XT60 stekkers
- Topicstarter Peter58
- Startdatum
Hoe bepaal je welke stiften je moet bestellen? is alleen de diameter van belang? Ik gebruik eigenlijk nog altijd de stift die erin zat toen ik met het soldeerstation begon en mag je zo'n stift aanpassen door in een handigere vorm te vijlen of zit er een laagje op die dan stuk is en werkt het solderen niet meer goed?
hobbyist
Forum veteraan
Bij een temperatuur geregeld soldeerstation is het merk en het type bout bepalend voor het soort stift wat er op kan.
Dat geld ook voor stations waar de stift de temperatuur bepaald.
Vijlen beschadigd de coating als voorbeeld bestaat deze bij Weller uit (kern koper) laagjes verzinkt ijzer, roestvrij nikkel en chroom.
Een paar mm voor het einde van de punt zit geen chroom, chroom is een soort van isolator waardoor alleen het puntje goed heet wordt
En niet het hele stiftje loei heet.
Dat geld ook voor stations waar de stift de temperatuur bepaald.
Vijlen beschadigd de coating als voorbeeld bestaat deze bij Weller uit (kern koper) laagjes verzinkt ijzer, roestvrij nikkel en chroom.
Een paar mm voor het einde van de punt zit geen chroom, chroom is een soort van isolator waardoor alleen het puntje goed heet wordt
En niet het hele stiftje loei heet.
N.P.S.
Forum veteraan
Mijn Weller magnestat soldeerbout is 50 jaar oud. Heb er drie soldeerpunten bij van lang en puntig voor het solderen op printplaten tot kort met een beitelpunt voor veel warmteoverdracht. Prima geschikt voor het solderen aan landingsgestellen. De soldeerpunten heb ik nog nooit met een vijl aangeraakt. Schoonvegen aan een vochtig sponsje is voldoende
Bedenk je wel dat goed gereedschap het halve werk is, maar de andere helft van het werk wordt bepaald door de vaardigheden van de persoon die het werk uitvoert!.
Bedenk je wel dat goed gereedschap het halve werk is, maar de andere helft van het werk wordt bepaald door de vaardigheden van de persoon die het werk uitvoert!.
Laatst bewerkt:
Moderne soldeerstiften verdragen geen vijlen, nooit gebruiken dus. Oude soldeerbouten hebben een volledig koperen stift. Dit omdat koper de warmte vrij goed geleid. Het probleem is alleen dat het soldeertin het koper een soort van opeet. De stift verliest zijn vorm en zal de warmte minder goed gaan geleiden. Op dat moment is een vijl nodig om de punt weer in de juiste vorm te krijgen.
Moderne bouten hebben stiften die van een beschermlaag je zijn voorzien. Dat is vrijwel altijd een dun laagje ijzer, chroom wordt daar niet voor gebruikt want dat gaat niet goed samen met soldeertin. Soms wordt er bij de duurdere stiften wel een dun laagje nikkel over het ijzer gedaan als bescherming.
Wanneer je aan die stiften gaat vijlen ben je zo door de beschermlaagje(s) heen en zal je stift binnen de kortste keren opgevreten worden. Een vochtige (geen klets natte) spons is het juiste middel om je stift aan schoon te vegen.
Moderne bouten hebben stiften die van een beschermlaag je zijn voorzien. Dat is vrijwel altijd een dun laagje ijzer, chroom wordt daar niet voor gebruikt want dat gaat niet goed samen met soldeertin. Soms wordt er bij de duurdere stiften wel een dun laagje nikkel over het ijzer gedaan als bescherming.
Wanneer je aan die stiften gaat vijlen ben je zo door de beschermlaagje(s) heen en zal je stift binnen de kortste keren opgevreten worden. Een vochtige (geen klets natte) spons is het juiste middel om je stift aan schoon te vegen.
Laatst bewerkt:
hobbyist
Forum veteraan
Daarom zat er vroegha in de legering tin/lood van de harskernsoldeer, nog zo'n 2% koper.
Een Weller stift, of het nu een magnastat of een ander type is, daar zit wel degelijk een laagje chroom op, tot een paar mm onder het puntje.
De tin hecht daar niet aan.
Een plaatje zegt meer dan heel veel woorden.
Alleen op de laatste paar mm hecht de tin aan de punt.
Plaatje met magnastat stifjes.
Die linker is een koude stift van max 260°C, de rest is allemaal 370°C
Voor connectoren XT60 en groter, gebruik ik meestal de rechter, rond 5mm.
