Test: Methanolmotor op benzine

Hals deels vervangen door teflon slang, of kunststof buis? (brandstof injectie leiding)
Ook de boutjes geven zelfs nog warmte door. Dan is de pakking geen halszaak meer. Hoeft maar een kort stukje te zijn wat je weg neemt. Brandstof bestendige krimphoes en tie-rips?
Bakeliet? Epoxyplaat... En anders motorpakking matereriaal.
Carter geeft ook warmte door aan carburateur via bevestiging aan carterdeksel... zal je ook nog iets op moeten verzinnen om de carb echt koeler te houden...
Hmmm... Ieder geval nog wel wat gepiel in het verschiet. :rolleyes:
 
Laatst bewerkt:
Ik weet van de warmtegeleiding via de boutjes... Dat heb ik opgepikt van het .50 benzine heli avontuur.

De bedoeling is dan ook van meet af aan geweest, om de carburateur (die met twee boutjes tegen het carterdeksel zit) te "sandwichen" tussen plaatjes isolatie materiaal, zodat er geen metallisch contact is met zowel carter als de boutkopjes.

Daarmee komt de carburateur een paar mm naar achteren, en dus moet er een dikkere pakking tussen kop en spruitstuk, zodat de boel weer in lijn ligt.
Spruitstuk wilde ik ook graag zo koel mogelijk, in verband met "ontmengen": Als het spruitstuk heet is, verdampt de benzine, blijft de olie in "dikke druppels" in die zuigbuis en komt in onregelmatige klodders die motor in. Aangezien "die motor in" bij een viertakt rechtsstreeks de verbrandingskamer is, levert dat wat onregelmatigheid op. Dat was echt merkbaar: bij stationair zo nu en dan een hik en een blauwe plof uit de pijp. Met een koudere inlaat, verdampt de benzine minder, blijft de olie beter gemengd, en komt regelmatiger in de motor. Dat is de theorie, en de praktijk LIJKT het te bevestigen.

Ook merk ik nu veel minder van het "opwarm/afkoel-effect" op de carburateur: Als de motor een tijdje hogere toeren had gedraaid en dan stationair werd gezet, kon het zo maar een halve minuut duren voor hij stabiel draaide, en in die halve minuut moest je "met wat gevoel" een beetje morrelen met het gas. Nu, met de isolators draait hij vrijwel direct stabiel stationair. Goed genoeg in elk geval, om mee te kunnen vliegen.

Hoewel de isolatoren nog "voorlopig" zijn, heb ik echt het idee dat dit wel de lucht in kan:


IMG_2820.JPG


IMG_2821.JPG


IMG_2822.JPG


IMG_2823.JPG


Hopelijk zijn de foto's een beetje duidelijk, van wat ik gedaan heb.

Vanavond ga ik de Charter ophalen, die deze motor een tijdje moet gaan dragen.

EDIT: helemaal vergeten: de isolatortjes zijn gemaakt uit een gewoon Futaba servo-kruis, wat ik eerst een half uur in kokend water op hittebestendigheid getest heb. De pakking voor de header is voorlopig uit gewoon 5 laagjes verpakkingskarton, maar moet nog een keer vernieuwd worden voor iets uit één geheel...
 
Laatst bewerkt:
Zeer inzichtelijk! :)
Ontmengen... de carb direct aan de kop? Heb ik bij een Saito bezineconversie gezien (MBF). Die was dus omhoog gebracht. (Walbro)
Bij de oude FS-26S? bestond ook zoiets... dat speciale zwart gekleurde motortje voor modelauto.

Niet dat je zo een montage 1,2,3 uit de mouw moet schudden ofzo...
En kwetsbaarder bij vliegen? Hmmmm.... Laser heeft de carbs ook bovenop...

Warmte doorgifte van een dunwandige messing (saito) buis is minder dan bij een allu giestuk?
Zou eigenlijk een synthetisch zwanenhalsje moet zien te fixen tussen flens en carb?
Maar dat wordt een zoektocht... of ga dat maar eens zien te vulcaniseren uit rubberpasta en een bende stoom... :confused:
 
Laatst bewerkt:
Tsja, Bas....

De bedoeling is, NIKS te doen wat niet door iedereen na te doen valt. M.a.w. zodra het exotische bewerkingen worden, dan is het afgekeurd voor dit project.
Tot nog toe heb ik (uit de vrije hand) één 3 mm gat geboord in de propmeenemer, met de Dremel en een doorslijpschijfje de helling van de geleidegroef van de gasklep wat aangepast, een servo-kruisje aan stukken gesneden met datzelfde doorslijpschijfje, en met een X-acto mesje 5 pakkinkjes voor het spruitstuk gekopiëerd.

Dat kan letterlijk iederéén.

Wáár je welke handeling uit moet voeren, en waarom, dát probeer ik hier te beschrijven.

Tot nog toe, zijn alle handelingen die er nodig zijn om hetzelfde resultaat te behalen, voor iedere half uitgeruste modelbouwer in ongeveer 1,5 uur uit te voeren. Moet je alleen een nacht wachten op het uitharden van de lijm waarmee het magneetje in de propmeenemer gelijmd zit.
 
ron van sommeren zei:
Behalve isolatie-pakking tussen kop en spruitsstuk ook een overmaats stuk metaal tegen het spruitstuk om als koel-element te dienen?
Klik om te vergroten...

Dat heeft zo weinig zin... Er stroomt al verdampende benzine door de binnenkant:
Dat verdampingsproces bepaalt dwingend welke kant de warmte op gaat: verdamping absorbeert warmte, condensatie geeft warmte af. Daar doe je niks aan.
Aangezien die benzine verdampt, zal het noodzakelijkerwijs warmte opnemen. Alle oppervlak aan de buitenkant van die buis, zal dientengevolge warmte van de omgevingslucht opnemen, en doorgeven aan de verdampende benzine....
 
Ondertussen, iets minder van belang, maar hier is de "strijdwagen" waarop die ASP zijn moedig gevecht met de wetten der natuur gaat uitvechten....

IMG_2824.JPG


IMG_2825.JPG


Op zich heeft Robbe er een leuke bouwdoos van gemaakt, maar het komt mij wel uitermate loodzwaar over De volledige romp en de halve vleugel zijn uit Triplex gemaakt, en zoals hij op de foto staat, weegt het al bijna 1100 gram.
No way, dat dat op 1800 gram vliegklaar uitkomt zoals Robbe beweert....

Wat ik ECHT heel erg jammer vind, is dat Robbe het toestel van optionele aillerons heeft voorzien, maar NIET van optionele V-stelling (ik zie het nut niet in, van rolroeren in een kist met mega-V-stelling).

Dat is ook niet meer te modificeren helaas.

Ik zal dus de gehele vleugel in de toekomst overnieuw moeten bouwen (tenzij er iemand een vlak gebouwde Charter vleugel met rolroeren heeft liggen waar hij niks mee doet, natuurlijk :D)
 
kun je hem niet gewoon domweg doorzagen?
zit toch een plaknaad.. beetje secuur zagen.. twee nette helften.
tussenruimte moet je even over verzinnen om e.e.a. sterk te krijgen..
maar zeker niet zo'n langdradig proces als de vleugel opnieuw bouwen..
Desnoods een beetje glasvezel als verbinder tussen de helften.
Komt nooit meer los, en is sterk genoeg. tenzij het hout eronder spontaan desintegreert.
maar dat doet de kist zelf op zo'n moment doorgaans ook.

en charter..
Is zo'n ding niet een beetje gemaakt om als crash dummy te fungeren?
en daarna ook nog heel te blijven..
Waar zit het gewicht in? Vleugel of romp?
 
Met rolroeren hoort die V-stelling er ook niet in? Dat is mogelijk een bouwfoutje (serieuze bouwfoude). Maar zoiets zou op de tekening moeten staan.
Doorzagen! Yeps! Gaat goed op een figuurzaagtafel (spreek uit ervaring) Dat is het devies denk ik ook. Koud op elkaar en een epoxy mof rondom. (Die mof laat zich wellicht lastiger foliën, dan doe je om dat stuk vinyl-Oracal-beletteringsfolie. Zelfde kleuren als Oracover... met een niet te hete bout hecht dat als een bezetene aan het vinyl. Die vinyl folie kleeft als een bezeten aan epoxy... en is benzine bestendig... 6 jaar garantie geloof ik.. bij verse folie...

Nog even aanpassen opdat er geen kluwe bungee-spandex-koord om heen moet worden gejast ;-) ...of is die voorziening al ingebouwd?
Gewicht... totaal onproblematisch. Sowiso al lichter dan een Calmato trainer uit 2005 met antimorphpanserbetonbalsa (die oude van mij, buigt niet, barst soms wel). Het gewicht garandeert een goede landingssnelheid... is druk op de roeren... is sturen... is landen voor je voeten... ook al staat er een aardige bries. Maalt de kist niet om. (garantie voor vliegplezier)
Verder ziet het model er mooi strak uit! Prachtige basis!

Charter heeft een abo op hyper-lift... ook al zit er een 'gaz guzzler' op de bok... vermoed ik heli-vliegeigenschappen. En zelf ook bij Kerst nog goede STOL eigenschappen...
 
Er zijn twee problemen: het vleugelmidden bestaat uit 4 (vier) triplex wortelribben. De middelste twee, hebben de geïntegreerde vleugel"haak" (waarmee de vleugelvoorrand in de romp haakt). Als ik hem door midden haal, en ik schuur de hoek anders, schuur ik noodgedwongen bijna 80% van die vleugelhaak weg, en is daar geen sterkte meer.
Constructie is zodanig, dat dat heel lastig terug te versterken is.

Tweede probleem is dat er een vurenhouten klos door de ribben zit waaraan de vleugelkoppeling normaliter zijn sterkte ontleent. Die zaag je dan ook doormidden.
De constructie is ook weer zodanig, dat met een glasvezel mof om het vleugelmidden, de bende niet meer op de romp past (allemaal CNC gemaakt en behoorlijk strak passend).

Ik KAN de vleugels doorzagen, maar dan moet ik een strak passende wig maken om de boel op te vullen, en daarna met een glasvezel mat de boel weer op sterkte brengen. Maar die glasvezel mat, die trekt dan uitsluitend aan het balsa van de vleugelindekking....

Qua V-stelling: heb de bouwbeschrijving een paar keer doorgelezen: er is GEEN mogelijkheid voorzien om hem vanaf het begin zonde V-stelling te bouwen. Dat komt gewoon niet uit, de gaten in de wortelribben (voor die vurenhouten klos) bepalen de V-stelling. Het is domweg: Veel V-stelling, met of zonder rolroeren. Echt een beetje een blunder van Robbe....

Gewicht: kale romp is 550 gram, kale vleugel is 400 gram, landingsgestel ongeveer 110 gram met wielen
Dat is allemaal zonder bespanning, scharnieren, stuurkabels etc etc. en daar moet her en der nog wat boutjes en moertjes bij.
Zeg 1100 gram.
Aan RC gebeuren komt er ongeveer 400 gram in (5 servo's, accu, ontvanger, etc.) zitten we op 1500 gram
Motor, ontsteking, motordrager, tankje alles bij elkaar 700 gram, is 2200 gram.
Ik heb 4 meter Solarfilm gekocht, dat weegt 260 gram, laten we zeggen dat er daarvan 2/3 gebruikt word en de rest snij-afval is, dan kom je toch op 2380 gram. Ik vind dat, om heel eerlijk te zijn, best heftig voor een kist met weinig vermogen en maar 1,47 spanwijdte. De Calmato heeft een bom meer vermogen, anderhalf keer zoveel vleugeloppervlak en weegt maar 400 gram meer....

Dat is dus als ik alles zo bij elkaar op tel, en geen uitbundige dingen doe met lijm.
Vleugel vlak maken, kost me zomaar 100 gram extra aan hout, lijm, epoxy en glasmat. Dus daar ga ik geheel van afzien, sterker nog: ik denk dat ik van de rolroeren in z'n geheel afzie, dat scheelt me zomaar 100 gram. Dan snor ik liever een tekening op en bouw ik een ouderwetse volledig balsa vleugel, zoals die er vroeger ook op zaten. Die is namelijk zomaar 200 gram lichter, MET rolroeren.


Maar goed.... dat hoort eigenlijk niet bij het benzine gedoe, dat is meer "vliegtuigbouw"....
 
Wig geeft dan je iets ruimte om de pen nieuw tussen te plaatsen, de hoek te verminderen.
De wikkel epoxy om de vleugel is juist de clou. De indekking!!! (en de ligger ook... geven de sterkte). De ribben kan je zien als vormvaste spacers. Meer niet. Grootste sterkte komt uit de indekking.
Niet anders dan bij een volledig ingedekte schuimvleugel zonder liggers en ribben. Het schuim als vormvaste spacer. De sterkte komt uit de huid, gelijk een eierschaal.
Heb hier wat styropor Puma vleugels liggen. Abachi ingedekt. Gaan koud op elkaar zonder middenstuk of spant. Hoort een stevige wikkel epoxy om. En dat geeft stekte, de overdracht van de krachten.
Kan ook met linnen en witte houtlijm. Daar vliegt een gozer bij ons op de club al 20 jaar mee. Het gaat niet stuk. Ook al heeft z'n Puma 7 levens. Want hij ligt al weer aan barrels... behalve de vleugel... die overleeft iedere klap.

M'n ARF Ugly Big Stik had ook de houtbouwvleugels koud op elkaar, wel met een flut liggertje. Ik had er een wikkel eploxy omheen voor de sterkte, officieel niet nodig. Heb daar 3 jaar mee absurd gevlogen. Bij een afbrekende zenderantenne kon ik de vlieger -nog net- standje heipaal de grond in jagen. ipv. in het publiek. De vleugel brak op de lijm-las in twee. Ondanks epoxy en een flimsy vleugelverbinder... ligger. Clean cut. Helaas onherstelbaar, daar een vleugelhelft 30% cursief stond. Hilarisch en treurig... De ander was 100%. De romp was eveneens 100% en de OS.50SX... zit nu op de Cloud Dancer... heeft ook de standje heipaal braaf overleefd. (dankzij de rubber motorophanging en ultra sterk DIY neuswiel.

De krachten waar je voor bevreesd bent, komen nimmer op de Charter.

De wikkel vangt keurig de trek en duwkrachten van het vleugel oppervlak op.

Gewicht zal minder een drama zijn dan je denkt. Je zou kunnen winnen door de flanken van de romp voorin te openen met een snijpasser.
De stuurorganen eveneens te openen met ronde gaten. Ook in kiel en hoogteroer... Bij mijn Calmato heb ik die ook uitgehold. Mijn 3 kilo Calmato vliegt voor een baksten erg goed. Heeft lang niet de lift die een Charter geeft.
 
Tsja... de vleugelconstructie is door Robbe tamelijk gewijzigd.... Die houten verbindingspen (feitelijk een balkje vurenhout van ongeveer 150 x 10 x 20 mm), die krijg ik er nooit meer uit zonder schade aan te richten, dat kan ik vergeten. Zit allemaal in de witte houtlijm gegoten... :(

Bij het oude vleugelontwerp liep de beplanking vanaf de wortel over drie ribben naar buiten. Bij dit ontwerp nog maar over één ribbe. Vandaar dat ik die glasvezel mof niet zie zitten: te weinig vlees. Deze zaken aanpassen is zoveel werk, dat ik net zo goed nieuw kan gaan bouwen.

Er is één voordeel: de ribben zijn ALLEMAAL uit Triplex gemaakt, dus het moet héél gek gaan als ik niet minstens een paar ribben kan gebruiken als schuurmallen....

Qua gewicht: 2,5 kilo is voor een chartervleugel toch wel aardig de max, tenminste, destijds wel, en daar hing een .40 SF op. Vermogen zat. Dat heb ik deze keer niet.

Ik moet het maar even bekijken, maar mijn vermoeden is, dat ik hem voor nu zonder rolroeren ga vliegen, en op het gemakje van het winter een volledig balsa ribbenvleugel volgens het oude ontwerp in elkaar fröbel. Die is minstens 200 gram lichter, en ik kan de V-stelling volledig vrij kiezen.

Maar ja, dat heeft verder weinig met de motor te maken...

A propos: heb een aantal meter Solarfilm gekocht voor het bespannen.... Wat een pokkespul is dat om mee te werken: met de strijkbout is het OF niks, OF er brand een gat in, terwijl als je de plakkanten op elkaar legt en je legt je hand er een minuut op, dan kleeft het al zo hard aan elkaar dat je er gaten in trekt als je probeert het van elkaar te halen....

Waardeloos!
 
Uiteindelijk worden we allemaal knorrepotten en brommers...
tot het zover is, zorgen we voor aanvullende geluidsdragers/producenten...
Methanol... hier liefst benzine gestookt... af en toe met een tube lipo...
 
brutus zei:
A propos: heb een aantal meter Solarfilm gekocht voor het bespannen.... Wat een pokkespul is dat om mee te werken: met de strijkbout is het OF niks, OF er brand een gat in, terwijl als je de plakkanten op elkaar legt en je legt je hand er een minuut op, dan kleeft het al zo hard aan elkaar dat je er gaten in trekt als je probeert het van elkaar te halen....

Waardeloos!
Klik om te vergroten...

Was inderdaad niet van dat fijne spul om mee te werken. Om het mooi strak te krijgen ging je vaak heter en heter en dan vielen er snel de gaten in. Wat dat betreft werkt genuine Oracover een stuk beter. En met solarfilm kreeg je er een hobbie bij... namelijk strijken, dat spul zakte verschrikkelijk uit. En wat later op je sodemieter omdat je moeder solarfilmvlekken had op mijn vaders hagelwitte overhemden.

Groet verder leuk project, Aad d. B.
 
Micha, vroeger gebruikte ik Solartex.... dat werkte stukken makkelijker dan Solarfilm (wat ik destijds ook al takkespul vond) maar de keuze in de LHS is tegenwoordig nagenoeg nihil: mocht al blij zijn dat er wel keuze was uit 3 kleuren, gisteren...

Ondertussen: verder nog even met de motor (want daar gaat het tenslotte om).
Aangezien je voor benzine over het algemeen beter de compressie wat kunt verlagen, een paar headshims besteld en binnengekregen. Dingen zijn 0,1 mm dik. Het zal geen groot verschil geven, maar ik zie nu eigenlijk ook nog niet echt tekenen van detonatie o.i.d..

Sterker: sinds de laatste aanpassing aan de carburateur heeft de motor ongeveer een uur gelopen, op verschillende toerentallen.
De vol gas perioden heb ik nog beperkt gehouden, maar hij heeft bijvoorbeeld wel probleemloos 10 minuten op 6000 toeren staan grommen.

Wat ik nu zie, maakt me gewoon blij:
IMG_2826.JPG

Een witte isolatorneus, betekent een verschrikkelijk schone en koele verbranding. Bougie heeft nu 3 draaiuren, waarvan 90% ongeveer stationair.
Beetje kool op de electroden, is wat "aangebrandde olie", net als het teer-achtige laagje op de uitlaatklep.
Die laag is al VÉÉL minder dan voorheen (want het mengsel blijft veel beter door de toerenrange) en het veegt er nog steeds zo af met de vingertop.
Wat ik aanvankelijk een beetje vreemd vond, waren die "sporen" die vanuit de uitlaatklep uitwaaierden. Als ik dit aan de andere kant van de klep (in het uitlaatkanaal) zou zien, zou ik aan een lekke klep denken, maar aan deze kant ken ik dit patroon niet.
Maar ook die sporen, veegde ik zo met de vingertop van het metaal af.
Al met al, ziet dit er naar mijn bescheiden mening, technisch zo perfect uit als het er onder de omstandigheden maar uit kan zien.

IMG_2827.JPG

Zuigerkroon en voering zien er ook al zo brandschoon en perfect uit.
Wat me opviel, is dat er nu een cirkel begint af te tekenen, gewoon bewerkingssporen, maar aanvankelijk zag je dat niet zo heel erg...
Zoals je kunt zien, druipt de binnenkant van de (brandschone) olie....

Gek dingetje wat me opvalt: Als de kleppen openen, beweegt het cupje van de tuimelaar een beetje in voorwaartse richting.
Bij de inlaatklep zo ver, dat de stoterstang de huls héél lichtjes raakt.
Nu met de extra shim onder de kop, zal dit effect nog een haartje groter worden ben ik bang.
Het enige wat ik er aan kan doen, is zelf nieuwe en iets langere stoterstangen maken.... (simpel stukje gehard staaldraad....)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top