@addicted2blue; Bedankt voor de tips! Het is gedeeltelijk gelukt.
Voordat ik het verslag van de dag begin even moet me even iets van het hart. Alex Kleingeld had zo’n ontzettend mooie kap, de Toyota Celica Group 5, alleen daarom al moest hij de klasse winnen. Gelukkig deed hij dat ook! (Zo goed, Alex?)
Na de training op zaterdag had ik er wel een goed gevoel over, de auto was nog steeds onderstuurd voor mijn gevoel, maar als ik netjes reed kon ik 23-ers rijden, en ik had het gevoel dat er nog ruimte voor verbetering in zat. Oh, hoe fout was mijn gevoel…
Ik was iets voor half negen op de baan, de parkeerplaats was al afgeladen! Wel leuk zo druk. Snel de spullen gepakt en een plekje bemachtigd, samen met Jan gebroederlijk naast elkaar. Harry had mijn banden de vorige middag ingesmeerd en dat had een nachtje ingetrokken, nu gingen ze nog even in de bandenwarmers en dan zou alles perfect moeten zijn. Ik ging ondertussen nog even wat rondjes rijden. Dat viel tegen! De baan was vochtig en ik gleed alle kanten op. Rustig aan, dus, en als ik van de baan schoot moest ik een hele ronde rustig de boel droog rijden voordat er weer wat snelheid gemaakt kon worden. Net nadat ik de geprepareerde banden had gemonteerd werd de baan gesloten omdat de heats gingen beginnen, dus niet daarmee getest. Nou ja, het zal wel meer grip geven, dacht ik zo. Gelukkig kwam er ook een waterig zonnetje door en de baan droogde daardoor op.
De eerste heat was redelijk, helaas één domme stuurfout in de eerste ronde, en daardoor een tweede uitstapje naast de baan in diezelfde ronde omdat ik niet eerst netjes de boel weer droog reed… 47 seconden voor die eerste ronde, de rest van de ronden in 24 en 25 seconden. Redelijk netjes en constant, niet snel. Ik kwam na 5.00.6xx over de finish, als ik de eerste ronde niet zo dom was geweest en ergens zes tiende seconde had gevonden, had ik dus 2 ronden meer gereden… Met 11 gereden rondjes was ik zesde van de 11 starters.
De tweede heat was beter. Iets minder gretig van start, weinig foutjes, 5.07 over de heat en een ronde meer. Dit gaat de goede kant op, ik lijk in mijn ritme te komen. Wel blijven de 23 seconden rondjes uit, ik haal het gewoon niet meer ondanks mijn grip-banden. Ik was vijfde van de 11, 12 rondjes gereden.
Deze racedag kende twee heats van vijf minuten en drie finales van zeven minuten, anders dan ik gewend ben, dus op naar de finales. Er waren 24 deelnemers, dus een A en een B finale. Ik startte als derde in de B. Dit was een rampenrit voor mij, en mijn eigen schuld. Ik ging drie keer op hetzelfde punt van de baan, en vernachelde daarmee enige kans op een leuke klassering. Daarnaast werd er behoorlijk geduwd en getrokken op de baan, dat ben ik niet gewend.
De tweede finale ging beter. Weer als derde van start, betere start deze keer, maar halverwege de eerste ronde wordt ik in de rondte getikt. Ik ging niet van de baan maar verloor wel wat plekken. Ik reed voor mijn doen best netjes, en haalde diverse mensen weer in. Helaas ging dat niet altijd zonder contact, ik baalde een beetje van een dynamisch duo dat mij tot drie keer toe flink raakte bij een inhaalpoging. Ik was duidelijk sneller dan zij, maar pas bij poging vier kwam ik er ongeschonden langs. Jammer vond ik dat, en ik kreeg dit ook bevestigd van toeschouwers. Uiteindelijk toch goed gereden, ik was tweede in deze finale. Wel bleek dat we al na vijf minuten zijn afgevlagd in plaats van na zeven minuten. Geen idee waarom.
De derde finale weet ik geen uitslag van, die staat nog niet op Mylaps en hij heeft ook niet op het bord gehangen. Ik hoop dat dat nog komt. Wat ik wel weet is dat ook hier weer veel geduwd en getrokken werd. Ik werd in de derde bocht na de start getorpedeerd door iemand die in de buitenbocht zat terwijl ik in de binnenbocht zat, en die persoon besloot aan het einde van de bocht gewoon door te blijven sturen waardoor ik in de binnenbocht op het gras gezet werd. Erg jammer, en de marshalls konden er niet bij voordat het hele veld voorbij was. Niks slechts over die marshalls, overigens, die konden er natuurlijk niet overheen vliegen. Ik baalde zeer, en het duurde even voordat ik mijn ritme hervond. Ik weet dus niet hoe die rit verder is afgelopen, maar ik heb er geen goed gevoel bij.
Over het hele weekend gezien had ik het anders moeten aanpakken. Ik had zaterdag veel meer verschillende afstellingen met veren en zo moeten testen, maar ik heb alleen maar rondjes gereden om de baan te leren kennen. Misschien had ik wat onderstuur eruit kunnen halen. Ik was ook veel te laat op de baan zaterdag door alle verkeersperikelen, maar dat moet een volgende keer anders.
Verder ben ik blij dat ik de Nederlandse Tamiya Cup rijd. Dit gaat niet vriendelijk klinken en het is heel generaliserend, maar ik hoorde veel geschreeuw van de rijdersstand en geklaag in de paddock door Belgen. Ook vraag ik me af hoe nauw het met de regels genomen werd. Ik hoorde bijvoorbeeld Florian zaterdagmiddag tegen zijn vader zeggen dat het ‘morgen met de geprepareerde motor vast nog sneller zou gaan.’ Op de andere racedagen die ik dit jaar gereden heb was het allemaal een beetje gemoedelijker, vind ik.
In de pauze werden in de kantine Nederlandse Cup prijzen uitgereikt, ik was zo flauw even buiten te blijven want ik moest nog wat gras uit mijn auto verwijderen. Toen haalde Michael me naar binnen, want ik bleek overall derde in de Cup geworden te zijn! Niemand verbaasder dan ik. Wel leuk, en mijn zoon weer supertrots en blij met de beker. Blijkbaar is constant meedoen ook wel belangrijk! Bij deze wil ik graag de organisatie van de Cup bedanken, ik heb erg genoten van dit seizoen.
Ja, en dat vallen we nu in een gat, maar ik hoorde dat de eerste race volgend jaar in februari zal zijn. Ik sta in dubio of ik een TT-02 zal bouwen, en mijzelf kennende zal dat dus wel gebeuren. Het is verslavend schreef iemand hier al eerder, en dat is inderdaad zo. Ik ga de komende maanden maar eens lekker denken en sleutelen, in februari moet er een auto voor de Top Stock, en mijn M-06je, klaar zijn voor een nieuw seizoen.
Hugo