Maiden eerste Skyfall
Vandaag dan de eerste vlucht van de Skyfall.
Enkele cijfers:
Vleugel compleet links: 208gram
Vleugel compleet rechts: 208gram
Accu: 203 gram.
Romp/staart compleet: 653gram. (waarvan 95gram voor V-staart en staartboom.)
totaal vlieggewicht:
1272 gram.
Eerst maar eens de traditionele "toen-was-tie-nog-heel" foto's gemaakt:
Daarna de accu's uit mijn vestzak gehaald, aangesloten, programma gecontroleerd, bijgesteld, en de eerste handstart.
Dat was even schrikken, want Dennis gaf hem een stevige zwiep, en we bleken wat dicht op de haag te staan! De Skyfall glijdt!! Een rare manoeuvre als gevolg, maar gelukkig voor de sloot weer geland.
Dan met de motor starten. Halfgas weg, en dan open die kraan. Nou, dat gaat lekker van zijn plek! Na enkele seconden kan de motor weer uit.
Een diagram van de motorstroom, accuspanning, stijgsnelheid en opgebouwde hoogte:
Van de piekstroom schrik ik wel een beetje. Dat is toch wel 70A. Goed, meer dan 3-4 seconden gaat de motor eigenlijk niet aan. Na de vluchten was de accu maar heel iets warmer geworden. Over de motor en de regelaar kan ik niets zeggen, daar kan ik niet bij. Ik weet alleen dat de regelaar zelf een temperatuur beveiliging heeft. Bij >120°C knijpt de regelaar de stroom af.
Nu met voldoende hoogte onder de vleugels kan er gevlogen worden. Vanaf het eerste moment blijkt dat de in XFRL5 berekend instelhoek met bij behorende zwaartepunt vrijwel 100% goed is!! Een perfect startpunt om vanuit verder te werken naar een eind instelling. (maar dat doe ik met hogere temperaturen en een droog weiland....)
Er kan lekker gerold, geloopt, en eens over het veld geschoren worden. Dan weet je waarom je je best hebt gedaan om een leuk kleurenschema te maken.
Ik was ook benieuwd naar het overtrek gedrag. Natuurlijk kost het vreselijk veel hoogte, maar in principe kan ik de snelheid er helemaal uit halen, en de vleugel toch nog vlak houden met de aileron. Dit lijkt niet meer op vliegen, maar het lukt.
De zwever is licht. Ballast is nog wenselijk, anderzijds is dit PRECIES wat lekker is op een zwak dragende Duitse helling.
Er zijn 14 maanden verstreken vanaf idee, aerodynamisch ontwerp XFRL5, dynamisch/statisch ontwerp, constructie berekeningen, detail engineering en de uiteindelijke bouw. Al met al ben ik erg opgelucht en de voldoening is weer groot. Vooral het feit dat het ontwerp in XFRL5 een geslaagde zwever op levert en zo heel erg dichtbij de eindafstelling komt ervaar ik als geweldig.
We zijn nog niet klaar. Ballast mogelijkheid moet gemaakt worden. Alle roeruitslagen moeten verfijnd worden. Daar zit echt nog een stuk winst in handeling.