MiMi DLG

ey, ff wat anders. Ik heb een mailtje gestuurt naar Vapextech. FF gevraagd of zij nog iets gaan ontwikkelen op het gebied van 1/3 en 2/3 minipenlites.
Van Penlites zie je het aantal Mah omhoog schieten, maar die kleintjes blijven wel vrij klein... Eens kijken of ze er wat mee gaan doen :D
 
Ja hooooor,

die schuimen flimseltjes trekken dat slingeren echt niet....
Het rg roer na 30 keer smijten zo vaak gebogen dat het brak, delamineerde.

Hupla, in bak gezocht, en gevonden een Supergee roer van balsa, ah balsa, niet kapot te krijgen. Weer 2 gr extra..

En in deneus natuurlijk ook wat...

maar dat vertel ik later..

gr eric
 
whahaha, volgens eindig je met mijn kist en dan ook 150 gram :D:D:D LOL

Theo, ben ik al gepromoveerd? sjips, snel gaan bouwen :D:D:D
 
Al met al,

is het natuurlijk wel balen als je begint met 124 gram en als laatst eindigt met 6 gr lood. Die balsa roeren wegen veeeeeel...

Dus nu dik 140 gram, Sieste ik kom eraan...

gr eric.

De volgende met lichte balsa roeren en staart van 12 gram, dan kan die lood weg en vliegen we weer op 124 gram......
 
Hoi allemaal, ik heb mijn eerste micro DLG "ala Frans" ook klaar en er reeds mijn eerste vluchtjes mee gemaakt. Vloog als een zonnetje, totdat ik bij een crash de vleugelbussen uit mijn romp trok. :( Balsa is toch minder stevig dan het eruit ziet.... Maar ik ga het snel fixen! En goed! :)

Ik heb een paar fotootjes gemaakt, zodat jullie kunnen zien hoe het kistje geworden is. (deze foto's zijn dus van voor de crash :? )


img4322zy5.jpg


img4332pl4.jpg


img4338kh6.jpg


img4324fp7.jpg


img4328ms7.jpg


img4326bh3.jpg


img4336ee2.jpg


Totaalgewicht is 145 gram.
Rompje is van balsa. Vleugel D-doos bestaat uit een kool-balsa-kool ligger, een huid van 80 grams kool-weefsel en een vulling van roofmate(R). De vleugel is bespannen met ora-light. Dit is de eerste keer dat ik dit spul gebruik. Wat bespant dat lekker zeg!!! In 1 keer super strak. Ik heb het dus ook maar op de romp geplakt 8)
Ontvanger is een MZK quatra en ik gebruik twee towerpro SG-50 servo's voor de besturing. De accu bestaat nu nog uit 4 cellen 150mAh NiMH, maar misschien dat ik er een cel bij leg voor meer kracht op de servo's.

Zo, nu maar weer eens terug naar de bouwtafel om de romp te fixen.
Misschien tot volgende week zaterdag in Vlaardingen :D

Jurgen
 
Sow Jurgen, die wil ik idd wel eens van dichtbij zien!!! Wat een bouwwijze zeg :D. Prachtig!!

Als je trouwens toch zo mooi bezig ben, dan kan dat rompje natuurlijk ook wel wat mooier en sterker ;).

Zie je zaterdag!
 
Jurgen,

Wil je alstublieft niet weer van zulke foto's plaatsten. M'n toetsenbord zit nu onder de kwijl!!! :worship:
Het is of ik naar een FVK kistje zit te kijken Wow!!! :!:
 
WOW... wat is dat een mooi gebouwde vleugel.
Jammer dat nu het rompje beschadigd is, maarja hoort erbij zeggen we maar.

Heb wel een vraagje. Zo te zien heb je over de balsa ribben koolstof zitten. Hoe lijm je dat op de ribben en wat gebruik je daar allemaal voor??

Groeten Maarten.
 
sietse zei:
Als je trouwens toch zo mooi bezig ben, dan kan dat rompje natuurlijk ook wel wat mooier en sterker ;).
Ja, heb je gelijk in :) De volgende keer zal ik mijn rompje zeker van koolstof gaan maken. 8)



maarten zei:
Heb wel een vraagje. Zo te zien heb je over de balsa ribben koolstof zitten. Hoe lijm je dat op de ribben en wat gebruik je daar allemaal voor??
Klopt, over de ribben zitten zogenaamde capstrips. Dit zijn koolstof stroken, die ik met behulp van dunne CA (secondelijm) aanbreng op de bovenkant en de onderkant van de ribben. De koolstof die ik hiervoor gebruik koop ik bij een vrije vlucht modelvlieger uit Tilburg. Kijk eens op http://www.dpp-pultrusion.com/pultrusie/pultrusie.ned.php. Hier kun je mooi ligger en achterlijst materiaal krijgen. ( :offtopic: Zo dit was wel weer even geboeg sluipreclame :) )

De koolstof capstrips lopen ook over de koolstof achterlijst en zo'n 5mm over de D-doos heen. Dit zorgt voor een betere verbinding tussen de ribben en de D-doos. Bij de achterlijst is deze verbinding zelfs noodzakelijk, omdat anders de achterlijst niet aan de ribben vast blijft zitten :)
Dit geheel maakt het achterste deel de vleugel erg stijf. De D-doos met koolstof huid onder 45/45 graden en daarin de koolstof ligger maken de vleugel zowel erg buig- als torsie stijf.
En mijn ervaring is: hoe stijfer de vleugel is, des te hoger je komt bij de lancering 8)


PS. met de romp gaat het al weer de goede kant op. Gisteren heb ik een koolstof balkje gevuld met balsa en de vleugelmoeren geperst. Deze ga ik met kevlardraad aan de romppook bevestigen, zodat dit nooit meer los breekt :D
 
Ooit een redelijke hoeveelheid strips geprobeerd te bestellen bij Pultrusion. Hij wou niet leveren aan particulieren en verzocht mij mijn bestelling te plaatsen bij bv Quartel. :mad:
 
Klopt dpp levert niet aan particulieren.

Hobby-Inn verkoopt ook dpp koolstof.

Dus ff bij een van de 2 wat bestellen lijkt me geen probleem.
Je moet dpp als een groothandel zien.

Bram
 
Na bijna twee jaar gebruik is het er toch van gekomen. een breukje.
Tijdens een worp deelde de Mini zich na een luide kraak in twee ongelijke delen.
Zelfs als de vliegtijden bij elkaar zouden zijn opgeteld was het niet meer dan een paar seconden.
Dat was wel jammer had ik gelijk in een worp de taak gevlogen. :wink:

De schade viel best mee. De romp was "netjes" gebroken. Even gedacht aan het bouwen van een nieuwe romp.
Bart (de materiaalverzamelaar) was van mening dat repareren ook goed kon, en dat klopte.


breek1.jpg

De romp voorkant was geheel afgebroken.
De kracht waarmee dit is gebeurd moet fiks zijn geweest de twee Dynema stuurdraden waren ook gebroken.

breek3.jpg

De breuk precies op het zwakste punt, net voor het laatste spant.

breek2.jpg

Na wat gepulk was de bekleding er snel af.

breek4.jpg

Wat puzzelen, wat seconden lijm en hopla romp weer een geheel.

breek5.jpg

Om herhaling te voorkomen en de reparatie te versterken de zijkanten voorzien van wat 80 gr UD carbon.

breek6.jpg

Toch bleek er meer schade te zijn.
De servo voor het richtingsroer miste een tandje.
Van de servo, D37 ECO servo van Dymond, had ik geen tandwielsetje.
Bij een servo van €9,= is dit ook niet economisch verantwoord.
Maar ja, een nieuw D37 servo-tje had ik niet liggen.
Het bleek dat de uitgaande tandwiel simpel op zijn as was geklemd.
Nadat het tandwiel 180 graden was gedraaid werkte de servo weer prima.

breek7.jpg

Na wat bespanwerk was de Mini weer gereed.
Het gewicht was een gram of 4 hoger dan voor de reparatie.
Met 138 gram is de Mini geen lichtgewicht maar vliegen doet het model er niet minder om.

Als het morgen goed weer is zal de Mini zeker worden getest.

