Snow-boot

Thnx again voor de aanmoediging,
Ik heb mijn bouwdraadje nog niet compleet, maar aangezien ik as dinsdag een paar dagen op vacantie ga en dan weinig forumcommunicatie kan doen begin ik toch maar.
Andere opmerkingen reageer ik asap op.

 

Bouwdraadje: ik heb geen idee hoeveel toelichting nodig is, dus stel vragen als het niet duidelijk is.
Het bouwpakket:


Ik begin al met valsspelen: ik gebruik het rompje van een afdankertje: als er apart behoefte is aan een beschrijving over hoe ik dit soort rompjes bouw kan dat hierna.
Ook had ik de malletjes van mijn eerste Snowboot nog liggen dus dat scheelt alweer. (1.2mm triplex is voldoende)
Het bouwpakketje bestaat uit 3 plankjes 1.5mm, 1 plankje 6, een half plankje 4, en nog wat stukjes uit de scrapbox.
Ik gebruik hier een 8mm cf Exel vliegerbuis, had liever 7mm gehad, maar deze had ik nog liggen.
6mm is qua sterkte ook voldoende maar vind ik te slap: ik wil dit soort vleugels zo stug mogelijk.
massief 3mm cf staafje.

Bouwpakket fase 2:
Rompje gestript, aangezien ik een originele vin-opstelling ga maken: boompje er af.
Twee en een half plankje verzaagd in stukjes van 20cm bij 33mm voor de ribben
6mm plankje verzaagd in een strook van 6cm en 2 van 2cm.

Elevons en achterlijst: de 6cm/6mm strook opgedikt door er een strook van 2cm/6mm op te lijmen.
Dan afgeschuind en op maat met de Davidschaaf, daarna in de lengte op 2cm 4cm verzaagd voor achterlijst en elevons.

 

De Ribben in blokmethode:

twee keer een stapeltje (vanwege de boorlengte) maken van de 33mm bij 20cm stukjes; mal er op en onder de kolomboor met 1.5mm doorboren.


Alles bij elkaar stapelen en op twee 1.5mm pennetjes rijgen.
Onder de kolomboor met beleid het gat voor de cf buis doorboren.
Voor het achterste penntje zit nog een 5mm gaatje: ook doorboren.
Ruwweg overtollig hout wegsnijden.


Hierna met een blokje met schuurpapier het geheel tussen de malletjes strak schuren.
De ''notch'' voor de voorlijst voorzichtig inschuren en passend met de 3mm voorlijst maken.
Dit gaat met een velletje schuurpapier, gevouwen om een stalen lineaal.


Resultaat: 36 ribben, werktijd 1 uur.


van 4 ribben onder en boven een 1.5mm strookje afsnijden door ze onderling als malletje te gebruiken: dat worden de middenribben.

 

Vleugelopbouw:
(ik heb, nb na 25 jaar bouwen van ribbenvleugels eindelijk de moeite genomen om ribbenkammen te maken: het kan best zonder, maar toch had ik dat 25 jaar eerder moeten doen!)
(overigens verschilt deze bouwwijze niet zo veel van de klassieke ribbenvleugel van het origineel; maken van ribben enz is in essentie het zelfde)


De ribben op de cf buis geregen: de 4 verdunde ribben in het midden, en allen op ruwweg de juiste afstand verdeeld.
De achterlijst op de bouwtekening gepind: bouwtekening is een rechthoek van de juiste afmetingen op de bouwplank getekend met beschermpapier er over (ik gebruik waxpaper).


Eerst een eindrib richten, lijmen (secondelijm en met spelden goed haaks op de bouwtekening fixeren)
De profielneus met een losse lat even ondersteunen.
Dan, vanuit de eindrib werkend met de kammen, maar anders met een passtukje de volgende ribben inlijmen (achterlijst en cf buis).
NB: omdat ik een ribafstand van 30mm heb maak ik op de plek waar de servo's gaan komen een stap van 40mm.


Enzovoort ook vanaf de andere kant.


Voorlijst plaatsen en met spelden in zijn geheel fixeren, dan lijmen met secondenlijm
detail:
Werktijd tot hier: 1 uur.


Afwerking: bovenindekking middenstuk 1.5mm en eindblokjes aangelijmd en passend geschuurd.
Een balsa hulpliggertje van 4x4mm door het 5mm gaatje geprikt: dit is om de relatief lange ribachterkanten tegen uitknikken te beschermen en een effectieve manier om voor weinig gewicht en moeite een extra verband te leggen.
Werktijd 30min.
Alles gelijmd met secondenlijm.

Rest nog: servo's inbouwen, vleugelonderkant afwerken met aansluiting op het rompje, ontvanger en bleeper inbouwen, bekleden en dan zijn we er bijna.
Maar, zoals gezegd kan ik de komende dagen niet al te veel forum en bouwwerk doen, dus heb geduld.
Deponeer wel de vragen als die er zijn.

 

Vakmanschap = meesterschap... Voor mij geen hollow-moulded wing, dit is een lust voor het oog en eenmaal in de lucht kan het niet anders dan dat de constructie prima voldoet. Met welke korrel kun je het balsa het beste schuren? Persoonlijk gebruik ik korrel 160, dat slipt niet zo snel dicht en levert ook nog een mooi gladde oppervlakte op.

 

Even een paar korte antwoorden;
Zoals voor zweverers dikwijls een uitgangspunt zwaartepunt op 33% wordt aangegeven is dat voor planken meestal zo'n 18% van de gemiddelde koorde.
Ik gebruik overigens om tot een eerste zwaartepunt te komen het freeware programma Schwerpunkt 52
Hier te vinden: http://www.rainers-modellflugseite.de/Schwerpunkt.html
Voor planken is dit zeer summier, maar voor de Snowboot komt dit op een vliegbaar zwaartepunt dat hiermee overeenkomt en wel tussen 44 en 52 mm vanaf de voorlijst.
Op de Snowboot tekening staat het zwaartepunt op 47mm en daar ben ik ook na expirimenteren zelf ook op uitgekomen voor mijn eigen Snowboot.

Onderzijde van het profiel zie ik niet als prioriteit, gehele voorkant (onder en boven) tot voorbij hoogste punt: pas ik op het ogenblik op mijn themiekzwevers toe, vooral als motivatie: torsiebox, maar geeft wel meer gewicht en ik verwacht er in dit geval niet veel van. Zoals gezegd: de Snowboot voelt zich lekkerder met lichte vleugels.
Verder beweer ik dat het inzakken van de bekleding niet alleen maar kommer en kwel is: je krijgt daardoor een steeds iets veranderend profiel waardoor ik denk dat de overtrekeigenschappen softer worden: staat ter discussie.

Wat betreft de lagere cl waarbij gevlogen wordt: de vleugel moet alsnog het gewicht, dus de hele vleugelbelasting dragen, dus het drukverschil tussen onder en boven moet gelijk zijn aan een vlucht met een hoge cl, dus je zou denken dat dat voor de geinduceerde weerstand niet veel uit moet maken.
Wel dat alles zich bij een bepaalde vleugelbelasting bij een hoge vliegsnelheid afspeelt, maar dat is weerstandswijs nu niet bepaald gunstig. Deze discussie ga ik binnenkort ook eens aankaarten, maar in het theorieforum.

Peter Wick is inderdaad een interessante ontwikkelaar om eens wat over te lezen (en dat staat los van dat ik ongeveer de enige op de wereld ben die nog niet helemaal enthousiast is met de PW51).

Constructie: Ik ben redelijk geroutineerd in dit soort bouwwijzen, maar het is makkelijker dan dat het op het eerste gezicht lijkt.

Sterkte: omdat het er fragiel uitziet denkt men al snel dat het, of niet sterk, of kwetsbaar is.
Ik heb gerenomeerde schuimmodellen na een crash of drie toch afgeschreven zien worden omdat het een vormeloze massa lijm, tape en klonten schuim geworden waren: dat zal je met een goed geconstrueerde ribbenvleugel niet snel gebeuren:
Ik heb in mijn inleiding al gezegd: ik heb met mijn Snowboot (nu 7 jaar oud) al vreselijke klappen achter de rug en het ziet er nog steeds toonbaar en vliegbaar uit vind ik.


Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik schuur met korrel 60; als het gladder moet druk ik gewoon minder hard.
(Voor polijst werk op harde materialen natuurlijk niet)

 

Wat betreft de schuimmodellen... komt aardig overeen met mijn ervaringen en dat terwijl veel tijd gestoken was in het tapen (en opnieuw tapen en nog 's) . Ben overigens benieuwd hoe de bouw verder gaat op het punt van de elevons (lossnijden, scharnieren). Zo op het oog lijken ze vrij klein.

 

Ik ben weer thuis.
Elevons: is al gemeld: ik heb ze uit eerst 6cm breed gemaakt, geschuind en daarna 4/2 verzaagd op mijn Proxxon cirkelzaagje (hier heb ik veel plezier van maar is echt niet absoluut noodzakelijk) lossnijden kan ook of direct uit 2 en 4 cm bouwen en aansluiten.
De elevon zelf moet nog afgeschuind worden: dat doe ik met een (antiek) Davidschaafje: als je er een te pakken kunt krijgen, zo-een met een singel mesje, niet die met 3 mesjes: verhoog desnoods je hypotheek, maar koop het!

Vrij klein: voor de Snowboot met dit profiel blijkt dit voldoende: je kunt overwegen er een mm of 5 op te doen naar 45mm maar het is genoeg.
Ik ga weer verder met bouwen: o ja kielvlak moest ook nog!

NB: Los hiervan, voor belangstellenden: ik heb inmiddels in het forum MBF labs een draadje gestart over plankvleugels algemeen, meer over de theorie en om te laten weten dat ik nu ook niet bepaald de wijsheid in pacht heb. Ik hoop op goede reacties.

 

Ik ben weer een stukje verder;

Inmiddels vin gemaakt en gezien alles bij mij in een modellenkoffertje van 100 bij 30 bij 40 moet passen moet die afneembaar zijn (in dit koffertje moeten 6 kleine hellingzwevers passen). Dat kan eenvoudig door een gleuf in de rug van de vleugel en een klemkastje, maar dan raak ik teveel ruimte kwijt in de vleugel.
Ik wil namelijk mijn ontvanger met aansluitingen in de vleugel plaatsen zodat ik alleen een voedingskabeltje met de batterij hoef aan te sluiten bij montage.
Daarom gekozen voor een oplossing met twee cf pennetjes 4mm en twee stukjes cf buis 6mm in de vleugel, alles van restjes.


Servo's geplaatst: twee plaatjes 1.2 mm triplek op de juiste plaats ingelaten in de ribben, extra steuntje naar de achterste ligger, servo's ingepakt met stukje plakband en vastgezet met hotglue.
Methode bevalt uitstekend: moet je de servo's ooit terug willen slopen: meeste glue gaat er af met de tape en de rest even peuteren.


Onderzijde voorbereid op indekken:
je ziet steunhout waar later de buisjes voor de bevestigingsschroeven worden doorgeboord, twee stukjes buis voor de antennes, gemonteerde bleeper (zit in al mijn modellen, kleine moeite, soms groot gemak), en de doorgevoerde servo-kabeltjes.


Onderzijde ingedekt, voorzien van pas-montageplaat met de romp en weer opengemaakt.
Gaten voor buisjes doorgeboord en buisjes geplaatst.


Werktijd 1.30 u: ben klaar voor bekleden.
PS: ik heb weinig ervaring met het plaatsen van bouwdraadjes en weet dus niet of dit te summier is: stel vragen naar behoefte!

 

De laatste loodjes:
Bekleed, maar dat lijkt me een bekend traject; werktijd valt tegen, 2,5 uur.
Elevons: ik maak de scharnieren altijd van repen kleurloos transparent oracover van 27mm breed.
Eerst de elevons op hun rug op de vleugel en dan met twee stukjes tape geborgt.
Oracover over de naad, (zit ie eenmaal grotendeels dan stukjes tape verwijderen)
dan omdraaien, elevon naar beneden klappen en weer een reep je oracover aanstrijken, scharnieren kontroleren en door aanstrijken goed positioneren, dat is alles.
ontvanger in de vleugel gepropt, afgesloten met een stukje schuim.
Rudderhorntjes maak ik altijd zelf wegens onvrede met de kwaliteit van koop-horntjes: snij met de Dremel met slijpschijfje twee stukjes uit een plaatje cf van HK 1.5mm.
Boor gaatje voor de aansluiting en een gaatje in de voet
met twee spijkertjes vast op een blokje en met de dremel met slijpschijfje modelleren: meer is het niet.
gemonteerd eindresultaat:
De romp is aangepast om deze vleugel op te nemen.

Nu nog cg uitwegen en op de zender programmeren.

 

Prachtig mooi kunstwerkje in de zin dat het vakmanschap en creativiteit in zich verenigd. Erg mooi gedaan en een leerzaam draadje. Ben met de tips die je hebt gegeven de DZ500 gaan ombouwen naar iets dat wel wat heeft van de Snowboot. Reden: ik had de DZ500 een tijdje werkloos op zolder liggen en zag toch nog wel enig potentieel (zie draadje in dit deel van het forum).

 

Met blijdschap geven wij kennis....
van het gereed komen van mijn tweede Snowboot.
Het is een flinke: 465gram en uitgevoerd in mijn standaard kleurenschema van dit moment.

Hij heeft al even een handstartje doorstaan op het lokale speelweitje om te kontroleren of alles werkt en op zijn plek zit.
Zo spoedig mogelijk, maar ijs en weder dienende, zal hier verslag gedaan worden van zijn eerste hellingstapjes.


@@Eric, precies wat ik graag wil bereiken met dit draadje: dat er wat meer geexpirimenteerd en geprobeerd gaat worden en niet per se nagevolgd: goed bezig met die DZ500

NB: na goed na-meten en de handstartjes van daarnet blijken mijn zwaartepunten van beide Snowboots ongeveer op 43mm te liggen en niet op 47mm.

 

Namens P.R.O Peller mag ik hier een bijdrage plaatsen over zijn Snowboot; met dank, ik hoop dat er meer volgen.
P.R.O Peller;
Rond 1990 heb ik twee Snowboots gebouwd van de originele tekening (houten liggers en D-box). Omdat het kielvlak niet erg handig is bij transport heb ik dat niet vast aan de vleugel gezet maar zit het klem tussen twee extra ribben in de vleugel.
Met deze Snowboots heb ik verschillende malen op de Wasserkuppe en de Maasvlakte veel plezier gehad. Een aantal jaren geleden zijn deze twee Snowboots gesloopt en afgevoerd. Er was zeker al twintig jaar niet mee gevlogen. Uiteindelijk zijn ze in een vlaag van opruimwoede afgevoerd (achteraf jammer want er mankeerde niets aan).

Niet lang na deze opruimactie kwam de uitnodiging om met een aantal clubleden naar de Wasserkuppe te gaan om daar te gaan hellingvliegen. De tekening van de Snowboot weer opgezocht en nummer drie gebouwd. Helaas was er op de Wasserkuppe niet voldoende wind om met de Snowboot goed te kunnen vliegen. Ook kwalitatief veel betere modellen vonden hier onvoldoende stijgwind.

Alle drie de Snowboots waren iets anders van opzet.
Snowboot-1: twee 43 grams servo’s waarvan de rolbesturing op een slee door de hoogteroerservo heen en weer getrokken werd. Graupner E8 ontvanger (52 gram) en vermoedelijk 4x 1/2 AA accu’s.

Snowboot-2: twee 43 grams servo’s en een elektronische splitter gebouwd door één van de RLC leden (27 gram), Graupner E8 ontvanger en vermoedelijk 4x 1/2 AA accu’s.

Snowboot-3: twee 9 grams servo’s splitter in de zender, Jety Duplex R4 (4 gram), 4x Enerpack AA (112 gram). Modelgewicht zonder apparatuur ca. 295 gram. Vlieggewicht 427 gram.

Snowboot-3. Helaas is de bekleding van onbekende oorsprong en is niet te spannen.
Iets zonder lijmlaag met een vezelstructuur aan de achterkant (een krijgertje).

Besturing Snowboot-3 (achtergrond) Besturing Snowboot-2 (voorgrond, L naar R ontvanger, servo’s en splitter).

Met vriendelijke groet

Fred

 

Gefeliciteerd met de tweede Snowboot en erg interessant te volgen hoe deze is gegroeid in slechts enkele uren.

Wat is een bleeper ("kleine moeite en soms groot gemak") en hoe werkt dat? (iets te maken met model per abuis geland in maisveld?)

 

Thnx! nu maar weer eens een keertje goed Maasvlakteweer!

Precies: ik monteer ze in al mijn modellen en zet ze op een schakelaar van de zender.( die automatisch bij inactiviteit en signal loss aangaan voldoen mij niet)
Heeft me in ieder geval al een keer een hopeloos geval laten terugvinden en een aantal keren al geholpen een model veel sneller te lokaliseren.
(werkt soms ook tegen te dichtbij komende meeuwen en buizerds, maar niet altijd!)
Je ziet hem op de foto als een klein zwart stipje voorop de vleugel vlak voor het witte stipje van het nylon bevestigingsboutje.
Ik gebruik deze: http://www.hobbyking.com/hobbyking/store/__39918__HobbyKing_174_Discovery_Buzzer_EU_Warehouse_.html
Andere fabrikaten zijn natuurlijk ook goed.

 

Iets zonder lijm laag en met vezelstructuur KAN Micafilm zijn, dit is een super bekleding voor lichte modellen die véél meer torsiestijfheid geeft dan welke andere folie bekleding ooit.
Je moet het aanbrengen met balsarite oid en dit vereist een beetje ervaring, maar het resultaat kan super zijn.
Ik heb nog wat en ben daar zuinig op.
Coverite Micafilm is niet meer te koop maar CoverLite schijnt in de buurt te komen.

Rick

 

Beste Rick,

De bekleding van onbekende oorsprong op mijn Snowboot-3 is beslist geen Micafilm. Ook ik heb nog stukken blauw en een rol gele Micafilm en ben daar erg zuinig op.

De bedoelde bekleding heeft in tegenstelling van Micafilm een vezelstructuur in één richting (in de lengterichting van de rol). Naast het gekleurde oppervlak is een strook van ca. 6 mm niet gekleurde onderlaag. Helaas weet ik niet hoe ik een foto van het materiaal kan plaatsen.

Vorige week heb ik het materiaal met ongebruikelijk hoge temperatuur na gespannen. Op één smeltplekje na ziet het er nu wat beter uit. Mijn vermoeden is dat het na een warme dag in de zon weer over is. We zien wel. Opnieuw bekleden kan altijd nog.

Fred

 

Beste Peter,

Op mijn modellen zitten geen "Bleepers". Jeti heeft een mogelijkheid om een "Range Test" te doen met gereduceert zendvermogen en geeft daarbij een cijfer voor de kwaliteit van de ontvangst. Een 1 is minimale ontvangst een 9 maximaal. Afhankelijk van de omgeving (open vlakte of hindernissen) is het bereik dan 30 tot 50 meter.

Met het gebruik van deze optie heb ik al verschillende keren een model terug gevonden. De laatste keer in de mais kreeg ik een contact 1 en zocht tot de waarde was opgelopen tot 9. Het model zag ik niet tussen de planten. Na een stukje terug gelopen te zijn en weer opnieuw een 9 had, bleek het model boven mijn hoofd op de mais te liggen. Jaren eerder had ik de zelfde ervaring toen een model boven mijn hoofd in een boom lag.
Met bleepers heb ik wat mindere ervaring. Zeker geen 30/50 meter zoekafstand.

Voor zover ik weet heb jij ook een Jeti zender en ontvangers. Of andere 2,4 mhz zenders ook dergelijke mogelijkheden hebben weet ik niet.

Fred

 

Ha Fred, de truc met de rangetest pas ik ook toe, ik vind bleeper en test elkaar wel aanvullen.
De bleepers paste ik al toe voordat ik overging op de reguliere jeti zender, dus ik hou ze er in.
En het werkt dus wel ingeval van boom!

 

Beste Peter en Rick,

In het geval dat het model in een kuil of achter een heuvel ligt werkt het niet. In de tuin achter een huis, zoals mijn OFA in de Eifel, werkt ook niet. In een dergelijk geval heb je aan een pieper ook niets.


Hier mijn poging een foto van het bekledingsmateriaal te plaatsen is mislukt geloof ik. In plaats van een foto heb ik hier alleen de naam van de foto.

De instructies van Peter gingen goed tot het plaatsen van de foto zelf.

Fred