Van een Simprop Contest vaarregelaar naar een restauratie van een Theodor Heuss
Stoompomp
In Memoriam
Sommige mensen doen lacherlijk over het verlies van je hond.
Je verliest een trouwe vriend.
Zelf had ik een beagle. Deze was soms hinderlijk aanwezig, als ik aan het sleutelen was aan destijds de Audi 100.
Als ik onder de auto lag, dan lag hij naast mij.
De beagle is 15 jaar oud geworden.
Ik mis hem nog steeds.
Sterkte met het verlies.
Henk
Je verliest een trouwe vriend.
Zelf had ik een beagle. Deze was soms hinderlijk aanwezig, als ik aan het sleutelen was aan destijds de Audi 100.
Als ik onder de auto lag, dan lag hij naast mij.
De beagle is 15 jaar oud geworden.
Ik mis hem nog steeds.
Sterkte met het verlies.
Henk
Hallo Bas, Jammer om van zo'n trouwe vriend afscheid te moeten nemen. Je trekt er zoveel jaren mee op en ze wordt een stuk van je leven. Bij mijn ouders moest de 6 jaar oude New Foundlander worden afgemaakt omdat hij vals werd. In eerste instantie wilde men dat een gezonde hond niet aandoen. Uiteindelijk toch gebeurd. Was ook verdrietig.
Microprop was mijn tweede zender. Tweede hands gekocht en sommige rudimenten jou wel bekend. Leuk dat het merk op die manier voortleeft.
Gr. Klaas.
Microprop was mijn tweede zender. Tweede hands gekocht en sommige rudimenten jou wel bekend. Leuk dat het merk op die manier voortleeft.
Gr. Klaas.
Dat gekke karakter-dackie was ons zeer dierbaar... laatste weken zoveel zorg nodig en konden we ook geven...
Tot aan het onvermijdelijke afscheid.
Ik kom uit een teckel familie. Mijn grootouders hadden er een, mijn ouders twee maffe van deze beesies in ons familie bestaan...
In 2004 moest het dan ook een echte oerteckel wezen. Rood... korthaar... ze kwam uit een kampioens nest met stamboom op z’n Hoch Deutsch...
ze had dan ook een voorname deftige snuit. Gezonde en zeer sterke hond.
Haar broertjes en zusjes zijn de wereld over gezonden... ze heeft alle overleefd...zeer bijzonder.
Ze was de eerst geborene...
Gut... wat is dat huis leeg... en wat doet het een pijn...
Piepjong... en dan toch al bootjes... actief aan het vissen... maar ze was
geen zwemster... nattigheid vond ze helemaal niets...
Katten opjagen haar grootste sport... Poeshiesch... en racen!
De allereerste proefvaart van de FL-8 met 1 euro Mabuchi-motoren...
40mm speedprops van Graupner... en de bekende rumoerige Robbe Navy Getriebes...
niet slecht...
Natuurlijk op reductiekasten... hoe kan het ook anders bij mij... 2004...
Gr Bas
Tot aan het onvermijdelijke afscheid.
Ik kom uit een teckel familie. Mijn grootouders hadden er een, mijn ouders twee maffe van deze beesies in ons familie bestaan...
In 2004 moest het dan ook een echte oerteckel wezen. Rood... korthaar... ze kwam uit een kampioens nest met stamboom op z’n Hoch Deutsch...
ze had dan ook een voorname deftige snuit. Gezonde en zeer sterke hond.
Haar broertjes en zusjes zijn de wereld over gezonden... ze heeft alle overleefd...zeer bijzonder.
Ze was de eerst geborene...
Gut... wat is dat huis leeg... en wat doet het een pijn...
Piepjong... en dan toch al bootjes... actief aan het vissen... maar ze was
geen zwemster... nattigheid vond ze helemaal niets...
Katten opjagen haar grootste sport... Poeshiesch... en racen!
De allereerste proefvaart van de FL-8 met 1 euro Mabuchi-motoren...
40mm speedprops van Graupner... en de bekende rumoerige Robbe Navy Getriebes...
niet slecht...
Natuurlijk op reductiekasten... hoe kan het ook anders bij mij... 2004...
Gr Bas
Laatst bewerkt:
Vervelend om te lezen.
