hobbyist
Forum veteraan
Fijn dat je het pakketje hebt ontvangen, het had ook heel anders kunnen lopen.
Chinese stoommachines... Is het wat?
- Topicstarter brutus
- Startdatum
Omdat ik nu eenmaal zo in elkaar zit...Ik wil dat nog veranderen naar een mechanische injectie, ik heb al wel een ideetje over hoe ik een mini-injectiepompje met verstelbare opbrengst kan bouwen.
Of het me lukt is punt twee, vanwege mijn beperkte metaalbewerkings mogelijkheden.
Je bent van harte welkom tegen de tijd dat het zo ver is, maar dat duurt nog wel even.
En...
Er zitten wel een paar minpuntjes aan de machine hoor: De krukas bleek aan het DE flink te slingeren, en je verbuigt hem bijna met de blote hand.
De omkeerbeweging functioneert, maar nou niet direct super, heeft erg veel speling en je moet wat "zoeken" naar de stand van de scharen waarin hij aanloopt.
De stoomkraan naar de machine stopt hem wel, maar er blaast dan nog duidelijk wel wat stoom door de machine, dus de zuigers dichten blijkbaar niet heel erg super af.
De oliepotjes op de krukas zijn na ongeveer 5 minuten draaien leeg. Het systeem met likkerpotjes gaat er dus echt zeer beslist komen.
De regelkraan op het gastankje is erg lastig, maar dat maakt niet uit, daar komt de Regner gasregelaar nog tussen.
Ik kreeg zin de gauwigheid niet veel meer in het gastankje dan ongeveer 30 gram, en na één ketel min of meer leeggestookt te hebben (ben met 5 mm in het glas gestopt) was er nog 4 gram gas over. Maar in principe moet daar veel méér gas in kunnen,
Het gastankje hield wel zijn druk redelijk vast zonder verwarming op de tank, da's dan weer prima. Nu moet ik wel zeggen, ik heb "schraal" gestookt (druk laag gehouden d.m/v/ getemperd vuur) en de brander is ruimschoots krachtig genoeg om de veiligheid te laten blazen bij voluit geopende stoomkraan. Ik denk dat dan de gasdruk wel aardig weg gaat zakken. Maar ik was van plan om rustig te stoken. Sowieso, als ik er maar 30 gram gas in krijg, kan ik toch niet veel langer varen dan er water in de ketel zit...
Maar, er zijn gelukkig wel meer goede dingen te melden: gewoon geschat aan het koppel, kan ik rustig met 1,5 bar keteldruk varen, de machine loopt (zonder last) al bij minder dan een halve bar aan, en heeft bij 1,5 bar naar mijn voorzichtige inschatting ruim voldoende koppel voor het kleine schroefje. De veiligheid begon bij 3,5 bar op de manometer al te blazen, is ook prima, en an sich, als de schaarbeweging goed staat, loopt het machientje erg mooi soepel.
Ik zag eigenlijk alleen "vieze olie" (inloop-verschijnselen) aan de excenters, verder eigenlijk niet.
Laatst bewerkt:
Bert, Gefeliciteerd met de eerste testrun. Nu de krukas nog even richten. Met 2 van die kruiskoppelingen 4-4 en 4-5 mm brei je de zaak toch zo aan elkaar? Of heb je die lengte niet? Indien recht voor elkaar lukt het met een stukje siliconenslang ook wel. Je komt denk ik wel grotere uitdagingen tegen. Gr. Klaas.
https://www.rc-point.nl/rc-boten-schepen/as-koppelingen/g-10000257
https://www.rc-point.nl/rc-boten-schepen/as-koppelingen/g-10000257
Laatst bewerkt:
Oh, het richten gaat me vroeg of laat lukken, ik heb een meetklokje en dan heel voorzichtig beetje bij beetje, tot het binnen acceptabele grenzen is.
Ondertussen is het tweede keteltje er ook door gestookt.
Dingen die ik opmerkte: Na de eerste run was ALLE olie uit het smeertoestel verdwenen. Na de tweede run ongeveer de helft.
Verschil tussen eerste en tweede rit, is dat ik de tweede rit de ketel minder vol gedaan had. Domme ik ging er van uit dat bovenkant peilglas maximum niveau was, maar na wat beter kijken is dat gelijk aan "bovenkant ketel", en DUS veel te vol. Vermoedelijk is het grootste deel van die olie er al in het begin doorheen geschoten. Hmmmm
Beide keren was de olieafscheider behoorlijk vol, en de eerste rit trok ik er eigenlijk alleen maar water uit, de tweede rit een páár druppeltjes olie, maar bij lange na niet wat er door de machine gegaan moet zijn.
