de OSPREY, nog een F5J

Weet ik Bob, maar jij weet intussen ook dat ik niet zo heel snel tevreden ben
Pas wanneer ik elke keer 50 scoor, op 9,59 ben ik tevreden

 

i know... maar dat kan ook zonder altis, oppakken en weer starten zonder wat te doen verder :sleepy:

 

Je hebt helemaal gelijk, maar ergens is het zo ook een goede oefening om iedere keer, stap voor stap alle handelingen te herhalen .......

En ik hou er nou eenmaal van, de vluchten vast te leggen. Zo heb ik in het verleden meer als 600 vluchten van mijn ASW22 en bijna 200 starts van mijn ASH-31 geregistreerd met behulp van de Sky Assistant (vario)
T'is een tik van me

 

uppydogeyes: dat kon ik toch niet weten Arno ..

Ik zeg: verzamel ze.. gaat de Osprey de 1000 starts in jouw bezit halen denk je ?

 

Je kan de mp3 ook op je telefoon zetten,is ook een 2 min timer,om landingen te oefenen

 

Ik doel op deze: https://play.google.com/store/apps/details?id=tch.timer&hl=nl

 

wanneer de servo's het blijven doen wel; ik heb er zin in

 

En (evt. alleen voor de training) een ontvangeraccu en een schakelaar? Ik ben 5 seconden na de landing startklaar voor de volgende start. Gezien de laatste wedstrijd is dat met herstarten ook geen overbodige luxe

 

geleerd zondag j.l.

Tijdens wat gesprekken het voorbije weekend met Jürgen Reinecke, wiens zoons in het duitse F3J Team vliegen nog wat gebabbeld over het afstellen van de modellen.

Een van de zaken die hun kennelijk doen met hun Maxa toestellen is dat ze de flaps mee laten lopen met de ailerons (voor mij was dat "??" ) De reden hiervoor is, dat je zo makkelijker en sneller kunt manoevreren en dat het wisselen van bocht (linksom -rechtsom) makkelijker gaat en bijkomend heb je een tik minder uitslag op je ailerons nodig (aerodynamisch voordeel "??" )

Een en ander is natuurlijk sterk afhankelijk van de piloot en wat je gewent bent maar ik heb het er toch maar eens op gewaagd en 10% flaps bijgezet bij de ailerons. Al in de eerte meters was duidelijk dat het toestel veel direkter en sneller reageerde . Bij mij lopen de flaps nu dus mee met de ailerons en in eerste instantie bevalt dat goed. Dit meelopen van de flaps schakel ik wel uit, op het moment dat ik de flaps trek, bij de landing. Dan moeten ze alleen maar remmen en niet sturen

Frans vertelde mij dat zijn Pulsar wat traag reageerde dus daar is dit misschien een optie om dit ook te doen.

Opnieuw een voorbeeld wat er nog allemaal te experimenteren en testen valt

 

Dit doe ik, en velen met mij, ook bij F3F, F3B en F5B.

De flaps krijgen ongeveer de helft van de uitslag van het neergaande rolroer zonder differentiaal.
Differentiaal geeft wat meer weerstand bij het opgaande rolroer, dit om het negatieve giermoment van de rolroeren te compenseren. Dit werkt het meest effectief aan de tippen.
Het is daarmee niet efficiënt om de meelopende flaps ook differentiaal mee te geven.

Rick

 

Probeer ook eens de Franse manier van combineren van rolroeren en flaps bij rol-sturen:
- de flap gaat meer naar beneden dan het rolroer aan dezelfde kant,
- het rolroer gaat meer omhoog dan de flap aan dezelfde kant.
- de rolroer-uitslagen kunnen een tikkie kleiner dan wat je gewend bent.

Resultaat een nog fijner rolgedrag met minder negatief haak-effect.

Lees dit draadje er ook nog eens op na.

 

Vlgs. mij heb jij telepathische gaven, Dirk

De voorbije dagen ben ik flink aan het stoeien geweest met allerhande roeruitslagen omdat ik met het bochtengedrag van de Osprey niet helemaal tevreden ben. Tel bij deze experimenten op dat ik zondagmiddag op mijn ouwe veld van MVC De Stootkop in Swalmen gevlogen heb, (een veld aan 3 kanten omringd door een 20 meter hoog bos) dan kun je op de vingers van één hand uittellen dat ik redelijk wanhopig ben/was

Alles op een rijtje; beginnend met een standaard afstelling (gedifferientieerd en geen snap flap) heb ik vervolgens flap uitslagen (ongedifferientieerd -15%) aan de aileronuitslagen toegevoegd. Vliegend op een veld waar weinig turbulentie is (mijn eigen veldje, dus ) zag dit er allemaal netjes uit. Verleden week al een programmaatje aangemaakt met de "franse" settings en in bijna laminaire condities was dat ook niet onaardig, alhoewel ik het toen niet en nog altijd niet excact kan plaatsen. Het "vloog" (lekker) STOP

Toen, gisteren, na een aantal jaren weer eens in Swalmen gevlogen en in de daar heersende turbulentie kreeg ik bijna geen bocht goed gedraaid ( en ik heb op dat veld toch bijna 5 jaar intensief F3J gevlogen )
Gisteren, daar in Swalmen, de Franse ,de settings met meelopende flaps en mijn standaard settings geprobeerd maar ik was plotseling maar een heel klein mannetje; het leek echt nergens op uppydogeyes:

Vanmiddag, het was alweer wat later toch nog maar een paar startjes op mijn eigen veldje gemaakt met mijn oude/vertrouwde settings, en "ja hoor" ik kon weer een belletje fatsoenlijk uitdraaien

Wat betekent dat alles nou ?? Ben ik te oud om wat nieuws te leren, of niet slim genoeg, of ............. Of is het toch zo dat er geen universele afstelling is voor één kist maar dat iets dergelijks, een afstelling dus, persoonsgebonden is ?? Over en op al die afstelmethoden kun je hele mooie theorieen maken en er berekeningen op los laten, maar op het ogenblik als jij er mee aan de slag moet, moet het wel passen bij jou. Ik weet nou (tenminste weer) met welke settings ik mijn kistje het beste kan vliegen Alhoewel dit natuurlijk niet betekent dat ik nooit meer aan geen enkel knopje draai

Ik hoef tenminste niet te zeggen, dat ik het niet geprobeerd heb

 

Ik heb wonderbaarlijke gaven ...

Nou nou nou, niet zo fatalistisch. Je leven is nog niet voorbij!

Ik ken je een beetje. Jij bent een pietje precies. Dat afstellen gaat dus nog heel lang duren. Je leert beter vliegen met die kist, je gaat details anders doen. Daar horen andere instellingen bij. En ja, die zijn op dat niveau persoonlijk.
Succes!

 

De Osprey in Belgie

In overleg met mijn eigenste teammanager was het besluit van team Hacken om het voorbije weekend af te reizen naar de belgische Ardennen om aldaar te genieten van de plaatselijke specialiteiten (escargots en wilde forel) en om tevens op zondag een wedstrijdje F5J mee te pikken.



Dus gisteren met de Osprey deelgenomen aan de F5J wedstrijd in Messancy. Prachtige vliegcondities op een niet al te gemakkelijk veld. Het veld was relatief klein en omheind met prikkeldraad. Daarom bij een ronde kompleet de landing gemist omdat ik niet verder durfde vliegen en de Osprey voor de draad neergezet heb. Nou is het moeilijk om de kwaliteit van de wedstrijd te beoordelen (het nivo van de deelnemers en het vliegen) zeker omdat ik daar niet zo heel veel ervaring mee heb maar het nivo lag door de aanwezigheid van de complete belgische F3J top erg hoog !!!
Voor een duizender moest je veelal starten rond de 100 meter en dan zeker een 9.58 met maximale landingspunten scoren...

Maar toch was het een goede wedstrijd voor de Osprey die ook goed de mogelijkheden en kwaliteit van dit toestel schetste. Bij de middagpauze, na de eerste 4 ronden stonden wij toch maar netjes vijfde ! (van de 19 man en één vrouw )



Uiteindelijk ben ik na 8 ronden op een achtste plaats geeindigd maar dat werd veroorzaakt door een vreemd incident. Ik wist dat de regelaar voor de motor aan de lichte kant was (40A). De nieuwe regelaar van 60A heb ik vorige week binnen gekregen maar ik had noch geen tijd die te installeren.
Nou ja, vol vermogen gebruik ik toch zelden dus dat gaat normaliter altijd goed. Tot gisteren de achtste ronde waar ik plotsklaps tijdens de start, met het model een metertje of honderd hoog, een rookwolkje uit de voorzijde van de romp zag komen...
Gelukkig werkte de besturing nog normaal en ben ik meteen omlaag gekomen en heb het model keurig netjes in mijn handen geland. Geen probleem, alles was heel, alleen rook het een beetje vreemd. De regelaar was dus stuk en daar komt vanavond dan maar de goede 60A regelaar in. Jammer van deze nul in de laatste ronde anders had ik zeker mijn vijfde plek vastgehouden.

Het vliegen ging voor de rest super en eigenlijk heb ik maar 2 ronden niet echt vol kunnen vliegen. Het vele oefenen heeft geholpen want mijn slechtste landingsscore was een 9.54 met 40 landingspunten en er waren er twee of drie met 9.58 en 50 !

Een prima wedstrijd met een prestatie van zowel de Osprey als mezelf, waar ik erg blij mee ben

 

wat als .....

Eigenlijk ben ik helemaal niet zo'n fan van, wat als ....
Maar toch de resultaten van j.l. zondag bekijkend, zou een score van 950 punten in die laatste ronde, in plaats van dat nulletje door een e-probleempje mij een vierde plaats opgeleverd hebben. En dat is iets wat mij toch wel tevreden stelt. De Osprey doet het simpelweg goed; ik weet waar de tekortkomingen liggen en daar moet je simpelweg op inspelen.

Ook wat dat betreft, is F5J en alle data die je onder ogen krijgt na het vliegen best wel leuk en vooral leerzaam. Zo vertelde een logje mij heel duidelijk dat ik simpelweg te vroeg uit een bel vertrok; dat was in ronde 3.

​

Na circa 6 minuten vliegtijd ben ik in een vermoedelijk overmoedige bui uit de goede lucht vertrokken met in gedachte; makkie dat haal ik wel. Mooi niet dus (9.02 min.). De les hieruit is simpel. Vlieg een bel altijd volkomen uit. Met nog 2 minuten op de klok pas terug naar de startplek. Speel op safe !!

Een ander foutje maakte ik in ronde 6 door de motor al op 100 meter uit te gooien. Misschien dat een 1300 gram Pike dan wel weg komt maar de Osprey niet. Opnieuw overmoedig en "een beetje dom" van mij maar de Osprey heeft nou eenmaal zijn hoogtemeters nodig om safe vol te vliegen.

Ook lieten de getallen wat positieve zaken zien zoals 2 duizenders en een net niet duizender, ondanks een 9.58 min en 50. Starten op 150 meter met de Osprey terwijl Tom Mertens met zijn ik meen Xperience wegging op 132 meter
Bij een andere net niet duizender was het weer het starthoogteverschil wat besliste; 142 voor de Osprey en 113 meter voor een Pike En dat ondanks een vliegtijd van 9.56 min en 40 punten voor de landing.......

Gewoon een goede les dit allemaal om het volgende keer anders en hopelijk net weer wat beter te doen

 

Enkel Tom Mertens vloog een Pike . De winnaar vloog een Xplorer vleugel met een "eigen" romp (van een clublid). De Explorer weegt een kleine twee kilo evenals de Pike denk ik,beide in ieder geval flink wat meer dan de Osprey....

 

Mijn Osprey "carriere" is voorbij.
Na 308 gelogde vluchten (sorry dat ik de 1000 niet gehaald heb, Bob) is Tim uit Belgie de nieuwe eigenaar.
Veel plezier en succes met de Osprey, Tim

 

Geen sorry Arno!!

Het spijt me dat je afscheid hebt moeten nemen van de Osprey..
En dat is welgemeend!

Bob