Project Pilatus B4

Yep! Niet wil... is! :) sleufje in stangetje, garen er omheen getakeld, drupje CA.


Zit op deze Enigma, flaps... (op 5S goed voor 3,5 Kilowatt)

full


full


Overigens... zwakste schakel(s) zijn de tandwieltjes van de servo's... helaas...
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Moin, moin.. Stuurstangetjes... niet heel link met zoveel schroef verbindingen? Ai! Alles met Loctite?

Nauw, ik begrijp je angst maar deze schroefverbinding voldoet aan de gestelde eisen.
Daarbij speelt de juiste materiaalkeuze van stangetje en schroefje een cruciale rol.

Deze schroefverbinding wou ik toepassen om op het vliegveld eenvoudig te instellingen van de welfkleppen te kunnen veranderen. Zoals de servohevel op een andere stand zetten en dan is het heel eenvoudig om het stuurstangetje weer op de juiste lengte in te stellen.
Maar inmiddels heb ik besloten deze methode nu niet toe te passen.
Ik hou het nu simpel omdat de tijd dringt!

b4110.jpg



b4111.jpg



Johannes
 
.

Ik heb een malletje gemaakt in een plankje na zorgvuldig meten en de stangetjes met een hulsje gesoldeerd in dit malletje. Je hoeft immers maar 1x te stellen/passen. Verder onderhoudsvrij. Geeft goede eenvoudige sterke verbinding en is voldoende stijf.

full


Een hulsje solderen is ook een mooie oplossing.

Bij mijn DG-100 heb ik in de vleugel ook een messing hulsje op deze manier ingebouwd.
Maar in plaats van solderen heb ik het hulsje en stangetje met UHU plus Endfest 300 verlijmd.

Johannes
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Een hulsje solderen is ook een mooie oplossing.

Bij mijn DG-100 heb ik in de vleugel ook een messing hulsje op deze manier ingebouwd.
Maar in plaats van solderen heb ik het hulsje en stangetje met UHU plus Endfest 300 verlijmd.

Johannes
Solderen heeft als voordeel dat het toch vrij eenvoudig los kan en kan worden nagesteld.

Nu hoor ik je denken: Nastellen?! Dit zit toch in één keer goed?! Hoeft nooit meer versteld te worden?
Ja, in principe wel. Maar soms zie je toch dat er (nav. vliegbevindingen) andere standen nodig blijken. Als je dan heel veel moet trimmen, krijg je assymmetrische uitslagen/reacties. Door de lengte en middenstand van de servo beiden aan te passen kun je dat weer corrigeren door even simpel de bout ertegenaan te houden. Da's toch net even wat eenvoudiger dan die UHU endfest los te krijgen, schoon te maken, en opnieuw te lijmen.

Dirk.
 
Yep! Dirk!
En wat ik al schreef.. de servo is soms de zwakste schakel... zucht... heb ik vorige week mogen ervaren... vakantiezwever total-loss... jammer... nu op zoek naar een nieuwe... da's weer leuk... :)

Overigens heb ik de welfklepservo's boven en onder spanningsvrij verlijmd met epoxy, en zo dicht mogelijk tegen de koolstof ligger. Het zou meer stijfheid en houvast rond de servo geven. Ook een F5B adviesje van Gerben. Maar dit soort kisten gaan dan ook als een razende Roland.
Dan ook om de stangen onder een kleinere hoek te krijgen. Ik heb de flap uitgekiend op de maximum benodigde uitslag (ervaringen omtrend de kist op fora en tips wederom van Gerben), gebruikmakend van de maximum resolutie van de servo, en proefondervindelijk met dummy ruderhoorntjes naar het optimum toe gewerkt. (plaatjes in m'n forum fotohoekje Enigma) te vinden... was een avondenvullende puzzel.

Oplossing ziet er netjes uit Johannes!
Gr Bas

@archivaris: Noot (zie onder) Voor deze oplossing heb ik gekozen omdat het mij niet lukte de de staafjes te buigen op 0,1 mm en nauwkeurig. Dat lukt wel in een voorgeboord malletje. Met clips en M2 schroefdraad, contramoertjes weer kans op los rammelen, en bij deze maten niet meer safe in te bouwen. Zaak zit te compact op elkaar. Constructie is dus ook een beetje zoeken/improviseren naar eenvoud. Verder speelt het gewicht op deze plek geen rol. Heel veel extra wegen doet het ook niet. Op dit soort constructies win je, verlies je niet veel. Zou je de Enigma overigens té licht bouwen... dan mis je duchzug... ofwel gaat de gang er te vlot uit tijdens het rakken vliegen. De kist zit thans op 1,5Kw en met een grotere prop kan het door naar 3,5Kw. Dan is het voor Eurotous F5B een niet competitieve kist, maar voor de NL competities een prima tijdverdrijver... immer razend snel... komt het aan op goed piloten...

Verder sluit ik mij aan bij wat Rick goed omschrijft.

Zo wordt de welfklep van boven gestuurd...
stangetje doorboort niet de achterste ligger van de carbon vleugel... kienen, maar gelukt,
minimale doorlaat en naar ik hoop luchtweerstand...
Geheel tevoren uitgemeten op de maximaal benodigde uitslag... groter hoeft immers niet
en hoef je daar ook niet (digitaal) op af te trimmen. De uitslag is exact.
De welfklep kan ook een fractie omhoog voor de speedstand.
Al met al een hoop geprogrammeer...
Speling in de hevel/slijtage stel je uit met CA-lijm! Heb je een CA lagertje...


full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Dirk, ik heb hier geen verstand van, maar i.p.v. solderen of een klemconstructie van de stuurstang voor de welfkleppen kan je toch beter programmeerbare servo's gebruiken. Bijvoorbeeld van Hi-tec of Multiplex of Futaba. Dat scheelt extra gewicht voor de constructie. En het geeft je volledige vrijheid over de servo's. Trimmen doe je tijdens de vlucht op de zender en na de vlucht pas je op de grond de servostanden aan met je servo-programmer, en gaan je trims op de zender weer op neutraal.
 
Dirk, ik heb hier geen verstand van, maar i.p.v. solderen of een klemconstructie van de stuurstang voor de welfkleppen kan je toch beter programmeerbare servo's gebruiken. Bijvoorbeeld van Hi-tec of Multiplex of Futaba. Dat scheelt extra gewicht voor de constructie. En het geeft je volledige vrijheid over de servo's. Trimmen doe je tijdens de vlucht op de zender en na de vlucht pas je op de grond de servostanden aan met je servo-programmer, en gaan je trims op de zender weer op neutraal.

Programmeerbare servo's zijn mooi, maar.....

Altijd eerst mechanisch goed in orde brengen zodat de servo weg mechanisch goed benut wordt.
Dan pas mag een eventuele programmeerbaarheid te hulp komen. Niet eerder.

Rick
 
Rick, mechanisch ..., helemaal mee eens. De traditionele oplossing van Ariel is hiervan een voorbeeld. Weinig verstelmogelijkheden maar uitermate degelijk en op maat gemaakt.
Vervolgens kunnen alle (niet al te extreme) veranderingen in uitslagen van een servo op elektronische wijze in het servo worden geprogrammeerd. Dit voorkomt een "zware" en kwetsbare mechanische constructie voor het verstellen van slechts 1 parameter (weg). De programmering introduceert daarnaast geen nieuwe kwetsbaarheden omdat de hedendaagse servos allemaal al voorzien zijn van microcontrollers die al af fabriek zijn geprogrammeerd. Het intoduceert daarentegen een heel scala aan extra verstelmogelijkheden op iedere aansturingsparameter.

Futaba gaat hierin nog een stapje verder door de introductie van een op ip gebaseerd s-bus-achtig systeem. Zoals in de automobiel en vliegtuig industrie al jaren wordt gebruikt voor de boord-electronica. Autonoom programmeerbare functies worden nu pas op consumenten niveau in de vliegtuig modelbouw toegepast.
 
Voor Oostenrijk ben ik eindelijk een oude 4m Graupner Discus aan het afbouwen. Gekocht in de aanbieding bij Shamrock ergens in 1996.
Voor de rolroeren, nu natuurlijk met servo's in de vleugel en niet 1 servo in de romp zoals op tekening, gebruik ik de volgende heveltjes:

full


Een M2 boutje (ijzer want staal breekt) ombuigen en de kop er af knijpen.
Dit en aan de andere kant een M2 draadstang in solderen, met een moertje en een kwiklink kan ik het mechanisch netjes op maat maken zonder de nauwkeurige passingen waarmee Johannes kan en wil bouwen.

Het omgebogen M2 boutje draai je in het 1.6 mm gat van de servohevel.
Ik heb het niet zelf zo bedacht, ook nog niet eerder geprobeerd, maar het schijnt goed te werken, blijft zitten en er is geheel geen speling.

