Mijn derde OFA2
Mijn derde OFA2 is af!!!
Ik ben een paar maanden geleden begonnen met het bouwen van m'n eerste OFA2. Ik had nog niet zo door dat om een zo laag mogelijk gewicht te krijgen, je de staart zo licht mogelijk moest houden. Versie 1 was mooi geverfd (met achteraf niet al te lichte verf), maakte gebruik van stuurstangen, een te zware pook en had een mooi balsa rompje. Om het zwaartepunt goed te krijgen moest ik samen met een 4 cel 1/3AAA nimh pakketje nog aardig wat lood toevoegen. Vliegklaar gewicht: ruim 150 gram :-( Tijdens de eerste paar vluchten is hij regelmatig op de neus geland, en elke keer moest er weer flink gelijmd worden. Dus heb ik de balsa romp vervangen door een triplex versie... Het extra gewicht maakte niet zoveel uit, want ik kon gewoon wat minder lood gebruiken. Toch had ik het idee dat het beter kon...
Dus begonnen aan de tweede. Op de club lag nog maar één balsa plank van 10mm dik. Hij leek me al wat zwaar, maar ik wilde persé die avond een nieuwe vleugel bouwen. Na een avondje schaven en schuren was hij klaar, maar hij bleek ontzettend zwaar te zijn uitgevallen (ongeveer 100 gram). Dus heb ik er maar een flink aantal gaten in gezaagd, en hem bespannen met lamineerfolie. Deze vleugel weegt nu +/- 80 gram, veel zwaarder dan de bedoeling was dus. Omdat een triplex romp wel bevallen was bij versie 1, heb ik voor deze vleugel weer een romp van triplex gemaakt. Ook was bij versie 1 gebleken dat het vliegtuig tijdens het gooien nogal gemakkelijk op z'n kop draaide, dus heb ik het kielvlak vergroot (van 18cm naar 24cm) Doordat de vleugel zo zwaar is, heb ik besloten om de vleugel niet op de romp vast te lijmen, maar met behulp van nylon schroefjes in getapte hardhouten blokjes afneembaar te maken. Dan heb ik nog de mogelijkheid om een lichtere vleugel te monteren... Ook dit keer weer een fout gemaakt: de vleugel had meer naar achteren gemoeten, waardoor er alweer lood nodig is om het zwaartepunt goed te krijgen. Hierdoor is het vliegklaar gewicht weer ongeveer 150 gram.
Dit vliegtuig bleek sterk genoeg om als beginnende DLG'er goed mee te kunnen oefenen. Mijn langste vlucht tot nu toe is 1min17. Ik ben de hele dag euforisch geweest! De eerste twee winterpostal taken heb ik met dit toestel gevlogen. Toch had ik het idee dat het beter kon...
Dus begonnen aan nieuwe vleugels. Ik had nog wat isolatieschuim liggen (bouwafval) en dacht er al een tijdje aan om daar eens een paar vleugels van te maken. Dus van een 3cm dikke plaat twee platen van 1,5cm dik gemaakt met een hete draad. Dit snijden gaat me nog niet zo goed af, dus heb ik maar besloten om de vleugels in profiel te schuren in plaats van te snijden. Een uurtje later had ik twee superlichte vleugels! Om ze steviger te maken heb ik in de onderkant een snee gemaakt en daar een CF ligger in gelijmd. Daarna de twee vleugelhelften samengevoegd en de verbinding versterkt met een paar extra CF stripjes en een triplex plaatje aan de onderkant. Gaatjes geboord voor de bevestigingsschroefjes, en korte aluminium buisjes in de gaatjes gelijmd omdat je anders de schroefkop zo door het schuim draait... De werpstift heb ik boven en onder versterkt met een CF plaatje. Ik was eigenlijk van plan de vleugels daarna te bekleden met glasmat, maar ik heb dat nog nooit gedaan dus heb ik toch maar dunne tape gebruikt (had ik nog liggen). De totale vleugel weegt 41 gram!!!
Toch zonde, zo'n mooie lichte vleugel op een zware romp, dus heb ik ook maar een nieuwe romp gebouwd. Dit keer wel een balsa romp, maar geen 'doosje'. Ik heb een stuk 10mm balsa genomen en hier uitsparingen in gemaakt voor de servo's, ontvanger en (lipo) batterij. Hierna heb ik er laagjes 2mm balsa op gelijmd totdat het rompje breed genoeg was voor de onderdelen. Als laatste nog twee zijkantjes zodat de onderdelen netjes binnenin zitten. Ook nog een deksel met een paar drupjes lijm bevestigd. Hierna dit gelamineerde blok in de gewenste vorm geschaafd/geschuurd, het luikje losgesneden, de pook en het deksel goed vastgelijmd. Omdat ik weet dat balsa best kwetsbaar kan zijn (zie versie 1) heb ik de buitenkant van de romp versterkt met CF tape (vastgelijmd met CA).
Het bevestigingssysteem met behulp van hardhouten blokjes in versie 2 is me niet zo goed bevallen. De blokjes moest ik nogal eens lijmen nadat ze weer gespleten waren, en na een tijdje bleven de nylon schroeven toch niet meer zo vast zitten. In de ijzerwarenhandel kwam ik "inschroefbare schroefgaten" tegen. (zie onderstaande foto) Ze hebben binnenin een M3 schroefdraad en wegen slechts 0,8 gram... Ik heb ze in korte stukjes stugge kunstof slang (brandstofleiding van een vrachtwagen) geschroefd, en op de pook gelijmd. Voor de stevigheid heb ik er nog een stukje CF tape overheen geplakt. Een erg sterke en lichte oplossing... De vleugel zit op deze manier muurvast! (ik ben er wel een beetje trots op)
Dit is 'm dan geworden, vliegklaar gewicht 97 gram!!!
De servo's (2x 4,8 gram) ontvanger (corona RP4S1 4,7 gram) en lipo (300mah 9,7 gram) in de gelamineerde romp:
Ik heb er al mee gevlogen, en het zag er goed uit. Ik was wel vergeten om de single pull draadjes goed vast te zetten, waardoor het draadje van het roer losschoot tijdens een vlucht. Na dit thuis gefixed te hebben met een paar drupjes CA brak tijdens de volgende vlucht het roerheveltje af
Na een forse neuslanding bleek mijn balsa rompje nog heel, volgens mij dankzij de CF versterking!
Het enige waar ik nog over twijfel is of de verbinding van de vleugels sterk genoeg is, misschien moet ik er voor de zekerheid nog een glasmatje overheen zetten...
Ik hoop dat ik met dit vliegtuig wat betere resultaten kan neerzetten bij de komende winterpostal taken...
Jaap.
.
