Een ligger bestaat uit boven en onder een gording die worden verbonden met een lijfplaat.
In het bovenstaande plaatje zijn dit resp de delen met de text 'weefsel of carbon' en 'Carbon'.
De belasting van een vleugel zorgt voor een drukkracht in de bovenste gording en een trekkracht in de onderste gording.
Deze twee krachten zorgen op hun beurt voor afschuifkrachten in de lijfplaat(platen)
De zijkanten, de lijfplaten dus van de ligger, moeten er ook voor zorgen dat de boven en onderzijde van de ligger (de gordingen) op afstand worden gehouden, dus niet uitknikken, maar dit is maar een deel van de taak.
De drukkracht in de bovenste gording en de trekkracht in de onderste zorgen voor een flinke schuifspanning in de lijfplaat deze moet kunnen worden weerstaan.
Waar in het bovenstaande plaatje "Carbon" staat moet je géén rovings gebruiken, die zijn sterk op trek, maar niet op afschuiving.
Beter is daar weefsel te gebruiken dat goed verlijmd is met de liggers. En als dat weefsel onder ±45° wordt gebruikt is het helemaal ideaal. Ook moet dat weefsel weer voldoende ondersteund worden zodat het niet uitknikt, daarvoor zorgt het deel dat groen is in het plaatje hierboven.
De gordingen, (daar waar in het bovenstaande plaatje "weefsel of carbon" staat) die liggers kunnen goed van hout, glas of carbon rovings zijn.
Veel zwaarbelaste modellen zoals F3B, F3F, F5B en Pylon hebben inderdaad liggers die zijn opgebouwd uit gordingen van carbon rovings (unidirectioneel dus) en lijfplaten die zijn opgebouwd uit een schuim of balsa dragermeteriaal omwikkeld met carbon weefsel onder ±45°, bv mbv een carbon kous.
Hier een plaatje van de opbouw van een F3B/F3F model de Shinto, hierin wordt geen kous gebruikt in de lijfplaat, maar een sandwich van balsa onder ±45° én koolstof onder ±45°
http://f3j.in.ua/shinto.html?#tab7
Ik begrijk dat de Avatar vleugel ook netjes volgens het boekje is opgebouwd.
Albert, wanneer je een minder zwaar belaste vleugel hebt, is de optie van een vuren ligger met carbon boven en onder goed te doen. Qua gewicht niet optimaal, het vuren wordt niet efficient gebruikt als lijfplaat maar wél effectief.
Zelf heb ik in een zwever ipv de vuren ligger een lijfplaat gemaakt door uit 2 plankjes balsa van 2 mm een sandwich onder ±45° te maken en deze vertikaal te plaatsen met boven en onder carbon unidirectionele strippen als gording. Dat is lchter én beter dan gewoon een vuren lat, maar wel veel bewerkelijker.
Glas:
Wanneer ik een vleugel uit schuim en balsa maak, lijm ik deze opelkaar met een laagje 25 gams glas ertussen. Dus jouw volgorde wordt dan:
Plank-Schaal-Folie-Balsa-Glas/epoxy-kern-glas/epoxy-Balsa-Folie-Schaal-Plank-Gewicht.
Alleen gebruik ik een vacuumzak waar hierboven folie staat. Daardoor wordt de hechting veel beter en kan je volstaan met minder epoxy.
In feite gebruik ik het glas als drager voor de epoxy:
Op een glasplaat (pas-spiegel) rol ik het 25 grams glas in met epoxy, waarna ik met keukenpapier het weer redelijk droog rol.
Daarmee gebruik je minder hars, het totaal van hars en glas in minder dan dat wat je met andere methoden met alleen hars nodig hebt.