FORUMLEDEN en Techniek: ……”equipment”

Ja inderdaad een Ram Air Turbine (RAT).

De RAT wordt gebruikt in geval van totale uitval van motoren aan boord van vliegtuigen. De RAT wordt dan automatisch uitgeklapt en voorziet kritieke systemen van hydraulische druk en/of electriciteit.
Dit apparaatje heeft al meerdere vliegtuigen geholpen om de landingsbaan te bereiken die met deze mankementen te maken hadden. Daarom ook "unsung hero" want dat was alleen maar mogelijk mbv de RAT.
Ik had nog gehoopt jullie op het verkeerde been te zetten door te zeggen dat het gebruikt wordt in de vaart, dit is dus de luchtvaart!

Nu is Ariel weer.
 
Voor mij was het direct duidelijk dat dit apparaat in een vliegtuig zit.
Gezien de materiaalkeuze, uit massief materiaal gefreesd, zo licht en sterk mogelijk geconstrueerd en ik wist van het bestaan van zo een noodsysteem.

Johannes
 
Nieuwe opgave

Een buitengewoon belangrijke uitvinding die bijzonder vele mogelijkheden biedt.

opgave001.jpg


Dit is een testopstelling en de eerste proeven zijn veelbelovend.
Het systeem zal ook nodig zijn in toekomstige grote koolstofvliegtuigen zoals de Dreamliner.

Zolang dit systeem in de Dreamliner nog niet operationeel is stap ik niet graag in dit toestel.
Koolstofvezel is een fantastisch materiaal maar nog erg risicovol.

Johannes
 
Ariel zei:
Inderdaad, deze uitvinding is nodig voor de honderden sensoren die in het composiet worden geplaast.
Klik om te vergroten...

Techniek bestaat al langer, hoor Johannes. Dit zal wel een speciale verfijning zijn. Bij staal wordt het ook wel als bewaking voor bijvoorbeeld drukvaten gebruikt. Als er een scheur ontstaat worden er geluidsgolven gevormd die te detecteren zijn. Wordt aangeduid met acoustische emissie. Soms wordt dat verward met ultrasoon onderzoeken, maar daarbij stuur je aktief ultrageluidsgolven het materiaal in en "luister" je naar de reflecties daarvan.

Het principe lijkt zo eenvoudig, maar met name de dataverwerking is uiterst complex. Het vinden van het gezochte signaal tussen de altijd aanwezige ruis vergt hele geavanceerde filtertechnieken. En bij carbon zoek je denk ik niet naar één geïsoleerde scheur, maar naar materiaalvolumes waarin schade ontstaat. Maar juist in die dataverwerking/filtering wordt met de steeds toenemende rekenkracht nog steeds veel vooruitgang geboekt.

Was dit "het" antwoord, of wilde je iets specifiekers weten?

Groet,

Ad
 
De sensortechniek bestaat inderdaad al lang, maar zover ik weet zullen ze voor het bewaken van de vliegtuig koolstofconstructie andere sensor technieken gaan gebruiken vanwege diverse redenen.


Mijn opdracht was bewust wat vaag gehouden zodat meerdere forumleden tijd hebben om het antwoord te vinden.


Nu komt de concrete vraag:
Hoe heet dit apparaat en wat doet het?

forum002p.jpg


Johannes
 
Ariel zei:
... Zolang dit systeem in de Dreamliner nog niet operationeel is stap ik niet graag in dit toestel. Koolstofvezel is een fantastisch materiaal maar nog erg risicovol. ...
Klik om te vergroten...
Vanwege? Ik ken alleen het risico bij bliksem, tot nu toe.

Ariel zei:
... Hoe heet dit apparaat en wat doet het? ...
Klik om te vergroten...
Is het relevant dat die hotel-lobby-balie-bel op drie punten is opgehangen?
 
Laatst bewerkt:
Heeft het hier iets mee te maken, Johannes?

Book%20Cover-2.jpg


Zou iets van een spanningsgolf detector kunnen zijn, dat staat meer in detail hierin:

Book%20Cover-1.gif


Groet,

Ad
 
ron van sommeren zei:
Vanwege? Ik ken alleen het risico bij bliksem, tot nu toe.
Klik om te vergroten...

Geen flauw idee welk type composiet ze gebruiken, maar een hoop hebben toch wel de neiging wat bros te zijn. Dat wil zeggen veel elastische vervorming mogelijk en erg sterk, maar geen of weinig "plastische" reserve. En die plasticiteit is iets heel anders dan bij metalen, het bestaat veel meer uit volumetrische schade die het gevolg is van het onthechten van matrix en vezels. Ik denk dat ze dat willen detecteren, wat kan met aktieve sensoren (zoals ultrasoon, maar op lagere frequenties) en de terugkomende elastische golven detecteren, of passieve die golven waarnemen die veroorzaakt worden door de onthechting. Een benaming is Structural Integrity Monitoring System (SIMS), maar er worden ook wel andere namen aan het beestje gegeven. Sensoren zijn meestal piezo-elektrische kristallen.

Is trouwens wel jammer dat Glare (GLAss REinforced aluminum) als Nederlandse uitvinding niet meer iin de picture is. De A380 heeft een flink aantel delen, maar in de A350 wordt dat niet meer gebruikt. Aan zowel Arall (ARamide ALuminium Laminate) als GLARE is ontzettend veel onderzoek gedaan, en het zag er altijd heel veelbelovend uit. Welk composiet nu voor de A350 gekozen is weet ik eigenlijk niet.

Groet,

Ad
 
Miniaturized power modules for aircraft bodies

OK, ik begrijp 'm nu. Het gaat 'm dus niet zo zeer om de sensor, maar om het draadloze ervan (ik zie nu pas dat antennetje) en het feit dat ie z'n eigen energievoorziening heeft.

De informatie hier geeft geen directe informatie over de soort van de sensor, alleen over de energievoorziening daarvan. Vandaar dat ik in eerste instantie niks vond, omdat ik me op de sensor zelf concentreerde!!!!


Groet,

Ad
 
Ad :thumbsup:

Het is een fantastische uitvinding.
Technische Universität Wien :*Kraftwerke für die Flugzeughülle


Het nadeel van koolstofcomposiet is dat al bij kleinere botsingen lichte schade optreed aan de vliegtuighuid. Bij een aluminium vliegtuig ontstaat een deuk en de schade is meteen zichtbaar.
Een schade bei de moderne koolstofvezel is veel moeilijker te zien, er kunnen zich onzichtbare scheuren vormen en deze kunnen alleen door tijdrovende en kostenintensieve onderhoud gevonden worden.

Veel eenvoudiger is, als het vliegtuig zelf meld waar onderhoud moet gebeuren.
Zo een eenvoudige oplossing is een Sensor - Systeem.

Deze uitvinding maakt zo een Sensor Systeem economisch gezien haalbaar.


Ad, jij mag de volgende opgave plaatsen. :D

Johannes
 
Ariel zei:
Deze uitvinding maakt zo een Sensor Systeem economisch gezien haalbaar.
Klik om te vergroten...

Daar ben ik het wel mee eens. Je kan de door de sensoren opgepikte signalen dus real time op één plaats verzamelen, en correleren. Dat is een grote winst, maar mijn zorg zit in de sensoren en de software die de signalen moet interpreteren en eventuele schade localiseert.

Ik praat nu over een tiental jaren geleden, dus de situatie kan veranderd zijn. Wij hadden in mijn oude laboratorium een NDO groep die met name onderzoek deed naar ultrasone en akoustische emissie technieken. Het probleem was dat die van alles uit de signalen haalden, maar de finesses daarvan niet of nauwelijks aan ons "buitenstaanders" konden overbrengen.
Als de complexiteit van de opgepikte signalen zo groot is en daarbij er een soms random en soms systematische ruis doorheen fietst, dan is het schrijven van software die in feite de menselijke waarneming moet simuleren een monsterlijke klus. Wellicht is men ondertussen met ontwikkelingen in kunstmatige intelligentie (AI) en zelf lerende systemen voor de vereiste filtering veel verder gekomen, dat weet ik niet omdat ik het vakgebied letterlijk vaarwel heb gezegd.
En voor het werkelijk valideren van dit soort systemen op een zodanige manier dat men erop blind gaat varen, is 10 jaar uiteindelijk helemaal nog niet zo lang. Je weet misschien nog beter dan ik dat luchtvaart van buiten als zeer high-tech gezien wordt, maar dat het in wezen een vrij conservatieve wereld is. Ik heb dat van vrij dichtbij mee kunnen maken met de introductie van Aral en Glare.

Maar OK, ik veronderstel dat ik aan de beurt ben. Dus ik ga maar eens op zoek.

Groet,

Ad
 
Tja, de opdracht die Steffe meegaf was "equipment" die wel ten dienste staat aan schepen, vliegtuigen ofwel, transport in zojn algemeenheid.
Onderstaand negentiende eeuws apparaat is veel veelzijdiger, maar heeft wel een enorme invloed gehad op onder meer de scheepvaart.
full


Iemand een schot voor de boeg?

Groet,

Ad
 
Laatst bewerkt door een moderator:
You must log in or register to reply here.
Back
Top