Dat moet dus "anders", want dat betekent dat er óók olie met de afgewerkte stoom mee komt, en dát kan niet, mag niet, wil ik niet... Milieu en zo
Verder blijkt het probleem met de omkeerinrichting hoofdzakelijk in de enorme speling tussen bedieningshendel en het juk te zitten, en dat valt helemaal te verhelpen door het juk te vervangen voor een aanstuurhevel die rechtsstreeks met de (noodzakelijkerwijs robuuste) omkeerservo verbonden is.
Heel soms moet je even heen en weer rossen met de scharen om de machine te starten, maar dan start hij al met relatief weinig stoom.
De machinesmering MOET anders, want met die oliepotjes, dat werkt niet. Da's véél te veel olie in een paar minuten en daarna niks. Die sluit ik op het likkerbakje aan. Net als de kruishoofden, want die zijn bijna niet handmatig te smeren.
Betekent ook dat er best wel een redelijke lekbak om de machine heen mag.
Tussendoor heb ik aan de ketelwand staan te meten, en tegelijk de manometer afgelezen, de manometer lijkt tamelijk "nauwkeurig" (groot woord), tenminste, de afgelezen druk klopte vrij precies met de IR gemeten ketelwand-temperatuur. Dus een voeler aan de ketelwand zal zeer waarschijnlijk goed bruikbaar zijn voor een branderregeling.
De ketel was nu iets minder vol, en waar ik de eerste rit ongeveer 25 gram gas verstookte, ging het nu met 20 gram. Maar ik kreeg nu ook, om te beginnen, 40 gram in het tankje en dat was 10 gram meer dan de eerste rit. De voedingpomp gaat dus toch wel van enig belang worden.
Dan ook een flinke tegenvaller: Ik dacht slim te wezen en de radiator die ik gebruik om te destilleren, eens lekker uit te zuren. Over de hele dag heen, 5 liter schoonmaak-azijn doorheen gejaagd. Kwam HEEL veel vuil uit. Goed uitgespoeld met heet water om het zuur weg te spoelen... Gelijk geprobeerd 2 liter van het eerdere destillaat "dubbel te destilleren", maar KUT! dat komt er met een kleurtje uit en de koffiefilters slaan dicht... Daar baal ik van.
Mááárrrr het goede nieuws is dat de excenters nu een stuk schoner bleven.
En je moet er inderdaad voor zorgen dat je stoomruimte overhoud in je ketel, anders bouw je alleen druk op die je vrijwel direct weer kwijt bent.
groet René
In het kader van “het kan altijd erger” een verhaal om je op te beuren: bij groot onderhoud in de fabriek kwam er een bedrijfje uit België (vader en zoon) die er hun passie van hadden gemaakt om stoomcondensors inwendig te reinigen, d.m.v. meegebrachte slangen, pompen, en een “speciale” vloeistof. Dus zij de hele dag bezig, en aan het eind van de dag opstart van de fabriek, uit gewoonte even de hardheid van het retourcondensaat van de fabriek gemeten. Dat was een makkie, namelijk binnen een seconde diep paars. Bleek dat bij vrijwel alle condensors het halve binnenwerk was weggevreten. Blijkbaar een prima goedje, die speciale vloeistof.
Niet bij deze, en ik heb dat om eerlijk te zijn ook nog nooit gezien in dit formaat.
Ik ken ze... niet met condensors, maar ik heb ooit iets vergelijkbaars meegemaakt met een koelwatersysteem, alleen kwam daar de "verrassing" pas drie of vier jaar later...
Uiteindelijk heb ik de radiator nog een keer of vier met zo heet mogelijk water uitgespoeld, met flink wat agitatie, en toen kwam er alsnog een enorme hoop zwarte bagger uit. Nu lijkt het al een stuk beter.
Wat sowieso flink verbeterd is, is de capaciteit, maar ook het filter blijft al een stuk schoner.
Ik had deze regel over het hoofd gezien.
Dit is niet correct, Henk... Het smeertoestel zit, vanaf de ketel gezien, vóór de regelafsluiter.
Dat betekent dat bij gestopte machine het toestel onder druk blijft staan, van "stilstaande" stoom. En stilstaande stoom koelt af en condenseert. Sneller dan wanneer de stoom zou stromen. Dat condensaat vult het smeertoestel op en drukt alle olie er uit.
De eerste twee verbeteringen zijn gedaan:
1: Er zat debiel veel speling op de aansturing van de omkeerbeweging.
Deze overbrenging is door middel van een hefboom uit plaatstaal met een 2 mm brede "pin", die in een 3 mm brede gaffel loopt. De "weerstand" (om de boel in positie te houden) zit in de hefboom ingebouwd, de gaffel loopt soepel, wat leid tot heftig klapperen van de scharen.
