i dreamed of a Cirrus...

Ik heb absoluut geen bedenkingen over de sterkte van de kleppen, het is 2mm hard balsa en ik heb er flink tegen geduwd om te kijken of het sterk genoeg is, en dat is het, zonder twijfel. Als het zacht balsa was had ik nog getwijfeld misschien maar nu zeker niet. En er gaat inderdaad nog een laagje oracover op. @ arjan: grappig dat je over die kopspelden begint, die zitten er nog in van de vorige eigenaar. @ jacob: ja mooi he, ik ben vergeten de audio te dempen :P
 
Laatst bewerkt:
heeeeeeehe !
Eindelijk heb ik weer eens tijd gehad om te knutselen en een update te plaatsen.

Met het huidige mooie weer is dit mijn hobbyhok :p lekker buiten op de terrastafel.
_MG_4488.jpg

Zoals jullie zien ben ik bezig geweest met stickers plakken.
Echter, die op de romp zijn voorlopig de enige aangezien het stickerfolie niet echt meewerkt.
Ik had water-decal papier gehaald, je weet wel, van die velletjes die je in water legt, vervolgens de papieren achterlaag wegtrekt en dan de sticker op je werkstuk plakt.
Ik had daar eerst 2 laagjes blanke lak opgezet om het uitlopen van de inkt te voorkomen maar bij de grotere stickers werd het vanaf de achterkant te nat en liep de inkt alsnog uit.
Volgende week ga ik dus maar even zelfklevend stickerfolie halen.
Degene die raadt waar de cijfers in het registratie nummer op slaan mag het zeggen en wint.... helemaal niets :p

Mijn eerste pogingen tot het maken van een cockpitkapje, van een lege spa blauw fles, de ribbels zijn er netjes uitgegaan maar waar de ribbels gezeten hebben zitten nu wel krasjes op het plastic, niet heel erg fraai maar voor nu goed genoeg. Wellicht heeft iemand een goede optie om hele ondiepe krasjes uit plastic te krijgen ?
_MG_4489.jpg


Afdek kapjes voor de stuurstangen van de ailerons in wording:
_MG_4493.jpg

Voor hier overheen dus:
_MG_4494.jpg

Malletjes voor in de vacuum-kist:
_MG_4499.jpg


Vacuum getrokken onder een stuk wit Polystyreen en op de vleugels geplakt:
_MG_4500.jpg


Verder heb ik nog even de rotzooi in de cockpit op orde gebracht en 1 en ander vastgelegd met schuim:
_MG_4497.jpg


En een plugje gemaakt voor in het gat onder de staart waar normaal een stuurstang naar buiten komt, die was de vorige eigenaar kwijt.
Deze ligt nu te drogen na een paar laagjes witte verf.
_MG_4498.jpg


Verder heb ik niks meer gedaan, moest natuurlijk nog even achter de pc om dit verslag even onder het stof vandaan te blazen.
Wel heeft er nog een dramatische gebeurtenis plaatsgevonden die ik hierna alleen nog zal aanduiden met "Het Incident"
Wonder boven wonder is het allemaal weer goed gekomen zonder al teveel zichtbare littekens maar dit is zeker niet voor herhaling vatbaar.
Wat er is gebeurd? wordt vervolgd.....
 
Laatst bewerkt:
Die incidenten ken ik waarschijnlijk wel. Je schrikt je het apezuur, denkt dat je project in duigen ligt, maar na een beetje bijklussen zie je er weinig meer van en valt het enorm mee. Toch zijn dit soort incidenten meestal niet zo goed voor de bloeddruk.

Je bent lekker bezig, ga zo door.
 
