Omdat het werk aan de Comet Piper Cub moet wachten op het drogen van de lijm, heb ik de vleugel van mijn ouwe Poppet aangepakt. Ik had hem eerder al gestript volgens de Enke-methode (vleugelhelft omwikkelen met WC papier, flink wat aceton er op gieten en de vleugel in een plastic zak stoppen die je zo goed mogelijk om de vleugel heen wikkelt, zodat de aceton niet kan verdampen. Kwartier laten zitten, en je kunt het tissue samen met het nog doorweekte WC papier makkelijk strippen). Ik had van Henk Zweef een stuk van het lamineerplastic gekregen om uit te proberen. Recept: boutje op laagste stand zetten, en vleugel precies zo bekleden als je met solarfilm zou doen. Ging prima, wel even opletten dat je de kant met de warmte geactiveerde lijm onder doet. De boel wordt mooi strak! De folie is erg dun, maar je zou zo met de vleugel kunnen vliegen. Die gedachte riep een herinnering op naar een cartoon uit Aeromodeller, in 1974, uit de onovertroffen 'Topical Twists' serie. Een mooie persiflage op een fenomeen uit die tijd. Wie heeft er ooit één live zien rennen? Natuurlijk was dat niet de bedoeling. Ik zal straks eens kijken of ik nog wat mooi dun rood tissue heb!
Zo dan dat ziet er zeker heel strak uit , ook maar eens kijken voor een rol van dat spul. Is toch wel leuk om wat te stoeien met tissue maar moet dan wel heel blijven en dit is toch wel een hele mooie optie
In 1973 zat ik op een druk terras in Lausanne en tot hilariteit van de menigte denderde een blote kerel over de boulevard. Letterlijk en figuurlijk had hij ballen want de gendarmerie was met dit soort zaken niet mals.
Ik heb dun rood tissue op elk vleugelpaneel gelegd en het ter plekke met de plantenspuit natgemaakt. Eerst had ik een stuk tissue op een krant gelegd en daar natgemaakt, zoals ik het altijd doe, maar het tissue wat ik had gekozen was nat dusdanig teer dat het zich niet zonder scheuren liet optillen.... Maar het is wel licht spul! Daarna heb ik werkend vanaf het vleugelmidden het tissue flink met spanlak volgesopt en laten drogen. Het resultaat was (uiteraard) flink wat witte waas (zie linkerhelft van de foto hieronder). Maar, na nog een laag spanlak was dat weer verdwenen en was alles mooi rood en strak. Omdat de plasticfolie dicht is, neemt het tissue minder spanlak op, en was nog een 2e laag voldoende voor een mooie vleugel die weer op de oude Poppet kan worden gebruikt. Op de foto is van de rechter vleugelhelft te zien dat hij op de bouwplank is vastgespeld. Ik laat de spanlak stofdroog worden en speld de vleugel dan vast om kromtrekken te voorkomen. Want de spanlak spant nog een aantal uren na, ook al voelt het droog aan. Inmiddels heb ik ook de romp van mijn eerste Bugaboo (zo langzamerhand een massa van verbleekt tissue en nieuwe panelen) met WC papier en acteton kaalgemaakt. Die gaat ook met plasticfolie en dun tissue opgeknapt worden.
Ik zie het al. Die van andere Henk was ook al zo mooi. Vanaf nu ook mijn bekledings methode van keuze.
't Muiderkrinkeltje is afgebouwd, Voorzien van een radio-installatie: hoog/laag en links/rechts. De waterslide decals geven 'm karakter, vind ik. Ben benieuwd hoe die gaat vliegen. Vandaag tijd voor de fotosessie.
Een kijkje in het motorcompartiment. Hier ligt het beest, een Progress Aero Works .55BR met een bruto horse power van maar liefst 0.07 en een toerental van rond de 12.000 toeren. De supercharger is van hier niet zichtbaar . Met dit alles is het een serieuze kandidaat om de eerstvolgende post corona Good Year race te winnen.