Mensen vergeten vaak dat de zee geen land is...
Op land, is een stilvallende motor 99,9% van de tijd geen problematisch iets, daar zul je niet snel aan dood gaan,
Op zee, is het een van de weinige barrieres tussen jou en de dood.
Wat vervelender is, is dat de "chain of events" die tot een ongeluk leidt, op land echt een keten is: éérst dit, dan dat, en dan nog een heleboel stappen voor het mis gaat, en die keten is redelijk afgebakend, want het zijn maar een beperkt aantal vrij specifieke dingen die echt gevaarlijk zijn.
Op zee kan het van alles zijn, van een vuiltje in de brandstof tot een half onder water zwevende container die je boot lekstoot.
NU is een motor die blijft lopen totdat je hem afzet OF totdat de brandstof op is, de normaalste zaak van de wereld.
In die tijd, (begin jaren 50) was een motor die 9 of 10 uur achter elkaar bleef draaien behoorlijk veel minder vanzelfsprekend.
En een stilvallende motor is in zo'n klein bootje ONMIDDELIJK levensgevaar. MIschien niet het grootst denkbare gevaar, maar het is één stap in die korte keten waarin het mis gaat, en er zijn dan nog maar héél weinig andere dingen nodig om het met de dood te moeten bekopen.
En tegenwoordig hebben we daar allerlei "mitigating measures" voor, die het gevaar verminderen of afweren, maar die had je toen niet.
En als je denkt dat dat overdreven is: zo'n klein pieremagochel als dat kleine volgbootje waar die mannen in zaten, is vrij afhankelijk van zijn manouvreerbaarheid om überhaupt te blijven drijven. Kun je niet de kop in de golven houden, dan is vollopen eerder een gegeven dan een verre mogelijkheid.
Kun je een zwemvest aan hebben, maar dat doet in September op de noordzee weinig méér dan verzekeren dat ze je dooie lichaam uit het water kunnen vissen, want onderkoeling treedt binnen een uur op en daarna ben je verloren.
Goed... dat bootje valt stil, de grotere boot komt ter redding. In de zeegang van 3Bft, is langszij komen een nagenoege onmogelijkheid. Droog overstappen dus ook. Je moet te water. Wat geen sinecure is want die andere boot is ook niet heel erg groot, dus de schroeven zitten tamelijk dicht onder het oppervlak.
Het model was iets van 5 voet lang, en volgens de beschrijving, verloren ze dat ding vrij regelmatig uit het ook. Ik neem aan dat het ding geen schutkleuren had.
Hoe zichtbaar denk je, dat een menselijk hoofd (meer steekt er niet boven water als je in zee ligt te spartelen) is op enige afstand?
Zo snel kan het gaan: Motorpech, te water moeten gaan omdat droog overstappen geen optie is, en dan uit het zicht drijven...
Nee.... die mannen hebben echt waanzinnige risico's genomen.
Op land, is een stilvallende motor 99,9% van de tijd geen problematisch iets, daar zul je niet snel aan dood gaan,
Op zee, is het een van de weinige barrieres tussen jou en de dood.
Wat vervelender is, is dat de "chain of events" die tot een ongeluk leidt, op land echt een keten is: éérst dit, dan dat, en dan nog een heleboel stappen voor het mis gaat, en die keten is redelijk afgebakend, want het zijn maar een beperkt aantal vrij specifieke dingen die echt gevaarlijk zijn.
Op zee kan het van alles zijn, van een vuiltje in de brandstof tot een half onder water zwevende container die je boot lekstoot.
NU is een motor die blijft lopen totdat je hem afzet OF totdat de brandstof op is, de normaalste zaak van de wereld.
In die tijd, (begin jaren 50) was een motor die 9 of 10 uur achter elkaar bleef draaien behoorlijk veel minder vanzelfsprekend.
En een stilvallende motor is in zo'n klein bootje ONMIDDELIJK levensgevaar. MIschien niet het grootst denkbare gevaar, maar het is één stap in die korte keten waarin het mis gaat, en er zijn dan nog maar héél weinig andere dingen nodig om het met de dood te moeten bekopen.
En tegenwoordig hebben we daar allerlei "mitigating measures" voor, die het gevaar verminderen of afweren, maar die had je toen niet.
En als je denkt dat dat overdreven is: zo'n klein pieremagochel als dat kleine volgbootje waar die mannen in zaten, is vrij afhankelijk van zijn manouvreerbaarheid om überhaupt te blijven drijven. Kun je niet de kop in de golven houden, dan is vollopen eerder een gegeven dan een verre mogelijkheid.
Kun je een zwemvest aan hebben, maar dat doet in September op de noordzee weinig méér dan verzekeren dat ze je dooie lichaam uit het water kunnen vissen, want onderkoeling treedt binnen een uur op en daarna ben je verloren.
Goed... dat bootje valt stil, de grotere boot komt ter redding. In de zeegang van 3Bft, is langszij komen een nagenoege onmogelijkheid. Droog overstappen dus ook. Je moet te water. Wat geen sinecure is want die andere boot is ook niet heel erg groot, dus de schroeven zitten tamelijk dicht onder het oppervlak.
Het model was iets van 5 voet lang, en volgens de beschrijving, verloren ze dat ding vrij regelmatig uit het ook. Ik neem aan dat het ding geen schutkleuren had.
Hoe zichtbaar denk je, dat een menselijk hoofd (meer steekt er niet boven water als je in zee ligt te spartelen) is op enige afstand?
Zo snel kan het gaan: Motorpech, te water moeten gaan omdat droog overstappen geen optie is, en dan uit het zicht drijven...
Nee.... die mannen hebben echt waanzinnige risico's genomen.
Die weet ik! 
nee, Klaas.... N, niet kgf... Ravika trekt nu 1,75N, dat is ongeveer 165 gram...