Met een 50 Watt boutje.
RTrider
PH-SAM
@Ernst Grundmann, heb zojuist jouw advies gevolgd en “ DIT station” gekocht. Zit regelmatig te klooien met het solderen van stekkers met een eenvoudig boutje. Hoop dat het vanaf nu wat beter gaat met in ieder geval het juiste gereedschap en oa jouw adviezen.
En nu maar veel oefenen om ervaring op te doen. Kan het gereedschap iig niet meer de schuld geven...
Groet, Gerard
En nu maar veel oefenen om ervaring op te doen. Kan het gereedschap iig niet meer de schuld geven...
Groet, Gerard
Klopt maar dat is/was een lapmiddel wat het probleem wel verminderd maar niet oplost. De stiften werden nog steeds "opgevreten" alleen duurde het wat langer.
Bij de magnastat is het geen chroom maar nikkel. Het is een beetje te vergelijken met nicasil, daar hecht soldeer slecht aan maar als je wilt kan je het wel degelijk vertinnen. Dat moet je dan wel bij een nieuwe stift doen want als de stift eenmaal een poos goed heet is geweest is er een soort van oxide laag op ontstaan waar je vrijwel niet meer van af komt.
Of andere merken wel chroom gebruiken weet ik niet maar het zou best kunnen.
hobbyist
Forum veteraan
De legering bestaat aan verschillende laagjes, nikkel ijzer is er eentje van en dan zitter nog wat meer laagjes ander spul overheen.
Nu zul je wel verwachten dat hobby geen nieuwe stift voor de pak heeft, dat is mooi pech.
Ik hoef het niet te proberen, ook bij een nieuw stift, blijft er geen tin aan plakken.
Bij Ersa is het iets anders qua coating, maar ook daar blijft niets aan plakken.
Het uiteindelijke doel is dat de modelbouwer zijn (elektronica) soldeerverbinding goed kan maken en dan maakt een vleugje coating in wat voor smaakje dan ook op de soldeerstift niets uit.
Los van bovenstaanee soldeertips. Ik koos ook voor xt90 stekkers toen ik zocht naar vervanging voor deans. Solderen ervan is altijd wat uitdagend maar lukt wel. Ik vind ze heel kwalitatief, goed passen maar toch vlot los te maken (en ik heb maar 1 hand) en ik had de indruk dat ze bet wat meer gebruikt worden. Interessant om eens uit te wisselen of zo.
welke soldeertin raad je aan, tegenwoordig is bijna alles loodvrij 
Er is niets mis met loodvrij soldeertin! Je kan er uitstekend mee solderen en de verbindingen zijn minstens net zo goed als met loodhoudend soldeertin. Als je "harskernsoldeer" gebruikt zit daar het juiste vloeimiddel in dus dat is ook geen probleem.
Het enige is misschien dat je iets warmer moet solderen dan met loodhoudend soldeertin. Dat is echter maar 10 graden, maximaal 20 graden. Verder is er eigenlijk niets anders.
Het grootste probleem is volgens mij dat heel veel mensen solderen met een te koude soldeerbout. Regelmatig zie ik dat geadviseerd wordt om de bout op 270 graden in te stellen, soms zelfs nog lager. Dat is gewoon te laag voor bijna alle soldeerwerk behalve bepaalde smd onderdelen. Voor vrijwel alles wat "wij modelbouwers" solderen moet je niet lager gaan dan 320 graden. Beter is zelfs om 360 graden aan te houden. Voor loodvrij soldeer is dat meestal ook voldoende maar je zou dan 10 graden hoger kunnen gebruiken. Op m'n werk solderen we vrijwel alles met 360 graden.
Ook het formaat van de soldeerstift speelt hier een grote rol. Een grote stevige stift heeft een grote warmte capaciteit en dan zijn de temperaturen die ik op gaf prima. Heb je een kleine dunne stift dus met een kleine warmte capaciteit, dan zou je zo maar tot wel 20 graden hoger moeten instellen omdat anders de bout te veel afkoelt op het moment dat je de stift op het werkstuk drukt.
Het enige is misschien dat je iets warmer moet solderen dan met loodhoudend soldeertin. Dat is echter maar 10 graden, maximaal 20 graden. Verder is er eigenlijk niets anders.
