Jan, dat is 2,4 Ghz. Evo-9 met Jeti hack-module.
De romp is weer van de betengeling voorzien... in de romp in alle 4 hoekjes inserts geplaatst tegen het spant, achter de betengeling…
Om de krachten op de buitenzijde een beetje af te vangen? Immers, her en der toch een kraak in het balsa..
‘Last' dat alles wel mooi met CA aaneen, maar toch!?
Dus in de hoekjes nu driehoek-dubbelaars geplaatst.Versterking.
Konden er weer nieuwe tengellatjes op, hoef er nu niet meer bij. Klaar!
Met tikken tegen de romp geeft deze weer een mooi solide klank… ipv een schorre banjo…
Trof ik nog net een reepje blauwe doorzicht Oracover tussen de rollen folie, nèt voldoende,
scheelt weer een ritje naar Der Fliegerfarm... nimmer een straf natuurlijk...
Moest de losgekomen schroefplaat weer terug in positie.
Met verse flessen 30 minuten Z-Poxy gehecht, de splinters terug in positie verlijmd,
mooi pas in de oude breuken. Zaak zo al weer flink op sterkte.
Kortom dat kwartiertje speuren op het veld voor alle splinters… zeker niet onverstandig geweest!?
Dan de extra versterking er tegenaan verlijmd...kan het net zien zitten...
Hier even onderste boven opgesteld om de epoxy beter in enkele kieren te doen vloeien.
Echt mooi vers en strak is het niet meer...
maar met folie er over... wordt het weer een make-up beauty.
En het sjabloon voor de blauwe insert kan weer gebruikt worden...
De stippellijnen is voor de 10 mm maatvoering... Past in 2x een A3 print... overlappen, tapen, snijden… strak plakken, spuitlijm, plakken… en weer snijden…
Dan kan je de bout gaan aanvuren…
Hier dan het resultaatje... nog stoffig van de schuurlat...
De resten epoxy asp wegnemen voordat het te hard wordt...
Maarrrr... zo hopelijk nèt even iets sterker. De triplex 'messen' voor de breekbouten moet ik nog verlijmen.
Dat worden driehoekjes die dan rakelings langs het nylon draad moeten scheren...
Eigenlijk bedoeld als gecertificeerde amuletten tegen crashes...en knikkende knietjes...
Dan was er de actie met de vleugel.
Herstel van de breukvleugel was echt een tijdrovender uitdaging geweest.
En krijg je het nog strak, en op de gewenste sterkte...
De blauwe ooit crash-gespaarde vleugel, in blauw, lag nu jaren in doos… thans goed van pas.
De crash-restanten weg te nemen, was gewoon vierkant sloopwerk...
Japanse Aldi zaag er in met flexblad, gaat als boter... kost niets, doet wonderen...
Maar durf de nog verlijmde helft niet uit te stoken uit de vleugel.helft.
Om vooral de lijm van de box niet te compromitteren.
1 kant blijft dus gelijmd, de ander kan dan los genomen worden.
Passing was ronduit stroef, en de alu ligger 6 mm te lang,
Grondig gepoetst, ging het al stukken beter.
Hier de ligger zonder verentooi...
Om dan, maar nu met veel beleid, de laatste verlijmde restanten weg te steken...
De aluminium insteekligger bleek verlijmd met een schaarse hoeveelheid epoxy?
Of iets anders... Veel trof ik ook niet. Maar genoeg om de zaak muurvast te houden.
Met de zaak brandschoon, een mooie passende vleugel.
Proefiel aansluiting niet geheel gelijk, dus men hanteerde wat tolerantie...
of de vleugels werden in een jig gedurende de bouw op elkaar afgestemd?
Kan maar zo...
Gelukkig wil het allemaal wel een beetje vlotten... pfoeh!
Einde van de week wordt het niet... maar wie weet...
Het mooie brommertje mag nog heel even wachten...
Toch opmerkelijk. Balsa van goede kwaliteit en 20 jaar oud!
Deze ARF kwam uit 2002 wist de vorige eigenaar mij te vertellen.
Had een Saito 50 op de snuit, en was gelukkig nergens ernstig vervet.
Schor gillende Hitec 81 servootjes, en in middengebied krakend en zoekerig…
als deuren in een spookkasteel...
Als iets fris oogt, vergeet men de leeftijd. Niets is van zelf sprekend…
Mijn krasse knar reeds een stuk kaler… 20 jaar gelee, wat deed ik toen...
Tot zovers....
Gr Bas