Sterkte bas.
Sterkte bas.
Oef.. gecondoleerd Bas..
Dat is erg naar om te horen...
Sterkte in deze vervelende tijd..
Het is heel apart als je niet meer verwelkomt word als je thuis komt, niet meer een laatste ronde voor je naar bed gaat,
Nogmaals veel sterkte..
Zij heeft wel een mooi leven gehad daar in je omgeving denk ik. Haal daar wat troost uit
Niels
Dat is erg naar om te horen...
Sterkte in deze vervelende tijd..
Het is heel apart als je niet meer verwelkomt word als je thuis komt, niet meer een laatste ronde voor je naar bed gaat,
Nogmaals veel sterkte..
Zij heeft wel een mooi leven gehad daar in je omgeving denk ik. Haal daar wat troost uit
Niels
Sterke Bas
Ken helaas het gemis, en ook de stilte die er nu is.
Vandaar de naam op de Fairplay , ze was de laatste van de bende van 4.
Ken helaas het gemis, en ook de stilte die er nu is.
Vandaar de naam op de Fairplay , ze was de laatste van de bende van 4.
Ja, dank hoor? Gemis... het zal slijten... duurt wel even vrees ik 
Nu een week verder... je moet door...
De eerste opzet... te hoge constructie en in conflict met het klepmechanisme...
Kastje bewerkt, hoogte gereduceerd... de D47 Dymond servo... best een kleintje...
Zien of de micro gear het vol houdt... maar het is ook geen forensenschuit voor dagelijks gebruik... het moet wel heel exact worden afgesteld... opdat het niet kleund en kraakt...
Hergebruik van het originele printplaatje... en het zou nog veel compacter kunnen...
nog meer in elkaar geschoven, de hevel aan de andere kant... en doe ik dat ook wel... het is immer hobby...
Nog even van bovenaf...
Tja... en dan in positie... nog niets aangesloten, en dan die volle bak daar achterin...
Ik gist nog even en dan anders maar helemaal voorin onder het voordek...
kan net zo goed of naast de accu's...Het servo tulletje kan roteren.
Ook de messing eyelets van de servo's gebruikt. Dat het rolt lijkt beter te werken...
Minder bruusk...
Voor wat het waard is...
Gr Bas
De eerste opzet... te hoge constructie en in conflict met het klepmechanisme...
Kastje bewerkt, hoogte gereduceerd... de D47 Dymond servo... best een kleintje...
Zien of de micro gear het vol houdt... maar het is ook geen forensenschuit voor dagelijks gebruik... het moet wel heel exact worden afgesteld... opdat het niet kleund en kraakt...
Hergebruik van het originele printplaatje... en het zou nog veel compacter kunnen...
nog meer in elkaar geschoven, de hevel aan de andere kant... en doe ik dat ook wel... het is immer hobby...
Nog even van bovenaf...
Tja... en dan in positie... nog niets aangesloten, en dan die volle bak daar achterin...
Ik gist nog even en dan anders maar helemaal voorin onder het voordek...
kan net zo goed of naast de accu's...Het servo tulletje kan roteren.
Ook de messing eyelets van de servo's gebruikt. Dat het rolt lijkt beter te werken...
Minder bruusk...
Voor wat het waard is...
Gr Bas
Stoompomp
In Memoriam
Ik heb niet eerder willen reageren, daar voor mij de toepassing niet duidelijk was.
Voor het testen van servo systemen gebruik ik een bijna overeenkomstige opstelling.
Onderstaand de nog te maken tweeweg besturing met twee mini microschakelaars.
Alleen de sleuf in de zwarte schijf aanpassen voor de juiste schakelstand.
Ik gok, waarschijnlijk het binnen halen van het Tedje?
Groet, Henk
Voor het testen van servo systemen gebruik ik een bijna overeenkomstige opstelling.
Onderstaand de nog te maken tweeweg besturing met twee mini microschakelaars.
Alleen de sleuf in de zwarte schijf aanpassen voor de juiste schakelstand.
Ik gok, waarschijnlijk het binnen halen van het Tedje?
Groet, Henk
Ja Henk, spot on! Mooie compacte opstelling heb je daar! Top!