Rick
 
Laatst bewerkt door een moderator:
@Archivaris Techniek gaat steeds sneller vooruit. Punt is dat je nog steeds een gefixeerd bereik hebt in de servo, geen 360 graad rondgaat en dan random over dat bereik ergens een werkend bereik in programmeerd. (zou wel makkelijk wezen)
Daarnaast is het inplannen van je maximaal benodigde uitslag ook wel handig omdat je via de hefboom de maximale slag uit nut, en dus zuiverder aanstuurt (resolutie). Meer dan dat heb je ook niet nodig. Wat je als 'midden' gebruikt is flexibel, bepaald dmv programmeren. Zoals je ziet aan de Enigma servo, staat de hevel iets naar voren. De flap staat echter in het midden, de flap kan iets van 3 mm omhoog voor speed stand, echter een hele zwaai naar onder om te remmen. Daarbij is dan de uitsterst benodigde uitklapping via de hevels uitgemeten. Meer is niet nodig. De servo behoud een uitslag van 100%. Dat kan bij een MPX Evo dan nog iets opgevoerd worden. En ook nog iets via de Jeti ontvanger, dmv Jeti Box.
Superfijnnafstelling kan dan nog wel via programmering, maar staat eigenlijk mechanisch al goed.

Natuurlijk, als je vliegt gebruik je maar een deel van de uitslag. Maar de definitie in de aansturing van dat kleine gebiedje is dan zuiverder....

@Rick.... hier nog wat varianten op het thema...
Sloperacer :: Hardware & Stuff

2.jpg


10.jpg


Door de imbussen in het excentriek prachtig bij te stellen, hoef je niet meer rekening met de servo-splines te houden.

Als Johannes dat ziet, heeft hij het gister al gemaakt :mrgreen: en weer verbeterd!?
 
Laatst bewerkt:
De laatste twee dagen zal ik niet gauw vergeten.

Wat is in die periode allemaal gebeurt aan de B4?

- Zes meter servokabels in de vleugels verwerkt
- 58 soldeerverbindingen gemaakt
- Op alle soldeerverbindingen krimpkous aangebracht
- Twee MPX- Hochstromstecker in wortelrib bevestigd
- Twee stuks vleugeltip pasgemaakt en vastgelijmd
- Rolroer en welfkleppen nagewerkt
- Spaltabdeckung op vleugels en hoogteroer aangebracht
- 8 stuks servo afdekplaatjes pasgemaakt en gemonteerd
- Accu laadsnoer gemaakt voor zender- en ontvangeraccu
- Zwaartepunt ingesteld volgens opgave fabrikant.
- Instelhoek vermeten. Resultaat, exact 0 graden. :shock:
- Toestel gewogen,...... 6120gram!
- Zender afgesteld en geprogrammeerd
- Accu's geladen, snel even thuis gegeten en daarna meteen naar het vliegveld gereden. :yes:

Om precis 20:00 stond de Pilatus B4 klaar voor de eerste vlucht.
Nico stond al te wachten met zijn Yakovlev om de B4 te slepen.
We hebben eerst alles goed doorgesproken en afspraken gemaakt wat te doen als het mis gaat.
Het was best wel spannend omdat Nico nog nooit eerder een 6 kg zwever heeft gesleept.
We wisten niet of de Yakovlev wel sterk genoeg zou zijn om dit gewicht te slepen.

Gelukkig ging het goed, het was een strakke sleepvlucht met een gelijkmatige klim.
Over de vliegeigenschappen van de B4 ben ik zeer tevreden.
Een toestel met potentieel.

b41121.jpg


b4113.jpg


b41131.jpg


b4114.jpg


b4115.jpg


b4116.jpg


b4117.jpg


b4118.jpg


b4119.jpg


b4120.jpg


b4121.jpg



Johannes
 
Nou ja zeg, dat gaat snel ineens! Van harte en ik wens je veel plezierige vluchten toe!
 
Gefeliciteerd Johannes,

Wat een prachtig product heb je hier van gemaakt:D

Net als Douglas zegt, hier kunnen wij straks van genieten.

groet en tot vrijdag

Terence
 
Johannes,

Ik was één van de stille genieters van je draadje...:rolleyes:

Van harte gefeliciteerd met de maiden, wat een plaatje is het geworden!!:D

Maar ja, wanneer je zo strak bouwt dan moet het toestel ook wel strak vliegen!!

Veel plezier ermee, maar dat gaat zeker goedkomen!!

Louis
 
Het is je gelukt! Gefeliciteerd Johannes, prachtig toestel. Gaan we mooie beelden van maken in österreich!

Tot vrijdag.

Groet,
Jacob Bos
 
Back
Top