Bert,
Ik heb op mijn Hughes momenteel al een tweebladskop met SpinBlades zitten. Power genoeg hoor.
Toch even een misverstandje uit de weg helpen: Het gaat hier niet om pure power. Je krijgt alles wel de lucht in, en zelfs enig klimvermogen, hoewel best belangrijk, is niet doorslaggevend. Aan de andere kant van het spectrum heb ik een zwaar underpowered Bell 47G, die met 6 kilo op 1.62 rotordiameter nog steeds tamelijk onkritisch vliegt.... Ding wil nauwelijks omhoog, maar....
Als je heli te zwaar word krijg je hele nare eigenschappen voor wat betreft juist het dalen, of nog nauwkeuriger: het moment waarop je besluit een daling te beëindigen....
Als je daalt, komt de lucht van onderaf de rotordisc binnen (of in elk geval, probeert dat te doen) en zeker bij wat snellere verticale dalingen, op het moment dat je pitch geeft, gebeurt er gewoon even helemaal niks, omdat de rotor grote moeite heeft die luchtstroming om te keren. Het vervelende is dat je cyclische sturing op dat moment ook nagenoeg geen effect meer heeft. Hang je op dat moment recht, alles OK, maar kom je net niet helemaal recht binnen, heb je toch een aardig probleem....
Vroeger in de tijd van bijvoorbeeld die Graupner Bell 212 TwinJet en vergelijkbare machines, toen de vermogens sowiso nog niet erg groot waren en de rotorbladen verre van optimaal, kon je die waarschuwing in de manual van iedere modelheli (of dan toch minimaal die van Graupner) vinden. Toen de vermogen/gewicht verhoudingen beter werden is dat nogal ondergesneeuwd geraakt, je leest er niks meer over in de manual van een Raptor of een T-rex. Maar als je rotordisc belasting toe neemt, steekt het de kop weer op, ongeacht hoeveel vermogen je in die heli stopt. De enige échte remedie is headspeed, maar een schaalheli van dat formaat, en een headspeed van 2200 RPM, dat past niet zo bij elkaar (en die Spinblades mogen dat ook niet hebben bij mijn weten...).
)) mijn brandblussertje in de Hughes 500
