SG Models (was Seagull) FW190

En nu.... nu baal ik wel een (klein) beetje....



Vanuit het niets een scheur van 10 cm in de canopy… Kist staat hier nu vanwege weers en andere omstandigheden al een week ongebruikt, er is in die week niets mee gebeurd, en toch zomaar een scheur in die cockpit. Blijkbaar materiaalspanning?

Nu kost zo'n canopy maar 18 euro, dus het is niet het einde van de wereld, maar dit heb ik nog niet eerder meegemaakt....

 

Dat zijn jou woorden dat er niets gebeurd is, maar dat pilootje zwijgt in alle talen.
Ik weet genoeg!

 

Wie weet heeft ie geprobeerd te ontsnappen...

Ondertussen is de maiden achter de rug, en die ging werkelijk prima, kist vliegt behoorlijk strak en stuurt makkelijk.
Flaps uit vond ik nog niet helemaal je van het, maar daar moet ik ook nog helemaal aan wennen. Volle flaps uit maakt de kist erg langzaam, maar in de landing kreeg ik het gevoel dat hij er ook heel nerveus van werd op de rolroeren, en daar had ik schrik van. Dus eerste landing met een heel klein beetje flaps gedaan (evenveel als in de start) en dat ging goed....

De tweede landing werd ik blijkbaar overmoedig, of overfocussed, of wat dan ook, maar kort gezegd: iedereen langs de baan zag het, behalve ik... te veel snelheid.
Gevolg, kist over de kop, met een hele rare radslag.
Tot mijn stomme verbazing uitsluitend één landingspoot flink krom, maar niks wat niet in een ochtendje draaibanken te repareren is.
Video-analyse liet zien dat de kromme poot van de radslag kwam, en dat het landingsgestel niet de oorzaak was van de mislukte landing, dat was dus geheel en al aan mij en mijn onkunde te wijten.

De kist zelf, volledig schadevrij... Ik kan zeggen, dat deze kist écht bomvrij gebouwd is blijkbaar...

Alles bij elkaar heeft de FW nu 2 x plm 5 minuten in de lucht gehangen, en hij vliegt goed, stuurt goed, maar is een tikkeltje kritisch in de landing blijkbaar.

Dus de eerstvolgend tig vluchten gewoon even iemand er naast die me helpt de dingen in te schatten.


Videootjes volgen nog.

 

En de "oeps"....

 

Hoi Bert

Gelukkig ging je kist niet over de kop want dan had je echt meer schade gehad.
De flaps zitten er toch echt op om langzamer te kunnen vliegen.
Misschien dat je het zwaartepunt iets naar achteren kunt leggen, kun je hem makkelijker landen en gaat hij niet op de neus staan.
Succes, komt goed zo te zien.

grts Hans

ps mijn neus over

 

Dat wéét ik, en ik had ook (hoog) getest met vol flaps en gear down, en 1/3 gas. Dat ging heel goed, kon geen heel rare neigingen ontdekken.
Totdat ik er mee probeerde te landen, en ik het gevoel kreeg dat hij op de grens zat van over één vleugel weg te tippen, bij een snelheid waarbij hij eigenlijk nog niet wilde zakken. En dat vond ik niet erg prettig aanvoelen, dus heb ik die landing afgebroken (dat staat niet op video overigens).
En de eerste landing ging goed. Voor mijn gevoel deed ik de tweede landing niks anders, maar de omstanders zeiden dat ik veel meer snelheid (te veel snelheid) had.
Als ik dat gewéten had had ik doorgestart, maar ik merkte het niet aan de kist, dus ik had het niet in de gaten.

Met wat geluk vliegt hij morgen weer, en dan ga ik echt éérst tien minuten spenderen aan het onder de knie krijgen van die aanvlucht MET kleppen, want hij wilde daar écht langzaam mee.....

 

Gefeliciteerd met je maiden Bert!

Mooi geluid, vooral eigenlijk als je met een derde gas voorbij suist! Tof.

Ik zie de volgende filmpjes graag tegemoet

 

Als je de vertraagde beelden ziet , je komt veel te stijl en snel binnen je vliegt je onderstel tegen de grond, je wielen graven zich letterlijk in.
Ik ben juist overgeschakeld van een boven dekker naar een midden dekker , wou maar niet lukken om een behoorlijke landing te maken, tot iemand tijdens mijn low-pas, op 1 m boven de grond, riep gas af en kist lande zichzelf
Succes

 

Te snel wel, te stijl niet.

Nee hoor.... ik kwam flarend en met getrokken hoogteroer binnen, al van boven de baandrempel.

Er stonden geen sporen in het veld.

Ik had gewoon te veel snelheid, meer niet, en ik had dat door onbekendheid met het toestel, gewoon niet in de gaten. alles "voelde" normaal aan....

 

Natuurlijk geen sporen, je wielen hebben niet bewogen .

 

Gefeliciteerd met je maiden Bert, eerste landing was prima, dus dat komt goed.!

 

Ben een stille volger van je draadje.....maar wat een magistraal mooi geluid van die kist in een low pass!!!

Dat maakt al het werk eromheen in 1 keer goed!
(ik zou er bijna zelf van willen gaan motorvliegen ipv elektro)

 

Was gisteren bij de maiden. Bij de 2e vlucht zei ik al tegen een mede vlieger (stond niet bij Bert) voordat de kist over de baan drempel was dat hij al te hard binnen kwam en verwachtte eigenlijk een doorstart / proeflanding aanvlucht.
Poten groeven zich niet in. Het nose over moment wat gecreëerd word door de hoge snelheid icm met het eerste baancontact, relatief kleine wielen en een wat hoge staart positie (nagenoeg horizontaal) en geen directe input van het hoogteroer om het nose over moment op te vangen.

Doet mijn 1:5 Mustang ook bij een te hoge landings snelheid. Bij de juiste snelheid en een staart die onder de horizontale lijn zit (nog steeds geen driepunt landing!) dan is er niks aan de hand en kan je na touchdown direct vol je hoogteroer er in gooien om de staart aan de grond te houden gedurende het uitrollen. Bij een te hoge snelheid word ook dat gedeelte tricky omdat je de kist dan weer lostrekt van de grond..

Kwestie van wennen en de kist leren kennen. De eerste landing was namelijk volgens het boekje. Gewoon top.

 

Gefeliciteerd Bert, met deze pracht kist, en vele mooie vluchten gewenst!

 

Wat een prachtig vliegend toestel Bert. En met de motor erop klinkt het wat mij betreft of er een orkest voorbij komt vliegen.

En wat die landingen betreft, die krijg je wel onder controle. Wat de flaps betreft, gewoon veel vliegen met verschillende flap standen om wat vertrouwder te raken met de gedragingen van het toestel lijkt mij. Zo heb ik het met de Piper gedaan tenminste. Al geef ik direkt toe dat die veel gemoedelijker vliegt.

Verder opmerkelijk dat je na de landing nog tijd had om tegen de camera man te roepen dat hij kon stoppen met filmen. ( cut )

 

Ja, dat viel mij ook op ! Ik zou mij juist om de kist bekommeren.

 

Ja joh.... Wat denk je dat een paar meter film kost tegenwoordig? Natúúrlijk moest die onmiddellijk stoppen met filmen!

 

Niemand die je tegenhoudt, het is voor héél veel mensen de reden om brandstof te blijven vliegen...

 

Probleem is dat ik het motorvliegen (i.e. m'n Joker die je in Roden heb gezien) alleen leuk vind als ik wat te slepen heb. Dat is eigenlijk de enige reden waarom ik met motorkisten begonnen ben.

'Los' vliegend vind ik laag&traag of touch&go's vliegen wel heel leuk om te doen maar na een kwartiertje heb ik dat wel weer gezien en heb ik zin om thermiek te gaan zoeken.

Maar een sleepkist met zo'n motor...bwaaaah....übergeil op z'n Duits!
(Hoe zit je qua db's?)

 

hoe zal ik dat netjes zeggen.... Één of twee wat krachtiger electrokisten in de lucht, en ik hoor mijn eigen motor niet meer... En dat geld ook voor de overige viertakten, eigenlijk....

Ondertussen de halve ochtend achter de draaibank gestaan om het retractmechaniekje te repareren.
Het feitelijke defect, afgezien van de kromme poot, was dat de oortjes van de grendelpen afgebroken waren door de harde klap:

De kapotte pen, en daarnaast de eerste poging er eentje na te maken.
Hoe het gebeurde weet ik niet, maar het gat in het "midden", kwam dus niet in het midden uit... dus op naar poging twee...

Poging twee lukte beter. Weliswaar ging dat gat een beetje scheef, maar dat kwam mooi uit want het duw/trekstangetje was ook niet meer 100% recht.


Tijdens al dat gesleutel kwam ik er achter dat de afstandsblokjes van het retractmechaniekje niet helemaal zuiver de zelfde breedte hadden, waardoor de grendelpen enigszins klem liep in de uitgeklapte toestand. Dit probleem was, achteraf gezien, al vanaf nieuw aanwezig, en het kn goed zijn dat het meegespeeld heeft in het falen, want de grendel kwam eigenlijk nooit goed in de uiterste vergrendelde standen. Dat heb ik opgelost met een latoenkopertje (op de foto hierboven te zien), de grendelbeweging loopt nu soepel, en helemaal tot aan de mechanische aanslagen.:



Maar door dat gepruts met dat latoenkopertje, kwam er een schilfer metaal in de schroefdraad van een van de boutjes, dus stripte ik de draad uit het bijbehorende draadgat (staal is harder dan aluminium, blijkbaar??? )... Hoe dat nu weer op te lossen?

Na even nadenken, een oude handgeslepen boor gezocht met een forse konushoek, en daarmee het draadgat gekonterd:

De boor even in de klauwplaat gezet, om de konushoek over te nemen op de beitelhouden, en daarna een oud M3 nylock moertje van dezelfde konushoek voorzien:




Nu alleen nog even een 6 mm pen fabrieken, en dan staat de wolf er weer klaar voor....