Wisboom stoomgemaal

Gelukkig zit er nog wel leven in dit forum,
En wat voor leven.
En bepaald geen still leven.

Mannen het ziet er kei gaaf uit!!

 

Diepe buiging voor dit minutieuze werk.
Iedere keer kijk ik vol verwondering naar de stappen die gezet worden.
Super mooi

Grt John

 

volledig mee eens

 

Naast het werk aan het gebouw dat we met elkaar doen, hebben we ook individuele klussen.
Zo is Jan (W) bezig met de details van de schepraderen en de aandrijving daarvan, en Olaf met het 3D model. Daaruit komen de maatschetsen van in feite alles wat we moeten maken (of laten maken). Maar een tekening is nog geen bouwplan en daarom hebben we veel overleg waarin we zoeken we naar oplossingen voor de problemen waar we tegenaan lopen. Problemen die bijv. voortkomen uit het simpele gegeven dat we geen bouwtekeningen hebben.

Het 3D model loopt natuurlijk ver voor op onze bouw, en daarom kunnen we daaruit ook wat “vulwerk” genereren om thuis te doen.
Dit is er ook zo een….De frontplaat.
Iedere ketel kon apart gestookt worden, en daarvoor had iedere ketel een eigen “stookruimte”. Aan de voorkant van elke ketel zat een ijzeren frontplaat met daarachter het rooster voor de kolen.
In het front zaten twee deurtjes boven een mooi vormgegeven steunbalk om de kolen op het vuur te scheppen. Onder in de frontplaat de opening voor het wegscheppen van de slakken.
De constructieve onderdelen zijn voorbereid en de eerste frontplaat is intussen gemaakt. Alles nu in messing. Nog even wat details toevoegen (zoals een knop op de deurtjes).

(Overigens zal het onderste deel tot aan de opening er straks wel afgehaald gaan worden. De onderkant van de opening ligt nl. gelijk met de vloer waarop de stokers staan. Als dat zover is dan zullen we daarvan ongetwijfeld foto’s kunnen posten).



Gr. Jan B.

 

Zijn geen frontjes om snel even te maken. Redelijk nauwkeurig werken is nodig want ze komen netjes op een rijtje te staan en moeten daarom netjes uitgelijnd zijn.
Twee van de vier komen tegen de isolerende muur te staan, en bij de andere twee zal ook de het kolenrooster en de slakkenopvang opengewerkt zichtbaar zijn.

Hier de achterste twee frontjes afgewerkt en voorzien van handvaten op de deurtjes en van twee muurankers.
Komende week passen op de maquette, de hoogte aanpassen en afwerken …


De andere twee hebben wel dezelfde fronten, maar achter de deurtjes komt het rooster op steunmuurtjes.
Van het rooster hebben we geen gegevens en daarom hebben we bedacht om daarvoor messing gaas te gebruiken.
Hieronder liggen de 4 frontjes op een rij met daarachter een rooster (hier nog te lang, maar dat heb ik gedaan om voldoende houvast te hebben bij het frezen van de gat)


Solderen van het rooster is lastig, maar het zit vast.
Aan de voorkant een kleine dorpel (klein stripje T profiel waarmee ook de rand aan de voorkant is weggewerkt) die tegen de voormuur aan komt.
Het rooster had een kleine aflopende helling.
In de maquette komen daar uiteraard ook kolen op. Het rooster zal dan niet meer opvallen….(want historisch gezien was het rooster waarschijnlijk uit staven opgebouwd).

Dit geheel rust straks op een eigen steunmuur waardoor een kleine slakkenruimte ontstaat onder het vuur. Die slakkenruimte kon worden leeggemaakt door de grote opening onder de deurtjes.



Gr. Jan (B)

 

Allemaal bijzonder knap en mooi gemaakt!!
Petje af!

 

Ziet er allemaal weer zeer netjes en gedetailleerd uit. Gaat de moeite worden om later eens af te zakken .