Uit de vrije hand een "kogel" gemaakt die strak in de gaffel past (stukje 3 mm messing buis om de 2 mm pin getikt, free-hand rond gevijld tot de pin bewegingsvrijheid had maar geen speling.
De verbetering is aanmerkelijk, de scharen bewegen nu niet of nauwelijks meer, en het machientje loopt merkbaar rustiger. Hij start ook beter in beide richtingen, al zijn er nog steeds momenten dat je even de scharen heen en weer moet draaien om de machine op gang te helpen. Maar onbelast start hij al op 0,1~0,2 bar (volgens het inimini manometertje dan).
![20230607_155906[1].jpg](https://www.modelbouwforum.nl/attachments/20230607_155906-1-jpg.542866/ "20230607_155906[1].jpg")
Het is wat slecht te zien vanwege dat ik er wat vet op gesmeerd heb (voor dit soort punten toch nog het meest geschikt) maar als je goed kijkt zie je een deel van het kogeltje zitten.
Ik heb goede hoop dat dit de levensduur van het omkeermechanisme ten goede komt...
2: de stoomleiding van oververhitter naar machine was niet geïsoleerd. Nu is warmteverlies op dat korte stukje natuurlijk niet een grote prioriteit, maar A) alles waar je je handen niet aan brand is meegenomen, en B) des te meer condensatie in deze leiding optreedt, des te vetter de machine smeert, en teveel is ook niet goed.
![20230607_162059[1].jpg](https://www.modelbouwforum.nl/attachments/20230607_162059-1-jpg.542867/ "20230607_162059[1].jpg")
Waar ik gisteren na een ketel weggedraaid te hebben iets van 1 ml condensaat uit het smeertoestel trok, was dat nu slechts een halve ml.
Als die olieafscheider dan toch niet werkt, dan is het "alle beetjes helpen"...
1: Er zat debiel veel speling op de aansturing van de omkeerbeweging.
Deze overbrenging is door middel van een hefboom uit plaatstaal met een 2 mm brede "pin", die in een 3 mm brede gaffel loopt. De "weerstand" (om de boel in positie te houden) zit in de hefboom ingebouwd, de gaffel loopt soepel, wat leid tot heftig klapperen van de scharen.
Uit de vrije hand een "kogel" gemaakt die strak in de gaffel past (stukje 3 mm messing buis om de 2 mm pin getikt, free-hand rond gevijld tot de pin bewegingsvrijheid had maar geen speling.
De verbetering is aanmerkelijk, de scharen bewegen nu niet of nauwelijks meer, en het machientje loopt merkbaar rustiger. Hij start ook beter in beide richtingen, al zijn er nog steeds momenten dat je even de scharen heen en weer moet draaien om de machine op gang te helpen. Maar onbelast start hij al op 0,1~0,2 bar (volgens het inimini manometertje dan).
Het is wat slecht te zien vanwege dat ik er wat vet op gesmeerd heb (voor dit soort punten toch nog het meest geschikt) maar als je goed kijkt zie je een deel van het kogeltje zitten.
Ik heb goede hoop dat dit de levensduur van het omkeermechanisme ten goede komt...
2: de stoomleiding van oververhitter naar machine was niet geïsoleerd. Nu is warmteverlies op dat korte stukje natuurlijk niet een grote prioriteit, maar A) alles waar je je handen niet aan brand is meegenomen, en B) des te meer condensatie in deze leiding optreedt, des te vetter de machine smeert, en teveel is ook niet goed.
Waar ik gisteren na een ketel weggedraaid te hebben iets van 1 ml condensaat uit het smeertoestel trok, was dat nu slechts een halve ml.
Als die olieafscheider dan toch niet werkt, dan is het "alle beetjes helpen"...
Laatst bewerkt:
En met ieder proefritje doen we ervaring op: waar het vandaan komt ben ik (nog) niet achter, omdat ik de voorlaatste keer direct alle doppen open gehad heb zodra de ketel drukloos was nadat de brander uit ging, zodat er nergens een vacuum zou kunnen ontstaan wat zich vol zou zuigen met water, en ondanks dat ik de ketel niet te vol doe en hem zélfs ontlucht bij het opstoken, is het allereerste schot bij starten van de machine iets van 25 ml condensaat. Dat is vreemd, want zelfs als de machine vol zou staan, is dat maar hooguit 6 ml, en het leidingwerk vanaf hoofdstoom tot condensvat is ook maar iets van 3 a 4 ml in totaal.
Maar hoe dan ook, het is er, en het betekent dat de olieafscheider eigenlijk al bijna vol is bij de eerste start. Dus de laatste keer heb ik bij het starten van de machine éérst die afscheider weer geleegd, en dat komt het loopgedrag van de machine sterk ten goede.
