Edge en zijn avon(d)(t)uren met Leentje................

Thx Jaap en Ton.
En welkom Ton

Zodra die Corona zooi een beetje achter de rug is, dan staat dat op mijn boodschappenlijstje.
Heb ook weinig keus, mijn electroboer waar ik geregeld 1x per jaar de deur platloop....... bijna nooit kom dus.
Die heeft zijn toko midden in een risicogebied en houd ( mede door zijn leeftijd ) de deuren stijf dicht.
Dus moet het een beetje doen met de middelen die ik heb.

Zo zoek ik ook nog een rode en een groene led, en dan zit ik hier naar de vaatwasser te kijken en dan brand daar de hele tijd zo'n hele mooie rode led die precies voldoet aan het gestelde.
En dan is de verleiding wel heel groot.......
Denk alleen dat dat niet echt gewaardeerd wordt.

Verlanglijstje tot zover.
Rode /groene leds.
Soldeerlint.
En een autoclaxon, geen geluidsmodule maar gewoon een echte dikke vette toeter.
 
Edge zei:
Thx Jaap en Ton.
En welkom Ton

Zodra die Corona zooi een beetje achter de rug is, dan staat dat op mijn boodschappenlijstje.
Heb ook weinig keus, mijn electroboer waar ik geregeld 1x per jaar de deur platloop....... bijna nooit kom dus.
Die heeft zijn toko midden in een risicogebied en houd ( mede door zijn leeftijd ) de deuren stijf dicht.
Dus moet het een beetje doen met de middelen die ik heb.

Zo zoek ik ook nog een rode en een groene led, en dan zit ik hier naar de vaatwasser te kijken en dan brand daar de hele tijd zo'n hele mooie rode led die precies voldoet aan het gestelde.
En dan is de verleiding wel heel groot.......
Denk alleen dat dat niet echt gewaardeerd wordt.

Verlanglijstje tot zover.
Rode /groene leds.
Soldeerlint.
En een autoclaxon, geen geluidsmodule maar gewoon een echte dikke vette toeter.
Klik om te vergroten...

Je hoeft niet afhankelijk te zijn van een winkel, het internet heeft genoeg winkels waar je alles voor meestal lagere prijzen kan kopen.
Conrad b.v. of de Chinees als je niet al te veel haast heb.
Ali express of Banggood.

Eentje bij jou in de buurt.
https://www.vandijkenelektronica.eu/nl/

Kijk maar uit met die claxon, heb je een grote accu en een grotere schroef nodig anders ga je tijdens het toeteren achteruit varen door de terugslag.:koud:

Ton
 
Aangezien ik voorzien ben van nogal grote kluiven met de bijbehorende worstvingers is dat gepiel met die kleine servo stekkers nogal een uitdaging.
En aangezien ik nogal vaak het bovenschip ( ja ik heb weer een nieuw woord geleerd ) loshaal zit ik dus steeds met die kabels te klooien.
Dat moest anders........
Dus de boel maar weer eens elektrisch verbouwd.
Ik had al mooie oplossingen voorbij zien komen, maar ja dan moet je dat wel in huis hebben liggen.
Het enige wat ik voor handen had waren een paar usb stekkers en een printplaatje met welgeteld drie usb poorten.
Nu kon ik de kabels wel combineren en dan twee servo's middels één connector aansluiten.
Maar dat hele fijne soldeer werk is nog niet aan mij besteed.
Dus dan maar op elke servo één aansluiting, ach dan is het ook wat overzichtelijker.

Na wat eh..... minder fraaie krachttermen had ik uiteindelijk de aansluitingen klaar voor de eerste test.
Ik weet niet wat er gebeurde, maar er kwamen allerlei geluiden uit mijn zender en de onvanger begon als een bezetene te knipperen.
Maar de servo's gaven geen kick.
De boel weer losgehaald en nagelopen.
Kon niets geks vinden.
Op een andere aansluiting had ik inmiddels de verlichting e.d ook al aangesloten en dat werkte gewoon.

Dus nog eens proberen.
Ineens zag ik een alleraardigs lief mooi klein rookpluimpje uit één van de connectors komen.
Hm.... niet goed.
Nadere inspectie leerde mij algauw dat de usbpoorten middels de printplaat ( waar ze opzaten ) onderling waren verbonden.
Dus de boel losgehaald en de poorten van de printplaat verwijderd.
Drie keer is scheepsrecht toch?
Dus nog een poging ondernomen, en die lukte.
Het was dus inderdaad de printplaat.
Nu was het zaak om de boel een eigen plekje te geven en vast te zetten.
Hout en lijm zijn gewillige materialen, dus toen dat spul stond te drogen kon ik ondertussen weer wat nieuws verzinnen.

Op de eerste versie van het stuurhut had ik een ladder naar het dak toe.
Dat wilde ik wel weer, maar dan anders.
Aangezien ik een paar dagen geleden wat handige soldeertips had gekregen wilde ik daar iets mee gaan doen.
Lukt het, is het mooi..... weggooien kan altijd nog.

Tin en koper had ik nog, moest alleen nog verzinnen hoe hij er uit moest gaan zien.


Mijn elektrische bakkunsten.
Is maar goed dat ik geen electricien geworden ben. [emoji23]
IMG_20200406_235816.jpeg





IMG_20200407_180705.jpeg
IMG_20200407_195356.jpeg
IMG_20200407_202748.jpeg
 
Edge zei:
Aangezien ik voorzien ben van nogal grote kluiven met de bijbehorende worstvingers is dat gepiel met die kleine servo stekkers nogal een uitdaging.
En aangezien ik nogal vaak het bovenschip ( ja ik heb weer een nieuw woord geleerd ) loshaal zit ik dus steeds met die kabels te klooien.
Dat moest anders........
Dus de boel maar weer eens elektrisch verbouwd.
Ik had al mooie oplossingen voorbij zien komen, maar ja dan moet je dat wel in huis hebben liggen.
Het enige wat ik voor handen had waren een paar usb stekkers en een printplaatje met welgeteld drie usb poorten.
Nu kon ik de kabels wel combineren en dan twee servo's middels één connector aansluiten.
Maar dat hele fijne soldeer werk is nog niet aan mij besteed.
Dus dan maar op elke servo één aansluiting, ach dan is het ook wat overzichtelijker.

Na wat eh..... minder fraaie krachttermen had ik uiteindelijk de aansluitingen klaar voor de eerste test.
Ik weet niet wat er gebeurde, maar er kwamen allerlei geluiden uit mijn zender en de onvanger begon als een bezetene te knipperen.
Maar de servo's gaven geen kick.
De boel weer losgehaald en nagelopen.
Kon niets geks vinden.
Op een andere aansluiting had ik inmiddels de verlichting e.d ook al aangesloten en dat werkte gewoon.

Dus nog eens proberen.
Ineens zag ik een alleraardigs lief mooi klein rookpluimpje uit één van de connectors komen.
Hm.... niet goed.
Nadere inspectie leerde mij algauw dat de usbpoorten middels de printplaat ( waar ze opzaten ) onderling waren verbonden.
Dus de boel losgehaald en de poorten van de printplaat verwijderd.
Drie keer is scheepsrecht toch?
Dus nog een poging ondernomen, en die lukte.
Het was dus inderdaad de printplaat.
Nu was het zaak om de boel een eigen plekje te geven en vast te zetten.
Hout en lijm zijn gewillige materialen, dus toen dat spul stond te drogen kon ik ondertussen weer wat nieuws verzinnen.

Op de eerste versie van het stuurhut had ik een ladder naar het dak toe.
Dat wilde ik wel weer, maar dan anders.
Aangezien ik een paar dagen geleden wat handige soldeertips had gekregen wilde ik daar iets mee gaan doen.
Lukt het, is het mooi..... weggooien kan altijd nog.

Tin en koper had ik nog, moest alleen nog verzinnen hoe hij er uit moest gaan zien.


Mijn elektrische bakkunsten.
Is maar goed dat ik geen electricien geworden ben. [emoji23]
Bekijk bijlage 364477




Bekijk bijlage 364478Bekijk bijlage 364479Bekijk bijlage 364480
Klik om te vergroten...

Dat is mooi idee met die usb stekkers daar had ik nog niet zo over nagedacht,ben daar ook nog niet aan toe maar toch dit ga ik onthouden.
Maar zou die stekkers wel een kleurtje geven of een nummer zo dat je de boel niet verkeerd aan sluit.
Ook je soldeerwerk is er met sprongen op vooruit gegaan ga zo door.
En zo af en toe wat rook hier en daar moet kunnen.



Groetjes Jaap
 
Laatst bewerkt:
In de elektronica doet het verhaal de ronde dat elektronische componenten niet werken op elektronen maar op een substantie genaamd Magic Smoke.
Als het dan eens verkeerd gaat ontsnapt de Magic Smoke en is het component kapot.:banana:

Ton
 
Had de stekkers liggen.
Usb is vier aderig, servo drie.
Voor het gemak kan je voor iedere servo een usb pakken.
Voor het moeilijke kan je ook twee servo's aansluiten op de zelfde usb.
De positief en de negatief ( +/- ) kunnen samengekoppeld worden dan hou je nog twee signaalkabels over.
Die kunnen natuurlijk niet samen, maar als je die twee op de twee middenpolen soldeert dan is er niets aan het handje.

Ik had vanmiddag hier een toppic over geopend.

Qua soldeerwerk had ik vanavond even een relapse.
Weer dikke klodders, dus van de week even met zo'n lint aan de gang om het overtollige weg te halen.

Screenshot_20200408_000539_com.google.android.apps.photos.jpeg
 
Ton N zei:
In de elektronica doet het verhaal de ronde dat elektronische componenten niet werken op elektronen maar op een substantie genaamd Magic Smoke.
Als het dan eens verkeerd gaat ontsnapt de Magic Smoke en is het component kapot.:banana:

Ton
Klik om te vergroten...
Ja klopt, maar ik probeer de magische rook wel een beetje binnen te houden.
 
Fokko, Bij solderen is het belangrijk om voldoende warmte in je werkstuk te brengen en dan tin er tegenaan. Eerst de uiteinden van de laddersporten vertinnen, dan samenstellen met de bomen en dan tin over laten vloeien. Niet een klodder tin van je bout op het werkstuk over zetten, maar wel een beetje tin aan je bout voor warmteoverdracht. Wil je de warmte niet door laten lopen in je werkstuk, dan koelen met een nat papieren zakdoekje of een schijfje rauwe aardappel. Als je werkstuk goed warm en schoon is vloeit het tin dun uit. Klodders ontstaan door te weinig warmte. Gr. Klaas.
 
Klaas,
ik heb twee bouten, een 25 wat en eentje van het meervoud daarvan.
De 25 watter heeft het op een één of andere manier moeite om dit koper warm te stoken.
 
Zelf doe ik het met een 15 en 60 Watt bout. Bij de grote moet ik af en toe de punt wat fatsoeneren. Die vreet in en brengt dan de warmte niet goed over. De 15 Watt bout had een longlife punt, maar die is aan het eind doorgesleten. Gevolg is dat die hol wordt en teveel tin opslurpt en die op de verkeerde plek loslaat. Vervelend bij het solderen van oudere servostekkertjes. Maar met beleid gaat het nog wel. Gr. Klaas.
 
Ik heb zojuist de tip vervangen van de 25 watter, maar krijg het materiaal niet op temperatuur.
De vrouw heeft ook zo'n lichte bout ( ook iets van 15 wat ) voor haar poppenhuizen.
Als het daarmee wel lukt dan schrijf ik de 25 watter af.
 
Fokko, Als het met die 25 Watt-er niet lukt geef ik je weinig kans dat het met de 15 Watt wel lukt. Beter is een 60 Watts bout. Die heeft een dikkere stift, waarin meer warmte wordt opgeslagen en snel kan wegvloeien in het werkstuk. Een kleine bout komt wel op temperatuur, maar koelt te veel af doordat er warmte wegvloeit in het werkstuk. Het kleine boutje ligt er op de knieën voor om het geheel weer op temperatuur te krijgen. Maar helaas loopt er veel warmte weg in werkstukken die van koper zijn. Koper is een goede geleider en zuigt als het ware de warmte op en verspreidt het snel. Bij ijzer of blik heb je dat verschijnsel niet. Een dikkere bout kan veel sneller de soldeerplek opwarmen zonder dat er tijd is dat die warmte wegvloeit. Hoop dat het zo wat duidelijker is. Gr. Klaas.
 
je kunt proberen om de soldeerpunten, de klodders, te vijlen of met een dremel wegslijpen.
groet Piet
 
k-k zei:
Beter is een 60 Watts bout.
Klik om te vergroten...

Solderen lijkt zo makkelijk..
Ondanks alle soldeerbouten, mogelijkheden, die ik heb grijp ik vaak terug naar de 60W bout.

Maar als je een 25W soldeerbout hebt van Weller, dan kan ik maar één raad geven: De stift vervangen!.
Het verwarmingselement van een Weller soldeerbout is bijna onverwoestbaar.
 
Kan ik op die manier ook de tip versmallen?
Ik heb voor mijn zware bout zo'n brede platte tip, als die wat smaller is dan lijkt me dat prettiger werken dan zo'n lompe brede tip.
Stoompomp zei:
Als je dit doet, dan moet je de tip opnieuw vertinnen.
Verwarmen, dompelen in soldeervet en opnieuw van tin voorzien.
Klik om te vergroten...
 
Edge zei:
Ik heb voor mijn zware bout zo'n brede platte tip, als die wat smaller is dan lijkt me dat prettiger werken dan zo'n lompe brede tip.
Klik om te vergroten...

Ik heb naast de soldeerbranders diverse elektrische soldeerbouten.
Op de onderstaand foto, van links naar rechts, 300W, 60W en 65W.

SAM_2947.JPG


Mijn meest gebruikte soldeerbout is de rechter, met het brede en korte soldeerstift.
De hitte wordt heel snel in het materiaal gebracht, resultaat een mooie soldeerverbinding.

Antwoord op je vraag: De stift niet smaller maken. Door de breedte van de stift is het verwarmd oppervlak groter.
 
Sorry, had ik verkeerd begrepen. Ik keek naar de foto en dacht dat het om de solderingen ging maar het gaat om de soldeerbout.
Groet Piet
 
Stoompomp zei:
Ik heb naast de soldeerbranders diverse elektrische soldeerbouten.
Op de onderstaand foto, van links naar rechts, 300W, 60W en 65W.

Bekijk bijlage 364622

Mijn meest gebruikte soldeerbout is de rechter, met het brede en korte soldeerstift.
De hitte wordt heel snel in het materiaal gebracht, resultaat een mooie soldeerverbinding.

Antwoord op je vraag: De stift niet smaller maken. Door de breedte van de stift is het verwarmd oppervlak groter.
Klik om te vergroten...
Ik heb net zoiets als de 2e en 3e van jou.
25 en die andere is 70 wat ( zat nog een sticker op ).
Heb de beide stiften helemaal opgeschuurt en schoongemaakt, daarna goed in de vet en opnieuw vertint.

Resultaat, schonere verbindingen.

Ben even aan het spelen geweest, de linker heb ik het werkstuk verwarmd en toen de tin toegevoegd en de rechter heb ik een klein stukje tindraad ingelegd en daarna verwarmd.
De rechter lijkt haast wel vertint.....mede door de tininleg natuurlijk.

Denk dat de grootste handicap is dat ik geen drie of vier handen heb.
Toch maar eens van die klemmetjes organiseren.

IMG_20200408_195608.jpeg
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top