Het grootste probleem is volgens mij dat heel veel mensen solderen met een te koude soldeerbout. Regelmatig zie ik dat geadviseerd wordt om de bout op 270 graden in te stellen, soms zelfs nog lager. Dat is gewoon te laag voor bijna alle soldeerwerk behalve bepaalde smd onderdelen. Voor vrijwel alles wat "wij modelbouwers" solderen moet je niet lager gaan dan 320 graden. Beter is zelfs om 360 graden aan te houden. Voor loodvrij soldeer is dat meestal ook voldoende maar je zou dan 10 graden hoger kunnen gebruiken. Op m'n werk solderen we vrijwel alles met 360 graden.
Ook het formaat van de soldeerstift speelt hier een grote rol. Een grote stevige stift heeft een grote warmte capaciteit en dan zijn de temperaturen die ik op gaf prima. Heb je een kleine dunne stift dus met een kleine warmte capaciteit, dan zou je zo maar tot wel 20 graden hoger moeten instellen omdat anders de bout te veel afkoelt op het moment dat je de stift op het werkstuk drukt.
hobbyist
Forum veteraan
Als het je dagelijks werk is, stelt dat id niet zo veel voor.
Maar je hebt er wel mee moeten leren omgaan.
En dan werkt loodhoudende tin voor de af en toe soldeerder, toch net een stukje gemakkelijker.
Voor de af en toe soldeerder, loodhoudende tin.
Waar ik goede schik mee heb is Stannol Kristall 505, 60/40 1mm.
Artikel 810603 (spoeltje 250 gram).
Is nog leverbaar bij de kleinere webshops.
Ik snap het probleem ook niet zo, Gisteravond vier setjes XT60 aan lipo's en twee in toestellen gesoldeerd met een soldeer'pistool' dat ik 20 jaar geleden eens voor een paar knaken bij een rommelmarkt vond. "Electric Soldering Gun 220~240V 50Hz 100W" is alles wat erop staat. Zelfs het lampje doet het nog XD
Bout goed heet laten worden en zodra je 'm op de stekker zet direct tin tegen de punt houden. Dat versneld het verhittings proces enorm en dan heb je in tien seconden een goede connectie..
-edit- moet ik er wel bij melden dat mijn Stannol tin Sn60Pb40 is (HS10). Mijn rolletje is ouder dan ikzelf denk ik.
Bout goed heet laten worden en zodra je 'm op de stekker zet direct tin tegen de punt houden. Dat versneld het verhittings proces enorm en dan heb je in tien seconden een goede connectie..
-edit- moet ik er wel bij melden dat mijn Stannol tin Sn60Pb40 is (HS10). Mijn rolletje is ouder dan ikzelf denk ik.
Laatst bewerkt:
Het is inderdaad dagelijks werk voor mij, vandaag alleen al ongeveer 1100 solderingen gemaakt met 0,7mm loodvrij soldeertin en een Weller magnastat soldeerbout met een stift nr 7. 
Toch was de overschakeling helemaal niet zo groot als je misschien denkt. "Op een dag" werd er medegedeeld dat we bepaalde apparatuur binnen gingen krijgen die met loodvrij soldeer was gesoldeerd. Daar mochten we onder geen voorwaarde met loodhoudend soldeer aan solderen. Zo kwam dus de eerste rol loodvrij soldeertin op de werkbank en een speciale soldeerbout er voor want loodvrij tin en loodhoudend mocht niet gemengd worden. Die soldeerbout was overigens een heel gewone bout maar die alleen voor loodvrij soldeer gebruikt mocht worden.
Later toen ik me er wat meer in verdiepte bleek dat dit soldeertin al heel lang bestaat. Meer dan 40 jaar geleden heb ik het al gebruikt. Het werd toen gebruikt voor solderingen en reparaties aan heel oude buizenapparatuur. Daar zaten keramische dragers in waar de onderdelen aan en tussen gesoldeerd waren. Geen printen dus! In die keramische dragers zaten om de 5mm holtes die van binnen voorzien waren van een dun laagje zilver. Daar kon je de pootjes van het onderdeel (b.v. een weerstand) in leggen en dan vast solderen. Dat mocht niet met loodhoudend soldeertin gedaan worden omdat dan het laagje zilver van het keramiek los zou komen. Het soldeer wat daar toen voor gebruikt werd is dus nagenoeg hetzelfde als het "moderne" loodvrije soldeertin. Het grootste verschil zit in het feit dat het nu "harskern" soldeer is destijds moest je de flux (het vloeimiddel) met een kwastje aanbrengen, niet te veel maar zeker niet te weinig.
