Zo, en dan de racedag. Lekker ontbeten in de B&B, en om kwart voor acht was ik bij de Arena die om acht uur open gaat. Maar het was al druk en de deuren waren al open, dus ik was blij dat ik gisteren mijn plekje al geclaimd had. Gisteren avond was ook mijn stuurservo losgekomen, die had ik al weer vast gezet maar sindsdien had ik nog niet gereden. Dus even inschrijven en de baan op. De auto stuurt weer goed, ik rijd een rondje of 6 ga weer naar de pits. Het is al druk op de baan met allerlei klassen.
De auto heeft een flink aantal detailverbeteringen gehad door ervaring gisteren en door goede tips van vriendelijke mederijders. De belangrijkste zijn dat ik de achterschijfdemper heel los heb staan, en de moer daarvan is geborgd met een rubber ringetje:
en ook heb ik de fan op de motor met een tywrap aan de motorpod gemaakt, bij een vorige training was die gaan schuiven en tegen de achteras aan gekomen. Ik had ineens drag-brake, maar niet zoals bedoeld:
De eerste heat vind ik erg spannend, merk ik. Gisteren leek het na alle schades best goed te gaan, maar ik vertrouw de auto nog steeds niet helemaal. De rechter wishbone heb ik heet gestookt (met een aansteker) en recht gebogen, niet ideaal. Ik maak wel wat fouten, niks vreselijks, en finish als laatste met 18 ronden om de klok in 5:15. De snelste rijdt er 24… Helaas is de wishbone weer krom, zelfde punt. Ik heb geen zin om nog meer setjes aan te schaffen en zoek toevlucht tot de oplossing die ik gisteren al bedacht had. Met een M3x30 schroef waar ik de kop afgeknipt heb, wat tywraps en een scheut secondelijm dit de spalk op mijn plek:
Bijzonder lelijk, wel steviger dan het was… Op naar heat twee.
Heat twee gaat wat beter, nog steeds foutjes maar minder, en ik begin langzaam iets meer te durven. In heat 1 had ik regelmatig dat ik een bocht per ongeluk mooi nam, en dan dacht: “Dan had ik ook wel flink op het gas kunnen gaan.” Nu gaan er meer bochten expres goed, en durf ik wat meer gas te geven. Dat resulteert in 19 ronden in 5:07, het gaat dus niet alleen voor mijn gevoel beter. Wel nog steeds ruim laatste.
Heat drie gaat ook lekker, ik hoop stiekem op 20 rondjes. Ik blijf fouten maken, maar tussen de fouten wordt het wel strakker. Helaas haal ik de 20 niet, 19 in 5:02, en nog steeds laatste. Nog twee tellen zoeken, dan heb ik 20 rondjes. Ik word niet laatste, maar de laatste viel uit dus dat geldt niet.
De korte finale gaat duidelijk niet volgens plan. Ik wil te veel, duw te hard, dus slordig. Aan de kant gaan voor de snellere mannen gaat niet overal zoals gepland. Ik verknal 3 ronden flink door de inhaalacties (waarvan ik er eentje wijt aan een snellere deelnemer die erg onvriendelijk voorbij kwam, maar de andere waren toch echt mijn fout) en finish met 19 ronden in 5:11. Hierbij wat bewegende beelden, met dank aan Leo:
En geloof het of niet, DE SPALK IS GESNEUVELD. Dat had ik niet gedacht, een tywrap is verdwenen. Zo goed als ik kan herstel ik de schade, nu dan maar met dubbele tywraps:
Op naar de lange finale!
De lange finale ging iets beter. Beter geconcentreerd, minder fouten, 27 ronden in 7:07. En ik werd niet laatste! Er was iemand (die niet uitgevallen is…) die na mij finishte. En dat, hoe kinderachtig ook, stemt mij zeer positief. De auto is toe aan iets stevigere wishbones (19004373 heb ik al gevonden) en nog een paar kleine verbeteringen, maar vooral de brushless motor. Ik kon qua topsnelheid redelijk meekomen, maar ik leverde op de tussensprintjes veel in met de oude Carson Cup Machine. Misschien had ik voor die tussensprints korter moeten vertanden, maar zo kort had ik niet en de motor werd niet te heet (best heet, maar nog te doen), en dan had ik het op snelheid afgelegd. Als we langere banen gaan rijden, en volgens mij was dit de kortste baan van het seizoen, zal het verschil groter worden. Dus; sparen maar weer. Ik heb de TT-01 van de vorige seizoenen verkocht, dus de basis voor het spaarplan is er. Vianen waarschijnlijk nog met de Cup Machine, hopelijk daarna de brushless. En een regelaar waarbij de rem beter af te stellen is, ik moet beter leren doseren maar denk dat er ook wat subtielere remafstellingen zijn dan mijn huidige.
Al met al ben ik niet ontevreden. Ik ben laatste, degene die ik in de lange finale inhaalde stond in de korte finale te ver voor me om in de eindstand achter mij te staan. Maar er zit veel vooruitgang in, en ik krijg langzaam vertrouwen in de auto en daarmee in mijzelf. En ik heb een erg leuk en gezellig weekend gehad, dank aan iedereen voor de gezelligheid en aan iedereen die me met raad, daad en onderdelen ter zijde heeft gestaan.
Hugo
