Wisboom stoomgemaal

Toch nog even de gestelde vraag nogmaals stellen, klopt het dat het water onderlangs door het rad word getransporteerd?
Volgens mij wel want de schepraden zijn open aan de zijkanten.

 

Maarten,
Net als bij “gewone” windmolens staan de schoepen van raderen voor een groot deel in het ( laagste) water.
Bij het draaien scheppen de raderen het water van onder omhoog.
Door het grote watervolume van alle schoepen wordt de bakdeur (die werkt als klep) achter de schepraderen opengedrukt en stroomt het water weg op het hogere waterniveau. En door het grote aanvoervolume kan het ook niet terugstromen. Wanneer er te weinig waterdruk meer is vanaf de raderen, bijv. bij het stilzetten, dan drukt het hoge water
de bakdeur dicht en kan het water niet terug.

Technisch detail in de schepraderen is de schuine (tangentiële) opstelling van de scheppen in het rad.
Deze opstelling zorgt ervoor zorgt dat het water extra de tijd krijgt om er af te vallen zonder naar het centrum van het rad te slippen.
Ieder rad draait in een eigen gemetselde bak. Met onderin zo min mogelijk vrije ruimte op de diameter. Ook aan de zijkanten is bijna geen vrije ruimte om zoveel mogelijk water te kunnen verplaatsen.
De methode van waterverplaatsing is precies zoals bij de eeuwen oude watermolens. Alleen nu met stoomkracht ipv wind….

gr. Jan Blonk

 

Vandaag na de kerstdagen de draad weer opgepakt.
De schepraderen stonden niet met elkaar in lijn doordat ze de laatste keer op de as van de andere zijde waren gezet. Nu hersteld.
Na een visuele controle de plaat aan de oost kant op maat afgekort. Hierdoor komt het gebouw ongeveer in het midden van het water ten oosten en westen.
Terwijl Jan B nog wat puntjes op de i zette aan de binnenkant van het gebouw hebben Olaf en ik het eilandje tussen de beide uitstroom openingen ingemeten en opnieuw gemaakt.
Het proefstuk van de vorige keer was gemaakt uit een stuk afval dat te klein was.
Aan de onderkant van dit halfronde eiland komt beschoeiing bestaande uit gestapelde planken die aan de buitenkant gestut worden door palen.
Hiervoor hebben we alle plankjes van 27x5x2 mm gezaagd, gelijmd en geverfd.




Wordt vervolgd,

Jan W.

 

Mooie werkplaats trouwens

 

Idd ja, ruim en voorzien van diverse apparatuur.

 

In afwachting van materialen ( het lijkt wel of alleen pensionado’s in deze weken gewoon doorwerken….) zijn we verder gegaan met de oevers aan de hoge boezem kant.
Vorige keer het eilandje voor de ingang gevormd. Vandaag de beschoeiing eromgezet, en de ruwe vormen aan de noorden zuidkant gemaakt.

De beschoeiing tegen het eilandje.


In detail..hier te zien hoe de planken zijn verweerd en hier en daar kleine beschadigingen hebben gekregen. Zulke details zullen in het geheel wel niet meer opvallen, maar passen natuurlijk wel bij de afwerking van de rest..
Ook de groene aanslag bij de waterlijn al is aangebracht.
Ronde paaltjes (van bamboe suikerspin steeltjes) maken de beschoeiing verder af.


Daarna verder met de aansluitende oevers. Ook hiervoor gebruiken we isolatieplaat als basis. Maar het begint met meten en een papieren mal…..


En zo ziet het er dan uit…gezaagd, geschuurd….

Bij de aansluitingen tegen de muur van de waterlopen komen nog stukjes gemetselde muur en het lage deel wordt verder weer afgewerkt met een houten beschoeiing zoals ook rond het eilandje..( een paar stukjes zijn er hieronder al even bijgezet…).
Op dezelfde manier is de oever aan de zuidkant vorm gegeven.
Zo wordt de waterpartij al steeds beter herkenbaar…en ook is hier al te zien hoe de weg over het dijkje en de bruggetjes voor de hoofdingang langs loopt.


Tussendoor zijn de eerste staanders voor het hekwerk op de bruggen ook uitgemeten en “koud” geplaatst.

wordt vervolgd
Jan B.

 

het lijkt wel of alleen pensionado’s
in deze weken gewoon doorwerken….

Die zijn toch altijd met wel iets bezig?

Alles voor modelbouw,
Willum

 

Tis dat je het spaanplaat ziet anders zou je zweren dat het hout werk echt is.
De toplaag lijkt op een winters laagje!

 

Ja, maar het is ook echt hout….

 

maar dit is op schaal en zo ziet het er niet uit!

 

Zo denk ik er ook over....

 

Vanmorgen zijn we begonnen de oever delen vast op de bodemplaat te lijmen. Omdat het materiaal behoorlijk krom trekt hadden we behoorlijk gewicht nodig om alles op de juiste plaats te houden. Bovenop het metselwerk bij de ketelfronten de leuning gemonteerd en diverse onderdelen die nog los in het ketelfront zaten vast gelijmd. Ook de smidse en blaasbalg zijn definitief bevestigd. Jan heeft ook nog kleine verouderingen aan het gebouw gedaan.
Daarna alles zoveel mogelijk opgetuigd want vanmiddag kregen we bezoek van SWEK voor overleg.




Groet, Jan W.