De in-lijn functie van de hele keten van twee motoren.
De klep en de spindel met pick-up. Op basis van de oude multi-schakelaar.
Maar overdenk nog een compactere opstelling.
Die oude schakelaar is verder perfect en werkt logisch.
Een draaischijfje met een hap er in zou ook heel goed kunnen.
Of een kruis diagonaal opgesteld. Het kan nog een stuk smaller.
Dus v3 gaat er wel aan zitten komen... heb al weer een ideetje ...
De omkering en stop voor de spindel was dit deel... De op de servo-switch is ook de voeding aangesloten.
De trekstang is afstelbaar en direct ook op voorspanning switch om tijdig het circuit te onderbreken.
Anders loopt de spindel vast. Er zit geen vrijloop op met veer... de ruimte is er niet voor.
Was wel beter geweest. Maar was een keuze om het te behouden.
De spindelbak is grondig verlijmd in het dek, en wilde ook niet doorslaan in breekwerk.
Behoud betekent ook concessies doen...
Maar het afstellen ging perfect... en het loopt schitterend...
Gr Bas
De in-lijn functie van de hele keten van twee motoren.
De klep en de spindel met pick-up. Op basis van de oude multi-schakelaar.
Maar overdenk nog een compactere opstelling.
Die oude schakelaar is verder perfect en werkt logisch.
Een draaischijfje met een hap er in zou ook heel goed kunnen.
Of een kruis diagonaal opgesteld. Het kan nog een stuk smaller.
Dus v3 gaat er wel aan zitten komen... heb al weer een ideetje ...
De omkering en stop voor de spindel was dit deel... De op de servo-switch is ook de voeding aangesloten.
De trekstang is afstelbaar en direct ook op voorspanning switch om tijdig het circuit te onderbreken.
Anders loopt de spindel vast. Er zit geen vrijloop op met veer... de ruimte is er niet voor.
Was wel beter geweest. Maar was een keuze om het te behouden.
De spindelbak is grondig verlijmd in het dek, en wilde ook niet doorslaan in breekwerk.
Behoud betekent ook concessies doen...
Maar het afstellen ging perfect... en het loopt schitterend...
Gr Bas
Laatst bewerkt:
Roel van Essen
Forum veteraan
Hé Bas, sterkte. Ik ken het gevoel. Onze laatste 'eigen' Labrador Prisca overleden in de armen van mijn vrouw.
Anderhalf jaar oud nog maar. Waarschijnlijk een bloedstolsel van de sterilisatie-operatie in de hersenen gekomen.
In haar slaap overleden gelukkig; geen piep gegeven.
Daarna een tijd geen hond, maar het begon weer te kriebelen. Nu zijn we al een tijd 'gastgezin' voor Stichting Hulphond.
Oftewel: er komt een pup van 8 weken bij je, en die moet je gedurende 14 maanden socialiseren. De pup moet in feite alles al een keertje gezien hebben en nergens meer van schrikken. Daarna gaat de pup 6 maanden naar Herpen voor de daadwerkelijke training en vervolgens wordt hij/zij gekoppeld aan een cliënt met een zorgvraag.
'Onze' eerste hulphond Sense loopt nu naast de rolstoel van een mevrouw met MS.
'Onze' tweede hulphond Ramiel (5 maanden) loopt hier thuis de boel op stelten te zetten.
Hier op een foto van vandaag, tijdens een training van Stichting Hulphond in het Goffertpark in Nijmegen.
Anderhalf jaar oud nog maar. Waarschijnlijk een bloedstolsel van de sterilisatie-operatie in de hersenen gekomen.
In haar slaap overleden gelukkig; geen piep gegeven.
Daarna een tijd geen hond, maar het begon weer te kriebelen. Nu zijn we al een tijd 'gastgezin' voor Stichting Hulphond.
Oftewel: er komt een pup van 8 weken bij je, en die moet je gedurende 14 maanden socialiseren. De pup moet in feite alles al een keertje gezien hebben en nergens meer van schrikken. Daarna gaat de pup 6 maanden naar Herpen voor de daadwerkelijke training en vervolgens wordt hij/zij gekoppeld aan een cliënt met een zorgvraag.