 

Omdat het gewoon moeilijk is om je, op de werkbank thuis tijdens de bouw van de frontjes, voor te stellen hoe e.e.a. zou passen op de maquette hebben we deze week de nodige metingen gedaan. De frontjes zijn nu afgekort en we hebben bepaald hoe we de slakkenruimtes kunnen laten passen tegen de afscheiding/ondersteuningsmuur onder de ketels.
Lastig om zo uit te leggen, daarom komen we daarop later terug met beelden.

Zoals op een vorige post te zien was moesten twee frontjes nog worden voorzien van deurtjes. Daarbij kwam het idee op om bij het voorste (in de maquette) een deurtje open te zetten.
Leuk idee, maar dat was best lastig te realiseren omdat de deurtjes en de scharnieren in een opstelling gesoldeerd moeten worden. Maar het is weer gelukt.

Volgende stap zijn de slakkenruimtes, aansluitend op de muur onder de ketels en de voorste muur van de stookruimte waartegen deze frontjes komen te staan.
In het echte gemaal was alleen de muur met de frontjes in de stookruimte zichtbaar. Alles was ingebouwd.
Op de maquette laten we een delen weg om het vuur-rooster en de slakkenruimte eronder ook te laten zien.





Gr. Jan (B).

 

Iedere keer als wij als bouwteam bij elkaar komen om de volgende stappen in onze model bouw te bespreken eindigt dit in ons enorme respect voor de vele technische details van de oorspronkelijke installatie.
Vervolgens komt dan ook de vraag op welke manier wij dit dan inzichtelijk kunnen maken.
We willen zo veel mogelijk nabouwen van wat ooit geweest is, maar dat kan helaas niet altijd samen gaan met de noodzakelijke opengewerkte onderdelen om de functie duidelijk te maken. Dat betekent dat we doorlopend keuzes moeten maken.

Een voorbeeld hiervan is de fundering van de ketels.
De ketels staan in een eigen ruimte in het ketelhuis waarbij die “mantel“ zowel een isolerende als ook een constructieve dragende functie heeft.
Het vuur werd gestookt onder het overstekende deel van grote (bovenste) stoomketel. De hete rookgassen werden via een gemetselde gangen afgevoerd langs een van twee waterketels. Aan het eind van de waterketel werden de gassen via een andere gang weer naar voren geleid om daar vervolgens weer om te keren naar achter en dan uiteindelijk te worden afgevoerd naar de schoorsteen. Op deze manier gaan de hete gassen een paar keer langs de water- en stoomketel. Achter de ketels zat een “verzamel ruimte” waarin alle vier de ketels hun rookgassen in lieten uitstromen. En in de achtermuur met de doorgang vanaf het ketellabyrint naar die verzamelruimte was een schuif opgehangen waarmee de trek kon worden geregeld.
Hoe ga je dit nu in het model laten zien……

Onze keuze is om twee ketels helemaal ingebouwd te hebben en twee ketels gedeeltelijk open te houden. Maar van het labyrint kunnen we dan eigenlijk niet veel laten zien omdat het daarmee waarschijnlijk gewoon te vol wordt.
We gaan bouwen en bekijken dan wat we kunnen toevoegen…..

Leuke uitdaging daarbij is dat de ketels een stukje in de voor en achter muur staken.
Dat betekent dat deze muren in twee lagen moeten worden opgebouwd…een basislaag waarin de ketels steken, waartegen dan een tweede “ blinde” laag wordt gezet.
De basis wordt gemaakt van 6 mm triplex en de “blinde” laag van 3 mm triplex. Tesamen zijn deze 9 mm en daarmee even dik als de zijmuur en de tussenmuren.

Hier de start van de bouw van de binnenruimte.
Met hier de achterste (eerste) muur… waarbij nogmaals opgemerkt dat de twee achterste twee ketels helemaal zullen worden ingebouwd…en derhalve minder gedetailleerd hoeven te zijn.
Bij de voorste twee ketels wordt de tussenruimte (op de smalle betegelde vloer) naar de schoorsteen opengelaten. Daar zijn de twee poorten zichtbaar waar de rookgassen uit de ketelruimte naar de “ verzamelruimte stromen. Deze poorten komen ook in de “blinde” muur en voor die twee poorten komen de schuiven voor de regeling van de “trek”.


