Eerst laten broeien in de kop... daar krijgt het al gestalte. Letterlijk brainstormen.
Werk nimmer met ribbetjeskarton, maar dat dunne gewalste, en met een loei scherpe schaar.
Verder is 3M schilderstape goed spul. Wat je te veel weg knipt plak je met dubbele laag er weer bij. Plaklaag tegen plaklaag...
Heb je dat je plaat knakkerig afsteekt langs de spanten, als vierkane blokken door ronde gaten... dan zou je betengeling kunnen toepassen.
Bijvoorbeeld dunne platte strips carbon. Die hebben een andere buigkarakteristiek.
Je moet het hebben van ad-hoc bouw-vondsten. Nu heb ik wel veel hand en span materiaal ligen... maar mijn 0,5 mm nee...dat was toch echt op... of op onvindbare plaats...
Ammonia... 50%, dus sterk, dooft alle verkoudheid... met een spons goed opnatten.
Of een nacht in de week. Test maar een latje... zie hoe dat buigt...
neem een plaat van 3 cm breedte kletsnat van de oplossing, doordrenkt... en vorm het langs een grote trommel redelijke diameter... en laat het op kamertemperatuur drogen.
Is het droog, staat het rond als een hoepel. Druk dat tegen het spantenframe...
en je zal zien... geen knakspant. De balsa is spanningsvrij ingedroogd en is vormstabiel geworden.
Ik had vroeger een Dumas kit van een sleper in handen gekregen. Was een ramp.
Dus nimmer gebouwd. Was ook een knikspant. Shelly Foss. Het doet erg denken aan de Tedje.
Je kan volledig styreen gaan, maar ook hybride met de moeilijkste rondingen van de boeg en staart uit balsa.
Stapelingen van opdikkende planken, met getinte lijm ertussen geeft geografische kaarthoogte. En dan je aan de lijmlaagcountouren
zien welke vorm het object krijgt. En of je symmetrisch werkt.
Ik werk vaak met markertrucks... op welke wijze dan ook...
Al is het hier om een afschaaf grens goed te markeren
Overigens geen enkele twijfel aan je technische kunnen...
zou ik ook zeker niet hebben bij onbekend materiaal... gooi dat
maar direct over boord! Gaat goed komen in je handen!
En... het hoeft niet gisteren klaar! Top!