Wat hebben we geleerd? Het gastankje blijkt, met wat beleid, 75 gram gas te kunnen bevatten, en dat is genoeg voor 4 ketels van koud tot minimum waterniveau.
Nu weet ik niet wat de ketelinhoud is (denk ongeveer 200 ml) en ook niet wat de bruikbare "verstoom-inhoud" is (denk 100 ml) maar het zou betekenen dat er ongeveer 400 ml water verstoomd zou moeten kunnen worden. Aan een stuk door stomend hoef je natuurlijk niet van koud op te stoken, maar zodra er voeding bij komt, is dat eigenlijk alsof er continue een heel klein beetje "vanaf koud" meegestookt wordt, dus ik denk niet dat er dan opeens méér verstookt kan worden, tenzij ik een voedingsvoorwarmer gebruik. Het smeertoestel lijkt ongeveer 3 ketelvullingen mee te gaan.
Dat houdt in dat het smeertoestel de beperkende factor is, en zou betekenen dat als ik 55 gram gas laad, en naast een volle ketel ook nog 200 ml voedingwater aan boord heb, dan kan ik met beleid en aangepast vermogen (en druk) een uur varen. Moet ik alleen nog wat verzinnen op die olieafscheider, want dat is de beperkende factor. Ga je echt gas geven en op maximum toegestane druk varen, dan denk ik dat je de ketel binnen 10 minuten op minimum niveau hebt, mischien zelfs nog wel korter.
Ik heb er overigens toch maar voor gekozen om een Regner electrische voedingpomp te gaan gebruiken. Weet niet of die dingen "aan/uit" zijn of regelbaar (staat er niet bij) maar dat zoeken we dan wel weer uit... Gelukkig heb ik kanalen genoeg. En als hij regelbaar is, koppelen we die regeling parallel aan de branderregeling (die twee parameters, vlamgrootte en waterverbruik, zijn nauw met elkaar verbonden).
Maar dan MOET er een likkerpotje op want de krukas-lagers hebben hun smeerpotjes met 5 minuten leeg. Zoveel olie hebben ze helemaal niet nodig, maar als het er zo doorstroomt en dan weg is, draait de boel na een kwartiertje wel op watersmering, en dat is ook weer niet de bedoeling.
Overigens viel mij nu pas op: de ontwerper van dit leuks heeft er aan gedacht om nylon (of teflon???) ringen aan de uiteinden van de krukas te zetten, het ding is dus duidelijk berekend op het opnemen van stuwkracht, ook al zou dat niet nodig moeten en hoeven zijn, maar het is wel geheel in lijn met de grote scheepvaart, waar de stuwkracht meestal door de machine opgevangen wordt en niet door de tunnel.
Maar hoe dan ook, het is er, en het betekent dat de olieafscheider eigenlijk al bijna vol is bij de eerste start. Dus de laatste keer heb ik bij het starten van de machine éérst die afscheider weer geleegd, en dat komt het loopgedrag van de machine sterk ten goede.
Wat hebben we geleerd? Het gastankje blijkt, met wat beleid, 75 gram gas te kunnen bevatten, en dat is genoeg voor 4 ketels van koud tot minimum waterniveau.
Nu weet ik niet wat de ketelinhoud is (denk ongeveer 200 ml) en ook niet wat de bruikbare "verstoom-inhoud" is (denk 100 ml) maar het zou betekenen dat er ongeveer 400 ml water verstoomd zou moeten kunnen worden. Aan een stuk door stomend hoef je natuurlijk niet van koud op te stoken, maar zodra er voeding bij komt, is dat eigenlijk alsof er continue een heel klein beetje "vanaf koud" meegestookt wordt, dus ik denk niet dat er dan opeens méér verstookt kan worden, tenzij ik een voedingsvoorwarmer gebruik. Het smeertoestel lijkt ongeveer 3 ketelvullingen mee te gaan.
Dat houdt in dat het smeertoestel de beperkende factor is, en zou betekenen dat als ik 55 gram gas laad, en naast een volle ketel ook nog 200 ml voedingwater aan boord heb, dan kan ik met beleid en aangepast vermogen (en druk) een uur varen. Moet ik alleen nog wat verzinnen op die olieafscheider, want dat is de beperkende factor. Ga je echt gas geven en op maximum toegestane druk varen, dan denk ik dat je de ketel binnen 10 minuten op minimum niveau hebt, mischien zelfs nog wel korter.
Ik heb er overigens toch maar voor gekozen om een Regner electrische voedingpomp te gaan gebruiken. Weet niet of die dingen "aan/uit" zijn of regelbaar (staat er niet bij) maar dat zoeken we dan wel weer uit... Gelukkig heb ik kanalen genoeg. En als hij regelbaar is, koppelen we die regeling parallel aan de branderregeling (die twee parameters, vlamgrootte en waterverbruik, zijn nauw met elkaar verbonden).
Maar dan MOET er een likkerpotje op want de krukas-lagers hebben hun smeerpotjes met 5 minuten leeg. Zoveel olie hebben ze helemaal niet nodig, maar als het er zo doorstroomt en dan weg is, draait de boel na een kwartiertje wel op watersmering, en dat is ook weer niet de bedoeling.
Overigens viel mij nu pas op: de ontwerper van dit leuks heeft er aan gedacht om nylon (of teflon???) ringen aan de uiteinden van de krukas te zetten, het ding is dus duidelijk berekend op het opnemen van stuwkracht, ook al zou dat niet nodig moeten en hoeven zijn, maar het is wel geheel in lijn met de grote scheepvaart, waar de stuwkracht meestal door de machine opgevangen wordt en niet door de tunnel.
Laatst bewerkt:
Mischien niet zo heel erg interessant voor de stoompuristen, maar mogelijk wel voor de mensen die automatisering leuk vinden.
Ik ben tussen de bedrijven door aan het spelen geweest met de Taranis (mijn zender) en een mogelijke bediening voor "Borkum"
Ik kom op de volgende lay-out: Roer is natuurlijk simpel genoeg, dat is een stickje en een roertje, dat heeft niks om het lijf.
De machine is in principe simpel, een vooruit en een achteruit, en een snelheidsregelaar.
Die heb ik op twee separate kanalen gehouden omdat, zoals het zich laat aanzien, de machine soms even "geholpen moet worden" door de scharen heen en weer te trekken, terwijl je onafhankelijk stoom op de machine houd. Ik heb er voor gekozen om die twee functies op de zij-sliders te zetten. Dat is niet zelfneutraliserend, maar ik ben nog geen enkel schip tegengekomen waar je de pook constant vast moest houden omdat ie anders weer terug naar nul viel.
Dat moet zich nog uitwijzen hoe dat in de praktijk werkt, ik vermoed dat ik er wel even mee moet oefenen voordat ik daar soepel mee kan manouvreren.
Maar dan de ketelbrander... Dáár begint de pret.
Aangezien ik die automatisch wil hebben, maar automatisering bij het opstoken hinderlijk aanwezig is (in het grootbedrijf schakelen we die regelingen ook af bij opstoken), heb ik allereerst een driestanden-schakelaar toegewezen die de functies "uit", "handmatig" en "automatisch" aanstuurt.
"Uit" wijst zichzelf, dan is de gastoevoer afgesloten. Deze stand is ook "default" in geval van storing valt de brander af, en ook bij aanzetten van de zender gebeurt er niks zolang deze schakelaar niet eerst op "uit" gezet wordt.
"Handmatig" is ook weer niet zo heel moeilijk, dan wordt de brander middels een draaiknop handmatig geregeld. Dit om rustig en gelijkmatig op een laag pitje op te kunnen stoken.
Bij "Automatisch" wordt de brander rechtsstreeks aangestuurd vanaf een telemetrie signaal. Aangezien ik geen druksensor heb, heb ik gekozen voor het meten van de stoomtemperatuur. Die is onlosmakelijk verbonden met de stoomdruk. Die kan ik niet rechtsstreeks meten, als compromis heb ik een temperatuursensor onder isolatiemateriaal aangebracht aan de bovenste tak van het peilglas, onmiddelijk aan de stoomdom.
![20230608_095713[1].jpg](https://www.modelbouwforum.nl/attachments/20230608_095713-1-jpg.542909/ "20230608_095713[1].jpg")
Hier heb ik mee proefgedraaid, en de gemeten temperatuur wijkt wel af (ongeveer 15 graden), maar volgt de druk vrij accuraat, met slechts een hele kleine vertraging (seconden, geen minuten).Tenminste: als ik de machine op laag pitje hou en de brander fors open zet, of als ik de stoom knijp of openzet met onveranderde branderinstelling, zie ik temperatuur en manometer eigenlijk in het zelfde tempo reageren, en ik zie ook geen gekke afwijkingen (dat ik bij dezelfde druk de ene keer een andere temperatuur zie dan de vorige keer dat ik keek).
De regeling is kipsimpel, gewoon een proportioneel karakteristiekje waarbij bij de temperatuur overeenkomend met 1 bar (in mijn geval 95 graden ongeveer) de brander maximaal staat, en bij de temperatuur overeenkomend met 2 bar, de brander minimaal brand, en proportioneel daar tussenin.
Het verstellen van minimum en maximum branderstand, en de ingestelde temperaturen is ook niet zo heel erg ingewikkeld:
![20230608_095941[1].jpg](https://www.modelbouwforum.nl/attachments/20230608_095941-1-jpg.542910/ "20230608_095941[1].jpg")
Dit is het hele grafiekje: De hoogte van de horizontale lijnen bepalen minimale en maximale branderstand, de ligging van de knikpunten bepalen de minimale en maximale druk.
Deze zelfde regeling kopiëer ik ook nog naar een tweede kanaal (maar dan wel qua snelheid en hoeveelheid aangepast, natuurlijk) en dat gaat dan de voedingspomp aansturen. Dat gaat dan weliswaar op basis van "met de natte vinger ongeveer goed", maar omdat een niveaumeting ERG lastig gaat worden moet het maar ongeveer zo...
Ik ben tussen de bedrijven door aan het spelen geweest met de Taranis (mijn zender) en een mogelijke bediening voor "Borkum"
Ik kom op de volgende lay-out: Roer is natuurlijk simpel genoeg, dat is een stickje en een roertje, dat heeft niks om het lijf.
De machine is in principe simpel, een vooruit en een achteruit, en een snelheidsregelaar.
Die heb ik op twee separate kanalen gehouden omdat, zoals het zich laat aanzien, de machine soms even "geholpen moet worden" door de scharen heen en weer te trekken, terwijl je onafhankelijk stoom op de machine houd. Ik heb er voor gekozen om die twee functies op de zij-sliders te zetten. Dat is niet zelfneutraliserend, maar ik ben nog geen enkel schip tegengekomen waar je de pook constant vast moest houden omdat ie anders weer terug naar nul viel.
Dat moet zich nog uitwijzen hoe dat in de praktijk werkt, ik vermoed dat ik er wel even mee moet oefenen voordat ik daar soepel mee kan manouvreren.
Maar dan de ketelbrander... Dáár begint de pret.
Aangezien ik die automatisch wil hebben, maar automatisering bij het opstoken hinderlijk aanwezig is (in het grootbedrijf schakelen we die regelingen ook af bij opstoken), heb ik allereerst een driestanden-schakelaar toegewezen die de functies "uit", "handmatig" en "automatisch" aanstuurt.
"Uit" wijst zichzelf, dan is de gastoevoer afgesloten. Deze stand is ook "default" in geval van storing valt de brander af, en ook bij aanzetten van de zender gebeurt er niks zolang deze schakelaar niet eerst op "uit" gezet wordt.
"Handmatig" is ook weer niet zo heel moeilijk, dan wordt de brander middels een draaiknop handmatig geregeld. Dit om rustig en gelijkmatig op een laag pitje op te kunnen stoken.
Bij "Automatisch" wordt de brander rechtsstreeks aangestuurd vanaf een telemetrie signaal. Aangezien ik geen druksensor heb, heb ik gekozen voor het meten van de stoomtemperatuur. Die is onlosmakelijk verbonden met de stoomdruk. Die kan ik niet rechtsstreeks meten, als compromis heb ik een temperatuursensor onder isolatiemateriaal aangebracht aan de bovenste tak van het peilglas, onmiddelijk aan de stoomdom.
Hier heb ik mee proefgedraaid, en de gemeten temperatuur wijkt wel af (ongeveer 15 graden), maar volgt de druk vrij accuraat, met slechts een hele kleine vertraging (seconden, geen minuten).Tenminste: als ik de machine op laag pitje hou en de brander fors open zet, of als ik de stoom knijp of openzet met onveranderde branderinstelling, zie ik temperatuur en manometer eigenlijk in het zelfde tempo reageren, en ik zie ook geen gekke afwijkingen (dat ik bij dezelfde druk de ene keer een andere temperatuur zie dan de vorige keer dat ik keek).
De regeling is kipsimpel, gewoon een proportioneel karakteristiekje waarbij bij de temperatuur overeenkomend met 1 bar (in mijn geval 95 graden ongeveer) de brander maximaal staat, en bij de temperatuur overeenkomend met 2 bar, de brander minimaal brand, en proportioneel daar tussenin.
Het verstellen van minimum en maximum branderstand, en de ingestelde temperaturen is ook niet zo heel erg ingewikkeld:
Dit is het hele grafiekje: De hoogte van de horizontale lijnen bepalen minimale en maximale branderstand, de ligging van de knikpunten bepalen de minimale en maximale druk.
Deze zelfde regeling kopiëer ik ook nog naar een tweede kanaal (maar dan wel qua snelheid en hoeveelheid aangepast, natuurlijk) en dat gaat dan de voedingspomp aansturen. Dat gaat dan weliswaar op basis van "met de natte vinger ongeveer goed", maar omdat een niveaumeting ERG lastig gaat worden moet het maar ongeveer zo...
Laatst bewerkt:
Stoompomp
In Memoriam
Ik lees, dat je op bijna gelijke wijze de machine wilt besturen als ik bij de DY.
Veronderstel, praktijk voorbeeld, je bent aan het varen en hebt de stoom geknepen om met een mooie snelheid te varen.
Plots zie je, dat je op ramkoers ligt met een ander schip!
Snel omgooien van de draairichting van de machine geeft geen resultaat, daar de schroef door de vaarsnelheid zoveel weerstand opwekt, dat de machine door de geknepen stoomhoeveelheid niet wilt starten.
Je zal nu eerst de stoomafsluiter moeten openen en de schaar heen en weer moeten halen om de machine nu onder de volle stoom hoeveelheid in draairichting om te keren.
Nu heeft een machine met schuiven de leuke eigenschap, dat als je de schaar op een tussenstand zet, b.v. 50%, de stoomschuif gedurende deze 50% stoom doorlaat, ergo een gedeeltelijke cilindervulling, geeft onder belasting een lager toerental.
Nadat ik dit ontdekt had, heb ik de stoomafsluiter verwijderd en stuur alleen met de schaar.
Bij manoeuvreren heb ik het voordeel, dat de volle stoomdruk op de zuigers staat en door de schaar over de volle slag te bewegen de machine tegen de weerstand van de schroef kan opstarten.
Bij de DY heb ik nu één kanaal voor de machine bediening, voor- en achteruit en snelheid.
Ik heb een vliegtuigzender en gebruik de stick van de motor, deze blijft in de gekozen stand staan/
Over de temperatuurmeting.
Op de ketel zit een de vulopening met een dopmoer.
Ik ga er even vanuit, dat de vulopening circa ø5mm is.
Maak een zakbuis met een flens, die afdicht op de rand van de vulopening.
Plaats hierin twee dunne thermocouples, de ene in het gebied van de stoomruimte en de andere een mm of 5 boven de vuurhaard.
De eerste is duidelijk, de tweede is de droogkookbeveiliging.
Zodra deze niet meer door het ketelwater gekoeld wordt, zal deze door de straling van de vuurhaard snel in temperatuur stijgen, alarm geven op de zender, vlam uit.
Nu nog wel een gat maken in de dopmoer om de thermocouple draden door te voeren.
Nadeel, bij vullen ook de zakbuis uitnemen.
Alternatief, aan de onderkant van het peilglas een vulaansluiting maken, dan zijn er gelijk de mogelijkheden om het peilglas te legen en tijdens vullen de luchtbellen weg te blazen.
Stoom is leuk, vooral het regelen.
Groet. Henk.
Veronderstel, praktijk voorbeeld, je bent aan het varen en hebt de stoom geknepen om met een mooie snelheid te varen.
Plots zie je, dat je op ramkoers ligt met een ander schip!
Snel omgooien van de draairichting van de machine geeft geen resultaat, daar de schroef door de vaarsnelheid zoveel weerstand opwekt, dat de machine door de geknepen stoomhoeveelheid niet wilt starten.
Je zal nu eerst de stoomafsluiter moeten openen en de schaar heen en weer moeten halen om de machine nu onder de volle stoom hoeveelheid in draairichting om te keren.
Nu heeft een machine met schuiven de leuke eigenschap, dat als je de schaar op een tussenstand zet, b.v. 50%, de stoomschuif gedurende deze 50% stoom doorlaat, ergo een gedeeltelijke cilindervulling, geeft onder belasting een lager toerental.
Nadat ik dit ontdekt had, heb ik de stoomafsluiter verwijderd en stuur alleen met de schaar.
Bij manoeuvreren heb ik het voordeel, dat de volle stoomdruk op de zuigers staat en door de schaar over de volle slag te bewegen de machine tegen de weerstand van de schroef kan opstarten.
Bij de DY heb ik nu één kanaal voor de machine bediening, voor- en achteruit en snelheid.
Ik heb een vliegtuigzender en gebruik de stick van de motor, deze blijft in de gekozen stand staan/
Over de temperatuurmeting.
Op de ketel zit een de vulopening met een dopmoer.
Ik ga er even vanuit, dat de vulopening circa ø5mm is.
Maak een zakbuis met een flens, die afdicht op de rand van de vulopening.
Plaats hierin twee dunne thermocouples, de ene in het gebied van de stoomruimte en de andere een mm of 5 boven de vuurhaard.
De eerste is duidelijk, de tweede is de droogkookbeveiliging.
Zodra deze niet meer door het ketelwater gekoeld wordt, zal deze door de straling van de vuurhaard snel in temperatuur stijgen, alarm geven op de zender, vlam uit.
Nu nog wel een gat maken in de dopmoer om de thermocouple draden door te voeren.
Nadeel, bij vullen ook de zakbuis uitnemen.
Alternatief, aan de onderkant van het peilglas een vulaansluiting maken, dan zijn er gelijk de mogelijkheden om het peilglas te legen en tijdens vullen de luchtbellen weg te blazen.
Stoom is leuk, vooral het regelen.
Groet. Henk.
Dat doet dit machientje (bijna) niet, hij laat zich heel slecht regelen met de scharen. Er zal ongetwijfeld wel wat "bezuinigd" zijn op het ontwerp van de schuiven en scharen.
Want niet alleen de schuiven bewegen minder, de timing klopt ook niet meer (er komt geleidelijk aan meer beweging van de achteruit-excentrieken bij). Er zijn dan posities denkbaar, waarbij door de speling op de scharen (die in dit kleine formaat eigenlijk onvermijdelijk is) de schuiven nét niet goed bewegen als de scharen bewogen worden terwijl er volle druk op de machine staat. Dus ik denk dat het verstandig is, in mijn geval, om beide bedieningselementen bruikbaar te houden. Het is géén Stuart or Regner, he?
Dat gaat wel héél erg inimini worden. Ik heb een vulplug, geen dopmoer. Heb niet zoveel vertrouwen in "de straling van de vuurhaard" als droogkookbeveiliging. Ik denk dat dat erg traag is..
Die zit daar al, maar is bedoeld voor de voedingpomp. Dat is niet heel erg handig om de ketel langs die weg te vullen, want het pompje wat onderweg is, doet maar een halve liter per uur, dus het opvullen van de ketel duurt dan (vanaf leeg) bijna 20 minuten...
Laatst bewerkt:
Stoompomp
In Memoriam
Heb je in mijn stoomschema de twee afsluiters in de voedingsleiding gezien?
Ik vul de ketel ca. 180ml via de voedingspomp. De doorlaat van de klepjes is groot genoeg om snel te vullen.
Voordelen, geen lucht in de pomp, leidingen en de klepjes zijn gelicht, zodat eventueel plakken voorkomen is.
Terug over droogkoken.
Indien de zakbuis met thermocouple tegen de bovenkant van de vuurhaard, dan reageert deze echt wel snel.
Ik schrijf dit, omdat gezien de kleur van het soldeer er geen zilverhardsoldeer, maar een zachtsoldeer is gebruikt.
De ketel staat voor 4 bar (en ik heb hem op 3,5 gehad, toen ging de veiligheid open), dus ik denk dat het met de solderingen wel snor zit. De leidingen en dergelijke zijn in ieder geval beslist niet met tin gesoldeerd. De ketel is zwart gemoffeld, daar zitten geen zichtbare solderingen aan. Maar met de vlamtemperaturen die met propaan/butaanmengsels mogelijk zijn is droogkoken ook met zilver niet echt aan te raden...
Ik denk dat er een aanzienlijk verschil zit tussen de bouwkwaliteit van jouw machientje en het mijne... De jouwe is handgemaakt, en als een onderdeel je niet beviel dan stel ik me zo voor dat je het overnieuw maakte, net zo lang tot het WEL goed was.De mijne is CNCmassa-productie, met toleranties en een afmontage-niveau die doen vermoeden dat de boel niet bepaald door microchirurgen geassembleerd is.
Al is het ook weer niet direct slecht, ik bedoel maar, de mijne draaide min of meer rechtsstreeks uit de doos, en ik heb meer filmpjes gezien (o.a. van Keith Appleton) waar dit machientje ook rechtsstreeks vanuit de doos direct zijdezacht aanliep.
Ik denk persoonlijk dat er door de ontwerper bepaalde compromissen gesloten zijn ter verbetering van het gebruiksgemak. Zo las ik op het Amerikaanse RCGroups een heel artikel van een naar de US geëmigreerde duitser die het ding nogal afkraakte vanwege de toleranties tussen zuigers en cylinders en het feit dat de regelkraan niet helemaal afsluit. Dat zou hij wel eens eventjes gaan verhelpen...
Persoonlijk denk ik dat die interne lekkage doelbewust is gedaan: een wasemende regelkraan en een ruime zuigerpassing betekenen namelijk ook dat de gestopte machine heet blijft en niet dicht condenseert (waar ik Harm wel eens over hoorde klagen bij zijn Henriëtta). Dat zou, in theorie tenminste, het manouvreren en starten na wat langere stops moeten vergemakkelijken.
Verder valt het op dat de machine uitwendig werkelijk 100% lekvrij is: de regelkranen blazen geen stoom, de schuiven niet, en de drijfstang pakkingbussen ook niet. De olieafscheider was slecht gemonteerd, die lekte wat op de aansluitingen, maar na een keteltje leegstoken ligt er geen drup water op de grondplaat, alleen wat olie. Overal zitten O-ringen en goede afdichtingen. Schuifkasten, cylinderdeksels, allemaal 100% dicht.
Laatst bewerkt: