S39 / S65 en soldeer-vet/pasta zijn grote bagger!!!

Ik heb een vraagje wbt solderen, maar een nieuw topic starten leek mij overbodig, als dit wel beter is zal ik dat doen uiteraard!

Mijn vraag, Ik heb net een Ersa RDS80 soldeerstation besteld, en nou wil er wat andere maten punten bij, om verschillende dingen te solderen.
Ik soldeer met deze tin: Stannol Elektronica soldeerdraad Spoel Gewicht 100 g Diameter 0.5 mm Legering Sn60Pb39Cu1 in de Conrad online shop
Loodhoudend tin dus, maar nou wil er graag een punt bij die alleen bestaat in de loodvrije vorm, namelijk deze:

0832GDLF/SB - ERSA - TIP, SOLDERING, LF-ERSADUR, PB | Farnell Nederland

Is het slecht om deze punt te gebruiken met loodhoudend soldeer?
Of zal dit niet gaan, of zal de punt snel stuk/kapot gaan?

Sorry als dit een domme vraag is!

Ruud

 

Als je het linkje (technical data sheet) aanklikt, staat daar dit:

Hieruit maak ik op dat, als je gebruik maakt van loodhoudend soldeer, terwijl je werkt met een tip bedoeld voor loodvrij soldeer, je tip juist langer mee zou moeten gaan, aangezien je bij lagere temperaturen kunt werken.

 

Soldering basics for RC

 

@ Ron van Sommeren, die had ik gezien inderdaad duidelijk filmpje met veel info, aanrader

@ Micropuller : Ah, dat had ik niet gezien, domme vraag dus, sorry!
Bedankt voor uw antwoord in iedergeval.
Ik neem aan dat de tin er gewoon aan hecht net als bij de tips die bedoeld zijn voor loodhoudend soldeer?


Bedankt!

Ruud

 

Nuttig om te zien. Heb er weer van bijgeleerd.

Mvg.Bernard

 

zeer mooi en nuttig draadje dit!!
Ik kan al ietwat solderen.. heb een flipperkast uit 1986 dus moet wel eens wat knutselen (leuk).

Zou morgen nog een linkje proberen te zoeken met een mooi pdf bestand over solderen.
Is wel met voorbeelden van flipperkasten maar.. bedrading blijft in basis hetzelfde..

 

Soldering Made Easy — Dealing with Printed Circuits

 

Hallo,
Voor het solderen en schoonmaken gebruik ik regelmatig ja gek is het wel maar een waxinelicht helpt enorm. Ook als het niet wil vloeien wat ondanks gebruik van goed soldeer wel een voorkomt. Vroeger bij het lassen van een buitenkabel met loodmantel gebruikte ik een kaars. ook als je de printplaat wil beschermen tegen vocht is een beetje kaarsvet uitstekend geschikt

Henk

 

Die kaars (stearine) was streng verboden. Maar dat weet je zelf ook wel...

Stearine tast op den duur koper aan. Op de lange termijn dan ook geen geweldig vloeimiddel.

 

Ik kan op Wikipedia niet iets slechts lezen, behalve dat het zuur is. Waarom/waar streng verboden Niek?
nl.wikipedia.org/wiki/Stearine

 

Bij de lood grondkabels van de ooit PTT infrastructuur zit om de kabelziel een laag lood. Die kabelziel is het totaal van draden (aders) en het lood beschermt de aders tegen vocht. Het maakt de kabel waterdicht.

Als een las in een kabel wordt gemaakt, komt er een loden lasmof omheen. Daar komt voor de sterkte een gietijzeren exemplaar omheen.

Die loden lasmof bestaat uit een onder- en een bovendeel die aan elkaar, en aan het lood van de kabels wordt gesoldeerd. Zo is de las weer waterdicht.

Het soldeer bestaat uit een lood-tin verhouding die het soldeer in een relatief groot temperatuurbereik stroperig maakt . Met een fluwelen lapje wordt het soldeer als het ware over de te solderen delen geboetseerd. Als vloei- en afkoelmiddel werd talkvet gebruikt.

Voor het volkomen waterdicht solderen van de loden moffen was veel vakmanschap nodig. Het is mij nooit gelukt....

De soldeerplaats werd met een gasbrander tot de juiste temperatuur verwarmd en het tin met het fluwelen lapje uitgesmeerd. Dat moest snel. Het lood van de lasmof kwam tijdens de werkzaamheden in het soldeer en wijzigde zo de lood-tin verhouding en dus de eigenschappen.

Nu was er een trukje mogelijk.
Gebruik geen talkvet, maar stearine bij voorbeeld van echte stearinekaarsen en vervang het fluwelen smeerlapje door een stuk krantenpapier. De stearine was een beter vloeimiddel zodat het smeertin makkelijker hechtte en het boetseren van het stroperige tin ging met dat stuk krant ook veel beter.

