maar ws vlieg je ook al iets langer dan ik dat doe.
Dat heeft er op zich niet zoveel mee te maken hoor: ik heb een tijdje een drieblads heli gehad, ongestabiliseerd, en daar gaf ik ook wel eens les mee, dat leidde nooit echt tot heel erg grote problemen, en verschillende mensen in ons groepje vlogen binnen enkele jaren ook ongestabiliseerd.
Het heeft een moeilijke reputatie, maar het is niet zo heel erg moeilijk. Wel HEEL anders, en het duurt even voordat je daar aan gewend bent en het comfortabel vind.
De allereerste omschakeling kost je, uitgaande van dat je geen problemen meer hebt met rondvliegen met een gewone heli, een uurtje of 5 aan zuivere sticktime, van eerste hopjes tot aan je eerste voorzichtige rondje op snelheid.
Daarna duurt het mischien nog een half seizoenetje voordat je je er echt comfortabel mee voelt.
Het is wel duidelijk "anders" in de zin dat je gedwongen wordt heel soepel en zuiver te vliegen, en woeste figuren, dan loopt de moeilijkheidsgraad hard op, dus voor de toeschouwer zal het mischien iets minder interessant zijn.
Maar (persoonsafhankelijk) ik vlieg voor mijn eigen beleving, niet voor wat het publiek er van vind, en ik vond (en vind) het altijd een behoorlijke kick om de heli "helemaal zelluf" te vliegen.
Want dat is wat het is: je bent niet meer een vliegend apparaat aan het besturen, je bent een ding wat uit zichzelf niet vliegt, ZELF in de lucht aan het houden, precies zoals in het echie. Hele andere belevenis.
Beetje het verschil tussen een kart en een auto met rem en stuurbekrachtiging en cruisecontrol. Het een gaat comfortabel en moeiteloos 120 constant, en het ander werk je je op een indoor kartbaantje bij 40 km/u gemiddeld gigantisch in het zweet. En toch zijn er mensen die daar 30 euro per kwartier (of meer) voor over hebben...
, Wob B.)