En hier de basismuur in aan voorkant. Hierin komen nog de zichtbare gaten voor de slakkenafvoer.



Een stapje verder met de tweede blinde muur waartegen de frontjes komen.
De muren hebben nu de hoogte van het “dak” van de ketelmantel. Op de muren komt later nog wel een afwerkrand, maar zo is al duidelijk te zien dat een smalle strook van de stoomketels zichtbaar blijft. Dat is nl. strook waarin alle aansluitingen zitten.
Bij de voorste ketel staat even “koud” het eerste frontje met de open deur en de openingen voor de kolen en afvoer van de slakken.

Voor de oplettende volgers.
De voorste lange wand langs de ketels is nog niet geplaatst.
Deze gaan we ook grotendeels weglaten om het vuurrooster en de slakkenruimte te laten zien. Dus dat hoekje gaat nog worden aangepast.
Alleen heeft deze vuur-/ slakken ruimte een speciale vorm die mij nu nog even de nodige hoofdbrekers geven…….



Gr.
Jan Blonk

 

Respect voor de manier waarop jullie dit aanpakken, zo goed doordacht en weloverwogen.
De afwerking laat ook niets te wensen over.
Hoed af voor dit mooie werkstuk en ga zo door, ik geniet iedere keer weer van de vorderingen.

Grt John

 

Toen we de voorlaatste keer bij elkaar kwamen liet ik Jan en Olaf de proefdelen voor een koppeling zien.
Ze waren enthousiast en later bleek dat ook zo bij SWEK.
Toen ik naar huis reed overheerste bij mij de gedachte dat ik me behoorlijk in de nesten had gewerkt want ik had nog geen flauw idee hoe we de koppeling op een acceptabele manier konden bedienen.
Uit het werk kan op ieder gewenst moment maar om de koppeling in het werk te zetten moeten de delen precies goed tegenover elkaar staan.
Andere eisen zijn, passend in de beschikbare ruimte dus max 54 mm lang, makkelijk bedienbaar, betrouwbaar, demontabel om eventueel delen te vervangen, één geheel vormend en ook niet onbelangrijk je moet er ook nog bij durven vertellen dat je het zelf gemaakt hebt.
Achter de schermen blijkt de grijze brij door te werken want tijdens een wandeling in onze vakantie borrelde het idee op wat ik nu aan het uitwerken ben.
Om de koppeling in het werk te drukken maak ik gebruik van balpen veertjes en om de koppeling uit het werk te drukken komt onder de "slede" een excentriek op een verticale as waarop de aandrijving komt.
Voordeel van een excentriek is dat de draairichting niet uitmaakt.
De slede is zo lang mogelijk gehouden om te voorkomen dat deze gaat happen.
Hopelijk maken de volgende foto's e.e.a. duidelijk.






Groet, Jan Walpot.

 

Mooi gemakt zo'n schuifbare koppeling.
De veer houdt de de koppeling gesloten en je kan een klein verschil in uitlijning opvangen.
Wat zal jij na die wandeling heerlijk geslapen hebben.
Nogmaals, een mooie oplossing.
Groet. Henk.

 

Dankjewel Henk, ik slaap normaal ook prima maar was inderdaad blij met deze oplossing.
Tijdens een vergadering met vertegenwoordigers van SWEK werd de mogelijkheid om de buitenste raderen uit te schakelen aangehaald en ik had zoiets van, het gaat ons niet gebeuren dat ze straks kunnen zeggen dat wij modelbouwers dat niet voor elkaar kregen.

Groet, Jan.

 

Iedere keer als wij als bezoeker op deze pagina komen om de volgende stappen in jullie modelbouw te bekijken eindigt dit in ons enorme respect voor de vele technische details die jullie aanbrengen en ons laten zien.