Het Incident

"Een luid gekraak verpestte direct mijn zonnige humeur"
Door Jesse de Boom

Groot Ammers - Op 23 Maart jl. vond er op de Standerdmolen in Groot Ammers een ongeval plaats.
De bewoner van het direct aan de uitgestrekte polder liggende pand heeft er nog steeds geen woorden voor.
De dinsdag begon zoals alle dinsdagen, rustig het ochtendritueel doorlopen en daarna lekker hobby-en.
Maar dit zou, zoals J. de Boom het zelf onder woorden brengt, al snel een desastreuze wending krijgen.
Toen J. de Boom omstreeks 11:00 met zijn hobby aan de slag wilde liep hij naar de echtelijke slaapkamer alwaar op de kledingkast zijn pas aangekochte jongensdroom gestald stond.
Door ruimtegebrek in de schuur maar volgens eigen zeggen meer "omdat zo'n schone dame niet in een vochtige schuur thuis hoort" lag ze veilig op de kast.
Het betreft een modelvliegtuig van ca. 35 jaar oud, een zwever van het model Cirrus van de firma Graupner.
Zuinig als Jesse met dit voor hem bijzondere toestel is nam hij eerst de 2 1,5 meter per stuk metende vleugels mee de trap af om ze vervolgens op de reeds afgeruimde eettafel te leggen alwaar hij zo direct zou gaan beginnen met het aanbrengen van de door hem zo zorgvuldig uitgeprinte registratienummers.
De Cirrus is immers een afgeleide van een echt zweefvliegtuig en om het zo echt mogelijk te laten lijken horen deze nummers en volgens de Boom echt op.
Beneden gekomen wilde de Boom door de opening van de half openstaande kamerdeur lopen en dit is waar het fout ging.
Met de vleugels diagonaal omhoog voor zich uit stekend liep hij door de opening echter, in een onbewaakt ogenblik had hij de vleugels langs de verkeerde zijde van zijn lichaam gelegd.
Toen hij zich verstapte waren volgens de Boom "de rapen gaar"
Hij merkte tijdens het afnemen van dit interview nog wel even op dat het hier om de "spreekwoordelijke rapen" gaat.
De Boom verstapte zich en viel achteruit tegen het kozijn van de tussendeur alwaar de vleugels van zijn geliefde Cirrus zich ook bevonden.
"Een luid gekraak verpestte direct mijn zonnige humeur"
Naar eigen zeggen van de heer J. de Boom zijn er in de minuten na dit tragische voorval de nodige krachttermen rondgeslingerd die wij hier niet nader zullen noemen.
Na een flinke afkoelperiode en het verzamelen van de nodige moed die hem inmiddels flink in de schoenen was gezonken heeft J. de Boom de vleugels opgepakt en aan een inspectie onderworpen.
Hier volgt een stukje in de verwoording van de heer J. de Boom zelf:

(censuur)... (censuuuuuuur) (censu..)
Pffff, dat heb ik weer.
Nou, weer een project vroegtijdig beëindigt godf*censuur*
Wat ben ik toch ook een stommeling !! heb nou eens geduld, dat loopt hier een beetje door het huis te rennen met een stel lomp grote vleugels, het gaat allemaal zeker weer niet snel genoeg.
Nou, maar eens ff kijken wat de schade is, de hele zooi kan waarschijnlijk zo de prullenbak in want dit is natuurlijk niet meer normaal te fixen.
Voelt alsof de voorlijst gekraakt is, ja hoor, en wat ik nu niet kan zien.


Oké, genoeg geleuterd, nu ben ik zelf weer aan de beurt, ik krijg de kriebels van de getyp in de "derde persoon"
Na de bespanning voor een gedeelte te hebben losgepeuterd kwam ik er achter dat het allemaal "redelijk" mee viel.
Er was een stuk van ongeveer 8 cm voorlijst gekraakt en in totaal wel 1 ! rib kapot.
Na een uurtje werk had ik de rib gelijmd, een nieuw stuk balsa in de voorlijst gezet alles in vorm geschuurd, geplamuurd en vanmiddag is de bespanning weer terug gelegd en vast gestreken.
Al met al een storm in een glas water dus maar jullie mogen best weten, toen ik dat gekraak hoorde zag ik het hele Cirrus project al aan me voorbij gaan, mijn droom in duigen storten en mijn humeur de komende dagen danig verpest worden.
Typisch gevalletje van "eind goed al goed" dus maar zeker niet voor herhaling vatbaar.
Eerste punt op de "Cirrus to-do lijst" een transport kist maken :d
De moraal van het verhaal: "haastige spoed is zelden goed"
 
Laatst bewerkt:
hehe, ja dat soort incidenten ken ik. Om helemaal ziek van te worden.
Bij mij lopen de toestellen over het algemeen ook de meeste schade op tijdens transport, niet tijdens het vliegen. Transportkisten doen wonderen.
Maar dan nog vallen ze van tafels, gooien de kinderen deuren zo hard dicht dat dat vleugels die je net uit de kist hebt gehaald omwaaien, enzovoort. Tsja...
 
Zo herkenbaar! Blij dat het goed is afgelopen met minimale schade. Heb zelf ook wel eens een zwaar voorwerp door een vleugel heen zien vallen . .

Jacob
 
Zo jacob, jij bent er vroeg bij vandaag!

Ja, daar word je niet vrolijk van he:nooo:
Gelukkig zat de beschadiging van de voorlijst helemaal aan het begin, bij de wortelrib, daar waar de vleugel het minste te verduren heeft.
Ze kan dus nog steeds gewoon mee naar de BMC oldtimer fly-inn:)
 
Lijkt me heerlijk om daar te wonen Jacob, alleen al vanwege de geur iedere morgen.

Even een kleine update:
Ik heb besloten om nog even te wachten met het inbouwen van de remkleppen tot na de BMC oldtimer meeting op 24 April.
Dit omdat ik nog niet voor de volle 100% tevreden ben over de constructie van de kleppen en in de tussentijd nog andere ideeën heb opgedaan over hoe de kleppen te maken.
Maar ook omdat ik toch maar de folie er helemaal af haal alvorens de kleppen te installeren, het resultaat wordt er vast mooier van.
Wat nu nog rest:
Cockpitkap netjes sluitend maken dmv een randje depron.
Binnenkant van cockpitkap netjes maken (accu en servo's wegwerken en stickertje van instrumentenpaneel erin) met depron.
Sluiting van cockpitkap herstellen.
Zwaartepunt bepalen.
Laatste stickers aanbrengen.
Rode accenten aanbrengen
En dan.......MAIDEN!

OOh ja: TRANSPORTKIST MAKEN!!!
 
Laatst bewerkt:
Dag Jesse, ook zonder remkleppen is er prima mee te vliegen, je hebt gewoon wat meer ruimte nodig. Zoals ik je al liet weten heeft mijn Cirrus tweeasser ook de maiden zonder remkleppen gevlogen. Geen probleem.
Moet zeggen dat die van jou er prima uit ziet, mooi project. Alvast succes met de maiden!!:mrgreen::mrgreen: Groeten, Maarten
 
Bedankt Maarten, ik ga zo eens even kijken of ik de tippen rood kan maken.
Voor de Maiden zoek ik wel even een ander veld op dan waar ik normaal vlieg omdat ik bang ben dat ik daar wel ruimte tekort kom.
Mits de wind gunstig staat heb ik hier in de omgeving ellenlange weilanden tot mijn beschikking zodat ik niet bang hoef te zijn dat de landingsbaan op is wanneer de Cirrus eindelijk besluit om door het grondeffect heen te zakken.
 
Afijn, het is al weer even geleden dat ik wat van me heb laten horen en ik kan jullie melden dat de Cirrus inmiddels gevlogen heeft.
Afgelopen Zaterdag (24 April 2010) zijn we naar de Oldtimer Fly-in geweest bij de BMC in Lienden.
Het was een heerlijke dag en de Cirrus heeft een keer of 10 in de lucht gehangen mbv een nieuw hoogstart elastiek van de Conrad.
Helaas geen thermiek gepakt, het was er wel maar het zat erg hoog die dag.
Na de eerste 2 starts lag ze bijna direct al weer beneden door zeer vervelend stall-gedrag.
Dit was te wijten aan het zwaartepunt wat een stukje teveel naar achteren lag en het hoogteroer dat iets teveel up getrimd stond.
Na de eerste start viel ze bij het wegdraaien van de wind direct over 1 tip weg, dat was wel even schrikken.
Na het zwaartepunt aangepast te hebben nog een keer omhoog en goed uitgetrimd, voor zover dat mogelijk was door de ietwat harde wind op dat moment.
Al met al een heerlijke dag gehad met veel starts en alles is nog heel.
Hier een paar foto's met dank een Dennis Knoppers:

DSC01074.jpg


DSC01075.jpg


DSC01083.jpg


DSC01096.jpg


DSC01236.jpg


@ MaartenX: ze is inderdaad prima te landen zonder remkleppen, vooral als er wat wind staat en het veld groot genoeg is, bedankt.
 
Waar begint thermiek?

Helaas geen thermiek gepakt, het was er wel maar het zat erg hoog die dag.
Is dat eigenlijk zo? Kan thermiek op 100 meter pas beginnen?
Ik ben ab-so-luut niet deskundig maar volgens mij begint thermiek op de grond, alleen is de bel dan zo smal dat je er met zo'n grote cirrus geen gebruik van kan maken (bv. een DLG wel).

Is dat zo :confused:
 
Is dat eigenlijk zo? Kan thermiek op 100 meter pas beginnen?

Nee, het begint altijd op de grond. Maar als je veld zelf geen "thermiekbron" is en een paar honderd meter verderop komen wel bellen los, dan zitten die tegen de tijd dat ze bij jou langs komen drijven al vrij hoog.
Ik ken het verschijnsel ook wel, dat in de directe omgeving nauwelijks thermiek los komt (of niet te ontdekken valt) maar op hoogte voortdurend knoeperds langs komen drijven.
 
Arjan geeft al een mogelijke oorzaak. Verder is het zo dat thermiek dicht bij de grond vaak nauwelijks als thermiek te herkennen is. Het begint soms als vele hele kleine belletjes die wij meer ervaren als turbulentie. Ze zijn te turbulent en te klein om er zelfs met onze langzame modellen iets mee te kunnen. Als die mini-belletjes opstijgen gaan ze zich groeperen en samenklonteren. Dan kunnen wij er wat mee. De bellen groeien verder in omvang als ze stijgen (de luchtdruk daalt bij toenemende hoogte, dus de bel zet uit) zodat op grotere hoogten ook de 1:1 zwevers er profijt van gaan hebben. Met een 1:1 zwever vindt je beneden 200-300 meter zelden goede bellen, terwijl het voor onze modellen dan al flinke bellen zijn.
 
Gisteren een goed maar keihard leermoment gehad...
Ik heb geleerd dat als je twijfelt over de windkracht wanneer je je (bijna) 40 jaar oude vintage zwever omhoog wilt sturen je beter aan de grond kunt blijven.
De hele dag keek ik al tegen grote cumulus wolken (thermiek) aan terwijl ik absoluut geen tijd had om te vliegen, bovendien waaide het te hard.
Toen tegen de avond, rond 18:00 uur, mijn kleine jongen lekker op bed lag, mijn vrouw even zat te relaxen achter de laptop en de wind iets was gaan liggen ben ik naar mijn vaste wildvlieg stekje gegaan.
Daar aangekomen heb ik eerst nog eens even goed geobserveerd wat de wind precies deed, na heel even getwijfeld te hebben omdat de weinige windstoten af en toe toch best heftig waren was de wil om te vliegen toch sterker dan mijn rationele denkvermogen.
Mijn broer (Flying Davy) benoemde dit soort gedrag onlangs heel toepasselijk als "go-minded"
Afijn, elastiek uitgerold, Cirrus eraan en hop, omhoog.
Dit ging heel netjes en rustig en ze pakte meer hoogte dan ooit tevoren.
Direct na het ontkoppelen wist ik al dat de kans groot was dat mijn dag niet zo best zou eindigen.....
Het was daarboven enorm turbulent, ze zwalkte van links naar rechts en van boven naar beneden en ik besloot om direct het circuit in te zetten om te gaan landen.
Inmiddels was de wind gedraaid, wat ook goed te zien was aan de parachute van de hoogstartlijn die compleet de andere kant op was gewaaid dus ik moest iets crosswind landen.
Op zich ging het best aardig, netjes de hoogte eruit gevlogen en zo goed en zo kwaad als het ging terug naar beneden gestuurd.
En toen... op short final... een meter of 2 boven de grond... een zware windvlaag van opzij, ze tilde haar vleugel op, de overliggende vleugel hapte in de grond en met een grote kraak stortte het geheel tegen de aarde.

Resultaat:
IMG_0644.JPG


IMG_0645.JPG


IMG_0646.JPG


wonder boven wonder zijn beide vleugels en staartvlakken nog helemaal heel, nog geen krasje zit erop!
Maar de romp is er niet best aan toe.
Als modelvlieger hoe je er rekening mee dat dit soort dingen kunnen gebeuren maar, jullie mogen best weten dat ik toch wel even een traantje heb moeten wegpinken.
Einde verhaal... althans dat was mijn eerste gedachte.
Ik heb haar in de schuur gelegd met het voornemen om er later nog eens naar te kijken als ik wat bedaard was.
Dat was gelukkig vanochtend al, ik heb het nog eens even goed bekeken en de nodige informatie opgedaan (op het forum natuurljk) over het lijmen/repareren van ABS en ik denk dat er een goede kans bestaat dat ik haar weer gerepareerd krijg.
Het voorste stuk moet geen probleem zijn dat is een vrij eenvoudige breuk en met de juiste lijm en een stuk glasweefsel met epoxy moet dat te repareren zijn.
Echter de staart vormt een (voor mij) immense uitdaging.
De breuk is daar redelijk gecompliceerd en er missen een paar stukjes.
Een optie die ik overweeg is om beide uiteinden netjes recht af te zagen en er een houten vulstuk tussen te maken.

In ieder geval ben ik vastbesloten om haar te repareren, ik kan niet zonder mijn Cirrus...
Mocht het na afloop allemaal niet sterk genoeg blijken dan kan ik ze altijd nog aan het plafond hangen.
Straks ga ik even op zoek naar UHU endfest 300 aangezien dit goed schijnt te houden op ABS.
Ook Stabilit express schijnt een goede optie te zijn, en dat heb ik nog liggen.
Glasweefsel en epoxy heb ik gelukkig ook genoeg.

Iemand nog goede ideeën / suggesties behalve "gooi maar in de prullenbak" ? dan hoor ik het graag.
 
Jesse,
zonde van deze crash. Ik denk dat veel modelbouwers go-minded zijn, kans soms een nadeel zijn (wat ik zelf pas ook ondervonden heb).

De voorste breuk is goed te repareren inderdaad, je kunt daar van binnenuit verstevigen.
Achter wordt dat iets moeilijker. Ik zou in ieder geval NIET twee rechte stukken maken en de spleet met hout opvullen. Op alle plaatsen waar je hem nu nog kunt lijmen moet je dat in ieder geval doen, het grootste deel van je sterkte heb je dan al. Dan waar mogelijk van binnenuit wat met matjes doen en als laatste kun je evt een 'pleiser' van glas om de breuk heensoppen en zoveel mogelijk wegschuren en plamuren.
 
Hey Jitze, ja heel zonde inderdaad.

Over de staart, het is dus niet de bedoeling om het recht af te zagen en dan "koud" een stuk hout er tussen te zetten.
De bedoeling is om er een soort plug van te maken die een aantal centimeters in het binnenste van de staart geschoven wordt.
Een andere manier kan ik eigenlijk niet bedenken, een matje aan de binnenkant is in ieder geval geen optie want daar kan ik niet bij.
 
Back
Top