50/60cc twin benzinemotor in helicopter

D54582D2-166F-40F0-B41A-70E3D9CB1387.jpeg

Heren (en misschien een enkele dame), ik dank jullie allemaal hartelijk voor het meedenken.
Ik denk ook verder natuurlijk.
Aangezien ik uiteindelijk toch een generator zou willen gaan monteren voor de stroomverzorging, wordt daardoor voldoende stroom opgewekt (is het idee tenminste, moet dan nog uitgedacht worden).
Daarmee zou ik ook een EDF kunnen voorzien van stroom en dan 1 met een duct naar beide cilinders, of zelfs 2 kleinere EDF motoren boven de cilinders kunnen plaatsen, in een EDF-shroud.
Zodra de DLE en dus ook de generator meer toeren gaat draaien, gewoon die stroom ongereguleerd naar de EDF sturen zodat deze ook gaat opspoelen met het optoeren van de DLE (misschien denk ik hier te makkelijk over maar zoiets in ieder geval).
Waterkoeling klinkt nog steeds interessant maar wel gecompliceerd, ook met de radiator(en) die ik ergens kwijt moet.
Dit zou ooit wel in een schaalhelicopter kunnen komen, die hoef niet per sé over de kop.
 
Laatst bewerkt:
Ik denk dat (kleine) EDFjes de beste oplossing zijn. Al moeten die dingen wel flink toeren maken om lucht te produceren, dus daar moet je even rekening mee houden met een ongereguleerde "electrische as". Dus een generator met veel poolparen combineren met motoren met weinig poolparen.

Een ander ding wat dan opeens naar voren komt: Je kunt de starter en dynamo combineren, in de zin van dat de startmotor als dynamo kan functioneren. Die methode wordt ook veel in de "grote" drones gebruikt.
 
Maar dan zou ik de startaccu als buffer gebruiken, en de ventilatoren temperatuur geregeld maken.

Stationair is weinig toeren, maar wel heet, vliegen is veel toeren, maar dan heb je al vliegwind, dat is niet helemaal in lijn met elkaar.

Groeten,

Arie
 
Jullie hebben het steeds over vliegwind. Net als rijwind bij een brommer. Vergeet niet dat een brommer enorme koelribben heeft, in tegenstelling tot de helimotor. Die heeft kleine ribben en is ontwikkeld op een grote propeller die op de krukas is gemonteerd. De brommer hoeft ook niet zijn eigen gewicht te dragen. Het 49,9 cc blokje loopt op zijn slofjes.
 
Een ander ding wat dan opeens naar voren komt: Je kunt de starter en dynamo combineren, in de zin van dat de startmotor als dynamo kan functioneren. Die methode wordt ook veel in de "grote" drones gebruikt.
Het idee van EDF-jes kan weleens een kans van slagen hebben.
Starter en dynamo ineen wat minder. De starter hou ik liever in de hand en laat ik na het starten achter op de grond. Voor het starten heb je toch behoorlijk wat koppel nodig wat resulteert in een zware motor en/of in een zware overbrenging, dus dat wil ik niet meeslepen bij elke vlucht.

Ik ga me nog verder inlezen in master-slave koppelingen van electro motoren, daar zie ik mogelijkheden...
 
Jullie hebben het steeds over vliegwind. Net als rijwind bij een brommer. Vergeet niet dat een brommer enorme koelribben heeft, in tegenstelling tot de helimotor. Die heeft kleine ribben en is ontwikkeld op een grote propeller die op de krukas is gemonteerd. De brommer hoeft ook niet zijn eigen gewicht te dragen. Het 49,9 cc blokje loopt op zijn slofjes.

Die vliegwind moet ik dus nog proefondervindelijk gaan testen. Ik weet nu ongeveer wat die computer koeling fans doen, maar ik heb nog geen flauw idee wat die vliegwind voor invloed heeft.
Ik hoop al sinds het begin van dit project dat vliegwind een significante rol gaat spelen in de koeling maar dat moet ik nog testen.
Komende week zou ik trouwens wel waterkoeling kunnen testen want er wordt alleen maar regen voorspeld
 
De starter hou ik liever in de hand en laat ik na het starten achter op de grond. Voor het starten heb je toch behoorlijk wat koppel nodig wat resulteert in een zware motor en/of in een zware overbrenging, dus dat wil ik niet meeslepen bij elke vlucht.

Qua "zwaar" zit je HEEL erg fout... De boordstarter van mijn Cobra (Zenoah G230) werkte met een simpele, stokoude geborstelde 480 electromotor. Letterlijk, de electromotor van een goeiekope KDS 450 is al méér dan voldoende om een Zenoah 23 aan de gang te krijgen.

Maar er zijn van die veelpolige hoogkoppel motoren met hele lage kV waardes die zonder vertraging moeiteloos jouw Boxer aanslingeren, en tegelijk als vliegwiel en generator functioneren.
Ik weet dat omdat letterlijk zo een systeem gebruikt word in de observatie drones van HighEye, en daar doen ze dat met helimotoren van 50 pk.
 
Ok, dat wil ik best aannemen, dat zo’n motor niet zo zwaar hoeft te zijn. Maar dan hoort er nog wel een stuk elektronica bij dat schakelt tussen starten en genereren neem ik aan.

Jullie hebben het steeds over vliegwind. Net als rijwind bij een brommer. Vergeet niet dat een brommer enorme koelribben heeft, in tegenstelling tot de helimotor. Die heeft kleine ribben en is ontwikkeld op een grote propeller die op de krukas is gemonteerd. De brommer hoeft ook niet zijn eigen gewicht te dragen. Het 49,9 cc blokje loopt op zijn slofjes.

Dat zat ik net op de fiets nog te bedenken.
Mijn oude Vespa Ciao had kleine koelribben en geforceerde koeling. M’n Puch Maxi had flinke koelribben zonder geforceerde koeling en liep ook prima.
Mijn heli is overpowered dus de DLE hoeft niet heel hard te werken.
Wat als ik nou eens leer om aluminium te hardsolderen en gewoon grotere koelribben aan de DLE soldeer?!
Dan is de motor/cilinder nóg beter zichtbaar én heb ik tegelijkertijd meer koeloppervlak!
 
Laatst bewerkt:
Wat als ik nou eens leer om aluminium te hardsolderen en gewoon grotere koelribben aan de DLE soldeer?!
Het is mogelijk, maar een enorme klus...

Kun je beter een TIG apparaat op de kop proberen te tikken en met TIG ribben er op lassen...
Met de juiste spullen is Aluminium TIG lassen makkelijker en sterker dan solderen
 
TIG lassen heb ik vroeger nog behoorlijk wat gedaan, voornamelijk RVS, dat ging goed. Aluminium TIG lassen is best lastig (vond ik), vooral omdat de lasnaad goed schoon moet zijn en het werkstuk goed warm moet zijn.
Nu lijkt het me niet zo’n prettig idee om heel die cilinder gruwelijk heet te stoken zodat het geTIGlast kan worden. Ook bij hardsolderen moet ie natuurlijk behoorlijk heet gestookt worden. Ik vraag me af of dit de vormvastheid nadelig beïnvloed?
Ik hoef eigenlijk alleen maar de koelribben te vergroten, de verbinding hoeft niet heel sterk te zijn. Zou een thermisch geleidende 2 componenten epoxy niks zijn?
Je leest en hoort altijd vanalles over JB Weld en zo, ik heb het nog nooit geprobeerd.
 
vooral omdat de lasnaad goed schoon moet zijn
Dat wel...
en het werkstuk goed warm moet zijn.
Maar daar heb ik bij Tiglassen met Alu nooit wat van gemerkt. Voor zoiets (dun materiaal kops aan elkaar lassen) deed ik onderbroken rupsjes leggen, en tussendoor af laten koelen.

Maar het maken van de rib-extensies zelf lijkt me nogal een uitdaging, zeker daar waar iedere ribbe anders van vorm is.

Ik wil zoiets nog eens proberen met mijn ASP viertakten, maar ik ben een beetje bang om koppen te verneuken.
 
Maar het maken van de rib-extensies zelf lijkt me nogal een uitdaging, zeker daar waar iedere ribbe anders van vorm is.

Die rib-extensies maken is een hoop gepuzzel inderdaad al lijkt het erop dat de ribben rondom de cilinder gewoon veel van hetzelfde zijn.

Ik zal eens vragen of m’n draai- en freeswerk leverancier ook goed is in TIG lassen, vooral van giet-aluminium.
Als ik dan zelf de rib-extensies aanlever hoeven ze alleen maar te lassen...

Heb vanmiddag eens gebeld met Permatex, leverancier van o.a. 2 componenten metaal-opvul epoxy. Deze meneer was niet zo te spreken over het op deze manier lijmen van koelribben, hij adviseerde toch wel lassen of hardsolderen.
Om gaten op te vullen was dat spul wel geschikt zei hij.
Maar goed er zijn nog veel meer epoxies die zoiets wel zouden moeten kunnen volgens de specificaties...
 
Ja, klopt... het grootste probleem van kneedbare metalen zijn de temperatuurverschillen, en die worden nog verergerd doordat die epoxy een onderbreking in de geleiding is.

Ik zal ook eens zoeken naar kleine TIG las apparatuur. Want het is an sich wel de moeite waard om wat dieper in te kijken.
 
Heb maar eens wat tijd op het internet besteed, en op dit moment neig ik naar hardsolderen van grotere koelribben, als bij de eerste testvlucht alles veel te snel opwarmt.
Hoe graag ik ook een TIG lasapparaat zou aanschaffen denk ik dat hardsolderen nu makkelijker (en goedkoper) is. Ik zou het TIG lassen kunnen uitbesteden maar modelbouw is natuurlijk voornamelijk zelf doen.
Mooi op het gemakje koelribben maken, hardsolderen, dan weer een setje koelribben maken en weer wat solderen. Mooi opstellinkje maken waarin ik de cilinders kan opspannen.
Met grotere koelribben hoop ik die koelventilatoren ook weg te kunnen doen en werkt de koeling gewoon zonder hulpmiddelen, afgezien van de zelf toegevoegde koelribben. De motor ziet er dan nog groter uit, moet dan wel ervoor zorgen dat het er ook strak uitziet, dus eerst goed oefenen op een oude cilinder of zo.
Om het uiterlijk mooi te krijgen denk ik dat ik de aangesoldeerde koelribben nog moet zandstralen om ze hetzelfde eruit te laten zien als de rest van de cilinder (gietstuk).

Maar eerst toch nog even voorzichtig proberen te vliegen met de huidige setup, met de fan-shroud.
 
Heb je wel eens Aluminium gesoldeerd? Dat is toch een kunstje apart, hoor...

Ik heb er gisteren een professionele lasser eens naar gevraagd, en die raadde het sowiso af, plaat aluminium tegen giet aluminium is heel erg gokwerk volgens hem.
 
  • Like
Reactions: Cnn
Heb je wel eens Aluminium gesoldeerd? Dat is toch een kunstje apart, hoor...

Nóg nooit... op YouTube zag het er best makkelijk uit, maar dat waren 2 schone platen of stukken én van hetzelfde materiaal.
“Gewoon” de juiste temperatuur stoken en de vloeistaaf toevoegen, als die smelt op het basismateriaal dan is het goed.
Ik zou dit dan sowieso eerst met een oude cilinder proberen.
 
“Gewoon” de juiste temperatuur stoken en de vloeistaaf toevoegen, als die smelt op het basismateriaal dan is het goed.
Ik zou dit dan sowieso eerst met een oude cilinder proberen.
En dat is dus het probleem: Die "gewone" juiste temperatuur... en dan moet je ook nog in de soldering "roeren" met een oude schroevendraaier, om de oxidehuid te breken.

Want aluminium "solderen" is geen solderen, maar ook geen lassen. Het is een tussenvorm.
De soldeer-legering werkt een beetje zoals solutie op een fietsband, of plastic lijm voor statische modellen: Het hecht niet aan het oppervlak zoals bij (hard)solderen, en het smelt niet het basismateriaal, zoals bij lassen. Het lost het aluminium van het werkstuk op... Daarvoor moet dus die oxidehuid gebroken worden, en in de "las" geroerd worden, zoals je suiker oplost in een kop koffie.

Ik vind het heel erg lastig om een mooie en vooral volledig doorgevloeide verbinding te maken met het spul.

Lassen van gietaluminium is volledig afhankelijk van of je het juiste lasstaafje hebt, en het materiaal moet BRANDSCHOON (met grote letters en driedubbel onderstreept) zijn. Een roterende borstel vervuilt de las eerder dan dat hij goed schoonmaakt. Ultrasoon, oplosmiddelen, you name it.
 
  • Like
Reactions: Cnn
Back
Top