Kyosho Calmato ST EP 1400

Ik heb de vleugels ook vast gelijmd maar dan met 5 min epoxy
Die voorpoot houder heb ik laten zitten, wat later een perfecte cg opleverde. Door je lichtere servo's is het misschien juist nodig om hem te verwijderen.. hou de CG in de gaten.

Mijn spinner leverde zoveel trilling op dat ik hem eraf heb gehaald.

Voor de rest... goed beziggggg

 

Dank je wel! Inderdaad, ik wil er zo veel mogelijk gewicht voor uithalen. Ook de ESC komt zo ver naar achteren als de draden toelaten. De servo's verder naar achteren dan jij al gedaan hebt wordt lastig, dan moet ik in de folie gaan snijden. Ik denk dat ik dat niet doe. Wel probeer ik de ontvanger achter de servo's te doen, maar ja, die is maar 9 gram. Waarschijnlijk moet er dus nog een paar gram plaklood op de staart, maar dat zien we dan wel weer. Veel zal het niet worden.

Hugo

 

waarom wil je zo veel mogelijk gewicht aan de voorkant eruit halen? heb je een andere motor dan die standaard wordt meegeleverd?

Ik heb de standaard motor en de zelfde lipo, regelaar onder de accu, servo's zoals in de foto en ontvanger op de orginele plek van de servo's. ik heb verder niets toegevoegd om de CG goed te krijgen.

 

Ik vond in de schuur nog twee servootjes (die klaarliggen voor een ander project), dus die kan ik al inbouwen voordat de bestelde servo's (dezelfde) aankomen.

Eerst even gemeten en geschetst. De buitenmaten van het plaatje zijn 99mm lang en 74mm breed:


Even zagen en proefpassen. De stuurstangen komen netjes uit, de ene gaat precies over de servoarm, de andere en precies onderdoor:


En gemonteerd. Wederom de UHU Endfest als lijm, de ontvanger zit met dubbelzijdig tape met schuimkern vast. De antennebuisjes ook met Endfest, en de antennedraden met een klein stukje schildersplakband:


Tijdens het bouwen zag ik dat er één spant in het midden van he vliegtuig niet netjes zat:


Even losgesneden, en ruimte maken met een kleine schroevendraaier. Zo kan daar het restje van de aangemaakte Endfest tussen:


En dan een plakbandje er overheen om de boel te fixeren:


Zo, het wordt nog wel eens wat, als ik zo doorga. Overigens heb ik vandaag de accuplek eens bekeken; probleem opgelost. De accu kan zonder problemen een heel eind naar achter geschoven worden, bijna tot op het zwaartepunt. Ergo, ergens zit een haalbare plek voor de accu, zodat het zwaartepunt zonder lood goed komt. Heel misschien de accudrager ietsje aanpassen, maar veel zal het niet zijn.

Nu dus wachten op de laatste servo, de ESC, en dan de boel afmaken.

Hugo

 

Mooi mooi!! IK heb de blauwe variant. Zit ook net in elkaar. Vandaag verjaardag van mijn zoon en het is prachtig vliegweer. Van de week hem maar eens uitlaten....

 

En? En? En? Ik ben helemaal niet nieuwsgierig, hoor, maar vliegt'ie al? Foto's / filmpjes?

Ik heb gisteren de servo's en de accu's ontvangen. Accu's meteen van de juiste stekkers voorzien. Voor het monteren van de rolroerservo moet het gat eerst aangepast worden. Dus aan de slag.

Vleugel:


Pasplaatje:


Servo passen:


Boel verlijmd en gemonteerd:


En dus ook de aansturing erop, hier van wat dichterbij:


Maar de aansturing ligt er inmiddels al weer af aan één kant. Bij de aansturing van de staart was me al opgevallen dat er vrij veel speling zit op zowel de montage van de servo kant, als bij de aansluiting op de roerhoorn. Ik heb het net bij de rolroeren gemeten, die kan ik bijna 2mm op en neer bewegen zonder dat de servo beweegt. En dat vind ik veel. Nou zal het zeker vliegen, en het is geen wedstrijdvliegtuig, maar ik wil het toch beter hebben. Dus heb ik koolstof rondstaf en wat EZ-connectors besteld, en ik ga alle aansturingen daardoor vervangen. Boeltje is vandaag meteen verstuurd door RCTechnics, dus hopelijk morgen al in huis. Dan dus verder. Naast die onderdelen mist alleen nog de ESC, als die binnen is en alles is gemonteerd, dan kan ik de accuplaats gaan bepalen voor het juiste zwaartepunt.

Hugo

 

Oh, ik had je vraag nog niet gezien, we hadden vrijwel tegelijk gepost. Ik heb lichtere servo's dan jullie, die net zo ver achter het zwaartepunt liggen als die van jullie. Ergo, minder moment t.o.v. het zwaartepunt. Dan moet er dus ook minder moment voor het zwaartepunt komen.

Daarnaast blijkt dat de accudrager genoeg ruimte geeft om de accu overal te plaatsen, het zwaartepunt is in vrijwel iedere uitvoering qua servo's en accu goed te krijgen. Dus kies ik ervoor zo veel mogelijk gewicht uit te sluiten, omdat ik toch al vrij zware accu's heb, en hoe minder gewicht, hoe beter / makkelijker hij vliegt.

Hugo

 

Ik heb hem nog niet utigelaten. Kreeg een P47 tussendoor en ben daar even mee bezig geweest.. Daarna de Calmato en dan ligt er ook nog een E-flite Beechcraft Bonanza klaar om in elkaar te zetten. Was het maar het begin van de winte...

 

Hahaha, bij mij ligt er ook nog vanalles op de bouwplank (en nog eentje in de verkoop, daarom), maar ik hoop toch wel dat de winter snel voorbij is, hoor!

Even een vraag tussendoor: ik kon vandaag thuis lunchen en de TNT was al geweest, dus ik kon meteen de carbon staf proberen in de hulzen in de romp, ter vervanging van de stalen. Dat past keurig, maar ik heb de stalen versie, en daarmee de kunststof hulzen, al ingespoten met PTFE (smeering). Zou dat invloed hebben op het carbon? Ik denk het niet, maar heeft iemand daar ervaring mee?

Hugo

 

Is smering niet riskant, rommel die blijft 'plakken' t.g.v. smering?

 

Nou, daarom prefereer ik PTFE. Ik weet alleen niet wat dat doet als je carbon staaf er in laat weken, om het zo maar te noemen. De staaf is uiteraard een bundel draadjes met lijm (CA?), zolang de PTFE en de lijm elkaar met rust laten gaat het wel goed. Maar laten die twee elkaar wel met rust, dat is de vraag.

Hugo

 

Als je moet gaan smeren is er al iets verkeerd gelopen.

Als de smeerstof opdroogt of dikker word gaat het plakken waar door het nog zwaarder gaat .
En er blijft de stof aanhangen wat na een tijdje ook negatief gaat werken .

Droog is nog steeds het beste.

Mvg Johan

 

Ik vlieg al jaren met metaal-in-kunststof met PTFE smeering, glijdt mooier dan zonder, en heeft nog nooit problemen gegeven. Ik gebruik het niet om een probleem op te lossen, maar om nog soepeler te lopen. MOETEN smeren is dus ook niet echt aan de orde.

Wederom; daarom gebruik ik PTFE, en geen vetten. Jouw verhaal geldt bij vele smeermiddelen, maar (bijna) niet bij deze.

Overigens blijft de vraag openstaan, want er zit dus al PTFE in de buizen, omdat ik eerst de stalen versie gemonteerd had.

Hugo

 

Carbonstab lost er niet van op .

Mvg Johan

 

Zo, even de roeraansturingen aangepast.

Hier de rolroeren:


Resultaat, van bijna 2mm naar ongeveer 0,5mm speling:


Zelfde systeem op de overige roeren:






Alleen nog wachten op de ESC...

Hugo

 

Hallo Hugo,

Even snel je draadje doorgefiets. Echt mooi kistje. Daar ga je plezier mee hebben.

Even over je stuurstang bevestigingen. Hmmmm...
De carbon staf niet direct inklemmen in de houdertjes. Staf kan splijten, en dan verliest het grip... schiet de zaak los. Nu heb je wel met minder trillingen van doen met electro, maar toch.
Heb het reeds getest, en de kwaliteit staf die ik had spleet onder druk van de conische punt van het imbus-schroefje.

Zelf heb ik de staf-uiteinden gekrompen (krimptang) in een huls +dunne CA. Gewoon met een stekker krimptang. Andere uiteinde is gesoldeerd aan stuurstang-draad. Geheel geeft een betrouwbare binding.
Ik heb dezelfde verbinding. Wel is mij opgevallen dat de servo-hevels met der tijd uitlubberen, doordat de krachten niet goed verdeeld worden... maar dan heb je er wel wat vliegseizoenen op zitten.

Op de staart zitten bij mij normale clips met soldeerhulzen.. gekrompen en gelijmd met CA. Voorbeeldplaatjes overigens van m'n Ugly Stik.





Op de ailerons heb ik voor ieder 1x servo geplaatst, nadat bij een onzalige landing in de les (2005), de servo doormidden was gemept. Exit 1x Multiplex Profi Digi. Heb er nu 2x Robbe-Futaba 3150. Compact en sterk.
Iets voor later?

Nog een voordeel van deze vorm van verbinden met hulzen... het staaldraad van de stuurstang kan je buigen, daarmee kan je de spanning enigzins lossen van de carbonstaaf, waardoor deze weer wat soepeler beweegt.
Top!

Groet Bas

 

Dank voor je input! Ik ben het voor 99,3% (ruwe schatting...) met je eens. Ik heb dit al wel eens eerder gebruikt, maar ik koop dan precies deze:
RCtechnics
pushrod locks, en 2mm diameter koolstof. In de connector zit een gat van precies 2mm, de koolstof staf kan dus niet vervormen door de klemschroef. En de bij deze connectors geleverde klemschroeven hebben geen conische punt, maar een vlakke onderkant. De combinatie van deze onderdelen / eigenschappen zorgt ervoor dat je de koolstof staf bijna niet kapot kan draaien (lukt uiteindelijk wel, uiteraard, maar daar moet je wel heel erg je best voor doen).

Je laatste punt van het buigen van de stalen stangen is wel een goed punt. Vooral richting het richtingroer zou dat handig zijn.

Verder heb ik nog een probleem. De buis waar de stang naar het richtingsroer doorheen gaat is gescheurd, en daardoor geknakt. Ik dacht dat er iets klem zat, of iets in zat of zo, maar uiteindelijk heb ik de buis er net uit gehaald en de scheur en daaruit volgende knak gevonden. Ergo, ik heb ook een nieuwe buis nodig. Nou heb ik nog blauwe sullivans liggen, misschien dat ik de heleboel wel aanpas en die gebruik. Even over nadenken, is wel weer een klus. Maar ach, zolang de ESC er nog niet is...

Hugo

 

Hallo Hugo,
Gewoon proberen met de connectors op deze wijze. Punt is dat je niet de resonantie van een brandstofmotor door je hele kist hebt lopen.
Dat belast het materiaal veel zwaarder. Daar lag ook mijn vrees voor het los schieten.

Vervelend van die doorvoerbuis. Om dat om te wisselen is weer lastig. Kyosho buisjes zijn van styreen en knikken vrij makkelijk.
Ze zijn in mijn kist uiteindelijk ook vervangen en heb daarbij ze ook iets verlegt, zodat de koolstof stangen wat rechter uitkwamen op de hoornjes. Maar goed, die Calmato van mij heeft al 7 levens gehad, stevig gemodificeerd en volledig in de Oracover. Na al die jaren van dienst nog een heerlijke vlieger.
(vandaag weer uitgelaten)

Met een beetje beleid kan je de uitgang bij het stabilo/richting met een heet gestookte draadpunt uitstoken, en aan de andere kant los wrikken (draaien), daar de lijmverbinding niet zo heel sterk is... en zonder dat je de hele folie moet verwijderen.
Een nieuwe buis met dezelfde diameter kan je dan eenvoudig weer doorhalen.

Tot zovers...
Gr Bas

 

Dat zal inderdaad wel een factor zijn, de brandstofmotor. Ik vlieg eigenlijk alleen nog electrisch, met als uitzondering benzine op de 2,7m span Piper die (langzaam) in de schuur groeit. Op enkele andere electrokisten heb ik dit systeem al succesvol toegepast. Overigens is het dus al weer van deze kist verdwenen.... De buizen van Kyosho zijn inderdaad kennelijk prut, en ook niet erg goed verlijmd. Ik had ze er zo uit. Er komen blauwe Sullivans in. Die hebben helaas een iets grotere diameter, dus ik moet de doorvoeren in de romp iets uitboren. Dat lijkt lastig, maar kost eigenlijk alleen wat tijd / geduld. Ik klem een metaalboortje in een verlengstuk, en boor dan door het verlengstuk tussen mijn vingers te draaien. Duurt even, maar zo kom je overal netjes bij, en hoef je geen folie te verwijderen.

Zelfs bij de rolroeren is het carbon al weer verdwenen! Ik ben de zolder aan het opruimen, en daar vond ik nog een doos met allerlei modelbouwspul. Onder andere wat kogelgewrichtjes, en wat stukken M2 draadeind. Nou, da's wel handig:




Binnenkort even met de Sullivans aan de slag, dan is dat probleem ook de wereld uit. En ooit, later, als ik groot ben, komt vast ook nog de ESC. Ik gok dat die bij de douane ligt, want zoooo traag is zelfs de Nederlandse post niet. Nou ja, we zien wel.

Hugo

 

Ai!...
Opruimen heeft ook zo z'n voordelen... Nou, die kogeltjes passen ook beter bij het kunstvluchtkarakter van de kist. Netjes zo.
Doorvoerbuisjes zijn in alle diameters te verkrijgen...zelfs in aluminium dunwandig. Jawel... als is het soms even zoeken...
Hoef je niet altijd voor het merk 'Sullivan' te kiezen. De buisjes hoeven ook niet veel te dragen, alleen te geleiden. Je zou zelfs de oude methoden van een balsa stok kunnen gebuiken. Uiteinden staal, in L-vorm gedukt in het balsa, en getakelt met ijzergaren, koperdraad en gelocket met CA. Zeer licht en sterk?

Voor knakpulsjes hoef je niet bang te zijn als je met 2,4Ghz zou vliegen
bij alu-buis met carbon staf. Mocht er überhaupt iets van electrolitische werking optreden...
Overigens... is de stijfheid van de carbon beter dan van het staal... ook weer mooi.

Zja... The Great ESC...
Zoot maar weer?
Gr Bas