 

Nu zie je eens hoe groot het is..

 

mooi winters geheel, al is het water wat bruin (veel ijzer in het water daar?)

En in feite is het nog groter. Want je ziet de achter niet echt.

 

Jan noemde al dat de leuning op het ketelfront is geplaatst…..toch even een plaatje….en bij de injecteur, ook de trap om bovenop te komen achterin tegen het front….

Ook mooi te zien waar straks bijv. de stoomleidingen komen. Eenvoudig gezegd komen alle 4 de stoomleidingen ( van de 4 ketels) ongeveer in het midden van het gebouw bij elkaar, en vandaar gaat er 1 leiding, net onder de dakspanten, en dan door de tussenwand boven de deur, naar de stoommachine.
En ook de balken met de katrollen voor de bediening van de trekschuif bij iedere ketel hagen al klaar.
Maar daarover allemaal later meer…

Het “kantoor” van de stoker…



Gr. Jan B

 

Schitterend, als je net onder de balken kijkt, dan zou het gewoon echt kunnen zijn (en ik bedoel 1:1 Jan).

 

Het einde van het project komst steeds dichterbij en we moeten steeds groter gaan denken.
Oorspronkelijk hadden we gedacht om de maquette 2 x 3 mtr te maken. Dat is aangepast en uiteindelijk afgesproken dat onze onderplaat 2 x 1,70 mtr wordt. Dat is genoeg voor de presentatie en dan is er ook voldoende mogelijkheid voorheen mooie omkasting.
Daarom in de afgelopen week besproken hoe we de grote onderplaat van 200 x 170 cm stabiel kunnen maken zodat deze niet vervormd tijdens ons afbouw werk en tijdens het vervoer Bovendien gaat deze onderbouw de dragende constructie worden in de definitieve vitrine. Met al de eisen in het achterhoofd heeft Olaf alles weer in CAD uitgetekend en overlegt met de leverancier, en inmiddels de opdracht ervoor gegeven.
Er komt een frame van berken multiplex dragers met daarop de bodemplaat (dat is dan ook het oppervlak van de lage boezem).
De positie van de dragers onder de plaat is bepaald door het gebouw, de noodzakelijke openingen (bijv. voor de schepraderen en de motorophanging onder de vliegwielen), de elektrische aansluitingen en de opstelling/aansturing van de bewegende elementen.
We verwachten dit frame begin februari en dan kunnen we daarop beginnen met de vaste montage van het gemaal, de schoorsteen, en de kroosvangers. Daarna kunnen we de westelijke oevers gaan vormgeven.

Aan de noordkant gaan zijn we al iets verder. Daar zijn de oeverelementen van schuimplaat al verlijmd en zijn we begonnen met de ruwe afwerking om ons voor te bereiden op het gieten van een ca. 3 mm dikke epoxylaag.
Voor de oeverafwerking gebruiken we modelbouw gips. Daarmee kunnen we de oevers modelleren voordat we “groen” gaan opbrengen.
Ook is de waterpartij aan de oostkant ( de uitstroomkant) in kleur gezet. Langs de kanten voornamelijk groen met wat geel, dat naar het midden met bruin en zwart steeds donkerder wordt om daar meer diepte te suggereren.
Onderstaande foto’s laten dit alles goed zien. We hopen dat de epoxy nog wat van de kleurschakering over laat blijven….en we zullen nog afstemmen met de museuminrichter of we wel, of juist niet, een golfpatroon gaan aanbrengen. Dat hangt af van projectie van de lichteffecten….





Toch aan het gebouw nog wel iets toegevoegd….
Het smidsvuur heeft natuurlijk een eigen schoorsteen en deze hebben we tegen de zuidmuur een plekje gegeven….Met een mooi kapje en ook netjes tegen de muur verankerd.


gr. Jan B.

 

Zo maar een tussendoortje…
Al werkend aan de omgeving slaan ook onze gedachten wel eens op hol.
Zo had ik al eerder een melkschouw gemaakt en dan zouden we nog wel zien waar die zou komen…
De gedachte kwam nu om deze in de lage boezem tegen de kant te leggen.
Nu waren het vroeger houten vaartuigen en die werden hier in de omgeving goed opgeborgen onder een afdakje.
De schouw paste daar precies onder.
Nu zie je eigenlijk niet meer, maar mijn opa was boer en daarom wist ik nog dat hij zoiets ook had. Alleen wist ik te weinig details om na te bouwen.
Op internet kon ik er niets over vinden. Toen ik thuis hierover verzuchtte stelde mijn vrouw voor om even bij het streekmuseum te kijken. ( nb. “ De koperen knop” en zeer de moeite waard..)
Dat bleek een gouden tip….daar was er een….
Voor wie onbekend is met het vroegere boerenleven….zo ziet dat er in het echt eruit. Een simpel afdakje met dakpannen…hier zonder de schouw eronder.


Op de maquette komt de schouw er wel onder… en dus een modelletje van dit botenhuisje gemaakt. Daarbij de schouw maatgevend voor de afmetingen.
Van de dakpannen had ik nog over…en na wat uurtjes zagen, plakken en verven is dit mijn vrije interpretatie.
Met een paar rode dakpannen ertussen voor de variatie…





gr. Jan B.

 

Het ziet er weer SUPER uit, Jan

 

Dit wordt een diorama waar je uren naar kunt kijken. Steeds zal je weer een nieuw detail zien. Schitterend is dit!