Hallo allemaal,
Omdat ik het leuk vind om dit te publiceren, en omdat ik dit een geweldig mooie kist vind, en omdat ik misschien tips en trucs krijg, wil ik graag een afbouw verslag maken van mijn nieuwe aanwinst:
de
Republic P47G Razorback "Snafu" van het merk Seagull Models. Het is een vrij nieuw ARF model, wat heel veel weg heeft van de P47 van Hangar 9, naar mijn mening.
De span is 1.60 meter en ik ga denk ik voor een 15 cc 4 takt. Een uitvoering in electro is mogelijk, de conversie set voor de motor zit ook in de doos. Ik wil rook en herrie, dus dit zakje blijft dicht.
Ik heb de doos helaas niet meer, maar alles zat iig uitermate degelijk verpakt. Ik had de kist een paar weken geleden gezien bij Dennis, van een bekende hobby winkel in het zuiden des lands, en wilde hem direct hebben. Hij was al verkocht, dus ik moest wachten .....
Ik heb alle delen uit de doos gepakt en hem even provisorisch op de tafel in de kamer gezet. ( Ik heb dus echt GEEN bouwruimte )
Enfin, eerst het boek maar eens goed doorgelezen en alle zakjes etc opengemaakt en gesorteerd. Voor zover ik kan zien, zit alles erbij. De kist komt met een mechanisch retract systeem, dat door 2 kleine servo's wordt bedient. Die moet ik dus aanschaffen. De oleo struts zijn verend, dat lijkt me prima, het hele systeem is trouwens van een metaal....
Voorts zitten er aan de vleugeltips 2 ledjes ingebouwd, de landingslichten, de kabeltjes zijn al door de vleugel getrokken en er is een apart batterij houdertje aanwezig, enfin, dat komt later wel.
Eerst nog even wat detail foto's:
Aan de slag dan maar:
Ik begin met de vleugels, en bevestig de flaps en de rolroeren met goede lijm.
Daarna uiteraard hetzelfde met het stabilo en het richtingroer.
Nachtje goed laten drogen en het zit muur en muurvast. Het schijnt niet nodig te zijn, maar ik ga de scharniertjes toch borgen met spelden, zekerheid voor alles.
Zoals je ziet is de vleugel in twee delen, een aluminium buis loopt door een polyester buis in de romp. De vleugeldelen kunnen op het veld middels 2 grote plastic bouten, vanuit de binnenkant, aan de romp bevestigd worden.
Hierna is het de beurt aan de roerhoorntjes. Deze zijn in dit geval in kunststof uitgevoerd en worden rechtstandig in keurig net uitgevreesde gleufjes gemonteerd. Wederom met goede lijm, want ze kunnen moeilijk geborgd worden vrees ik.
Na een nachtje drogen en uitharden heb ik geprobeerd er een uit te trekken.....
ik vrees dat ik de vleugel dan verniel, zo vast zitten ze.
Nu ik dit zo zit te schrijven en zit te bekijken bedenk ik ineens, die hoorntjes ga ik eens mooi ook grijs verven !
En verder maar weer.
Met veel geduld, meten, meten, en nog eens meten, heb ik het stabilo gelijmd. Eerst netjes de zaak afgetekend en met een hobby mes de oracover weggehaald. De hele kist is dus met
ORACOVER bedekt, was ik even vergeten te melden. Uiteraard goed nagemeten en vastgezet met dikke papieren schilders tape.
Dit is het resultaat na een nachtje drogen.
Na het stabilo volgt uiteraard het richtingroer, zelfde procedure als hierboven beschreven.
Na weer een nachtje heb ik dus dit.
De volgende fase in het inbrengen van de stuurstangen. De twee hoogteroer stangen worden in de romp samengevoegd met een blokje, waarna er een stuurstangetje overblijft.
Ik moet eerst drie keer kijken naar het richtingroer en het staartwiel. Daar heb ik dus voor elk een stang voor, maar geen blokje om ze in de romp samen te verbinden.
De handleiding zegt hier niets over. Ik kan kiezen tussen 2 servo's met een y kabel, of gewoon 2 stangetjes op een servo arm zetten. Ik ga voor deze laatste optie denk ik.
Enfin, het ziet er nu zo uit:
Zoals je ziet zijn de stangen allemaal meer dan lang genoeg !
En nu....
Niet heel moeilijk, de wielen aan het landingsgestel vast gezet. een klusje van niks, mits je een goede ienieminie inbussleutel hebt. De mijne is zo dol als een draaimolen.
Even een stukje eraf geknipt en hoppa, hij doet het weer. Samen met een druppel seconden lijm hoop ik nu geen wiel te verliezen...
Het resultaat aldus.