Frans
 
Laatst bewerkt:
Frans,

Mooi gedaan. Zal ik morgen vroeg ook maar snel gaan repareren, maar mijn 'schade' is gelukkig
aanzienlijk minder. Als het morgen weer mooi weer is kan ik misschien ook weer komen vliegen...
Cheers

Bart :D
 
Had je helemaal geen versterking op je romp zitten voor die tijd??
Mooi gerepareerd. plak je die koolstof er met het bewuste dubbelzijdige tape er op en dan na-epoxyen?

Inmiddels heb ik ook een model moeten repareren. Vorige week had ik op de Koude Jatten Cup een complete uitval van de besturing.
Vleugel (natuurlijk aan de werpkant) doormidden en romp gekraakt.

Ik heb nu een vermoeden waar het aan kan liggen. Eerst dacht ik aan de stekker die aan de ontvangeraccu zit dus die heb ik vervangen. Toen ik eergisteren ging vliegen had ik nergens last van maar gisteren weer wel. Het leek op hele korte uitval van alle funkties.
In mijn DLG heb ik een waarschuwings-ledje zitten die de ontvangerspanning kontroleert (Webra order 20429) en als die in de buurt van de ontvanger zit (binnen 3 cm) begint de ellende. Boven op de ontvanger betekent maximale ellende.

En omdat het iedere weer een heel geklungel is om alles in de romp te wurmen zit dit waarschuwingsledje steeds op een andere plek.

Kent iemand dit probleem??

 
Hallo Loet,

Om een goede hechting te krijgen heb ik geen DZ-plakband gebruikt.
Ik heb het UD eerst aan een uiteinde vastgezet met CA.
Hierna de handel glad gestreken en op de goede plaats gelegd.
Nadat het andere einde was vastgezet het geheel verzadigd met CA.
De CA heb ik wrijvend met een stukje bakpapier (plakt niet aan CA) over het UD verdeeld.
Hierna een lichte mist aktivator om de handel droog te krijgen.

Vanmiddag heb ik met de Mini gevlogen.
Dat ging prima, totdat de accu leeg was.
Tja, 160 mAh is niet veel.
Het was best goed weer met hele kleine en turbulente belletjes.
Toch nog een paar keer leuk omhoog geschroeft om hierna nog sneller te dalen.
Langste vlucht kwam hierdoor op "maar" 1 min 37 sec.

Storing door een accucontroleschakeling had ik nog niet van gehoord.
Wel heb ik last gehad van storing door een zoekpieper.
Zodra deze werd ingeplugged, storing.

Frans
 
Bedankt voor je antwoord maar ik weet nog niet of je voor die tijd geen versterking had. Op de foto's van je kapotte romp zag ik niets van versterking.

Erik Crins en ik hebben vandaag ook gevlogen. Inderdaad hele kleine felle turbulente belletjes met enorme zakkers er vlak naast. Vanaf 15.30 h werd het beter maar ook minder thermisch maar wel prachtig om te vliegen bij dit weer.

Ik kijk uit naar volgende week op het Maldens Vlak
 
Aha ik wist dat ik iets vergeten was.

Nee er zat geen versterking op de romp.
Het is eigenlijk nog een wonder dat deze het zolang heeft uitgehouden.

Frans
 
Loet Wakkerman zei:
In mijn DLG heb ik een waarschuwings-ledje zitten die de ontvangerspanning kontroleert (Webra order 20429) en als die in de buurt van de ontvanger zit (binnen 3 cm) begint de ellende. Boven op de ontvanger betekent maximale ellende.

En omdat het iedere weer een heel geklungel is om alles in de romp te wurmen zit dit waarschuwingsledje steeds op een andere plek.

Kent iemand dit probleem??

Hoi Loet,

ik ken dit probleem niet, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Ik wil even voorop stellen, dat wat ik hieronder schrijf pure speculatie is. Wil je het zeker weten, dan moeten we echt met meetapparatuur aan de slag:

Is de LED op de print zo'n super heldere LED? Eentje die heel erg veel licht geeft?
Zo ja, dan kan dit onderdeel van het probleem zijn. Deze krengen vragen namelijk nogal wat stroom om licht te gaan geven. Daarom laten ze de LED knipperen om de stroom opname te beperken. Dit beurt met een kleine schakeling die op de print zit (ik weet niet of er een IC op de PCB zit? Kan de achterkant niet zien op de foto). Het aan en uit schakelen van de LED gebeurt waarschijnlijk met hele steile spannings flanken, waardoor de storing kan worden veroorzaakt (EMC). De draden en spoortjes aan de PCB gaan als een soort antenne werken, die een stoorpulsje uitzenden, zodra de LED aan of uitgeschakeld wordt. Deze pulsjes kunnen dan door je ontvanger opgepikt worden, als deze zich te dicht bij de schakeling bevindt.

De oplossing heb je zelf al aangedragen: plaats de LED schakeling niet te dicht bij je ontvanger.

Greetz,
Jurgen
 
maaskie zei:
Loet Wakkerman zei:
In mijn DLG heb ik een waarschuwings-ledje zitten die de ontvangerspanning kontroleert (Webra order 20429) en als die in de buurt van de ontvanger zit (binnen 3 cm) begint de ellende. Boven op de ontvanger betekent maximale ellende.

En omdat het iedere weer een heel geklungel is om alles in de romp te wurmen zit dit waarschuwingsledje steeds op een andere plek.

Kent iemand dit probleem??

Hoi Loet,

ik ken dit probleem niet, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Ik wil even voorop stellen, dat wat ik hieronder schrijf pure speculatie is. Wil je het zeker weten, dan moeten we echt met meetapparatuur aan de slag:

Is de LED op de print zo'n super heldere LED? Eentje die heel erg veel licht geeft?
Zo ja, dan kan dit onderdeel van het probleem zijn. Deze krengen vragen namelijk nogal wat stroom om licht te gaan geven. Daarom laten ze de LED knipperen om de stroom opname te beperken. Dit beurt met een kleine schakeling die op de print zit (ik weet niet of er een IC op de PCB zit? Kan de achterkant niet zien op de foto). Het aan en uit schakelen van de LED gebeurt waarschijnlijk met hele steile spannings flanken, waardoor de storing kan worden veroorzaakt (EMC). De draden en spoortjes aan de PCB gaan als een soort antenne werken, die een stoorpulsje uitzenden, zodra de LED aan of uitgeschakeld wordt. Deze pulsjes kunnen dan door je ontvanger opgepikt worden, als deze zich te dicht bij de schakeling bevindt.

De oplossing heb je zelf al aangedragen: plaats de LED schakeling niet te dicht bij je ontvanger.

Greetz,
Jurgen

Het is inderdaad een vrij fel rood ledje dat oplicht. Het geheel gebruikt dacht 15 mAh dus daar kan ik mee leven. Ik ga hem er maar eens uithalen en kijken of er dan misschien ook problemen zijn. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit zonder zo'n ledje gevlogen.




Bedankt voor je heldere uitleg.
 
Hi Loet,

Sinds ik met kisten vlieg die afhankelijk zijn van accu's, dat zijn zowel vrije vlucht toestellen als radiokisten, heb ik altijd veel aandacht besteed aan de accu's. Twee vuistregels; laadt met niet meer als 10% van de nominale spanning en leer je aan af te lezen hoeveel "stroom" je in een accu stopt tijdens het laden. Hiervoor heb je natuurlijk een fatsoenlijke lader nodig die deze optie heeft.
Nu is deze waarde die je afleest tijdens het laden niet heilig maar een plotselinge afwijkende waarde maakt je wel opmerkzaam op de kwalliteit van de gebruikte cellen............
Als voorbeeldje; in mijn F1A vv modellen werk ik met 110 ma cellen. Na een dagje vliegen (5-10 vluchten) laad ik meestal zo'n 50 ma "erbij". Op een keer ging er plotsklaps na een dergelijke vliegsessie maar 20 ma. bij...... Toen ben ik de cellen een voor een gaan meten en zat er een defecte cel bij ! Dat was een typisch voorbeeld van wat ik bedoel met laden en meten

Dat ledje o.i.d. kun je dan vergeten (heb er hier ook nog wel een paar liggen)

Arno
 
Back
Top