Project Pilatus B4

Ik vond (en vind) deze discussie leuk en interessant omdat ik druk aan het nadenken ben over een Genesis II. Die wordt 6m spanwijdte, en all-round. Dwz. aardig in thermieken maar ook zonder probleem 250 km/h.
en dan wil ik graag dat de servo's van de roeren zich met gemak staande houden. Ik denk dus zeker aan 2S Lipo ontvanger accu en HV-servo's.

Kortom: Joannes bracht van alles ter sprake waar ik tzt. ook mee te maken krijg, en waarover ik ook al eens over had nagedacht, en ook nog niet helemaal over uit was ... :D

Dirk.
 
Mijn opmerking mbt de "overkill" was niet zozeer gebaseerd op al dan niet het gebruik van HV servo's of niet, maar wel over het gebruik van de allersterkste servo's die in een bepaalde maat verkrijgbaar zijn.
Het gaat hier om een toestel van 3.75 mtr, zo extreem zijn de belastingen nou ook weer niet. Het ideaalste zou gebruik van HV servo's zijn, geen gedoe met spanningsregelaars etc, en toch lipo's kunnen gebruiken. De spoeling in geschikte NiMh cellen wordt maar dun tegenwoordig, de moderne NiMh cellen lijken redelijk snel de geest te geven. Lipo's kunnen veel gemakkelijker hoge stromen leveren (hoog als in genoeg voor 10 servo's) en zijn in allerlei capaciteiten verkrijgbaar, passend bij de toepassing.
De reden om niet voor een HV systeem te kiezen op dit moment is de beperkte diversiteit van HV servo's. Op dit moment worden vooral de high-end servo's uitgebracht als een HV type. Later zullen de midden- en ondersegment servo's wel volgen.

Groet,
Gerben
 
Ik breng toch nog even een stukje uit het door Harry gemelde artikel:

Ulf Reichmann: “Seit Jahrzehnten fliege ich große und kleine Modelle, schnelle und langsame. In dieser Zeit habe ich versucht die Technik so darauf abzustimmen das alles, was das Modell zu fliegen vermag auch durch entsprechende Technik ( Servos, Empfänger und Akku ) sinnvoll unterstützt wird. Also minimaler Aufwand und große Wirkung, oder sollte ich besser sagen ausreichende Wirkung. In den vielen Jahren gab es bis heute keinen Absturz wegen zu schwacher Servos, Ausfall der Stromversorgung oder Störungen durch das System selber. Grundsätzlich sind alle Modelle mit nur einem Empfänger und einem Akku ausgestattet. Auch im Segelkunstflug bei höheren Geschwindigkeiten sind die Belastungen auf die Servos viel geringer als gedacht. Vielmehr kommt es auf saubere Bauausführung und spielfrei durchdachte Kinematik an.”

Is een LiPo ontvanger accu bovendien echt nodig? Een Nimh racing pack kan ook zwaar belast worden. Kijk maar eens wat voor stromen er getrokken worden in RC auto's. Met een Linear Voltage Reducer van Flightech breng je de spanning tot het gewenste niveau terug. Zelf zou ik met een LiPo ontvanger accu niet met lage termperaturen durven vliegen. Bovendien kan je een LiPo ontvanger accu niet volgeladen wegleggen. Bij de voorgstelde capaciteit zal je na elke vliegdag je accus deels moeten ontladen en dat lijkt mij persoonlijk niet praktisch.....
 
Maarten,

Ook NiMh is gevoelig voor koude. De interne weerstand stijgt behoorlijk met dalen van de temperatuur, net als lipo's. Voordeel lipo: je basisspanning is hoger, dus je kunt iets meer spanningsverlies veroorloven voordat de ontvanger of servo's ermee stoppen.
De NiMh cellen die hoge stromen kunnen leveren, hebben ook last van enorme zelfontlading. Met een lipo geen issue. De beschikbaarheid van voor dit doel bruikbare NiMh cellen wordt steeds minder NiCd is al verboden.Ik begrijp je punt over ontladen van de lipo na een vliegdag. Heb je gelijk aan. Maar dat vind ik minder lastig als niet weten hoe voel mijn NiMh pakket is. In mijn sleper zit een NiMh Eneloop accu. Deze cellen mag je eigenlijk niet snelladen voor een lange levensduur. Dus dan maar langzaamladen, maar ik wil ze nou ook weer niet overladen, is nou ook niet echt bevorderlijk voor de levensduur. Omdat dat te voorkomen moet ik ze dus eerst ontladen, en dan 12uur laden met 0.1C. Een heel gedoe. Mijn lipo-ontvangeraccu's laadt ik op de dag zelf gewoon met 1C, 1/2 uurtje en ze zijn vol. En ik weet dat ze ook echt vol zijn, 4.2V/cel is ook echt vol.

Van een NiMh weet je pas dat hij vol is, als hij "te vol" is oftewel hij is warm geworden door het overladen. Nadeeltje van lipo, als je de kist aan laat staan en de accu wordt leeggetrokken is de accu stuk.

Ik vloog en vlieg nog steeds op NiMh cellen en NiCd's, maar ook op lipo's. Persoonlijk vindt ik de handhaving van lipo's veel prettiger.

Ik sluit me aan bij het stukje van dhr Reichmann: een zo simpel mogelijk systeem. Accu, ontvanger, servo. Dus geen spanningsregelaars en andere grappen. Vandaar de gesuggereerde stroomvoorziening met een lipo en HV servo's.

Groet,
Gerben
 
Maarten,

Waarom kun je je accu niet half ontladen als je thuiskomt? Deden we dat vroegen niet altijd, en allemaal met die NiCad's?!

We zijn verwend geworden! We denken dat we, nu er cellen zonder geheugeneffect bestaan, ze gewoon half geladen kunnen laten liggen, zodat we als we weer eens gaan vliegen maar 30 ipv. 60 minuten moeten laden. Of nog sterker, we denken dat er nog wel genoeg in die accu zit sinds de vorige keer.... Totdat we ons en keer vergissen, en die vorige keer er toch veel meer uit die accu is gehaald. Maar ja daar kom je pas achter als je kist met de neus in de grond staat geparkeerd ... :(

Ik heb momenteel alleen nog maar NiCads als ontvangeraccu (één uitzondering: 1 twee-asser met Eneloops. En alles ontlaad ik trouw, elke keer, ook van mijn zender. En dat zou ik ook doen met NiMh's, en lipo's. Dan weet ik zeker dat ik de volgende keer weer moet laden, bovendien kan ik de kwaliteit van die accu's netjes bijhouden.

Op dit moment overweeg ik voor twee gevallen lipo's:
- voor mijn zender, een MPX 4000, een stroomvreter op 6 NiCad-cellen, waarvan ik zeker weet dat hij tijdens de geplande vliegweek in mei, niet een hele dag doorkomt zonder tussendoor laden
- voor mijn aankomende Genesis II. Maar dat wordt een 6m kist die ook 250 km/h moet kunnen vliegen. Dan heb je grote, sterke, en nauwkeurige jongens nodig. Dan gaat wel het hele systeem op 2S lipo's.

Verder onderschrijf ik ook volledig de reactie van Gerben.

Gr. Dirk.
 
Gerben,

Wat vind je van dit Der Empfngerakku artikel over ontvangeraccu?
Daar wordt ook an hand van mooie voorbeelden verteld hoe zich accus gedragen.
Wat vind je van de 123 LiFe accus?
Is dat een alternatief voor Lipo's? (6,6V)

Johannes
 
Johannes,

Als je nou eens een vliegtuig bij die 2S lipo servo-setup zoekt, ipv. servo's bij je vliegtuig ... Dan heb ik wat voor je gevonden.
:rolling:

Gr.Dirk.
 
Eh,....sorry Dirk dit is boven mijn budget. ;)
Wel cool.8)


Johannes
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Johannes,

Mooi artikel. Ben het er helemaal mee eens.
Blijkbaar een wat ouder verhaal waarin nog over NiCd gesproken wordt. De verkoop van NiCd is al een paar jaar aan banden gelegt, we moeten ons behelpen emt NiMh, waarvan de nadelen in dat artikel nog eens naar voren komen.

LiFePo is een prima alternatief. Degelijk, diep-ontlaadbaar (als de schakelaar per ongeluk eens aan blijft staan), lange levensduur (men claimt 1000cycli plus) en als het juiste type gekozen wordt in staat tot leveren van hoge stromen. Het nadeel tov lipo's, het hogere gewicht, doet in deze toepassing niet ter zake. De iets lagere nominale spanning van 3.3V ipv 3.7 zal de maximale kracht van de HV servo's iets beperken, maar zeker voor dit toestel lijkt me dat niet dramatisch.

Groet,
Gerben
 
Bedankt Gerben, ik heb weer veel bijgeleerd.:D
Nu ik meer over accu's weet is het mij duidelijk dat ik mijn accu's zwaar heb mishandeld.
Ook ben ik nu achter dat de duurste techniek je niet beschermd voor uitvallen van de besturing als je niet weet waar je me bezig bent.
Servo's en accu's zijn nu voor mij geen onbekende meer.
Het verhaal schakelaar zit me nog niet lekker. Wat voor gevaren schuilen hierachter.
Wat ik daarbij moeilijk vind is het maken van een keuze. Er is verschrikkelijk veel te koop maar wat voor eenvoudig systeem zou in mijn geval geschikt zijn?

Johannes
 
Als ik een schakelaar gebruik, gebruik ik al jaren een eenvoudige schakelaar met schuivende zilveren contacten. Het idee erachter is dat het schuiven evt. corrosie weer wegslijpt. Ik heb nog nooit een probleem met die schakelaars gehad.
De schakelaar lijkt nog het meest op deze. De mijne kan wel 5A per schakeldeel aan.

Ik gebruik de dubbele uitvoering, en schakel met beide contacten alleen de plus-draad. De min-draden zijn bij mij altijd vast verbonden (gesoldeerd). Ik schakel de plus-draad van de accu dus naar de ontvanger, of naar het oplaadcontact.

Die elektronische schakelaars ... ik weet het niet. Ze lijken erg mooi, goed en betrouwbaar. Maar er zitten weer veel onderdeeltjes in die elk weer kapot kunnen. Aan de andere kant, een schakelaar kan ook kapot ... ik weet echt niet wat slimmer is, 1 ouderwetse schakelaar, of een hoogwaardig stuk dedicated electronica ....wat is wijsheid.

Gr. Dirk.
 
DirkSchipper zei:
Ik gebruik de dubbele uitvoering, en schakel met beide contacten alleen de plus-draad. De min-draden zijn bij mij altijd vast verbonden (gesoldeerd). Ik schakel de plus-draad van de accu dus naar de ontvanger, of naar het oplaadcontact.


Gr. Dirk.
Klik om te vergroten...

Is het jullie ook opgevallen dat de MIN-draad steeds verkleurt is (donker gecorrodeerd ) na X-aantal tijd ...:confused:
 
Eenvoudigste systeem: 1 accu, 2 schuifschakelaars die alleen de plus schakelen via een dubbel contact zoals Dirk al beschreef. De kans dat een accu spontaan stuk gaat is minimaal. Zolang er regelmatig gecontroleerd wordt of de accu nog voldoende capaciteit EN spanning geeft tijdens een 1C ontlading komt dit bij mijn weten niet voor. Een doodgaande acculaat een dalende capaciteit en spanning onder belasting zien ( de laatste vindt ik het belangrijkste). Een schakelaar kan echter spontaan de geest geven, of een draadbreuk ergens in het circuit. Door 2 schakelaars direct vanaf de accu te solderen ondervang je dit. Model aanschakelen: schakelaar 1 aan , functiecheck, uit, schakelaar 2 aan, functiecheck, schakelaar 1 aan.

Knife-edge:
Google maar eens op Black Wire syndrome.
Probleem: de koperkern wordt brosser en de interne weerstand van de draden stijgt. Dat laatste merk je ook bij een regelmatige controle van de accuspanning onder belasting (tijdens ontladen). Ik heb regelmatig accudraden en schakelaars weggegooid omdat de mindraad zwart was. Wie met lampjes en bedrading op de fiets aan het klooien is geweest kent dit verschijnsel ook.

Groet,
Gerben
 
Black wire syndrome ontstaat volgens mij door soldeer vloeimiddelen. S39 is berucht, maar soldeervet dat in tindraad zit doet dat ook een beetje.

De beste verbindingen zijn krimpverbindingen.

Dirk.
 
Dirk,

Niet helemaal bekend wat de oorzaak is van Black Wire. Zuren uit lekkende cellen, vocht uit de lucht, soldeermiddel of zelfs chloorverbindingen die uit de PVC mantel treden worden genoemd. Op een fiets is geen draadje gesoldeerd en toch treedt daar black wire op.

Groet,
Gerben
 
Gerben,

Je hebt gelijk.
Ik had het beter zo kunnen opschrijven: "Black wire syndrome ontstaat volgens mij o.a. door soldeer vloeimiddelen.".
Water en zout (bij een fiets) spelen zeker een rol.

Dirk.
 
Vakantie

De Pilatus B4 krijgt nu een pauze van ruim één week. Ik ga lekker even tussenuit om skitochten te maken in de Oostenrijkse Alpen. :D:cool:

Alles wat ik geleerd heb kan ik nu laten bezinken. ;)
Straks na de vakantie het bouwtempo enigszins opvoeren want ik heb me met de B4 al ingeschreven voor de sleepmeeting op 21 mei bij modelvliegclub Snoopey. :D

Iedereen die nog aanvullende informatie heeft, nodig ik graag uit deze hier te plaatsen.:D

Johannes
 
In Oostenrijk zitten een aantal interessante leveranciers ;)

Veel plezier!
Geef maar een seintje als je de B4 voor de tijd in wilt vliegen/slepen.

Gerben
 
Eindelijk gaat het weer verder!
Met smart zat ik de wachten op de nieuwe Multiplex Profi TX M-Link zender. Mijn geduld werd op de proef gesteld nu blijkt dat de eerste serie al lang uitverkocht is.

Dan maar een tussenoplossing want anders duurt het nog langer voordat de B4 de lucht in kan.
Vorige week bestelde ik dan maar de Multiplex ROYALpro M-Link en vandaag kreeg ik het pakket overhandigt. :D



Het gaat verder met de sleepkoppeling.
Voor onderhoud of storingen moet het servo makkelijk kunnen worden uitgebouwd. Dit kan nu eenvoudig omdat het servoplankje vastzit met één schroef.

b4017.jpg



Deze eenheid zit nu met epoxy vastgeplakt in de romp.
Na het uitharden komt nog een stukje glasweefsel overheen voor extra versterking.
Inmiddels heb ik het mechanisme getest en weet nu zeker dat deze koppeling absoluut soepel en betrouwbaar werkt.

b4018.jpg


Johannes
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top