De gatenboor komt overal... maar bij de servo's is het minimaal wat er te winnen is
Het originele ply van de ARF is vreselijk zwak. Delamineert bij de minste of geringste belasting.
Boren geeft ravage... zeker als het ingebouwd is.
Ik heb de staart vrij zwaar gebouwd. Daarna toch maar met de zaag er gaten in gemaakt.
Scheelde weer wat. Maar al met al... de romp is te lomp.
En je moet bij dit soort modellen
geen vleugelbuisconstructies bedenken. De buis is zwaar, +200 gram,
maar de constructie om de dragers in de vleugels te maken... is ook veel zwaarder dan een
vleugel uit 1 stuk met een mooi geconstrueerde ligger! Vliegcollega bouwt een Kato Arrow...
Die vleugel uit 1 stuk is zo mool licht van opzet...
Beetje schaakmat gezet door de constructie van de ARF...
Het zijn marketing beslissingen van Tower Hobbies geweest... het is makkelijk bij transport in de verpakking. Oogt als van moderne snit. Makkelijk met vervoer naar het veld...
Wat onzin is... beetje Amerikaan rijdt in een SUV of Pick-Up van reuzenformaat...
Verder vraagt de constructie toegang met de handen... (USA formaat lumberjack... DIY kolenschopberenklauwen...)
...dus dat geeft een wollige grote romp...
Oogt 'vol en dik'... de de Amerikaan denkt dan... veel voor weinig... Big is better... zo ook de buik... maar ja...
Stuurstangen zijn alle reeds carbon volgens methode 'Bas'... en wat naar voren prijkt is metaal en Sullivan... licht mogelijk.
Wielen zijn ultralicht en rollen beter over het Odoorner biljartlaken... wel meer luchtweerstand...
Heb je te veel naar de Thunderbirds op TV geloerd... wil je grote wielen... ;-)
De wielpoten zijn 5 mm verenstaal... 4 mm kan wel iets schelen. En de Fults voorpoot is een zware
maar... wel fool-proof. Het orgineel is zwak en heeft de tendens af te breken bij de maiden.
Na 14 jaar eindelijk eens een toepassing voor deze poot! Ook Fults wordt niet meer gemaakt in de USA.
Hatori heeft massa...
Mijn Calmato hoogdekker woog als trainer 3.450 gram... zat een zeer, zeer donker hard beton balsa
in... zat bij nieuw in ARF doos al boven aangegeven gewicht... maar vloog toch geweldig goed.
Heb een reserve romp op zolder... zoveel lichter gebouwd... gaf al blijk van een aanzienlijk verschil in gewicht.
Na de lesperiode ben ik er in gaan boren, hakken en slijpen... een carbon vleugelverbinder gemaakt
en die in de schuimkernvleugel verlijmd. Opbouw verlaagd tot schouder... ook dat scheelde wat.
En na alle extra rompgaten en extra 'ribben' in de vleugel gemaakt te hebben, kwam ik op 3.000 gram uit, all in. Nog stevig. 2.750 gram was de norm.
Sterk onderstel... bepantserde voorpoot... gaven wel extra massa... maar ook behoorlijk incasseringsvermogen.
Kist gered bij een defecte Jeti ontvanger antenne... (ga het niet navertellen)... nose down op de voorpoot... alles heel...
Al met al... Het gaf wel behoorlijk gewichtsbesparing... Het kan ook met de Kaos...
Maar de romp moet dan nieuw in de folie...
Zoals Arnoud al aangaf... De eerste aanzet tot lichtgewicht en toch sterkte zit bij een volledige
doordachte zelfbouw. Dan heb je alles in de hand. Deze ARF had een vluggertje moeten wezen. Direct leut.
Maar door de broosheid van onderdelen, verkeerd hout en constructie, bouwfouten...
Werd het een totaal ander verhaal.
En eigenlijk had ik een veel mooier project waar ik mijn ziel en zaligheid had willen leggen...
Tja.. en dan mijn teleurstelling in zoiets... kostbare import uit de USA... dwingt me dan het te verbeteren.
Toen ik 13 was, nam mij Pa een USA RCM&M blaadje mee... Stond een Super Kaos in
en ik was verkocht. Veel, veel eerder van tekening moeten bouwen... maar alles is mooi
in modelbouwland... de verleidingen zijn groot... leren beheersen is soms lastiger dan gedacht.
Nog een ander project dat 'geleden' heeft... en wacht op kleur en is dan klaar...
Sultan 5...
Groet Bas
Succes met de aankomende maiden! 
