Pokkebootje deel twee
- Topicstarter brutus
- Startdatum
Je weet maar nooit Bert. Van mijn coastertje viel ook "zomaar" de schroef. Gelukkig in de vaarbak op de Museumwerf te Vreeswijk. Geluk dus met de dommen! Wel even balen als je propageert om een borgmoertje voor de schroef te zetten en dat vast te draaien. En probeer Bas een beetje te pushen om Theo te zien varen. Gr. Klaas.
Van het oostfront toch weer wat nieuws te melden:
Had in het motorengedeelte van het vliegtuigforum al vermeld dat ik een CO meter aangeschaft heb vanwege die brommers waar ik me ook wel eens mee bezig houdt.
En die wilde ik eigenlijk ook voor de modelbouwmotoren gaan gebruiken.
Eerst maar eens op pokkebootje testen, want die motor is altijd een grote gok geweest qua afstellen: aangezien die governor het ding op constant toerental houdt, hóór je geen enkele verandering als je aan de afstellingen rommelt. Hooguit zie je de pijp wat meer of minder roken, en op een gegeven moment wordt de governor onrustig (slechte gasrespons, meestal te rijk) of slaat het ding af (te arm). ERG lastig te beoordelen.
Dusss... Gasmeter warm laten draaien (duurt ongeveer 8 minuten
) en de boot intussen ook.
Na wat pielen en klooien lukte het om een meting te doen. De meting is vanwege het inimini beetje gas wat dit torretje produceert, ERG traag. Je moet dus veel geduld hebben. Het bleek het beste te gaan met de schroef op vol vooruit, dan produceerd de motor beduidend meer gas, en is ook de verbranding wat beter.
In eerste instantie liep de meting bijna van de schaal af, zo rond de 10% CO. Dat is belachelijk veel. De meeste oudere carburatiemotoren zien graag zo rond de 2,5 a 3%. Dat is milieutechnisch nog best wel rijk, maar meestal heb je dan wel de beste gasreactie.
Na veel vijven en zessen bleek inderdaad de uitlezing met heel veel vertraging toch eenduidig op het dicht draaien van de sproeier te reageren.
Dus met nog meer vijven, zessen, en zelfs zevens en achten kreeg ik de boel ongeveer in de buurt van de 3%.
Het aparte was, dat de motor ZELF óók veel tijd nodig had om te stabiliseren. Na het mengsel terug gedraaid te hebben van 10% naar 3% waar bijna 5 minuten overheen ging, duurde het ook nog zomaar een minuut of drie a vier voordat de motor daarop gestabiliseerd was. Dat wist ik tot nog toe niet, en is waarschijnlijk de oorzaak van dat ik steeds wat met die afstelling aan het vechten was: Als je draait tot het goed lijkt, loopt ie een paar minuten later toch weer anders.
Hoe dan ook. al met al ongeveer een kwartiertje bezig geweest, en nu loopt ie goed. Reageert mooi strak op het gas, en de boot rolt nagenoeg niet meer.
Straks nog een controlerun doen om te kijken of die een beetje hetzelfde uitpakt.
Dit is hoe ze nu draait, ik heb eigenlijk alleen een indruk van de gasreactie kunnen filmen, en een close-up van de uitlaat. Die stinkt nu beduidend minder, en was na afstellen eigenlijk volledig kleurloos.
Had in het motorengedeelte van het vliegtuigforum al vermeld dat ik een CO meter aangeschaft heb vanwege die brommers waar ik me ook wel eens mee bezig houdt.
En die wilde ik eigenlijk ook voor de modelbouwmotoren gaan gebruiken.
Eerst maar eens op pokkebootje testen, want die motor is altijd een grote gok geweest qua afstellen: aangezien die governor het ding op constant toerental houdt, hóór je geen enkele verandering als je aan de afstellingen rommelt. Hooguit zie je de pijp wat meer of minder roken, en op een gegeven moment wordt de governor onrustig (slechte gasrespons, meestal te rijk) of slaat het ding af (te arm). ERG lastig te beoordelen.
Dusss... Gasmeter warm laten draaien (duurt ongeveer 8 minuten
) en de boot intussen ook.Na wat pielen en klooien lukte het om een meting te doen. De meting is vanwege het inimini beetje gas wat dit torretje produceert, ERG traag. Je moet dus veel geduld hebben. Het bleek het beste te gaan met de schroef op vol vooruit, dan produceerd de motor beduidend meer gas, en is ook de verbranding wat beter.
In eerste instantie liep de meting bijna van de schaal af, zo rond de 10% CO. Dat is belachelijk veel. De meeste oudere carburatiemotoren zien graag zo rond de 2,5 a 3%. Dat is milieutechnisch nog best wel rijk, maar meestal heb je dan wel de beste gasreactie.
Na veel vijven en zessen bleek inderdaad de uitlezing met heel veel vertraging toch eenduidig op het dicht draaien van de sproeier te reageren.
Dus met nog meer vijven, zessen, en zelfs zevens en achten kreeg ik de boel ongeveer in de buurt van de 3%.
Het aparte was, dat de motor ZELF óók veel tijd nodig had om te stabiliseren. Na het mengsel terug gedraaid te hebben van 10% naar 3% waar bijna 5 minuten overheen ging, duurde het ook nog zomaar een minuut of drie a vier voordat de motor daarop gestabiliseerd was. Dat wist ik tot nog toe niet, en is waarschijnlijk de oorzaak van dat ik steeds wat met die afstelling aan het vechten was: Als je draait tot het goed lijkt, loopt ie een paar minuten later toch weer anders.
Hoe dan ook. al met al ongeveer een kwartiertje bezig geweest, en nu loopt ie goed. Reageert mooi strak op het gas, en de boot rolt nagenoeg niet meer.
Straks nog een controlerun doen om te kijken of die een beetje hetzelfde uitpakt.
Dit is hoe ze nu draait, ik heb eigenlijk alleen een indruk van de gasreactie kunnen filmen, en een close-up van de uitlaat. Die stinkt nu beduidend minder, en was na afstellen eigenlijk volledig kleurloos.
Motor drie uur af laten koelen en uit laten dampen.
Getankt, gestart, warmgedraaid. Liep vanaf eerste minuut goed, wat ik wat verdacht vond.
Dus de gasmeter ook weer opgestart, en ik bleek toch weer met volle tank ongeveer 4,5% te meten.
Voorzichtig teruggeschroefd naar ongeveer 3,5%.
Meter aan laten staan, zodat ik nog wat controlemetingen kon doen.
Het blijkt dat met het leegraken van de tank toch de motor een háártje schraler gaat lopen (ik heb 2% gezien), maar hij leef op zich wel goed lopen.
Het op deze manier afstellen bleek wel voordelen te hebben, want ik kon de vertraging in de pitchservo ook weer terugschroeven van 1,5 sec naar nul en dat vond de motor eigenlijk alleen maar lekkerder.
Pokkebootje heeft, na héél lang wachten en treuzelen van mijn kant EINDELIJK haar ruitjes gekregen, en...
dan blijken ze zo glashelder te zijn dat je ze op de foto niet ziet...
Je ziet de randjes lijm een beetje (die blijkbaar toch minder glashelder opdroogt dan geadverteerd) en je ziet wat weerspiegeling...
Maar ach... het tocht in elk geval stukken minder daarbinnen, want de kajuitdeur (niet op de foto helaas) sluit nu ook goed middels een magneetje.
AHoogendijk
PH-SAM
Je ziet het wel hoor, er hangt nu stof in de kozijnen
Dan zou je ze verzonken moeten lijmen, ofwel een sponningkje er in, maar dat is ook nogal wat werk.
Groeten,
Arie
Moin, moin. Wat is dat dan voor nifty 'glaskit'?
Toch geen 'canopy glue'? Want dat is water oplosbaar... 't brak mijn klomp bij de grote vliegtuigpoetstest. Kuche, kuche ahum...
Komen nog messing 'kozijnen' omheen? Dan zie je het niet meer.
Overigens... eerste blikken gaan naar de motor natuurlijk!
Boot-puller en crowd-puller! Dubbelfunctie...
Gr Bas
Toch geen 'canopy glue'? Want dat is water oplosbaar... 't brak mijn klomp bij de grote vliegtuigpoetstest. Kuche, kuche ahum...
Komen nog messing 'kozijnen' omheen? Dan zie je het niet meer.
Overigens... eerste blikken gaan naar de motor natuurlijk!
Boot-puller en crowd-puller! Dubbelfunctie...
Gr Bas
Er liggen heel dunne balkjes (1 x 1 mm) achter de ruitjes, maar die kunnen uiteraard niet de rondingen in de hoeken volgen.
De bedoeling is dat je aan de buitenkant de sponningen afwerkt met 1mm rondsnoer uit plastic maar dat is een heel ingewikkeld klusje wat Krick omschrijft met "hele dunne CA lijm die je met een speld aanbrengt.
Daar begin ik niet aan...
Het heet "Micro Kristal Klear", en het lijkt nogal op ZAP Canopy glue, behalve dat het wat dikker is (ongeveer zo dik als witte houtlijm).
Volgens de beschrijving is het zolang het nat is min of meer water-oplosbaar (nog niet uitgehardde overtollige lijm met een natte doek wegvegen) maar eenmaal uitgehard zou het waterbestendig moeten zijn volgens het label.
Zou geschikt moeten zijn om min of meer kleine ruitjes of lenzen uit puur lijm te kunnen gieten, maar dat heb ik nog niet geprobeerd.
Ik weet ook niet hoe dat moet, want het zou eigenlijk alle "onverlijmbare" materialen moeten verlijmen (net als Canopy Glue) dus ik zou niet weten welk materiaal je als mal voor zulke lensjes zou moeten gebruiken, dat vermeldt het etiketje niet.
Ben ook niet zo overtuigd van of het in gietvorm mooi vlak trekt...
Het droogt véél sneller dan ZAP Canopy glue, maar het zit in een ontzettend onhandig potje, zonder doseertuitje of wat dan ook. Was een hoop gepiel met tandestokertjes en lastig om mooi gedoseerd aan te brengen.
Nog geen plannen vanwege "teveel werk" (lees: Ik weet niet hoe dat moet...
).Maar wie weet...
Was in ieder geval NIET van plan om er gordijntjes achter te hangen, of allerlei "gezellige" dingetjes in die kajuit te zetten.
Mischien dat er een koffiemok en thermosfles op tafel komen te staan maar meer ook niet...
Bert V
verslagschrijvers
Pokkebootje heeft, na héél lang wachten en treuzelen van mijn kant EINDELIJK haar ruitjes gekregen, en...
Bekijk bijlage 572737
dan blijken ze zo glashelder te zijn dat je ze op de foto niet ziet...
Je ziet de randjes lijm een beetje (die blijkbaar toch minder glashelder opdroogt dan geadverteerd) en je ziet wat weerspiegeling...
Sorry Bert,
Het is voor jou inmiddels mosterd na de maaltijd, maar ik heb het destijds zo gedaan (post 143).
Ik moet wel eerlijk toegeven dat dat ook nog een heel werkje was.
Groet, Bert
hoef je geen sorry voor te zeggen hoor... 
maar inderdaad, de procedure die jij daar beschrijft is min of meer identiek aan wat ik van de bouwbeschrijving van Krick begreep.En daar zag ik geen brood in: Ik kan een heleboel maar geduld en langdurig precisiewerk en micro-pielen met spelden en CA lijm.... Dat gaat bij mij geheid fout, of ik hou er halverwege mee op omdat ik het helemaal beu ben...
In dat opzicht ben ik gewoon géén schaalbouwer. Vandaar dat het ook nogal even geduurd heeft, want het zetje wat ik nodig had was dit: Ramen lijmen | ModelbouwForum.nl en dan met name post #6
Zo zie je maar, de ene Bert is de ander niet, maar ze maken beide mooie dingen en het is een plezier om ze te volgen. Ik kan zoveel geduld ook niet opbrengen. Van mij mag het wat beter weer worden opdat we de waterkant in Maasdam weer eens op kunnen zoeken. Gr. Klaas.
