Nu fase 1 van dit project (afbouw tot vliegklaar) bijna klaar is voel ik de behoefte tot een kleine terugblik.
Laat ik beginnen met een kleine samenvatting van het waarom van dit project.
Ik was al enige tijd op zoek naar een Ka-7 model omdat ik enige tijd mede-eigenaar ben geweest van een Ka-7. De Ka-7 was een fijne kist, al was hij niet zo comfortabel als zijn opvolger de ASK-13 (die stiekem ook nog mooier is). Veel starts op de PH-271 heb ik niet gemaakt, maar toch hou je een band met dit vliegtuig.
Je kan een 2,5m ARF kopen, maar het moest natuurlijk eigenbouw worden. Ik wilde weer bouwen, liefst iets waar ik even mee bezig zou zijn (en dat is gelukt!
).
Ergens op het net had ik tekeningen gevonden voor een 2,5m model, en heel langzaam waren de voorbereidingen hiervoor al bezig. Totdat ik het huidige model als kit tegenkwam. Een moeilijke maar prachtige rompconstructie, mooi schaalgetrouw en een hele mooie maat. 1:4 is mooi groot, maar nog net niet TE groot.
Ik was toe aan een uitdaging, een stap verder in de bouwkunde. Dit model heeft die uitdaging zeker kunnen bieden, zowel grootte (niet de spanwijdte, wel de schaal) als constructiewijze waren nieuw voor me. Door een project te kiezen dat op de top van je kunnen ligt kom je vooruit. Je leert nieuwe dingen, verbetert je vaardigheden en je moet goed nadenken over hoe je dingen aanpakt. Niet alleen het
hoe, maar ook het het
waarom van de werkwijze probeer ik erbij te verzinnen. Vaak probeer ik meerdere opties te verzinnen om iets aan te pakken, waarbij je na gaat denken over wat de beste manier is en waarom.
Mijn vaardigheden zijn enorm vooruit gegaan door dit project. Diverse machines hanteer ik nu zonder nadenken (schuurschijf, mini-decoupeerzaag, kleine handzaag, cirkelzaag, dremel etc etc), ik heb beter gevoel bij de verschillende houtsoorten, mijn lijmverbindingen zijn mooier en beter geworden, ik heb met spanlak leren werken. Kortom: ik ben een betere bouwer geworden.
Ondanks de moeilijkheidsgraad van dit project is het verbazingwekkend soepel verlopen. Er zijn geen grote fuck-ups geweest, en kleine fuck-ups slechts zeer weinig. Vrijwel alles ging in één keer goed. Deels komt dat doordat ik niet te impulsief te werk ga. Als een oplossing nog niet goed is uitgedacht dan laat ik het liggen. Meestal borrelt het dan nog een tijd door in je hoofd totdat je ineens het licht ziet.
Ik wil bij deze graag ook alle meelezers van dit draadje bedanken
. Het bouwen van een mooi model is prachtig om te doen, maar het kunnen delen van zoiets moois voegt voor mij nog wat toe. Ik proef dat mensen het leuk vinden om naar de bouw van een groot project te kijken (ik geniet zelf ook mee van enkele andere mooie draadjes hier). Daarbij is het ook prettig om met je vragen hier terecht te kunnen. Al had ik bij dit project een stuk minder vragen dan bij vorige projecten, weer een teken van toenemende ervaring. Misschien hebben anderen nu zelfs wel dingen van mij op kunnen steken. Ook dat zou mooi meegenomen zijn. Op de harde schijf staan al bijna 700 foto's van de bouw, ik denk dat er daarvan zeker 400 hier gepost zijn. Lijkt me aardig gedocumenteerd
.
Fase 1 (bouw tot vliegklaar) is nu bijna afgerond. Daarna krijgen we fase 1 1/2 (verdere afwerking van bijv cockpit) en fase 2: het vliegen. Naar het vliegen kijk ik erg uit, ik ben zo benieuwd hoe het model zich zal gaan gedragen in de lucht en hoe het eruit gaat zien.
Met ARF kistjes is een eerste vlucht al lang geen issue meer, die gooi ik bij wijze van spreken bijna achteloos de lucht in. Maar bij een project als dit is dat andere koek. Tjonge, ik weet nog goed hoe ik stond te shaken bij de eerste vlucht van de Elefant. Er staat veel op het spel: je schitterende model waar je meer dan een jaar intensief aan gebouwd hebt, waar zoveel uren noeste arbeid in zit. Grote schade zal je niet direct vliegen, maar toch is het de vraag hoe het model zich zal gedragen. Ligt het zwaartepunt wel goed? Zijn de uitslagen voldoende? Hoe zal het overtrekgedrag zijn? Onder welke hoek moet je aan komen vliegen? Zal hij niet doorzakken in de landing? Dit is geen schuimpje dat een nare kwaklanding wel overleeft, dit is een vliegtuig met 4 meter spanwijdte en meerdere kilo's zwaar! Die extra spanning maken het invliegen natuurlijk veel interessanter dan het invliegen van een ARF-je. De beleving is veel intenser, net als de bouw.
Stiekem wordt natuurlijk al nagedacht over
'what's next'? Hoe zet je nog een stap verder? Voor een volgende stap op de ladder zijn meerdere mogelijkheden. Nog groter, maar dan wordt het vervoer een serieus probleem. Mijn auto is nu wel groot genoeg. Echte schaalbouw, maar dan wordt het zo'n pronkstuk waar je bijna niet meer mee durft te vliegen. Een eigen ontwerp, dat is wel een hele interessante gedachte, maar voor mijn gevoel heb ik nog niet genoeg modellen gebouwd om zelf de juiste constructieve combinatie van sterk en licht te vinden (toch blijft het in je achterhoofd spelen. SG-38?? Fokker50??).
Ach, ik zie het wel. Eerst hier maar eens mee gaan vliegen en helemaal afmaken. Dan de klusjes thuis de aandacht geven die ze verdienen, die hebben nogal te lijden gehad van mijn Ka-7 de laatste tijd. Misschien nog een klein modelletje tussendoor bouwen (met zoon??).
Steeds sterker speel ik met de gedachte een ElefantII te gaan bouwen. Dat model was zo gaaf en uniek. Groter? Kleiner? Nee, gewoon dezelfde maat. Hij was goed zoals hij was, alleen constructief was eea voor verbetering vatbaar
.
Nogmaals allen dank voor uw aandacht. Blijf nog heel even hangen, het wordt binnenkort erg interessant! De climax is er bijna!!
. Ik krijg al 'Elefant nostalgie gevoelens'.
.