'Onze' eerste hulphond Sense loopt nu naast de rolstoel van een mevrouw met MS.
'Onze' tweede hulphond Ramiel (5 maanden) loopt hier thuis de boel op stelten te zetten.
Hier op een foto van vandaag, tijdens een training van Stichting Hulphond in het Goffertpark in Nijmegen.
Ja Roel... nu een week geleden. We geven het gevoel een plekje.
Omsloot een bijzondere fase in ons leven, haar karakter was bijzonder sterk.
Haar leeftijd maakte haar tot het hondenwonder van Odoorn...
1,5 jaar is te kort voor zo een mooi diertje... maakt ongelukkig.
Maar bezig zijn op die manier met honden is denk ik wel aan jou (en je vrouw)besteed.
Onder goede coaching kan een hond zich zo geweldig ontwikkelen.
Ik weet niet of wij daar nu aan toe zijn. (Staan er ook nog stormachtige dagen voor de deur.)
Gr Bas
Omsloot een bijzondere fase in ons leven, haar karakter was bijzonder sterk.
Haar leeftijd maakte haar tot het hondenwonder van Odoorn...
1,5 jaar is te kort voor zo een mooi diertje... maakt ongelukkig.
Maar bezig zijn op die manier met honden is denk ik wel aan jou (en je vrouw)besteed.
Onder goede coaching kan een hond zich zo geweldig ontwikkelen.
Ik weet niet of wij daar nu aan toe zijn. (Staan er ook nog stormachtige dagen voor de deur.)
Gr Bas
Roel van Essen
Forum veteraan
Wij hadden er ook een jaar voor nodig om de beslissing te nemen, Bas.
En het is dankbaar werk; vorige week in Hulphond Magazine de foto gezien waarop Sense naast de rolstoel van 'haar cliënt' zit; we waren apetrots.
En het is dankbaar werk; vorige week in Hulphond Magazine de foto gezien waarop Sense naast de rolstoel van 'haar cliënt' zit; we waren apetrots.
Het klinkt als een citaat van "Johann Wolfgang von Goethe"...
Een mond vol... Heckengeklapper... omslag van de instructie 1963
Maar ik ben nu voorlopig even uitgepuzzeld. Nog een paar opstellinkjes
uitgedacht. Bijkans 1 die nog wat practischer zou kunnen zin met de stekkergroep op de zijkant...
Dat heet een oud moederbordje even anders uitzagen.
De stekkers hangen nu ter hoogte van de cardans... net uit de spatbaan van de altijd iets olie lekkende
schroefasjes... Het is iets voor later. Maar het systeem werkt weer.
De nieuwe rode microschakelaars oude stijl... de eindafslag met de klep open en de haak in de uiterste stand.
Ik heb er een 'e-motioneel' filmpje van geschoten... elektrosapjes aangedreven...
De zaak stond nu op 5V van de UBEC, waar ook de ontvanger op stond.
Een vorige run was direct op LifePo4 2S, dus zo een 6,6V... en dat maakt sneller.
Met de andere pile gearing is de spindel achterop nu sneller. Dat was stervens traag. Ik dacht dat ik er 4:1
op had gezet.... Zaakje moet regelmatig van drupjes olie worden voorzien, anders piept het.
Het draadeind van de spindel jengelt iets, omdat het niet 100% meer recht is... aanlopen doet het niet...
Het duurt even, beetje e-dradig...
Maarrrr in de modelwereld is tijd niet in schaal uit te drukken...
zeker de bouwtijd niet, die is van een andere schaalorde...
De bediening gaat via een kanaal op de zender, schakelaar, de uitslag is ingedamd.
De rubber servo tulle + O-ring aait de schakelaar om.
Stekkers zijn dubbele (variant op de UNI-servostekker) op de schakelunit,
waarbij 1 loze stekkerhuls dient als extra grip (is dus niet aangesloten)
Zijn de BangGood stekkertjes die Henk me aangeraden had.
De printplaatjes die ik ook besteld had, heb ik niet gebruikt.... komen voor iets anders van pas...
Daarvoor in de plaats een oude printpaat van een USB kaartje uit het jaar nul.
De schakeling in lijn kan onderweg, met de zaak in beweging, ge-reversed worden, maar niet stil worden gelegd.
De loop er van wordt door de eindschakelaars onderbroken tot full stop. (heb het niet zelf bedacht, dat heeft een 'licht' gedaan).
De kabels moeten nog georganiseerd worden. Wel is alles van mono stekkers voorzien, voor demontage.
Maar is aangesloten opdat het werkt. Het lompe kroonsteentje is nu daar waar het hoort... afdeling 230V in een bakje...
Hier even in detail de omkering van het proces als de zaak aan de loop is...
het kan ook in eerder stadium, gaat alleen de klep open of dicht... maar is dan niet
te fixeren... zodat de bijboot bovenop blijft hangen. Dan had ik de zaak los moeten trekken
en verdelen over twee schakelaar, kanalen...
Volle bak is het wel... Snoeren fatsoeneren en ordenen... dan kan het achterschip van de Badewanne
verder afgesloten worden met glasheldere styreen inzet-ramen. (dan kan je in ieder geval zien wat er gebeurd
bij onderhoud en gepriegel). Later de zaak afgetopt met een los uitneembare bodem... hopende dat het me
lukt de naden strak af te werken...
Net te zien... de kluster van stekkers op de printplaat-servohouder... je ziet ook twee terminal
stekkers zitten. Dat is puur als 'optische-divider' bedoeld. Voorheen ging de connectie
via het corona-steentje... dat links op het messing brugstuk was geschroefd....
De nieuwe rode klassieke microschakelaars. De soldeerpunten wat sterker dan de oude
de schakelaar iets minder stroef dan de voorganger, en ook iets betere contactvlakken...
Voorheen zat links een print-bordje als soldeerbrug voor de bedrading aan het dekspant gemonteerd.
De koppeling van bedrading is verhuisd naar de schakelaars zelf en direct gesoldeerd en tussen gestekkerd.
Minder omslachtig en ook minder kwetsbaar bij stoten. En praktischer bij onderhoud.
Achterschip... de twee driehoekjes links onderin de afbeelding worden
ingedekt met glasheldere styreen plaatjes. Denk dat ik ze kit met Sikaflex of ander toch met epoxy verlijm...
Water dicht, en bij onderhoud heb je zicht, en licht... dat was de gedachte er achter...
Voor wat het waard is...
Gr Bas
Een mond vol... Heckengeklapper... omslag van de instructie 1963
Maar ik ben nu voorlopig even uitgepuzzeld. Nog een paar opstellinkjes
uitgedacht. Bijkans 1 die nog wat practischer zou kunnen zin met de stekkergroep op de zijkant...
Dat heet een oud moederbordje even anders uitzagen.
De stekkers hangen nu ter hoogte van de cardans... net uit de spatbaan van de altijd iets olie lekkende
schroefasjes... Het is iets voor later. Maar het systeem werkt weer.
De nieuwe rode microschakelaars oude stijl... de eindafslag met de klep open en de haak in de uiterste stand.
Ik heb er een 'e-motioneel' filmpje van geschoten... elektrosapjes aangedreven...
De zaak stond nu op 5V van de UBEC, waar ook de ontvanger op stond.
Een vorige run was direct op LifePo4 2S, dus zo een 6,6V... en dat maakt sneller.
Met de andere pile gearing is de spindel achterop nu sneller. Dat was stervens traag. Ik dacht dat ik er 4:1
op had gezet.... Zaakje moet regelmatig van drupjes olie worden voorzien, anders piept het.
Het draadeind van de spindel jengelt iets, omdat het niet 100% meer recht is... aanlopen doet het niet...
Het duurt even, beetje e-dradig...
Maarrrr in de modelwereld is tijd niet in schaal uit te drukken...
zeker de bouwtijd niet, die is van een andere schaalorde...
De bediening gaat via een kanaal op de zender, schakelaar, de uitslag is ingedamd.
De rubber servo tulle + O-ring aait de schakelaar om.
Stekkers zijn dubbele (variant op de UNI-servostekker) op de schakelunit,
waarbij 1 loze stekkerhuls dient als extra grip (is dus niet aangesloten)
Zijn de BangGood stekkertjes die Henk me aangeraden had.
De printplaatjes die ik ook besteld had, heb ik niet gebruikt.... komen voor iets anders van pas...
Daarvoor in de plaats een oude printpaat van een USB kaartje uit het jaar nul.
De schakeling in lijn kan onderweg, met de zaak in beweging, ge-reversed worden, maar niet stil worden gelegd.
De loop er van wordt door de eindschakelaars onderbroken tot full stop. (heb het niet zelf bedacht, dat heeft een 'licht' gedaan).
De kabels moeten nog georganiseerd worden. Wel is alles van mono stekkers voorzien, voor demontage.
Maar is aangesloten opdat het werkt. Het lompe kroonsteentje is nu daar waar het hoort... afdeling 230V in een bakje...
Hier even in detail de omkering van het proces als de zaak aan de loop is...
het kan ook in eerder stadium, gaat alleen de klep open of dicht... maar is dan niet
te fixeren... zodat de bijboot bovenop blijft hangen. Dan had ik de zaak los moeten trekken
en verdelen over twee schakelaar, kanalen...
Volle bak is het wel... Snoeren fatsoeneren en ordenen... dan kan het achterschip van de Badewanne
verder afgesloten worden met glasheldere styreen inzet-ramen. (dan kan je in ieder geval zien wat er gebeurd
bij onderhoud en gepriegel). Later de zaak afgetopt met een los uitneembare bodem... hopende dat het me
lukt de naden strak af te werken...
Net te zien... de kluster van stekkers op de printplaat-servohouder... je ziet ook twee terminal
stekkers zitten. Dat is puur als 'optische-divider' bedoeld. Voorheen ging de connectie
via het corona-steentje... dat links op het messing brugstuk was geschroefd....
De nieuwe rode klassieke microschakelaars. De soldeerpunten wat sterker dan de oude
de schakelaar iets minder stroef dan de voorganger, en ook iets betere contactvlakken...
Voorheen zat links een print-bordje als soldeerbrug voor de bedrading aan het dekspant gemonteerd.
De koppeling van bedrading is verhuisd naar de schakelaars zelf en direct gesoldeerd en tussen gestekkerd.
Minder omslachtig en ook minder kwetsbaar bij stoten. En praktischer bij onderhoud.
Achterschip... de twee driehoekjes links onderin de afbeelding worden
ingedekt met glasheldere styreen plaatjes. Denk dat ik ze kit met Sikaflex of ander toch met epoxy verlijm...
Water dicht, en bij onderhoud heb je zicht, en licht... dat was de gedachte er achter...
Voor wat het waard is...
Gr Bas
Laatst bewerkt:
Ben nog wel even zoet... maarrrrr.... als die nat-bak van achter gesloten is...
kan ie wel safe de plomp in... de badkuip...
Nu de regelaars en ontvanger posities bepalen... En met de accupakketten aan de slag!
Want dat accu gewicht is cruciale massa...
Heb het modelletje daar nog niet op getest... op klaar voor onderwater
3 losse LifePo4 pakketten... en kan dus besluiten met minder te varen...
De 3 HobbyKing Navy regelaars zijn ook best gewichtig... en met 50A overkill... water gekoeld...
Veel metaal en water bescherming om de print...
Er hoeft bij max Ampères dat er getrokken gaat worden helemaal niets gekoeld te worden...
Daarom hang ik de regelaars maar als luiaards in hangmatten...
vinden ze vast lekker in de deining... Haha...
Gr Bas
kan ie wel safe de plomp in... de badkuip...
Nu de regelaars en ontvanger posities bepalen... En met de accupakketten aan de slag!
Want dat accu gewicht is cruciale massa...
Heb het modelletje daar nog niet op getest... op klaar voor onderwater
3 losse LifePo4 pakketten... en kan dus besluiten met minder te varen...
De 3 HobbyKing Navy regelaars zijn ook best gewichtig... en met 50A overkill... water gekoeld...
Veel metaal en water bescherming om de print...
Er hoeft bij max Ampères dat er getrokken gaat worden helemaal niets gekoeld te worden...
Daarom hang ik de regelaars maar als luiaards in hangmatten...
vinden ze vast lekker in de deining... Haha...
Gr Bas
Laatst bewerkt: