Even een persoonlijke vraag als het mag.
Hoe en wanneer ben je of u treinen leuk gegaan vinden en waarom ben je of u er nu ineens zo fanatiek mee bezig?
Je mag 'je' zeggen hoor.
Ik had vroeger als kind een 'elektrische trein'. Daar heb ik destijds op de zolder van mijn ouders al eens een grote baan mee gemaakt, op een laken op de grond, met kleurpoeder en rotspapier. Die trein heeft een jaar of 50 in dozen gezeten en is altijd met me meeverhuisd.
Een paar jaar geleden ben ik met vervroegd pensioen gegaan, en had ik ineens zeeën van tijd voor al mijn hobby's, en een paar nieuwe. Ik heb al een jaar of 20 een groot aquarium, en ik ben een paar jaar geleden begonnen met het bouwen van elektrische gitaren. Eerst met gelaste stalen body's, en later een paar van hout. Gewoon als hobby, en voor mezelf hoor.
Een vriend van me kwam op een gegeven moment met de mededeling dat hij een houten modelschip aan het bouwen was. Dat vond ik ook prachtig: een jaar of 20 geleden heb ik al eens een zeilschip van plastic gebouwd, de
Santa Maria als ik me goed herinner. Die houten bouwdozen zijn zo mooi dat ik een jaar of 2 geleden begonnen ben met het bouwen van de
Endurance, een houten bouwdoos van
OcCre. Prachtig ! Er is op dit forum nog ergens een draadje over de bouw daarvan. Maar ...
Op dit forum viel mijn oog ook op de treintjesafdeling. Ik heb toen ooit voor onder de kerstboom mijn ouwe trein weer eens uitgepakt en er onder de kerstboom een simpel baantje mee gemaakt, weer met rotspapier, een grasmat en wat ouwe huisjes en spuitsneeuw. Zag er niet uit, maar ik vond het zo leuk dat ik eens wat ben gaan opzoeken, op forums en vooral op
Youtube. Omdat ik hier ook nog een grote zolder heb waar ik eigenlijk niks mee doe kwam al gauw het idee om daar een flinke vaste baan te maken, met mijn ouwe
Fleischmann treintjes. Dat is intussen weer behoorlijk uit de klauwen gelopen, want ik vind het voorlopig hartstikke leuk allemaal. Ik heb alles schoongemaakt en aan het rijden gekregen, en ik heb op
Marktplaats de nodige spullen gekocht, meestal voor weinig, want ik ben niet rijk. Ik vind het prachtig dat spullen van tientallen jaren oud nog goed te gebruiken zijn. Dus: er gaat als het goed is een flinke baan op zolder komen. En om vast eens te oefenen ben ik nu dat kleine diorama aan het maken. Die grote baan komt daarna wel.
Dat betekent dat de gitaarbouw, en de boot, even geparkeerd zijn. Maar ik hoef het voor niemand te doen of te laten, dus ik zit lekker een paar uurtjes per dag te prutsen, aan tafel of in mijn miniwerkplaatsje in een kamertje in mijn huis.
Zo zit het dus ongeveer !
Een van mijn zelfgebouwde gitaren: een
Firebird.
Mijn boot,
work in progress: