Wist ik ook niet dat Normal niet bedoelt is om te vliegen.
Waarom dan wel? Puur voor het optoeren? [edit] ik lees net dat het reeds in je uitleg staat: voor functie test. Lijkt me een plausibel antwoord.
Is er een reden waarom je al dadelijk van -2° pitch naar +2° gaat en bij midstick +5°? Of doe je dat gewoon omdat dit zo goed voor je vliegt?
Eerlijk gezegd vind ik 0° pitch bij midstick wat lastig vliegen. Maar ben beginner en autodidact dus wat weet ik er van. Ik denk dan "het zal wel zo zijn zeker" en na wat oefenen ben je dat ook gewoon.
Ik vermoed dat dat 0° pitch bij midstick iets is voor de 3D-vliegers (waar dat wel perfect zinnig is). Die ambitie heb ik niet.
Wat ik me ook nog afvraag:
Wanneer je de heli laat optoeren met de throtte stick volledig naar beneden en idle switch op 1, kom je dan soms geen verrassingen tegen?
Ik toer nu op in normal mode door de throttle van onder naar midstick te bewegen, rustig op mijn tempo. Schakel je hiervoor een schakelaar dan toert ie zelf naar 75 of 80% op zonder verdere interactie van de piloot.
Mijn excuses, ik heb deze helemaal over het hoofd gezien.
Vroeger (toen ik nog meer geïnteresseerd was in lolly's en limonade dan in heli's) had men helemaal geen computerzenders, en alleen brandstofmotoren hadden voldoende vermogen. Toen bestond er uitsluitend de 4-servo methode waarbij 1 servo zowel gas als pitch deed. Daar komt de term "normal' vandaan, want er was toen niks anders.
Dit voldeed héél slecht want je kon het onderste deel van de pitch-curve niet gebruiken: de motor viel dan stil/stationair....
Later kreeg je er een kanaal bij, waarbij (mechanisch) een servo het gas alvast een beetje open draaide, en de tweede servo tijdens het vliegen voldoende gas regelde om het toerental "constant" te houden, en je toch helemaal terug kon nemen zonder dat je rotor stilviel. Dit heette gasvoorkeuze (Gasvorwahl) of Idle-up (verhoogd stationair). Vanaf dat moment was het volkomen overbodig en nutteloos om nog met normaal gas te vliegen, en dat is altijd zo gebleven.
De pitchcurve van -2, +2, +5, +2 +8 heeft een interval (ruimte tussen de waardes) van +4, +3, +2, +1.
Dit heeft als reden dat (heel theoretisch en heel overdreven) als een blad bij 5 graad 1 kilo lift levert, hij bij 2.5 graden niet 0.5 kilo levert, maar slechts 0.3, en bij 7.5 graad niet anderhalf, maar twee kilo lift levert.
M.a.w. de opbouw van lift is niet gelijkmatig, maar neemt steeds sterker toe. Vandaar een pitchcurve die steeds zwakker toeneemt, zodat de heli prettig lineair aanvoelt op pitch.
En probeer het maar eens: een heli met een pitchcurve van -2, +0.5 +3, +5.5 +8 voelt stukken "houteriger" aan dan een heli die hetzelfde bereik verdeeld heeft als -2, +2, +5, +7, +8
De eerste curve geeft een hoover boven midstick waarbij in dat kleine stukje aan de bovenkant de heli tamelijk aggressief aan gaat voelen, terwijl als je naar beneden moet je de stick bijna 3/4 van de weg naar je toe moet trekken.
De tweede curve geeft hoover op midstick, waarbij het klimmen en het dalen tamelijk gelijkmatig verdeeld over de stick zitten.
Wat betreft optoeren in idle 1: Als je heli mechanisch (balans, bladetracking) in orde is, is het alleen maar veiliger om op te toeren met de stick achter, want de rotor drukt de heli tegen de grond, en wind heeft geen invloed meer.
Bij optoeren in normal, geef je de bladen éérst een positieve instelhoek, en wacht je dan tot de boel op toeren is. De bladen gaan dan reeds (een beetje) lift leveren, en de wind krijgt een kans om de heli om te smijten als je niet oppast.
Want inderdaad: mijn heli's staan met de stick achter stevig op de grond als de rotor draait, en theoretisch kan ik de zender er naast leggen, de schakelaar overhalen zodat hij "autonoom" optoert, weglopen en terug komen als de accu leeg is.... (wat natuurlijk ontzettend zonde van die acculading is).
Groet, Bert
JBF-manier = op z'n Janboerefluitjes
lijkt me dit erg duidelijke en nuttige info en zo ga ik het (ongeveer) ook aanpakken.