Maar als je al begint met de instelling dat loodvrij soldeertin rommel is en dat je er nooit goed mee overweg zal kunnen heb je de helft al verloren!
Hier een foto als voorbeeld.
Toch was de overschakeling helemaal niet zo groot als je misschien denkt. "Op een dag" werd er medegedeeld dat we bepaalde apparatuur binnen gingen krijgen die met loodvrij soldeer was gesoldeerd. Daar mochten we onder geen voorwaarde met loodhoudend soldeer aan solderen. Zo kwam dus de eerste rol loodvrij soldeertin op de werkbank en een speciale soldeerbout er voor want loodvrij tin en loodhoudend mocht niet gemengd worden. Die soldeerbout was overigens een heel gewone bout maar die alleen voor loodvrij soldeer gebruikt mocht worden.
Later toen ik me er wat meer in verdiepte bleek dat dit soldeertin al heel lang bestaat. Meer dan 40 jaar geleden heb ik het al gebruikt. Het werd toen gebruikt voor solderingen en reparaties aan heel oude buizenapparatuur. Daar zaten keramische dragers in waar de onderdelen aan en tussen gesoldeerd waren. Geen printen dus! In die keramische dragers zaten om de 5mm holtes die van binnen voorzien waren van een dun laagje zilver. Daar kon je de pootjes van het onderdeel (b.v. een weerstand) in leggen en dan vast solderen. Dat mocht niet met loodhoudend soldeertin gedaan worden omdat dan het laagje zilver van het keramiek los zou komen. Het soldeer wat daar toen voor gebruikt werd is dus nagenoeg hetzelfde als het "moderne" loodvrije soldeertin. Het grootste verschil zit in het feit dat het nu "harskern" soldeer is destijds moest je de flux (het vloeimiddel) met een kwastje aanbrengen, niet te veel maar zeker niet te weinig.
Maar als je al begint met de instelling dat loodvrij soldeertin rommel is en dat je er nooit goed mee overweg zal kunnen heb je de helft al verloren!
Hier een foto als voorbeeld.
Laatst bewerkt:
hobbyist
Forum veteraan
Heb ik ooit geschreven dat loodvrij soldeertin rommel is?Maar als je al begint met de instelling dat loodvrij soldeertin rommel is en dat je er nooit goed mee overweg zal kunnen heb je de helft al verloren!
Het is moeilijker te verwerken dan loodhoudend.
En goed gereedschap is het halve werk.
Wat voor soort merk/type loodvrije soldeertin zou je een af en toe soldeerder aan willen raden?
En oh ja niet geheel onbelangrijk, kan de consument dat ook ergens kopen?
Is dat een oscilloscoop? Blauwe behuizing? Ik zou het merk moeten checken maar lijkt erop dat ik dezelfde staan heb. Of gelijkend. Decoratief, werkt helaas niet meer. Erfstuk en op zich geen nut voor mij. Geleden van mijn studententijd...
Dat is een heel oude Tectronix oscilloscoop. Toen ik bij Fokker kwam te werken werden deze nog gebruikt en moesten ze dus onderhouden worden. Ik werkte toen op de afdeling die alle electronische meetapparatuur binnen het bedrijf calibreerde en repareerde. Dit soort apparatuur heb ik toen zeer regelmatig op de werkbank gehad voor calibratie en indien nodig reparatie. Deze appartuur moest minimaal elk half jaar, sommige zelfs elke 3 maanden, gecalibreerd worden, vandaar.
@hobbyist, ik wil niet beweren dat jij zegt dat het rommel is maar het is wel iets wat ik vaak hoor en zie.
Een merk soldeertin kan ik moeilijk geven want waar ik nu werk gebruiken we tin wat ik in de "gewone" winkel niet heb kunnen vinden. Bij veel webwinkels kan je het kopen. Pas wel op dat je loodhoudend en loodvrij soldeer niet door elkaar gebruikt.
@hobbyist, ik wil niet beweren dat jij zegt dat het rommel is maar het is wel iets wat ik vaak hoor en zie.
Een merk soldeertin kan ik moeilijk geven want waar ik nu werk gebruiken we tin wat ik in de "gewone" winkel niet heb kunnen vinden. Bij veel webwinkels kan je het kopen. Pas wel op dat je loodhoudend en loodvrij soldeer niet door elkaar gebruikt.
Laatst bewerkt: