme vorm tijdens het uitharden.

De eerste keer heb ik de boel veel minder hard aangedrukt en dit niet gemerkt. Ik zal de buitenschaal wat moeten bijsnijden misschien, en mogelijk helpt breather doek ook iets.

 

De pinholes in het laminaat zijn bij alleen carbon weefsel normaal.
Je kan dat voorkomen / verminderen door na het poetsen van het mylar daar een laag blanke lak op te spuiten.
In Duitsland gebruiken ze ook wel eens ingedikte hars.
Maar dan mag je geen kwast of roller gebruiken (dat moet je sowiezo met deze methode niet doen) maar een oude creditcard of iets wat er op lijkt.
Je hebt dan geen luchtinsluitingen.
Pinholes heb je ook als je uit mallen bouwt en alleen een carbonweefsel gebruikt, dus eigenlijk niets nieuws.
Daar spuit je ook eerst blanke lak in, het liefts nog met een UV bescherming want epoxy en carbon kunnen niet zo heel goed tegen UV.

GJ