Test: Methanolmotor op benzine

Waarom? Ik heb zelden een motor handgestart, die zo soepel aansloeg.... Geen terugslag, en hij pakt ook niet zo fel dat het volgende blad al op de bovenkant van je vingernagels slaat voor je ze weg getrokken hebt.
Wat dat betreft, is dit een totale verrassing.... Vorig jaar nog een paar gloeipluggers aangeslagen, maar die sloegen me regelmatig met "het volgende blad" op de vingers....

 

Terwijl de electro mensen 1 dag na aanvang van dit draadje al zouden gevlogen hebben .

 

ach..
wie alleen de short cut's neemt, zal nooit het genot van een goede rit kunnen ervaren of de mooie plekjes zien die je anders niet tegenkomt

zonder de mensen die zelf wat proberen, kunnen we alleen kopen wat iedereen wil...
maar doorgaans is dat niet wat jij zoekt..

 

A) zit daar NUL uitdaging in ik doe dit niet voor het vliegen of de kosten, maar puur voor de lol van het uitzoeken, en prutsen met motoren)
B) staan ze na 5~10 minuten alweer op de grond (tegen de tijd dat ik mijn tank leeggevlogen heb, heeft de electroman alweer 2 keer geland en een accu gewisseld)
C) staan ze OF de hele dag naar een generator te luisteren, OF de hele dag te timen en te plannen OF hebben ze een godsvermogen aan LiPo's uitgegeven (in welk geval ze de hele vrijdagavond hebben zitten laden)
D) zijn ze bang voor spontaan het hobbyhok platbrandende LiPo's
E) hebben ze ook een godsvermogen aan laders en ESC's uitgegeven

 

Hehe, zit je maar wat te jennen hoor (maar dat heb je wel door).

Ik vlieg ook voor de lol. Als ik er triestig zou van worden, zou ik al lang gestopt zijn

Ik laad zelden tot nooit op het plein. Heb ik gewoon geen zin in. Zit dus idd wel een pak lipo's mee te sleuren. Daardoor moet ik niet plannen of dergelijke.

Brand is idd een gevaar.

Godsvermogen aan laders? Ik zit na drie jaar aan 330 euro laders.

Het grote nadeel vind ik het op voorhand laden.

Maar benzine is idd super gemakkelijk (en zoals het er naar uitziet wordt benzinevliegen gewoon een kwestie van tijd voor mij).

Ik heb in ieder geval dit draadje al van het begin gevolgd. Veel plezier met je Calmato trouwens

 

ja tuurlijk had ik dat door, en ik jen net zo hard terug (een verademing dat er nemand op tenen getrapt blijkt... )

Ik heb nog wel wat problemen op te lossen, en gek genoeg heb ik goede hoop dat met een ASP carb (van een .36) te doen:
Met benzine moeten de sproeiers ERG ver dicht. De LSN zelfs zo ver, dat de naald "stuit" vóórdat de gasklep dicht is.
Vervelende daarvan is dat met 1,5 mm opening de motor te vet loopt, en met 1 mm de brandstoftoevoer afgesloten is.
Ergens daar tussenin gaat hij dus heel plotseling over van te vet naar te schraal naar "opeens issie uit"....

De ASP carb is anders geconstrueerd, waardoor de LSN niet "stuit", en ook nooit helemaal 100% afsluit, waardoor ik hoop dat een goed stationair mengsel makkelijker te vinden is. Of dat echt zo is, is afwachten. Ik moet ook een oplossing vinden voor het feit dat de ASP carb een halve mm dunner is op de hals.
Ik was een beetje verbaasd, dat de OS carb (voor een .46) een klepdiameter van 7,8 mm heeft terwijl die ASP carb (voor een .36 dus) een opening van 8,0 mm heeft.

Maar dat is voor later, we gaan éérst met de OS carb vliegen, zodra ik een mooi en afdoende beugeltje voor de sensor gefabriekt heb....

 

Beiden hebben dimensies hoor... en te peuteren, dat kan altijd... t/m motoren wilkkelen en al.

Vooral als zaken niet op elkaar passen, nooit voor elkaar bestemd waren, maar uiterst schitterend willen samenwerken... na wat draaierige elbow grease. Gevolg... hoog rendement...



En er moet ook goed gesmeerd worden met de juiste vetten...

Zo ik ge weer eens wat terug in de tijd... luisteren naar 'Camel'. Leve youtube...al m'n oude heroes...

 

Moet kunnen af en toe

 

Vandaag de re-maiden gedaan....
Was wel even wennen, in geen 15 jaar meer een brandstofkist met vleugeltjes in de lucht gehad.
Eerste vlucht sloeg hij nog in de landingsaanvlucht af, en dus op het nippertje over de sloot.

Voor ik naar het veld ging, nog wel eerst even een betere beugel voor de ontsteking gemaakt uit een plaatje aluminium. Simpele T-vorm, waar de sensor met een krimpkousje aan de poot van de T zit, en met één dikke Tie-rap om het Lagerhuis. Zit perfect, verloopt ook niet.
Wat ik zo raar vind: ik heb de sensor thuis op 28 graden gezet. Maar denk niet dat hij daar mee lopen wilde... Gewoon domweg niet. Ik moest minstens naar 35 graden toe (niet gemeten, maar nóg vroeger dan methanol).

Ervaring tot nog toe: die ontsteking is záááálig als je de prop tijdens het taxiën in het gras steekt, of wanneer je op de startlijn nog effe snel iets wilt veranderen waarvoor je veiligheidshalve de motor even uit wilt hebben: Één tik en hij loopt weer. Geen gedoe met glowshots in je kontzak, geen teruglopen naar de startkist, gewoon een simpele mep tegen de prop.
Hij heeft tot nog toe nog een enkele keer teruggeslagen, of op andere manier geprobeerd mijn vingers te amputeren.
Wat minder zalig is, is dat het lucht/brandstofmengsel op de grond heel anders is als in de lucht.
Het werd enigszins beter toen ik de gasklep begrensde op 75%, maar met name op deellast begint het ding heel erg te hokkeren en te stotteren, en hij baggert de hele kist onder met zwarte derrie (wat geen olie is, maar roet vanwege het veel te rijke mengsel).
Ook is de gasreactie heel traag, hij moet van stationair door een baggervet gebied heen.
Afslaan doet hij niet, maar mooi lopen is anders.

Stationair is dan weer wel prachtig, hij loopt gewoon de hele dag door. Dat dan weer wel...

Al met al ongeveer 2 tankjes leeggevlogen.

De Calmato vliegt prima, maar de blauwe kleur is een drama voor mijn ogen: ik zie vanuit sommige hoeken erg slecht welke kant hij uit rolt. Verder is het een eitje, alle overige landingen als een eitje...

Conclusie is wel, dat er nog heel wat aan de carburatie moet gebeuren, maar de motor zelf, die kan blijkbaar goed met de brandstof overweg.

 

gefeliciteert!

maar.. is de motor niet 75% carburatie?
dat is doorgaans waar je iedere vliegdag last van hebt, wat iets een "kut" motor maakt..

dat rijke stuk in het middengebied, was dat met de mengselschroef niet af te vangen? gok van niet ;-)
wel apart dat ie in de lucht zo anders loopt..
zou dat komen door de hogere aanstroomsnelheid van de lucht?
andersom, als dat inderdaad zo heftig uitmaakt.. zou je bij verschillende gasstanden ook een anders reagerende motor hebben..

iig, dat is het enigste wat ik me kan verzinnen.. wat is anders tov van de perfecte runs op de grond..

 

Yup.... Carburatie is alles....

Deze carb heeft geen mengselschroef, alleen een LSN, en een gasschuif die via een soort wormgroef een beetje naar binnen en naar buiten schuift als je gas geeft. Op die manier word de LSN naald "open getrokken" als je gas geeft.

ik denk dat ik eens flink de vijl in die schuine groef ga zetten, die de gasschuif naar binnen en naar buiten werkt.
Kijken of ik die verhouding kan aanpassen.
Dát, of een hele nieuwe naald maken die veel vlakker is....

 

En toch: hoewel hij baggervet gelopen heeft, kwamen zuiger, kop en bougie zó te voorschijn:


Brandschoon dus (zuiger) lichtjes schoon aan het branden voor de kop, en de bougie nog wel erg nat maar zeker niet aangekoold.

Ziet er op zich veelbelovend uit.

 

geen lsn?

bijzonder.. heeft toch iedere carb?

 

ISBN? De stationairschroef... bedoelen jullie???
Die zit in de 'gashevel', 'ze barrel'... 'ut tonnetje', de 'ghasklep' en daar kan je aan draaien met een dun en puntig schroevendraaiertje...
Dat kan je het beste tijdens de loop doen. Zorg dat je met goede invalshoek van licht je prop ziet... Zodat de tengens niet gekort worden...

 

Ja, die heeft ie wel... hij heeft geen middengebied verstelling. Dat word bij deze carb geregeld met de konushoek van die LS naald, en de hoek van de geleide-groef in de barrel.
Je stelt het stationair mengsel in, en de bedoeling is dat het ding dan bij het openen van het gas ook geleidelijk ook de brandstoftoevoer steeds verder open zet. Maar het tempo waarin dat gaat, is uitgerekend voor Methanol en dus gaat dat gat véél te snel open voor benzine.
Aan de konushoek van die naald kan ik weinig doen, maar aan die groef wel, dus:

Modificatie 1:

de groef van de barrel aangepast, zodat de LS naald wat langzamer open gaat....

eens kijken wat dat op gaat leveren....

EDIT: zojuist even een paar minuten stationair gedraaid, en zeker het eerste stuk van de gasrespons is aanmerkelijk verbeterd.
De motor braakt gelijk ook al stukken minder zwarte vettigheid uit, en het brandstofverbruik op stationair is gehalveerd... de brandstof kruipt tergend langzaam door de slang:

Wat wel een beetje jammer is, is dat vlak onder deze gasklep opening, de brandstoftoevoer domweg te weinig is en de motor uitgaat nog voor de luchtopening dicht is.... Dat laatste stukje moet dus nóg vlakker....

 

Nou.... Vandaag geen verdere tests....

Dan ga je maar andere onbenullige dingen doen, zoals het apparaat op de weegschaal zetten.
2740 gram leeg startklaar. Valt niet tegen....

 

Toch wel wat kunnen prutsen vandaag: Garagedeuren open, en blaffen maar!

Het veranderde profiel in de carb maakte stationair en het eerste stukje erna min of meer prachtig, daar boven nog niet super.
Daar zat nog een behoorlijk rijk gebied.
Nu bedacht ik mij: uitlaat-druk loopt op met het vermogen, dus dat heeft bijna geen invloed op stationair, maar wel bij vol gas.
Dus die nippel weer aangesloten, en tot mijn grote vreugde, geen verschil bij stationair, maar een behoorlijk verschil bij vol gas. Baggervet uiteraard, maar daar hebben ze een hoofdnaald voor uitgevonden.
Die dus vrolijk een stuk dicht gedraaid, en vóilá, een keurige gasrespons over het hele bereik eigenlijk....
Her en der nog wat rijk (je ziet dan een lichte blauwe kleur van de uitlaatgassen) maar voor het overgrote deel draait hij nu nagenoeg rookloos.
De spetters uit de uitlaat zijn ook nagenoeg verdwenen. Zat gisteren binnen 5 minuten de hele kist onder de zwarte drab, nu was er na 15 minuten testen her en der een zwart spettertje te zien.

De hoofdnaald staat nu nog slechts iets meer dan 1/3 omwenteling open.

Na het testen de kop nog weer even gelicht, en nu was in plaats van een heleboel heldere olie, een veel normalere hoeveelheid op de zuigertop, en die was een beetje rood/bruin, wat meer de kleur zoals het uit de fles kwam.
Ook kon ik de ontsteking weer een behoorlijk eind lager zetten.

Waar ik nu wel last van begon te krijgen was een hoop lucht in de slang ná de hoofdnaald, die Tygon slang dicht duidelijk veel minder goed af. Daar heb ik nu dubbele stukjes slang over de nippels geschoven, en dat is wel beter, maar nog niet helemaal weg.
Kan ook zijn dat door het hoge vacuum (de motor moet het echt door de naalden TREKKEN), er dampbellen ontstaan. Als dat zo is, is daar helaas geen remedie tegen, en zal ik moeten overstappen op een carb zonder remote naald (bijvoorbeeld die ASP die hier nog ligt). Dat zou balen zijn, i.v.m die modificatie.

 

stom idee.

blijkbaar is je hoofdnaald niet zo vacuumproof als je zou willen.
waarom maak je geen restrictie in je klunk?
minder flow vanuit de tank = naalden open, = minder vacuum bij de naalden.

en door de restrictie in de klunk te zetten, zuigt ie ipv lucht brandstof aan.


want die carb zo extreem ver dicht, beinvloed de flow ook extreem.. zoals we van de methanol vonkmotoren al weten ;-)

 

Ik begrijp je redenatie even niet? Als ik een restrictie in de tank zet krijg ik de zuigdruk van de motor over de hele zuigleiding, en dan lekt het nog steeds...
Wat ik nu heb is een drukval over de HSN, en omdat er bij deze dingen nog een stukje slang zit tussen HSN en carb, heb ik dáár dus luchtinbreuk, omdat ná die HSN de zuigdruk van de motor staat. Dat "vacuum" word namelijk door de motor bepaald, niet door hoe ver de naald open staat.

De flow is inderdaad belachelijk laag, zoals je op de video kunt zien.
Zelfs vol gas is die zo traag dat een klein belletje in de verticale lus na het filter, gewoon bovenin blijft hangen, in plaats van meegenomen te worden.

 

Er zit een saillant detail verschil in de OS naald en de ASP naald: de OS naald heeft een kunststof huis plus losse bevestigingsbeugel, en de ASP heeft een huis en beugel uit één stuk, aluminium.
Héél mischien trekt er te veel warmte door van het carter naar het naaldhuis.
Dat samen met de drukval en de lage brandstofdoorstroming, kán het vormen van dampbellen bevorderen.

Dat zou op te lossen kunnen zijn, maar is wel een hoop werk....