En vermogen zat zij je, ik kan er wel temperatuur sensors op zetten.
Dat oudere type is weliswaar iets minder krachtig maar nog steeds voldoende voor die Schweizer.
Temperatuursensors kun je doen, maar deze motoren zijn over het algemeen lastig te meten.
Afstelling is meer een kwestie van rijk beginnen, en iedere vlucht een háártje afmageren, net zo lang tot hij mooi en soepel loopt, en beslist niet armer.
Je moet onder bepaalde lichtomstandigheden (niet al te zonnig, en tegen een achtergrond), nét een flauw blauw rookpluimpje zien.
Zie je altijd rook dan staat hij te vet, zie je nooit rook, dan staat hij te arm.
In zijn algemeenheid: gewoon proberen zo rijk mogelijk, zonder dat hij moeilijk gaat doen, en niet proberen topvermogen of super-soepel loopgedrag te bereiken.
Je moet er gewoon aan wennen. Ik herinner me vooral, dat ik in het begin eigenlijk geen flauw idee had wat ik aan het doen was, en gewoon iedere keer een hele tank lang één bepaalde afstelling probeerde, de volgende vlucht net iets armer of rijker, en dan kijken of het beter of slechter werd.
Op een gegeven moment was het goed, en daarna heb ik die sproeiers nooit meer aangeraakt.
Ik had toen beide keren een nieuwe motor, en ik ben er vrij zeker van, dat het loopgedrag eerder verbeterde van het inlopen, dan van mijn afstelkunsten