 

In diverse musea zie je wel eens modellen van machines of zo. Daar kijk ik altijd met zeer veel interesse naar en probeer me dan voor te stellen wat er allemaal bij komt kijken om zo iets te maken.
Dit draadje bekijk ik regelmatig en ik heb nu een idee wat zoiets maken inhoudt. Ik ben al bijna 50 jaar modelbouwer maar dit is ver boven mijn kunnen. Schitterend werk, respect!!!!

 

Dit is van een kwaliteit waar vele alleen maar van kunnen dromen, denk ik.

 

Maarten en Ernst, bedankt voor jullie complimenten.
Toen ik voor het eerst een modelbouw tentoonstelling bezocht had ik het idee dat ik tussen tovenaars liep en dat ik dat nooit zou kunnen.
Nu sta ik op die dagen gewoon naast de mensen waar ik toen huizenhoog tegenop zag.
Vaak kan je meer dan je zelf denkt.

Groet, Jan.

 

Mijnheer Grundmann, dank u voor uw belangstelling.

Het is een proces, en dat groeit.
Toen ik door de directeur van SWEK (Stichting Wereld Erfgoed Kinderdijk) de eerste keer werd benaderd ofdat zo’n maquette als vrijwilliger te realiseren was, had ik geen idee wat er eigenlijk op me af kwam. Maar dat het te groot en te complex zou zijn voor een enkele hobby-modelbouwer was wel snel duidelijk.
Daarom hebben we dit als klein team van 3 man opgepakt want het is absoluut noodzakelijk om met elkaar te kunnen sparren om modelbouw-oplossingen te vinden.
En altijd is er nog de optie om gespecialiseerde kennis in te roepen…..

Intussen groeit de belangstelling vanuit SWEK. Zo is ons project is intussen een centraal onderdeel geworden van het grotere plan om het gemaal gebouw te restaureren en als bezoekers infocentrum in te richten. Daarbij wordt ook de elektrische installatie uit 1924 weer operationeel gemaakt.
Dat betekent o.a. dat wij nu regelmatig overleg hebben met het projectteam van de restauratie. Hierdoor is onze positie veranderd en worden wij betrokken bij die plannen.
Het bouwen van de maquette blijft wel ons (vrijwilligers-amateuristisch) handwerk, maar met een professionele benadering. En zeker ook met een groeiend enthousiasme bij de grote groep vrijwilligers van SWEK welke ons stap voor stap volgt.
De lat ( lees : verwachting) wordt zo wel steeds hoger gelegd en die uitdaging beleven we ook zo .
Maar wij bepalen (nog) wel hoe snel, en hoe ver, de lat omhoog kan en tot nu toe is dit een inspirerend proces. Modelbouwen als team en met een doel… een aanrader…

 

Het is een weg die je actief moet bewandelen.
Je tijdens de wandeling laten verbazen en inspireren helpt, denk ik!

 

De mantel om de ketels weer een stapje verder.
De voor- en achtermuur hebben hun blinde tweede laag gekregen, en de deksloof boven op de rand van de achtermuur ligt er op.
In de achtermuur zitten de rookgaten die de doorgang zijn naar de erachter gelegen verzamelruimte. Iedere ketel kan apart gestookt worden en zo zijn er 4 rookgaten met schuiven om de trek te regelen.
De achterste twee ketels worden volledig ingebouwd, dus alleen van de voorste twee zal wat van deze schuiven en de rookruimte te zien zijn.
Aan de voorkant, de werkruimte van de stokers, komen de eerder gemaakte fronten met de deurtjes. Daarboven komen bij iedere ketel nog peilglazen, een drukmeter en een paar afsluiters. En tegen de muur, ergens in het midden, komen de touwen of kettingen voor de bediening van de trekschuiven.

De voorste muur moet nog even los blijven van de rest. De achterwand zit al wel vast aan de twee muren tussen de ketels en de zuidelijke buitenste muur. Maar ook dit deel is voorlopig nog wel wegneembaar omdat we nog moeten bepalen hoe de muur aan de open zijkant eruit gaat zien.
Daar gaan stukken weglaten, of misschien wel de hele muur…..
Maar ook aan de achterkant bij de rookkamer moeten nog delen weg…





gr. Jan Blonk