Maar de stearine kon een verwoestende invloed hebben op de koperen aders. Daar kwam soms na verloop van tijd een groene oxidatie op (kopergroen). Was dat het geval, dan bleef er maar één ding over. De las vervangen. Dat werden dan twee lassen en een stuk kabel.

Als ik (lang geleden) het gebruik van stearine bemerkte, dan kon dat meteen worden ingeleverd. Met de waarschuwing dat bij de tweede constatering één ding overbleef, vertrek. Maar zo'n waarschuwing was eigenlijk voldoende.

Nu worden loodlasmoffen niet veel meer gebruikt. Om de loden delen van de kabel komt bij de las een soort krimpsok die is voorzien van een lijmlaag. De buitenkant van de sok verkleurd als die tot de juiste temperatuur is verhit. Het oude vakmanschap is deels weg.

 

Leuk om dit te lezen. Rond 1987 liep ik stage bij de PTT buitendienst en heb toen met interesse gekeken hoe eea in zijn werk ging. Toen moet zo ongeveer de overgang naar krimpsokken zijn geweest want ik heb beide methoden mogen aanschouwen.

Daar waren wij dan weer blij mee. Vrijwel dagelijks moesten we uitrukken voor een verzopen mof. Ik kan me nog herinneren dat vlak voor het dichtmaken van de mof de draden werden uitgekookt (in talkvet?) om het vocht te verdrijven. ff frituren zeiden we dan tegen elkaar

Martin

 

Dat was een gelig gekleurd vet. Wat het precies was, weet ik niet, maar het werd broeimassa genoemd.

 

Niet persoonlijk bedoeld :nooo:, maar;
Dit is wel een beetje "het managers probleem".

Wel iemand ergens op afrekenen, maar het zelf niet beter kunnen.
En/of nog erger; een procedure voorschrijven en handhaven die kennelijk een onwerkbare situatie in de hand werkt.

 

Dat is een mening en niet een feit. Vind ik

Waarom zou een manager moeten kunnen doen wat hij z'n mensen voorschrijft? Je wordt vaak toch manager omdat je de vaardigheden niet (meer) hebt, maar de kennis wel. De onwerkbare situatie zie ik in het verhaal niet. Wel een lastige klus waarvoor vakmanschap vereist is en die zeer goed resultaat geeft indien juist uitgevoerd.

Ik had als atletiektrainer iemand in een rolstoel. Geen enkel probleem!
Martin

 

Soldeertips en vloeimiddelen, modeltreinensite:
www.nproject.org/nl/solderen/soldeer-en-vloeimiddel.html

Zijn er ervaringen met deze zuurvrije versies van S39 ...?
www.griffon.nl/nl-nl/producten/861-zachtsoldeervloeimiddelen-universeel
... respectievelijk S65?
www.griffon.nl/nl-nl/producten/862-zachtsoldeervloeimiddelen-drinkwater

 

Ook de zuurvrije vloeimiddelen moet je zo min mogelijk, beter helemaal niet, gebruiken voor elektronica. Er blijft altijd een residu achter en dat is niet "fijn" voor elektronica componenten en printen. In de gebruiksaanwijzingen wordt ook altijd aangegeven dat je het gesoldeerde goed moet schoonmaken met water. Water en elektronica gaan ook niet echt goed samen.

Wil je deze middelen gebruiken om bijvoorbeeld een landingsgestel te solderen dan kan je ze goed gebruiken. Maar let op dat je na het solderen het soldeerwerk wel met water schoon moet maken. Doe je dat niet dan zullen de vloeimiddelresten op den duur toch problemen op gaan leveren. Die resten blijven een soort kleverig en nemen vuil op. Uiteindelijk kan het een rommeltje worden wat dan toch weer corrosie zal gaan opleveren.
Goed schoonmaken en eventueel schilderen zullen veel mogelijke problemen voorkomen.

 

En geschiktheid voor connectoren Ernst?

 

Connectoren zou ik er ook niet mee solderen. Het grote probleem zit in het feit dat vloeimiddelen bij het solderen door de capillaire werking in de kabeltjes trekt. Dat is ook niet echt goed voor de kabels. Hoe sterk deze vloeimiddelen naar binnen trekken en of ze daar schade aan kunnen richten weet ik niet. Persoonlijk zou ik het risico niet willen nemen.
Wat je misschien kunt doen is het gebruiken om de contacten te vertinnen. Daarna heeeeel goed schoonmaken en dan de kabels er met harskern soldeer aan solderen. Maar denk er om, heeeeeel goed schoonmaken.

 

Ik doe tegenwoordig de dikke draden van de lipo`s solderen met een mini brandertje aan de connectors. Dat gaat erg goed moet ik zeggen. In no-time vloeit de boel aan elkaar.